Amblève Légende Enduro 2017: de kroning van Martin Maes

De enduro van de Amblève staat erom bekend dat ze veeleisend, technisch en uitputtend is en ook dit jaar deed de wedstrijd zijn reputatie weer alle eer aan. Dit jaar was deze wedstrijd ook het toneel van de Belgische kampioenschappen enduro en dan is het natuurlijk geen verrassing om Martin Maes op het hoogste podiumtrapje te zien plaatsnemen. We blikken terug op een zonnige dag op de flanken van de valleien van de Amblève en Ninglinspo.

Al in de eerste special wordt de toon gezet. Het eerste deel mocht dan nog vlot te berijden zijn, in het tweede deel hadden velen al meer moeite om hun fiets onder controle te houden. En als zelfs Martin Maes zich hier al laat verrassen, zegt genoeg …

Achter hem volgden de glijpartijen elkaar op, gelukkig allemaal zonder erg.

Het aanwezige publiek zorgde voor een geweldige sfeer!

De eerste twee specials, Bobaf en Porallée, zijn ondertussen gekend, maar de derde special, de Hé des Graviers, is gloednieuw. De stenen in deze special zorgden wel voor heel wat lekke banden.

Lekke banden? Daar heeft deze Jean-François met zijn brede banden geen last van gehad. En hij heeft bewezen dat alles met een hardtail te rijden viel!

Daniel Prijkel, één van de favorieten, was wel één van de slachtoffers. Hij kon zijn lekke band wel repareren, maar hij kwam daardoor te laat aan de start van de volgende special met een straftijd als gevolg. Prijkel zag hier zijn kansen op het podium in rook opgaan … Ook anderen ondergingen hetzelfde lot.

Ook de volgende special, Dément-Ciel, zorgde voor de nodige verschillen. Hier werden zowel mens als machine tot het uiterste gedwongen. Caroline Soussigne, de winnares van de Belgian Enduro Cup 2016, moest hier zelfs de handschoen werpen nadat ze zwaar ten val kwam op het moment dat ze een concurrente probeerde te passeren.

Behalve heel wat mechanische problemen, gaven ook heel wat deelnemers in de loop van de dag op. Of ze kozen ervoor om een special vrijwillig te laten voor wat hij was. Van de 300 deelnemers zouden er 113 de finish niet halen. Sommigen vinden dan ook dat de Enduro van de Amblève te moeilijk is, terwijl anderen net een stap voorwaarts zetten door uit hun comfortzone te treden.

Ook bij het team van Vojo verschilden de meningen. Maar misschien is de oplossing wel heel eenvoudig: een betere aanduiding van de belangrijkste moeilijkheden, de drops bijvoorbeeld, en de chicken ways, die altijd voorzien waren, zij het niet altijd even goed zichtbaar. Een puntje om te onthouden voor 2018!

We keren terug naar onze specials en de bekende Golden Strike met zijn grote rotsplaat die de deelnemers en vooral het publiek uitzinnig maakte. En meer en meer deelnemers durven deze rotsplaat de dag van vandaag ook nemen, want het ziet er allemaal een tikkeltje indrukwekkender uit dan het effectief is …

De terugkeer naar de vallei van de Ninglinspo gebeurde in twee stappen, met eerst een niet al te technische zesde special, de Drouet.

Om de start te bereiken van de zevende special moesten de deelnemers de fiets zelfs een stukje duwen tot op de top van de Roches Crahay. Deze zevende special was dan ook zeer steil.

En dan was er nog de fameuze ‘show’-special waar het publiek in grote getale op af was gekomen.

… een special die meteen gevolgd werd door de niet minder beruchte negende special rond de stand van Chimay!

Vooraan in de wedstrijd …

Het klassement laat er ondertussen geen twijfel over bestaan, Martin Maes is in topvorm: “Ik heb me nog nooit zo sterk gevoeld en nog nooit zoveel zelfvertrouwen gehad.”

En ook al is het niveau in de Benelux niet te vergelijken met het niveau van de Enduro World Series, toch moet dit vertrouwen geven voor de volgende manche van de EWS op Madeira. “Het seizoensbegin was niet makkelijk door de slechte weersomstandigheden, dus ik hoop dat we het in Madeira droog kunnen houden. Ik denk dat het parkoers daar me wel moet liggen … “

Is de wedstrijd van de Amblève wel een goede voorbereiding voor wat komen gaat? “Ja, toch wel. Ik begrijp dat sommigen dit een tikkeltje too much vinden, maar ik vind dat we blij mogen zijn dat we zo’n wedstrijd hebben in België. Ik respecteer ook de vraag van de organisatoren om hier niet te komen rijden buiten de wedstrijddagen, ook al is het moeilijk om er aan te weerstaan. Ik zou hier immers graag het ganse jaar door komen trainen en het zou dan ook geweldig zijn als hier een permanente route wordt uitgestippeld. En waarom zouden we niet mogen dromen om hier ooit een manche van de EWS te mogen verwelkomen …”

