Eerste test | Santa Cruz Blur CC: een xc-fully met een rasinstinct

Door Olivier Béart -

  • Techniek

Eerste test | Santa Cruz Blur CC: een xc-fully met een rasinstinct

In een eerder verschenen artikel presenteerden we jullie de nieuwe Santa Cruz Blur CC reeds in detail, maar uiteraard zijn we de grote plas niet overgestoken enkel en alleen om de nieuwkomer te bewonderen. We mochten in Californië op de geweldige trails van Santa Cruz en Skegg’s Forest dan ook al even de proef op de som nemen om te kijken wat de nieuwe Blur in zijn mars heeft. Zelfs het slechte weer (we waanden ons even in Schotland) kon ons niet tegenhouden.

Voorstellen doen we de nieuwe Santa Cruz Blur CC niet meer, daarvoor kun je terecht in ons eerder verschenen artikel (www.vojomag.nl/presentatie-santa-cruz-blur-cc-de-comeback-kid). Waar we het dan wel over zullen hebben? Over onze eerste indruk aan zijn stuur natuurlijk!

Die indruk is meteen positief wanneer we voor het eerst wat steviger doorduwen op de pedalen. Hier is geen discussie mogelijk, de Santa Cruz Blur CC reageert onmiddellijk en duidelijk sneller dan een Tallboy. Dat komt natuurlijk door het gewicht (10,12 kilogram inclusief een bidonhouder voor dit topmodel) en de Santa Cruz Reserve-wielen met velgen van 25 millimeter die ons zeer levendig leken. Ook de VPP-ophanging en het stijve frame dragen hun steentje bij. De nieuwe Santa Cruz Blur CC is dan ook een fiets die gemaakt is om je het melkzuur in de benen te rijden, ook al omdat de achterkant schijnbaar ongevoelig is voor pompende bewegingen van de ophanging. De lockout gebruik je dan ook vooral om het pompen van de voorvork te minimaliseren.

De zitpositie van de Blur mag dan meer op racen gericht zijn dan op de Tallboy, toch is dit geen old school fiets. Hij heeft ook niets extreems. Vergeet de combinatie kort frame/lange stuurpen, hier heb je te maken met een lang frame en een korte stuurpen waardoor zijn rasinstinct meteen naar bovenkomt om zowel bergop als bergaf gas te geven. Van Santa Cruz hadden we ook niets anders verwacht.

Anderzijds hadden we van Santa Cruz wel iets atypischer verwacht, zeker wat betreft de balhoofdhoek. Eens op het terrein slaan we meteen een singletrack in zonder al te veel hoogtemeters om de set-up van de fiets te verifiëren.

Van richting veranderen doet de nieuwe Santa Cruz Blur CC heel vinnig en hij wordt helemaal wild van een snelle opeenvolging van bochten. Het is dus niet zo dat je per se steile afdalingen of grote obstakels nodig hebt vooraleer hij tot zijn recht komt. Hij ligt comfortabel in de hand en doet ons denken aan een zekere Specialized Epic. Maar daar houdt de vergelijking ook meteen op, want voor de rest schuilt er heel een andere filosofie achter deze fiets, zeker wat betreft de veringen.

De Santa Cruz Blur 2018 is niet vergeten dat de rest van de familie aanleg heeft om snel af te dalen. De VPP-ophanging werkt zeer actief en maakt gebruikt van de voorhanden zijnde veerweg wanneer je bergaf het gewicht naar achteren verplaatst, dit in tegenstelling tot een Epic of andere pure xc-bikes (type Cannondale Scalpel) die in dat geval minder de volledige veerweg benutten.

Wanneer we de veringen open zetten, doet hij ons denken aan een Scott Spark, die volgens ons bergaf momenteel een van de beste XC-bikes is. Die Scott Spark heeft één voordeel dat een groot verschil maakt op het terrein: de Twinlock-hendel. Met die Twinlock schakel je tussen een open, trail en volledig geblokkeerde positie. In de open positie gebruikt de fiets de volledige veerweg, in de trail positie wordt de onderste kamer van de demper afgesloten en verkleint de veerweg. Ook de compressiecurve wijzigt in dat geval. En ook al werkt de nieuwe Fox-hendel vlot en efficiënt (wat de laatste jaren niet altijd het geval was), toch hebben we op onze Santa Cruz te maken met een on/off bediening die niet altijd aangepast is aan de noden van het terrein, waardoor je in bepaalde situaties voor een compromis moet kiezen.

Zo heeft de Santa Cruz Blur CC totaal geen moeite met zeer technische hellingen waar hij veel grip biedt. In dat geval kun je de vering probleemloos open laten staan, want ze zakt slechts een weinig in op steile hellingen of wanneer je je een weg moet banen tussen de rotsen. Maar wanneer de ondergrond niet mooi vlak is (het enige moment om de vering volledig te blokkeren) of niet echt technisch, zou een positie tussen open en geblokkeerd welgekomen zijn. Ook al omdat deze tussenpositie, met een iets hardere compressie zonder volledig geblokkeerd te zijn, zou toelaten om met een iets andere set-up te rijden, denk maar aan iets minder lucht in de vering, waardoor deze laatste nog efficiënter zal werken en de fiets nog meer op de grond zal kleven.

We hebben onze test afgewerkt met een dropper zadelpen, een accessoire dat heel goed bij de fiets past of zelfs onmisbaar is om bergaf van zijn volle potentieel te kunnen genieten. We kregen wel de indruk dat we iets sneller vermoeid waren aan het stuur van de Blur dan aan dat van de Tallboy. Daar zit het stijve frame natuurlijk voor iets tussen, ook al wordt dit gecompenseerd door de wielen die ervoor zorgen dat je niet over de rotsen of wortels hotst en botst.

Een laatste detail is de plaats van de bidonhouder, toch belangrijk omdat het hier om een xc bike gaat en niet om een fiets die niet bedoeld is voor competitie. Deze bidonhouder werd een beetje ongelukkig onderaan in de framedriehoek geplaatst, tussen de remleiding en de derailleurkabel, wat best hinderlijk is. Officieel is de Blur zelfs uitgerust met twee bidonhouders, maar al rijdend is er maar één echt bruikbaar omdat de tweede zich … onder de schuine buis bevindt.

Onze eerste lessen:

De nieuwe Santa Cruz Blur CC doet de reputatie van het Californische merk alle eer aan. De Blur CC is mee met zijn tijd en hij mag al de huidige XC-referenties recht in de ogen kijken. Door zijn zekere dosis originaliteit valt hij ook op in het xc- of marathonpeloton. De zitpositie en de geometrie van de fiets zijn niet extreem te noemen en moeten heel wat bikers bevallen, het stijve frame doet dat al wat minder. Op het terrein wordt de Blur graag tot het uiterste gedreven en hij houdt wel van een energiek stuurgedrag. Volgens ons heeft de fiets maar één echt gebrek, namelijk het feit dat je de veringen slechts in twee posities kunt regelen en niet in drie. Op dat punt is er dus nog wat verbetering mogelijk. Misschien moet Santa Cruz daarvoor eens rond de tafel gaan zitten met de buren van Fox.

Onze presentatie van de Santa Cruz Blur CC kan je hier terugvinden: www.vojomag.nl/presentatie-santa-cruz-blur-cc-de-comeback-kid

Meer info op www.santacruzbicycles.com

DoorOlivier Béart