BAMS 2024 | Ardennes Trophy: niets kan het feestje bederven

Eén onderwerp van gesprek lag deze zondag 19 mei op ieders lippen: het weer. Wat zou de 33ste editie van de Ardennes Trophy – die tevens diende als 3de manche van de BAMS 2024 – voor ons in petto hebben na een apocalyptische La Hallonienne begin april en vervolgens een week geleden een vrij zonnige Hard’n Marathon op vrij droge grond. Het zou niet lang duren voordat de ochtendmist verdwijnt, en later op de dag kwam de zon zelfs piepen. Het enige probleem was dat het de voorgaande dagen veel heeft geregend en dat het terrein een beetje nat zou zijn!

9u30: zoals gebruikelijk zijn het de deelnemers aan de 65 kilometer die als eerste worden gelanceerd voor een lusje naar het noorden, terwijl het peloton van de 95 kilometer eerst een lusje naar het zuiden maakt, net als dat van de 45 kilometer die als laatste vertrekt om 10u30. Het doel is om te voorkomen dat deelnemers van verschillende afstanden elkaar al te veel hinderen.

Dit jaar geen grote sterren aan de start zoals Pierre de Froidmont of Greg Van Avermaet, maar toch een sterke startlijst: Simon Grégoire, die vorige week nog geklopt werd door Teus Ruijter, zou de Nederlander dit keer maar wat graag verslaan, maar ook Joris Massaer, Paul Häuser en Thomas Sprengers – allen voormalige winnaars van de BAMS – moeten in het oog gehouden worden, net zoals Kevin Van Hoovels en Sébastien Carabin die nog steeds een overwinning in de Ardennes Trophy najaagt na drie tweede plaatsen …

10u: we zijn vertrokken voor iets meer dan 95 kilometer en 2650 hoogtemeters met maar liefst 22 officiële hellingen!

Na een kilometer of tien kunnen we al twee vaststellingen doen: Simon Grégoire lijkt net als vorig weekend in goede doen en rijdt al in de voorste gelederen, al kunnen we nog niet zeggen dat er al een kopgroep ontstaan is. Eerder en zeer uitgerekt peloton. Maxime Dony, Joris Massaer, Thomas Sprengers en Paul Häuser zijn ook vooraan te zien; grote afwezige is Teus Ruijter, de winnaar van de Hard’n Marathon vorige week. Hij moest na de start noodgedwongen aan de kant wegens een probleem met zijn remmen.

Het is ook meteen duidelijk dat – zoals gevreesd werd – het terrein op sommige plaatsen erg zwaar en modderig is!

KM 22, we zijn bij de beroemde doorwaadplaats van Winamplanche. Het is altijd leuk om de deelnemers door het water te zien rijdn, maar het is een plek die we de afgelopen edities al vaak aan bod hebben laten komen en die we dit jaar wilden overslaan. Met de hevige regenval van de afgelopen dagen is het niveau van de Eau Rouge echter duidelijk hoger dan normaal (ook al is dat niet merkbaar op de foto). Dat zorgt voor een dilemma: kies ik het water of de brug?

De doorwaadbare plaats ligt achter een bocht, de brug is niet echt zichtbaar en de renners zijn niet bang. Ze kiezen dan ook zonder aarzelen voor het water, al moeten velen van hen minstens één voet in het water zetten.

De sleutel is om niet te traag te zijn… of te snel, zoals deze ongelukkige die een gratis bad krijgt.

Laten we het van de positieve kant bekijken: de fiets is weer proper!

KM 33: na een passage langs de startzone, beginnen de deelnemers aan de noordelijke lus. Tijdens deze prachtige afdaling, die dit jaar bijzonder delicaat is, is er een koerswijziging van 90° die naar een nieuw, klein lusje voert dat uit de hoed van de organisatoren werd getoverd!

Deze kleine lus loopt rond de Chaffour-groeve. Het scherm van groen blokkeert het zicht een beetje, maar het gat rechts achter de slagbomen is indrukwekkend …

Een kopgroep van zes dient zich als eerste aan bij deze nieuwe lus, bestaande uit Simon Grégoire, Joris Massaer, Paul Häuser, Maxime Dony, Wout Janssen en Wim de Bruin.

Omdat zijn ketting eraf springt, moet Wim de Bruin even aan de kant. Hij wordt ingehaald door Thomas Sprengers die achter de kopgroep aan reed.

Een kleine nose-turn van Paul Häuser!

Het is onmogelijk om de groenteserre van Potagerie d’Antan aan ons voorbij te laten gaan. Wat de plek charmant maakt, afgezien van de bevoorrading die deze keer in de serre (of kas naargelang het taalgebied) voorzien was, is dat je nooit weet waar de renners doorheen zullen rijden. Deze keer slalomden ze zowel door als langs de serres …

… en zelfs tussen de kolen! Het is Joris Massaer die de zeer uitgerekte kopgroep leidt, maar die nog steeds uit dezelfde renners bestaat.

Dit is het deel van de lus waar je echt kunt genieten, met veel open landschappen, het ene nog weelderiger dan het andere.

Opnieuw iets nieuws, dit keer op de Alpage de Sassor, waar men dit keer door een klein stroompje – ook goed opgezwollen door de zware regenval – naar de start van de klim rijdt.

