Bart Brentjens Challenge 2017: een modderbad is gezond
Door Jan Geys -
Blubber, bagger, prut, slijk, smurrie, modder, … je kan het noemen zoals je wilt en al deze woorden, en misschien nog vele anderen die hier niet voor publicatie vatbaar zijn, zijn afgelopen zondag zeker en vast de revue gepasseerd in de hoofden van de deelnemers aan de Bart Brentjens Challenge 2017. Je moest dan ook al van goeden huize zijn om de renners achter de besmeurde gezichten en pakjes nog te herkennen. Toch doen we een poging met ons fotoalbum van een heroïsch dagje biken in het Limburgse Heuvelland.
Als je je wedstrijd in de herfst plant, is de kans natuurlijk groot om in onze kikkerlandjes met zulke weersomstandigheden geconfronteerd te worden. De dag begon met regen en hij eindigde … met regen. Tussenin kwam de zon wel eens hoopvol van achter het wolkendek piepen, maar opgewarmd geraakten de deelnemers er toch niet van.
Traditiegetrouw doet de Bart Brentjens Challenge ook dienst als Nederlands kampioenschap XCM en dat lokt telkens ook enkele grote namen uit andere wielerdisciplines. Lars Boom is zo’n grote naam en de renner van LottoNL-Jumbo maakt de rest van de favorieten al snel duidelijk dat hij met ambitie van start is gegaan. In zijn spoor herkennen we Jasper Ockeloen, de uittredende Nederlandse kampioen, en Robbert de Nijs. Onthoud deze drie namen maar, want deze zullen we later op de dag nog tegenkomen.
Bas Peters missen we in dit groepje der favorieten, hij kijkt al tegen een achterstand van twee minuten aan.
Niemand ontsnapt aan de blubber …
… ook Sir Bart niet, naar wie het event genoemd is.
Krijg nou wat! Heb ik daar een vuiltje in mijn oog …
De wedstrijd zelf viel al snel in zijn definitieve plooi doordat een sterk trio zich afzonderde van de rest. De namen: Lars Boom, Jasper Ockeloen en Robbert De Nijs. Drie Nederlanders vooraan dus, maar voor de volgorde op het podium moest er natuurlijk nog gevochten worden.
Achter hen voert de Belg Joris Massaer de eerste achtervolgende groep aan. De Bart Brentjens Challenge, en dus ook het NK XCM, is een open wedstrijd dus verschenen er ook heel wat Belgische marathonspecialisten aan de start. In zijn spoor herkennen we Hans Becking en diens Belgische ploegmaat Didier Bats. Becking maakte onderweg een inschattingsfoutje door een ander spoor te kiezen dan de anderen – die anderen kozen ervoor om dwars door de rivier te rijden terwijl Becking een pad vol wortels verkoos – en verloor daardoor kostbare seconden. Didier Bats stapte dan weer uit de wedstrijd na een jammerlijk incident met wandelaars.
Een Belgisch kampioen XCM (masters 30+) die deelneemt aan het Nederlands kampioenschap XCM, kan het nog mooier! Al is er aan de aankomst niet veel meer te zien van de driekleur van Julien Delaet.
Hebben jullie hem herkend? Jawel, Bram, The Tank, Tankink heeft samen met Hans Becking de achtervolging ingezet op het leiderstrio. Maar het zou niet baten, want het drietal vooraan blijft buiten schot. Tankink zou Becking nog losgooien en solo op zoek gaan naar de vierde plaats.
Aan de finish moeten Jasper Ockeloen en Robbert de Nijs het hoofd buigen voor Lars Boom. Boom verklaarde na afloop dat hij niet over de benen beschikte om weg te geraken en dat vooral Robbert de Nijs heel sterk was op de steile beklimmingen.
De Nijs merkte na afloop droogjes op dat hij niet veel heeft aan complimenten, omdat hij geen gouden medaille op zak heeft. Door een aanvaring met een andere renner eerder in de wedstrijd kon De Nijs niet meer goed schakelen en ook Jasper Ockeloen had in de sprint te maken met een schakelprobleempje, zij het dat Ockeloen wel zelf in de fout ging. Ockeloen koos voor een te zware versnelling om de sprint aan te gaan, maar maakte nadien de fout om de sprint niet op volle snelheid te beginnen, waardoor het hem te veel moeite koste om zijn versnelling terug op gang te trappen.
Met Tankink en Becking is de top vijf gekend en de eerste niet-Nederlander vinden we op de zesde plaats; die eer is weggelegd voor deze Stijn Van Boxstael. Ondanks zijn zoektocht naar een nieuw team moet deze zesde plaats hem een fijn gevoel geven om de winter in te gaan.
Zelfs een lekke band kon Annemiek van Vleuten niet stoppen en uitgerekend op haar verjaardag schonk Vleuty zichzelf een nieuwe rood-wit-blauwe trui.
Ruim achter Van Vleuten eindigden Hielke Elferink en deze Karen Brouwer, die met het brons moest tevreden zijn.
Nog een nationale kampioen is deze David Nordemann (88), die de beste was bij de beloften.
Voor de grootste verrassende wending tijdens het Nederlands kampioenschap XCM zorgde deze Christian de Graaff, zij het wel met 24 uur vertraging! Na afloop werd De Graaf nog gehuldigd als zilveren medaillewinnaar, maar na het bekijken van zijn Strava-gegevens kwam Tibor Zwaan tot de conclusie dat hij onvrijwillig een deel van het parkoers had afgesneden en dus geen recht had op de medaille. Na rijp beraad nam de KNWU de beslissing dat de gouden medaille aan De Graaf toekwam en dat Zwaan naar de tweede plaats werd verwezen.
Eindigen doen we, aan de hand van enkele moedigen, met een ode aan iedereen die de helse omstandigheden getrotseerd heeft. Respect!
De uitslag van de Bart Brentjens Challenge 2017 vind je hier: www.vojomag.nl/news/nederlandse-titels-xcm-voor-lars-boom-annemiek-van-vleuten/