4 Stage MTB Race Lanzarote 2025: stofhappen en strijden!
Door Peter Kraaijvanger -
De winters in Nederland zijn lang en koud, als de feestdagen achter de rug zijn is de zon nog niet te zien. Daarom boek ik elk jaar een weekje zon in januari-februari om het zwarte gat na mijn cyclocross-seizoen te kleuren met tanlines. Het NK veldrijden voor Masters midden januari is vaak mijn laatste sportieve doel in de winter. Om niet in een winterdip te zakken, kies ik een leuke combi-vakantie van fietsen en zon.
De laatste twee jaar was dat op Mallorca met de racefiets en een deelname aan de 4-daagse Costa Blanca Bike Race in Calp. Met veel plezier en een topomgeving, maar vaak was het in Calp en Mallorca nog te wisselvallig en grillig qua weer, met in Calp zelfs sneeuw.
Dit jaar heb ik dus gekozen voor de 4 Stage MTB Race op Lanzarote. Als je naar de Canarische Eilanden vliegt, ben je wel wat langer onderweg, maar heb je bijna 100% mooi-weer-garantie met een lekkere temperatuur tussen de 15-20 graden en geen regen. Dat is wel zo lekker als je maar een week weg kunt en elke dag wilt biken.
Stofhappen op de trails
Je kan kiezen om zelf te gaan biken met routes die je bijvoorbeeld via komoot uploadt of je doet mee aan de 4 Stage MTB Race. Dit klinkt heftig voor veel mountainbikers en je bent al snel bang dat je niet fit of technisch genoeg bent, maar dit is juist bij dit event geen probleem. De trails zijn niet mega-technisch, maar vooral stenig en vulkanisch qua ondergrond. En wees vooral niet bang voor enduro-achtige trails met veel gevaarlijke technische passages.
Het is genieten van de indrukwekkende vergezichten en het vulkanische landschap.
In 2018 deed ik al eens mee en toen was het echt nog een veredelde gravelkoers en reed ik vaak gemiddeld tussen de 22-24 km/u. Dit jaar is het echt wel avontuurlijker gemaakt met meer trails en singletracks waardoor je gemiddelde snelheid omlaag gaat, maar echt spannend of gevaarlijk wordt het nooit. Het is vooral genieten van de indrukwekkende vergezichten en het vulkanische landschap. Ook de relatief weinig hoogtemeters en goed lopende klimmen maken het tot een leuk avontuur op elke niveau.
Het deelnemersveld is heel gemixt, zoals ex-road wielerprof Luis León Sánchez en de Nederlandse kampioen marathon Tim Smeenge, tot aan 60 jaar oude fanatieke liefhebbers toe. Verder zijn het overgrote deel van de deelnemers Spanjaarden, maar ook een hele diverse mix van Nederlanders, Belgen, Oostenrijkers, Engelsen, Noren en Denen kom je tegen.
Je kunt deelnemen met een internationale UCI-licentie of als funklasse-renner met een daglicentie. In totaal doen zo’n 200 à 300 mannen en vrouwen mee en vreemd genoeg was de grootste categorie deelnemers mijn Masters 40+-categorie. Ik eindigde meestal tussen de 26ste en 29ste plek van de 70-80 deelnemers in mijn categorie. Dat is een beetje het niveau, wij Nederlanders rijden vaak wat makkelijker op de vlakke stroken wanneer de waaier-skills van pas komen en moeten wat inboeten op de langere steilere klimmen.
Wel is het verstandig je materiaal goed in orde te hebben. De tijd dat je met een instap-hardtail kunt meedoen met dit soort events ligt ver achter ons. De minimale vereiste is een fully XC/Marathon bike met minimaal 100-120 mm veerweg, een dropper en relatief brede banden. Vooral die banden is wel een dingetje. In Nederland op de trails kom je prima weg met 2.2 breedte, maar hier reden de ervaren renners veelal met 2.4 inch. Dit omdat er relatief veel los gravel is en ook nog zandpassages. Dus hoe breder, hoe beter. En zorg dat je latex recent ververst is, want de vulkanische ondergrond kan scherpe steentjes bevatten. Ik reed zelf met 2.35 Specialized-banden, met een grovere Fast Trak vooraan en een lichtlopende Renegade achteraan (zie voor meer info over de banden: Test | Specialized-banden Renegade, Fast Trak & Ground Control: in al hun versies uitgebreid getest!).
Ik reed op het nieuwste model Epic 8 S-Works met de magische SRAM Flight Attendant, wat met de 3 standen Open-Pedal-Lock perfect is voor deze trails. Vooral de Open-stand in de afdalingen en de Lock-stand op de vulkanische klimmen maken het systeem perfect.
Wat mij ook erg aanspreekt aan deze vierdaagse is dat de ritten per dag eigenlijk niet extreem lang of zwaar zijn. Etappe 1 was een klimtijdrit van 20km/880hm, etappe 2 telde 56km/990hm, etappe 3 83km/1649hm en de slotetappe is relatief eenvoudig met 50km/770hm. Je kunt er voor kiezen om de 4 dagen te rijden, maar het is ook een optie om enkel de twee weekendetappes te rijden.