Als we enkel naar de chronotijden zouden kijken, zou deze Johnny Magis de dichtste belager geweest zijn van Martin Maes. Maar de renner van GT-Wallonia kreeg 3’30” straftijd omdat hij te laat aan de start van een special was verschenen. “Zoveel opofferingen en trainingen om dan met dit resultaat naar huis te keren …”, aldus een ontgoochelde Johnny Magis na afloop. Maar waar men in endurowedstrijden de regels normaal vrij soepel toepast, was men hier verplicht om het reglement naar de letter op te volgen. Het ging hier uiteindelijk wel over het Belgisch kampioenschap …

En dus eindigde deze Julien Soussigne als tweede! Soussigne won vorig jaar al de Belgian Enduro Cup en staat ook momenteel, na twee manches, aan de leiding in dat klassement.

Loïc Maryns legt zich pas sinds het begin van dit seizoen serieus toe op endurowedstrijden en hij won reeds de openingsmanche van de BEC in Kluisbergen. Vandaag werd hij knap derde!

Bertrand Gilles, een ex-Belgisch kampioen downhill, werd vierde.

En de vijfde plaats ging naar Nicolas Daniels.

En waar eindigden die andere favorieten waar iedereen op voorhand zoveel van verwacht had? We vertelden al dat Daniel Prijkel een straftijd had gekregen, van maar liefst zes minuten, en Olivier Bruwiere, die hier vorig jaar had gewonnen, moest na een stomme val in de eerste special opgeven. Jan Denuwelaere, de veldrijder die vorig jaar sterk voor de dag kwam op het Belgisch kampioenschap enduro, verscheen zelfs niet aan de start.

De masters

Pavel Van Oost, de organisator van de eerste manche van de BEC in Kluisbergen, eindigde als tiende overall. Met die tiende plaats verzekerde hij zich van de titel bij de masters.

Jean-François Krier rijdt slechts zelden een wedstrijd mee, maar dat weerhield hem er niet van om snel te gaan. Hij mag zich dit jaar de vice-kampioen noemen.

Onze eigenste tester, Nicolas Casteels, was de snelste in maar liefst zes van de acht specials, maar door kettingproblemen in de eerste special en een lekke band in de derde special zag hij zijn titelkansen in rook opgaan. Hij werd toch nog derde bij de masters en 13de overall.

Bij de masters 2 ging de zege naar Xavier Bodeux, en dat ondanks het feit dat hij door een technisch probleem in de eerste special slechts de 104de tijd liet noteren.

Hij haalde het voor de Nederlander Herman Hylkema en de Belg Kris Hertsens.

Bij de masters 3 won Fred Van de Weerdt met een ruime voorsprong. Hij werd 28ste overall.

De jeugd

Gilles Franck is nog maar zeventien, maar hij reed al wel naar de zesde plaats overall! Daarmee was hij de beste bij de junioren.

Sam Welsch volgde niet veel verder. Hij werd 11de overall en tweede bij de junioren.

Derde in die categorie werd Pierre Van den Bulcke.

Jonas Debois was dan weer de beste bij de kadetten.

De dames!

Alexandra Marchal bevestigt net zoals Martin Maes dat ze de Belgische nummer één is als het op enduro aankomt! Toch had ze het niet makkelijk.

“In het begin van de wedstrijd had ik een derailleurwieltje gebroken. Dat was me nog nooit overkomen. Ik kon de special wel eindigen, maar ik had niet het juiste derailleurwieltje bij me om alles te repareren. Mijn ketting sprong dan ook vaak over. Het was echt miserie troef. Ik vond het parkoers soms ook wat zwaar en te gevaarlijk. Moest er wat meer flow inzitten, dan zou iedereen dat veel leuker vinden denk ik …”

Alexandra Marchal won dan wel, maar ook Camille Maes maakte indruk. Camille is pas zestien en eindigde reeds als tweede. Als we mogen afgaan op hoe zelfverzekerd ze sommige stroken te lijf ging, dan kunnen we wel zeggen dat we haar over enkele jaren net zoals haar broer op het hoogste niveau mogen verwachten.

Kristien Nelen vervolledigde het podium voor Evelien Hofmans. Hofmans won wel het combiklassement met de korte marathon van de dag nadien (Julien Soussigne won dat combiklassement bij de mannen).

E-bikes

Sinds dit jaar is er in de Belgian Enduro Cup ook een categorie voor de e-bikes voorzien. En ondanks enkele pijnlijke ribben behaalde Jeffry Goethals de overwinning in deze categorie. Hij werd 64ste overall.

De podia

Ziehier de podia van de verschillende categorieën met hun prachtige trofee … een Chimay-glas met de naam Amblève Légende Enduro op gegraveerd!

Tot in 2018!

Alle uitslagen van het Belgisch kampioenschap enduro kan je hier terugvinden: www.vojomag.nl/news/martin-maes-opnieuw-belgisch-kampioen-enduro