BAMS 2024 | Raid des Hautes Fagnes: aanpassen om uit te blinken
Door Christophe Bortels -
Op zondag 23 juni stond met de Raid des Hautes Fagnes een monument van de Belgische marathon op de kalender van de Belgian Ardennes Marathon Series. Hoezeer er ook voor gevreesd werd, het evenement kon zich aanpassen aan de zeer slechte weersomstandigheden van de afgelopen weken om te voorkomen dat de drie wedstrijden in een hindernisbaan zouden veranderen. Dit is het verhaal van een mooie dag tussen de venen, wortels en doorwaadbare plaatsen:
Na vorig jaar voor het eerst zijn intrek te hebben genomen in het stadscentrum, keerde de RDHF deze zondag terug naar de voet van de kathedraal van Malmedy. Een charmante plek, en een ideale setting voor een evenement als dit … vooral als het mooi weer is!
Want ja, het weer was opnieuw het belangrijkste gespreksonderwerp onder deelnemers en organisatoren. Niet dat het weer slecht zou zijn op de grote dag, want de weersvoorspellingen waren perfect met een overwegend heldere hemel en milde temperaturen, ideaal voor een marathon. Maar omdat het de afgelopen dagen en de afgelopen weken veel heeft geregend, zou dit onvermijdelijk gevolgen hebben voor de toestand van de bodem, vooral in de Hoge Venen. De organisatie nam dan ook het voortouw door te anticiperen op mogelijke problematische trajecten (te modderige passages, gevaarlijke doorwaadbare plaatsen, enz.) door op bepaalde plaatsen de richting van de route te wijzigen of zelfs om te keren, zodat alles soepel zou verlopen, of toch zo goed als.
Voor de rest verandert de formule van de Raid des Hautes Fagnes niet, met drie afstanden om uit te kiezen: 65 km, 90 km en 115 km (dit jaar met enkele kilometers verminderd als gevolg van de wijzigingen), met de mogelijkheid voor deelnemers aan de langste afstand om onderweg na ruim vijftig kilometer over te schakelen naar de afstand van 90 km.
Aan de start zien we de ondertussen trouwe BAMS-deelnemers met onder de kanshebbers voor de overwinning titelhouder Kevin Panhuyzen, Joris Massaer, Simon Grégoire en zijn teamgenoten Maxime Dony (die een maand geleden de Ardennes Trophy won) en Sébastien Carabin (twee jaar geleden winnaar van de RDHF), Thomas Sprengers, Kevin Van Hoovels, de Nederlanders Erwin Bakker en Bas Peters, en vele anderen.
Tussen hen trad nog een vooraanstaande gast op: Greg Van Avermaet! Na een eerste deelname aan de BAMS (Ardennes Trophy) vorig jaar, schakelde de voormalige olympische kampioen op de weg na zijn carrière over op het gravelbiken. Enkele weken geleden eindigde hij nog als 7de in de legendarische Unbound Gravel met een lengte van 327 km! Nu staat hij weer aan de start van een manche van de BAMS, dit keer tijdens de Raid des Hautes Fagnes. Onnodig te zeggen dat hij voor en na de race veel selfies moest maken …
08.57 uur: de spanning stijgt. Over een paar minuten wordt de start gegeven van de 115 km. Let op het prachtige eerbetoon aan Jean-Marie Alofs, een sympathiek en bekend figuur in de Belgische marathon die onlangs op 54-jarige leeftijd overleed terwijl hij zijn passie beoefende.
9.00 uur, we zijn vertrokken! Er is geen tijd om te dagdromen, dit is de RDHF en dus gaat het er meteen serieus aan toe met vanaf het begin een klim van anderhalve kilometer voor 150 meter positief hoogteverschil. Het peloton rekt zich langzaam uit, maar de meeste kandidaten voor de overwinning zitten vooraan.
Dankzij een recente kaalslag opent het landschap zich al op de top van deze eerste beklimming. Het begin van een prachtige serie ansichtkaarten!
Nadat ze drie minuten na de eerste golf in een speciale box zijn vertrokken, komen ook de vrouwen boven op de eerste puist van de dag. En het is nu al Joyce Vanderbeken die zich heeft geïsoleerd aan de kop van de koers, waarbij ze al enkele mannen van de eerste golf heeft ingehaald.
KM 12: de kop van de wedstrijd rijdt voor het eerst deze dag door de mooie vallei van Trôs Marets. Over vijf en een half uur komen de eersten hier terug, maar dan in de andere richting.
