World Cup XCO #1: Langvad, met dank aan een late seizoensstart!

Eén jaar nadat ze in Nove Mesto wereldkampioene werd, was de Tsjechische omloop Annika Langvad wederom goedgezind. Niemand wist echt goed hoe het met haar conditie zou zijn, zelfs Langvad zelf niet, want de Deense had dit jaar nog niet veel wedstrijden betwist. De voorbije winter beëindigde Langvad namelijk haar studies voor tandarts. Maar blijkbaar doet de late start van het seizoen haar geen kwaad. We blikken terug op de eerste World Cup van dit seizoen bij de dames, waar Sabine Spitz en Linda Indergand aan de zijde van Annika Langvad mee op het podium mochten plaatsnemen.

En ze stonden in totaal met 79 aan de start uit 33 verschillende landen. In de tribunes zien we iets minder toeschouwers dan tijdens de wereldkampioenschappen in 2016, maar de Tsjechische fans zijn toch in grote getale aanwezig in de immense tribunes van het biatlonstadium van Nove Mesto Na Morave.

Zoals naar goede gewoonte is het Jolanda Neff die als beste van start gaat. Maar in haar wiel zien we reeds Annika Langvad zitten. Je hebt misschien al opgemerkt dat we één grote naam missen in dit peloton: de Zweedse Jenny Rissveds. Naar men ons hier verteld heeft, is de Zweedse er wegens twee sterfgevallen in haar naaste familie niet bij. We weten niet of ze volgende week in Albstadt aanwezig zal zijn en we hebben uit respect ook de vraag niet gesteld aan de teammanager.

Aan het einde van de startloop is het Linda Indergand die zich als eerste in de rock garden aanbiedt. Indergand was de voorbije weken in zeer goede doen en schreef meerdere overwinningen op haar conto, maar een wereldbeker is natuurlijk nog iets anders. Hier moet de Zwitserse zich opnieuw bewijzen.

Ook Yana Belomoina neemt een goede start. De nieuwe generatie klopt duidelijk op de deur.

Maar ook de ‘oudjes’ zijn nog steeds daar, te beginnen met Gunn-Rita Dahle. Merida mag aan het einde van het vorige seizoen dan wel het team opgedoekt hebben, toch besliste Dahle om nog een jaartje verder te doen met haar eigen structuur (en nog steeds met fietsen van het Taiwanese merk). Sabine Spitz begon dan weer iets rustiger aan haar wedstrijd. Even verderop zouden de rollen echter omgekeerd zijn …

We laten de opstoppingen voor wat ze zijn en gaan even verderop terug op zoek naar de kop van de wedstrijd!

En daar zien we Annika Langvad aan de leiding rijden. “Ik wilde me testen,” vertelde ze ons aan de finish. “Ik wist totaal niet hoe goed of slecht ik zou zijn in vergelijking met de anderen. En omdat ik voelde dat mijn benen goed zaten, heb ik maar iets geprobeerd.”

Op de langste beklimming van het parkoers neemt ze meteen een voorsprong van een tiental seconden op haar dichtste achtervolgster, de Canadese Catharine Pendrel. Helaas voor Pendrel zorgden mechanische problemen ervoor dat ze terugviel naar een 21ste plaats.

De wereldkampioene bouwt haar voorsprong ondertussen rustig uit naar een minuut. De Deense voelt zich dan ook op haar gemak op de technische omloop.

Achter haar kon ook Sabine Spitz een kloofje slaan met de rest en ze nestelt zich ‘veilig’ op de tweede plaats. Blijkbaar hebben zowel de jaren als haar deelname aan de Cape Epic geen invloed op de Duitse. Indrukwekkend!

Linda Indergand slaagde erin om haar derde plaats vast te houden tot het einde. Knap van de jonge Zwitserse.

Dan is de strijd tussen de nummers vier en vijf spannender. De Oekraïnse Yana Belomoina probeerde wel om haar vluchtgezellin los te gooien …

… maar de ervaren Poolse Maja Wloszczowska liet niet begaan.

Er resten Annika Langvad nog enkele hectometers voor de verlossing.

Dolgelukkig rijdt ze dan ook over de finish …

… 56 seconden later gevolgd door Sabine Spitz.