Terwijl de route meestal helemaal rond het Château de Franchimont loopt, dwong de installatie van steigers aan de muren van het gebouw de parcoursbouwers om zo kort mogelijk af te snijden. Maar om uit de gracht te komen, moet men nog steeds via het gevreesde hobbeltje! Franchimont is ook de ideale plek voor een kleine mechanische controle en een bevoorrading waar vrijwilligers je in historische kledij bedienen. Alsof je teruggaat in de tijd …

KM 68: hier zijn we op 2/3de van de koers en er rijden vijf renners aan de leiding: Joris Massaer, Simon Grégoire, Wim de Bruin, Maxime Dony en Wout Janssen. We weten niet echt waar hij zich bevond ten opzichte van deze groep, maar Thomas Sprengers gaf iets eerder op.

KM 88: op 10 kilometer van de finish houden we een laatste stop en grote verrassing: Joris Massaer en Maxime Dony rijden ​​alleen vooraan. Iets daarvoor waren ze nog met drie, maar Simon Grégoire plooide zijn kettingblad wat hem helaas tot opgave zou dwingen. Wim de Bruin rijdt nu alleen in de achtervolging met ruim anderhalve minuut achterstand, terwijl de nummer vier, Wout Janssen, al 3 minuten in het krijt staat.

Aan de aankomst stromen de deelnemers van de twee kortste afstanden van de dag al binnen, de eersten van de 95 kilometer zullen nu niet lang meer op zich laten wachten. Wordt het een renner alleen of krijgen we net als vorig weekend een sprint?

Daar komen ze … en ze zijn met twee! Joris Massaer heeft de kop, maar Maxime Dony lanceert zijn sprint op een honderdtal meter van de streep en Massaer heeft al snel door dat er tegen de snelle benen van Dony niet veel valt in te brengen …

Maxime Dony kan de tijd nemen om te genieten van zijn allereerste overwinning in een manche van de BAMS!

Leuke anekdote: de winnaar van de dag kan dit soort omstandigheden verre van waarderen en wilde aanvankelijk zelfs niet van start gaan … “Het is gek, want ik heb pas vanochtend beslist om toch deel te nemen. Ik haat modder! Ik zei tegen mezelf van niet te rekenen en enkel te proberen zo goed en zo kwaad mogelijk te volgen. Ik was zelfs niet zeker of ik wel zou uitrijden. Maar alles verliep goed, ik kon volgen. Eerst waren we met vijf of zes vooraan, vervolgens met drie – met Simon en Joris. Ik reed heel de tijd tegen mijn limiet. Ik denk dat Simon echt heel sterk was, maar hij brak zijn kettingblad. Joris kon op zijn beurt een gat slaan in de laatste afdaling met haarspeldbochten, maar toen hij de weg opdraaide, gleed hij uit en viel. Ik wachtte op hem op de slotklim, hij passeerde me en versnelde een beetje. Ik kwam terug en dan was er de eindsprint … Het is ongelooflijk, ik jaag al sinds 2018 op deze overwinning”, aldus Maxime Dony aan de finish.

Met een bebloede knie eindigt Joris Massaer als 2de, wat goed is voor de winst bij de Masters 1.

Wim de Bruin wordt derde in de scratch en 2^de bij de elites na Maxime Dony.

De top 5 wordt vervolledigd door Wout Janssen, die de beste is bij de beloften, en Bas Lucas de Vries (die als derde eindigt bij de elites).

Thom Bonder en Gerben Mos eindigen respectievelijk als 6de en 7de.

Sébastien Carabin (8ste), Kryspin Pyrgies (9de) en Paul Häuser (10de) maken de top 10 compleet.

Kris Henderieckx (21ste in de scratch) is de beste bij de Masters 2 en Pim de Waard is de eerste bij de Masters 3.

Bij de vrouwen is het de onvermijdelijke Joyce Vanderbeken die wint dankzij haar 63ste plaats algemeen, voor Puck Pinxt en Lara Defour.

Het podium bij de elitevrouwen komt overeen met de top 3, terwijl bij de Masters vrouwen de overwinning naar Alieke Hoogenboom gaat, gevolgd door Danae Stroubouli en Verena Walter.

Op de 65 kilometer, die ook punten opleverde voor de BAMS-ranking, noteren we de overwinningen van Thomas Garnier en Daphny van den Brand, terwijl Whytic Priem en Aurélie Charette de beste waren over de 45 kilometer.

Drie van de leiders van de BAMS-ranking na 3 van de 7 manches: Alexy Delongueville (beloften), Mario Vandenhoute (Masters 3) en Joris Massaer (Masters 1).

Puck Pinxt behoudt haar leiderstrui bij de elitevrouwen, Ramses Bekkenk doet hetzelfde bij de Masters 2, maar Simon Grégoire moet door zijn opgave zijn eerste plaats bij de eliteheren (voorlopig) afstaan aan Thomas Garnier (de winnaar op de 65 kilometer), net als Karen Steurs, die dit weekend afwezig was en die wordt ingehaald door Danae Stroubouli bij de Masters vrouwen.

De volgende BAMS-afspraak is op zondag 23 juni, dan zien we elkaar in Malmédy voor de Raid des Hautes Fagnes!

Volledige uitslag Ardennes Trophy 2024

Kalender BAMS 2024:

• 1 april 2024: La Hallonienne (Grand-Halleux) – 80 km
• 12 mei 2024: Hard’n Marathon (Miavoye) – 65 / 80 / 105 km
• 19 mei 2024: Ardennes Trophy (La Reid) – 65 / 95 km
• 23 juni 2024: Raid des Hautes Fagnes (Malmédy) – 65 / 90 / 115 km
• 18 augustus2024: La Chouffe Marathon (Achouffe) – 65 / 95 km
• 8 september 2024: Grand Raid Godefroy (Bouillon) – 70 / 90 / 120
• 15 september 2024: Raid Bocq (Godinne) – 70 / 100 km

Meer info via marathonmtb.be