Een groepje van 9 heeft zich losgewerkt van de rest van het peloton. We herkennen Thomas Sprengers, Joris Massaer, Kevin Panhuyzen, de Duitser Sascha Starker, Simon Grégoire, Erwin Bakker, de veldrijder Tom Meeusen, Maxime Dony en Bas Peters.
Net als tijdens de Ardennes Trophy een maand geleden zijn de waterlopen flink opgezwollen door de recente regenval, en het doorwaden kan lastig zijn als je te snel of juist te langzaam oversteekt.
Voor de rest zijn de omstandigheden perfect voor een MTB-marathon, waarbij het zonlicht de weelderige natuur versterkt.
KM 21: een ongewijzigde situatie aan het front, de groep van 9 leidt nog steeds de debatten.
Sébastien Carabin, twee jaar geleden nog winnaar van de Raid des Hautes Fagnes, jaagt al zo’n tien kilometer achter de kopgroep aan. De Hoge Venen duiken op aan de horizon!
Greg Van Avermaet volgt op iets meer dan tweeënhalve minuut achter de leiders en lijkt in deze fase van de wedstrijd niet mee te spelen voor de overwinning.
We bevinden ons in het hart van de Hoge Venen! Het is vooral hier dat de organisatoren verschillende wijzigingen aan de route hebben doorgevoerd om bepaalde stukken te vermijden die te nat en modderig waren. Het terrein blijft desalniettemin af en toe zwaar, met sporen die dieper worden naarmate de vele passages, maar het risico op problemen is aanzienlijk verminderd dankzij de aangebrachte wijzigingen. Oef!
De typische landschappen van de Hoge Venen blijven een streling voor het oog …
… maar ook de bossen mogen er zijn.
We zijn aan kilometer 37 en de groep van 9 werd teruggebracht naar 8 nadat Maxime Dony moest afhaken.
Nog een doorwaadbare plaats, dit keer die van Bayehon.
Het is altijd leuk om de verschillende benaderingen van een oversteek als deze te zien. Sommigen gaan voorzichtig te werk, niet echt wetend waar ze aan beginnen, terwijl anderen door de stroom snijden alsof er niets aan de hand is!
Aan kilometer 61 nemen de deelnemers de altijd indrukwekkende dam van Robertville.
Een paar kilometer verderop verschijnt de Duitser Sascha Starker als eerste … en hij is alleen! Liet hij de kopgroep achter waarin hij eerder in de koers verscheen? Nee, hij koos onderweg om over te schakelen op de afstand van 90 kilometer …
Hij wordt gevolgd door Arthur Courtois, die voorlopig tweede is op de 90 km maar ruim 3 minuten achterstand telt op de leider. Deze prachtige singletrack, die vroeger in het bos lag, biedt nu een adembenemend uitzicht op het kasteel Reinhardstein. Maar het is niet zeker dat de renners die op de overwinning mikken ook daadwerkelijk hebben genoten van dit panorama.
Iets over halfweg zien we dat de kopgroep weer wat is afgeroomd, ze zijn nu nog met vijf: Simon Grégoire, Joris Massaer, Erwin Bakker, Kevin Panhuyzen en Tom Meeusen (hier gevolgd door een deelnemer van de 90 km).
Tak 1, derailleurkooi 0. Einde van de wedstrijd voor Maxime Dony, de winnaar van de laatste manche van de BAMS een maand geleden.
Ook Bas Peters heeft de kopgroep nu moeten laten gaan, maar hij heeft nog wel de kracht om dit zeer steile stuk vol wortels op de fiets te overwinnen. Het moet gezegd dat het parcours door de kaalslag werd aangepast en dat het nog technischer is dan voorheen …
Greg Van Avermaet moet op deze plek wel voet aan de grond zetten. Voorlopig rijdt hij in de top tien en hij neemt de Pool Kryspin Pyrgies en Sébastien Carabin mee in zijn spoor. Maar laatstgenoemde heeft eerder in de wedstrijd – na een lekke band in de Hoge Venen, waardoor hij te veel tijd verloor om op de langste afstand nog voor een goed resultaat te gaan – gekozen voor de 90 km.
KM 81: na de afdaling van de Carrière de la Warchenne beginnen de deelnemers aan een mooie, zeer bochtige en landelijke lus langs de Warchenne. Tom Meeusen moet achtervolgen achter het kwartet Panhuyzen/Massaer/Grégoire/Bakker.
Vorig jaar was Kevin Panhuyzen nog de autoritaire winnaar, maar dit keer lijkt hij meer moeite te hebben om van zijn concurrenten van de dag af te komen.