Linda Indergand gooit haar laatste krachten in de strijd om haar derde plaats te verzekeren, haar beste resultaat tot hiertoe in een wereldbeker. Achter haar komen Maja en Yana er al aan met het mes tussen de tanden …

De Poolse herinnert zich haar verloren sprint tijdens de wereldkampioenschappen hier in Nove Mesto nog goed, een sprint waarin ze het moest afleggen tegen de Canadese Emily Batty die daardoor met de bronzen medaille ging lopen. Wloszczowska haalt het nu wel en wordt net als tijdens het wereldkampioenschap vierde! Gelukkig voor haar mogen in een wereldbeker de beste vijf op het podium plaatsnemen.

De top 10

Net achter hen werd de Duitse Adelheid Morath zesde. Morath kende in 2016 een heel moeilijk seizoen en haar contract bij BH-Suntour werd na afloop niet verlengd. Nadat ze samen met Arianne Lüthi al een sterke Cape Epic had gereden in de kleuren van Specialized, zien we haar hier terug met de trui van het nationale team om haar schouders.

De jonge Helen Grobert toonde meteen haar nieuwe kleuren van Cannondale en werd knap zevende.

Ook Rebecca Henderson veranderde in het tussenseizoen van team. De Australische rijdt niet langer voor Trek en werd achtste.

Barbara Benko en Annie Last vervolledigden de top 10.

Maar ook …

Net buiten die top tien eindigde met Anne Tauber de eerste Nederlandse. Tauber is nog steeds belofte en eindigde in haar eerste world cup bij de elites meteen als elfde. “Net geen top tien, hé,” lacht Anne ons toe. “Ik wist niet wat verwachten van mijn eerste wereldbeker bij de elites en technisch kwam ik ook nog een tikkeltje te kort, maar ik ben wel heel blij hoor.” Onthoud deze naam maar voor in de toekomst!
Gunn-Rita Dahle kon het hoge tempo niet volhouden en zakte terug naar de 14de plaats. Daarmee eindigde ze net voor de Amerikaanse kampioene Erin Huck, die in onze contreien nog niet zo gekend is.

Emily Batty werd in het begin van de wedstrijd wat opgehouden en kon haar sterke prestatie van tijdens de wereldkampioenschappen 2016 niet herhalen. Toen haalde ze brons, nu een 17de plaats. Volgende week beter!

Jolanda Neff en Irina Kalentieva sprintten alsof de zege er vanaf hing, maar het ging wel degelijk om de 18de plaats. “De conditie is er gewoon nog niet, ik heb meer training nodig om top te zijn. Maar ik ben wel blij voor Linda die toont dat er nog Zwitserse meisjes kunnen meedoen voor het podium!” aldus Jolanda Neff.

En ook deze Iraanse maakte indruk in het peloton. Faranak Parto Azar werd op twee ronden van het einde gedubbeld door Annika Langvad, maar de deelname van een mountainbikester uit een land waar de vrouwen dagelijks voor hun rechten vechten, is reeds een kleine overwinning op zich.

De Belgische en Nederlandse rensters

Na de elfde plaats van Anne Tauber vinden we iets verderop in de uitslag die andere Anne; Anne Terpstra. De renster van Ghost had het in de eerste wedstrijdhelft moeilijk met het snelle tempo, maar kon in de tweede helft haar plekje veilig stellen. Ze werd 23ste.

Net achter haar eindigde Githa Michiels als eerste Belgische. Michiels was toch een beetje ontgoocheld aan de finish en trok een pijnlijke snoet. “Ik ben in de tweede ronde gevallen en ik heb mijn voet omgeslagen. Nadien had ik ook pijn in mijn armen en mijn rug. Hopelijk kan ik volgende week in Albstadt beter doen. Het circuit daar ligt me wel beter en ik denk dat ik er ook toe in staat ben.”

Alice Pirard reed de voorbije weken vooral veel marathons en stage races en de in Gent wonende Waalse denkt dan ook dat haar lichaam nog niet gewoon is aan het xc-ritme. “Ik had geen slecht gevoel, maar ik kon geen hoger toerental rijden om op beter te hopen,” bleef ze filosofisch.

Ook Britt van den Boogert werd op het einde nog gedubbeld door winnares Annika Langvad. Britt werd 66ste.

We gaan eruit met een laatste blik op de snelste fiets van de dag alvorens ons te richten op de wedstrijden van zondag, wanneer het de beurt is aan de dames U23 en de heren elites!

De uitslag vind je hier: www.vojomag.nl/news/world-cup-xco-1-annika-langvad-net-zoals-in-2016