Het hele event wordt georganiseerd door Club La Santa. Dat is een soort paradijs voor triatleten en hardlopers. Je komt terecht in een soort oase van rust en reinheid. Om je heen zie je een indrukwekkend professionele atletiekbaan en een groot wedstrijdzwembad. Het resort en het eiland zijn dan ook een waar genot en een soort bedevaartsoord voor triatleten. Wielrenners kom je relatief weinig tegen door het stroperige asfalt en de altijd aanwezige wind. Maar triatleten zie je er overal fietsen, zwemmen of hardlopen.
De start en finish van de 4 Stage MTB Race is elke dag bij het resort, enkel de klimtijdrit start 15 kilometer verderop in het surfwalhalla Caleta de Famara, waar je op het strand start en 20 kilometer klimt met onderweg een schitterend uitzicht over het eiland en de zee.
De andere 3 etappes starten elke ochtend om 9 uur en omdat de etappes relatief kort zijn, ben je ook zeker weer binnen de 3-4 uur terug aan de finish. De verzorging en organisatie is top geregeld, met goede verzorgingsposten met cola en Aquarius. Daarnaast zijn de routes perfect uitgezet en rij je langs magische flow trails, eindeloze singletracks en door schilderachtige dorpjes. Maar de meeste indruk maakt het vulkaanlandschap; bizar dat dit eiland ontstaan is door een eruptie van lava. Tijdens de etappes rijd je rond vulkanen en midden door afgekoelde lavavelden.
Als je klaar bent met de ochtendetappes ga je lekker herstellen in het zonnetje of pak je je huurauto en kun je een rondje eiland doen. Een bezoekje aan het Timanfaya National Park is een aanrader met het bezoekerscentrum waar je alles kunt uitvinden over het ontstaan van het eiland en de vulkanen. Een ritje op een kameel vonden we dan net weer te toeristisch en hebben we overgeslagen.
Op de dagen voor of na het event kan je ook prima zelf mountainbiken over het eiland. Met komoot kan je relatief eenvoudig routes bouwen en veel van de geadviseerde trails en highlights aaneenrijgen over trails van het wedstrijdparcours.
We vlogen via luchthaven Eindhoven met Transavia naar Lanzarote (Arrecife Airport – ACE) en je betaalt dan 50 euro per vlucht om je fiets mee te nemen. Let wel op dat je je totaalgewicht van de fiets en koffer/doos in de gaten houdt, want dat verschilt per maatschappij. Let ook even op dat je je banden aflaat en je niet te veel co2-patronen in je bagage meeneemt, want dan kun je teruggefloten worden.
Verder kozen wij ervoor om een busje te huren via Autoreisen om gedurende de week het eiland te kunnen verkennen, maar ook om niet afhankelijk te zijn van de relatief dure lokale supermercado maar lekker op zijn Hollands naar de Lidl in de hoofdstad te kunnen om kwark en bananen te kopen. Wij kochten ook flessen water, maar als je het risico wilt pakken kan je vast ook prima water drinken uit de kraan. Voor zo’n busje was je via de goedkoopste verhuurmaatschappij voor een week krap 185 euro kwijt. Een paar andere Nederlandse renners kozen ervoor om met het openbaar vervoer te reizen, wat het iets avontuurlijker maakt maar ook prima kan. Ze nemen zelfs je fietskoffer mee onderin de bus.
Ook je accomodatie kan je zo gek maken als je wilt. Wij hebben een mooi appartement gevonden via Airbnb in het aangrenzende dorpje La Santa. Daar zit je op 2km van de start/finish en er zitten bikeshops, restaurants en een supermarkt. Een zonnige wandeling langs de ruige zee en het strand kan je daar ook maken. We troffen het met goede wifi, een nieuw ingericht appartement en zelfs een smart tv waarop we de hele week voetbal en wielrennen konden kijken via gekoppelde livestreams.
Voor mij voelde deze week als thuiskomen na mijn eerdere deelname in 2018. De flow trails, schitterende indrukwekkende omgeving, uitdagende parcours, relatief goedlopende klimmen en het gevarieerde deelnemersveld maken het een absoluut bucketlist event voor de serieuze mountainbiker. Ik ga zeker nog een keer terugkeren naar Lanzarote en dit event.
Je kunt je nu alweer aanmelden voor de volgende editie. In 2026 kiest men echter niet voor de traditionele datum eind janurari, maar voor een editie in september als try-out (van 3 tot 6 september 2026).
Alle informatie is te vinden op www.clublasanta.com/events/4-stage-mtb-race
Uitslagen 4 Stage MTB Race Lanzarote 2025: https://my.raceresult.com
Foto’s copyright 4 Stage MTB Race Lanzarote