Maar er zijn nog zo’n dertig kilometer te gaan en er kan nog van alles gebeuren!
We zijn terug in de Trôs Marets-vallei, maar deze keer in de andere richting. Deze rivieroversteek is in normale tijden al lastig, maar dit jaar is dat nog meer het geval, dus zorgden de organisatoren ervoor dat de deelnemers naar een kleine geïmproviseerde stenen corridor aan de rechterkant werden geleid om het midden van de diepere waterloop te vermijden.
Deze voorzorgsmaatregelen zullen een groot aantal marathonrenners, die aan het einde van de wedstrijd ongetwijfeld te moe zijn, er niet van weerhouden zich te wagen aan plekken waar de oversteek minder praktisch uitvoerbaar is …
Er resten nu nog minder dan tien kilometer en in deze fase van de wedstrijd reed Kevin Panhuyzen vorig jaar alleen aan de leiding. Deze keer niet, integendeel, want hij heeft zo’n vijftien seconden achterstand op het trio bestaande uit Joris Massaer, Simon Grégoire en Erwin Bakker! Simon Grégoire voelt zich goed en probeerde eerder in de wedstrijd twee keer een solo op te zetten, maar dat lukte niet …
Bij de finish stelt iedereen de vraag: gaan we een sprint zien of is het iemand gelukt om toch een gaatje te slaan?
Het is Joris Massaer die alleen uit de bocht komt! Een snelle blik achterom om zeker te zijn dat er niemand is gevolgd om hem te verrassen …
… en dan heeft Joris de overwinning beet! Samen met Erwin Bakker wist hij op enkele kilometers van de finish weg te rijden van de laatste concurrenten om vervolgens met een ultieme aanval de sprint te vermijden, een sprint die hem een maand geleden de overwinning had gekost in de Ardennes Trophy. Hij voltooide deze Raid des Hautes Fagnes in 5u14 aan een gemiddelde van 21,5 km/u. Voor de goede orde: dit is de vierde verschillende winnaar in vier manches van de BAMS 2024.
Erwin Bakker en Simon Grégoire completeren het podium van de scratch en eindigen respectievelijk 10 seconden en één minuut achter de winnaar van de dag. Simon Grégoire voelde zich zondag in goede doen en probeerde in het laatste deel van de wedstrijd twee keer alleen weg te rijden, maar dat lukte niet …
Joris Massaer is uiteraard ook de beste bij de Masters 1, terwijl Erwin Bakker wint bij de Masters 2 en Simon Grégoire bij de elites.
Geen dubbel maar wel een passage over de streep in stijl voor Kevin Panhuyzen, die net naast het scratchpodium eindigde en 2de werd bij de elites.
Tom Meeusen en Bas Peters maakten lange tijd deel uit van de kopgroep en eindigden uiteindelijk als 5de en 6de.
Achter Robin Ferket, die 7de werd in de scratch en 1ste belofte, eindigden Kryspin Pyrgies en Greg Van Avermaet bijna samen (8ste en 9de). “Het was een geweldige dag! Maar het was wel heel zwaar en het niveau ligt heel hoog …”, vertrouwde GVA bij aankomst toe.
De top 10 werd afgesloten door Pierre Courtoy.
Joyce Vanderbeken werd knap 59ste algemeen en was opnieuw de beste bij de elitevrouwen, terwijl Karen Steurs, 98ste, won bij de Masters-vrouwen.
Bij de Masters 3 ging de zege naar Olivier Kesteleyn, 57ste in de scratch.
Wat de BAMS-ranking betreft, bezet Joyce Vanderbeken bij de elitevrouwen de leiding na 4 van de 7 manches van het seizoen. De andere leiders zijn Danae Stroubouli (Masters vrouwen), Arthur Courtois (Elites), Alexy Delongueville (Beloften), Joris Massaer (Masters 1), Ramses Bekkenk (Masters 2) en Mario Vandenhoute (Masters 3).
We noteren ook de overwinningen van Sascha Starker en Sara Michielsens op de 90 km, en die van Kevin Nyssen en Julia Grégoire op de 65 km.
De verschillende aanpassingen aan de route maakten het mogelijk om de grootste modderpoelen te vermijden, maar een zeer modderig pad helemaal aan het einde van de wedstrijd zorgde ervoor dat de fietsen bij aankomst een nieuw laagje hadden gekregen …
Daarmee zit de 24ste Raid des Hautes Fagnes erop. Na een welverdiende zomervakantie van bijna twee maanden gaat de BAMS op 18 augustus verder met de Chouffe Marathon in de regio Houffalize!