BeMC 2017: een meerdaagse made in Belgium!

België is een land dat wielergek is en het telt ook vele toertochten of marathons van één dag. Elk weekend vind je dan ook wel ergens iets naar je gading. Maar een meerdaagse is andere koek. De organisatie van de BeMC (lees Belgian Mountainbike Challenge) vulde dit gat in en organiseerde in 2012 voor het eerst een driedaagse mtb stage race. Sindsdien ontvangt La Roche-en-Ardenne elk jaar een hele horde mountainbikers uit alle hoeken van Europa.

Het is vrijdagmorgen en de straten van La Roche-en-Ardenne vullen zich met bikers. De oude middeleeuwse stad ligt verspreid over meerdere oevers van de Ourthe en wordt omringd door bosrijke heuvels waar de mountainbike de komende dagen baas in huis zal zijn. Tijdens deze drie dagen krijgen we een uitgebreid menu voor de kiezen, met als voorgerecht een eerste lus van 87,5 kilometer en 2400 hoogtemeters die ons tot in Tenneville zal brengen.

Toen Olivier Béart (links op de foto) me sprak over de uitnodiging van Koenraad Vanschoren (de organisator van de BeMC, rechts op de foto) om de wedstrijd te coveren als reporter van Vojo, nam ik deze mogelijkheid meteen met beide handen aan. Je moet weten dat deze wedstrijd zeer populair is en steeds in een mum van tijd is uitverkocht. Snel zijn is dan ook de boodschap als de inschrijvingen openen!

Ik zit dus in La Roche en ben klaar om te beginnen aan ‘de zwaarste mtb stage race van de Benelux’, wat de officiële slogan is van de BeMC. Samen met mij zullen er een kleine 600 andere bikers de start nemen en we doen dat aan de zijde van enkele van de beste marathonrenners van het moment. Alhoewel, dat klopt ook niet helemaal. Er bestaan namelijk twee afzonderlijke klassementen in de BeMC. Zo is er enerzijds een categorie voor de renners met een UCI-licentie bij de elites, en anderzijds de open categorie voor alle andere renners. De UCI-renners gaan hier op jacht naar de nodige punten en ik ga, met mijn licentie van master, op jacht naar hopelijk een leuke notering in de eindstand!

Om 11 uur stipt wordt de meute losgelaten op een steile muur van drie kilometer. Deze muur rekt het peloton meteen op een lang lint en brengt ons naar het wildpark van La Roche. Onze kuiten weten meteen hoe laat het is!

De eerste 17 kilometer zijn al zeer pittig, met niet minder dan 600 hoogtemeters. Nadien krijgen onze benen gelukkig wat respijt met een vlakker stuk over brede paden tot Wyompont, waar een bevoorrading wacht.

Het makkelijkste deel van de dag ligt nu achter ons. De rest van het parkoers bestaat uit een opeenvolging van steile hellingen en technische afdalingen. We mogen ook al een eerste keer door het water waden, en dat zou niet de laatste keer zijn …

In de finale speelt ook de wind ons nog parten. Met nog zeven kilometer te gaan dringen we opnieuw een donker sparrenbos binnen. Op die laatste klim ontplof ik definitief!

Net als de wereldkampioen XCM, Tiago Ferreira, kom ook ik al stevig groggy binnen. Ik ben blij dat ik in de tuin van hotel Floréal, waar we elke dag finishen, even op adem kan komen.

Op zaterdag staat de koninginnenrit gepland van deze BeMC 2017! Wie koninginnenrit zegt, zegt ook veel hoogtemeters en dito afstand, dus wachten er ons vandaag niet minder dan 100 kilometer en 3200 hoogtemeters …

We verlaten La Roche en zetten koers naar een ander mekka van de Belgische mountainbikesport, Houffalize. Halverwege het parkoers zullen we dan ook een lusje rijden op de fameuze omloop van de vroegere wereldbekermanche. Maar eerst moeten we nog wel in Houffalize geraken, want het parkoers spaart ons niet met opnieuw een opeenvolging van beklimmingen en technische passages …

Onderweg mogen we in het hart van de Ardennen genieten van de mooiste bospaden!

Sommige van die paden vragen een opperste concentratie, zoals dit pad dat bezaaid ligt met wortels.

Op onze terugweg naar La Roche-en-Ardenne koelen we onze motor wat af tijdens de crossing van de Ourthe. Net hier moet ik mijn gezellen laten gaan, maar ik kan niet anders wil ik de laatste twintig kilometer met niet minder dan vijf hellingen nog enigszins deftig overleven.

Het einde nadert … Nog een kleine inspanning en we staan boven aan de downhillpiste van Maboge. Hier begint de mooiste afdaling van de dag. Nadien haast ik me naar de finish om er aan de driesterrenbevoorrading mijn krachtenarsenaal terug aan te vullen.

Om een goede feestmaaltijd af te sluiten, is er niets beters dan een goed dessert! En dat is exact wat we op zondag voorgeschoteld krijgen met een ‘korte’ etappe van 75 kilometer en 2550 hoogtemeters. De etappe bestaat uit twee lussen in en rond La Roche-en-Ardenne. Hop, we geven nog een laatste keer alles …

Van rustig aan doen is dan ook geen sprake, wel integendeel! Op de eerste serieuze beklimming van de dag moet ik er zelfs de prijs voor betalen. Bye bye mijn groepje!

Het parkoers is fysisch zwaar, maar ook zeer leuk om rijden! De twee lussen van ongeveer 37 kilometer ten noordoosten van La Roche gaan op zoek naar de mooiste singletracks van de streek. Als extra krijgen we ook twee maal de beklimming van de muur van Borzée voorgeschoteld! Deze beruchte klim heeft een gemiddeld stijgingspercentage van maar liefst 23%. Op het steilste stuk van 30% hebben heel wat deelnemers hun tanden dan ook stuk gebeten …

Maar de afdaling die het meeste zal bijblijven is ongetwijfeld deze die naar het kasteel van La Roche voerde. Het uitzicht van hierboven op de vallei van de Ourthe was dan ook magnifiek! Met die schitterende afdaling kwam er stilaan een einde aan de BeMC 2017, maar niet getreurd, in 2018 staat er gewoon een nieuwe Belgian Mountainbike Challenge geprogrammeerd!

Nog niet genoeg van de BeMC 2017, dan kan je hier de voorbeschouwing en de wedstrijdverslagen van rit 1, rit 2 en rit 3 nalezen!