Best of | Absa Cape Epic #2: bijltjesdag in de koninginnenrit!

Waar in het wegwielrennen wordt gesprint om bonificatieseconden en een gat van een minuut soms genoeg is om comfortabel een grote ronde naar je toe te trekken, werd vandaag in de eerste etappe van de Absa Cape Epic meteen les één in de wereld van het stage racen bevestigd. In de koninginnenrit rondom Lourensford (92km/2850hm) werd er traditioneel gestrooid met minuten. Niet dat dat garanties biedt, met nog zes loodzware etappes te gaan.

Photo by Nick Muzik/Cape Epic

Een zeldzaam beeld in deze eerste etappe: het veld is op de eerste klim grotendeels samen. Andreas Seewald – misschien wel de beste klimmer in de MTB-wereld – en Martin Stosek hebben er duidelijk zin in. Zij trappen met een moordend tempo iets later in de etappe iedereen los uit het wiel, profiteren van enkele pechgevallen en komen na bijna vier uur buffelen door het Zuid-Afrikaanse zand met meer dan drie minuten voorsprong op de eerste achtervolgers over de streep. Mooi voor ons Laaglanders: dat zijn de Nederlander Hans Becking en de Belg Wout Alleman en hun twee teamgenoten.

Op social media laat hij met wat komische filmpjes vaak zien dat het José Dias is die hem op de pijnbank legt, maar Becking zelf verkeert ook nog steeds in uitstekende vorm. Het duo van Buff-Megamo is het enige die nog enigszins in het spoor van Canyon-Northwave kan blijven.

“We wisten dat we vooraan moesten zitten in de afdalingen, om überhaupt iets te kunnen zien!” – Hans Becking.

Niet alleen tijdens de passages bergop. “We wisten dat we vooraan moesten zitten in de afdalingen, om überhaupt iets te kunnen zien”, sprak Becking. “Het was technisch, een brute etappe. Gelukkig hadden we een goede dag. We zijn erg blij met deze tweede plek.”

Photo Sam Clark/Cape Epic

Wout Alleman en Fabian Rabensteiner reden – volgens hun verklaring door de hitte – een matige proloog. Vandaag hielden ze de zwakke momenten beperkt tot de openingsfase. Daarna stormde het tweetal van Wilier-Pirelli naar voren om op amper een halve minuut van Becking/Dias als derde te eindigen. “Halverwege de etappe was er een erg steile klim waardoor je niet veel snelheid had en je de warmte extra hard aanvoelde”, keek de Belgische kampioen terug. “Gelukkig had ik er niet te veel last van en is het dan een kwestie van genoeg eten en drinken. Ik kijk al uit naar morgen.”

Geletruidrager Matt Beers ziet eruit of hij wel een paar pin….., afijn u kunt het zelf invullen. Maar dat was zéker niet het geval. Beers (die rijdt met Christopher Blevins) heeft last van maagproblemen. Bijna tien minuten, een twaalfde plek en vanzelfsprekend het verlies van de leiderstrui is het verdict. Ze zijn niet de enigen die tegen tijdverlies aanlopen. Favorieten Nino Schurter en Lars Forster krijgen vijf minuten aan de broek, mede door een lekke band en het moeten steken van een wiel van hun back-upteam.

Frans Claes hoef je niks uit te leggen over het rijden van een zware meerdaagse marathon en de Belg weet dat pech erbij hoort. Claes verliest door een lekke band en wat kettingproblemen van zijn Oostenrijkse teamgenoot Manuel Pliem wat tijd, maar hij is tevreden met de zestiende plek (op een kwartier achterstand). “We wilden onszelf vooral de das niet omdoen door te hevig van start te gaan, want dan red je het niet”, zei hij over hun koersplan. “Op de eerste echte beklimming zagen we inderdaad dat sommigen het al moeilijk kregen. Door onze koelbloedigheid konden we toch een aantal teams voorbijrijden.”

Het zag er, ook nog na de proloog, naar uit dat Pauline Ferrand-Prévot met haar Zuid-Afrikaanse teamgenote Robyn de Groot ‘fluitend’ naar de eindzege zouden gaan rijden. Maar dat is in de Cape Epic natuurlijk een utopie. Tien minuten is het verlies voor de favorieten, waarbij Ferrand-Prévot aangaf geen beste dag te hebben gehad.

Photo Sam Clark/Cape Epic

De etappezege en oranje trui zijn voor Haley Batten en Sofia Gomez Villafane (NinetyOne-Songo-Specialized). Zij halen het met een kleine twee minuten voorsprong op Ariane Lüthi en Amy Wakefield. Dat gebeurt overigens na een intensief gevecht met meerdere positiewisselingen. “Je wilt het liefst een spannende race winnen, maar dit was wel heel close”, keek Batten terug. “We hadden wat geluk met pech van Ariane en Amy. Zij maakten er een mooie show van. Ik moest mentaal diep gaan om ze terug te halen.”

Masters, Grand Masters en Mixed

Een wat onconventionele manier van bidons bevestigen maar dat hindert Mirko Pirazolli niet om naar beneden te vliegen, zijn specialiteit. De Italiaan kon met de Franse oud-olympische kampioen Miguel Martinez geen vervolg geven aan hun proloogzege bij de veertigplussers.

Favorieten Karl Platt en Christoph Sauser stelden orde op zaken en namen (meteen met ruime voorsprong) de blauwe trui over. Nederlanders Maarten Tjallingii en Thijs Al gaven al bijna drie kwartier toe en finishten als zesde.

Bij de vijftigplussers kwamen twee oud-kemphanen elkaar op het podium weer een keer tegen. ‘Vanzelfsprekend’ wonnen Bart Brentjens en de Braziliaan Abraao Azevedo de etappe. Tweede werd de Zwitser Thomas Frischknecht, met zijn landgenoot Urs Gerig. Wel op meer dan twintig minuten achterstand.

Photo Sam Clark/Cape Epic

Ach, in de Benelux is het deze weken ook mooi weer. Maar toch, het landschap in Zuid-Afrika is van ongekende schoonheid. Morgen trapt het peloton er opnieuw een significant aantal kilometers doorheen. De etappe van Lourensford naar Greyton (de volgende vier dagen het basecamp) is liefst 123 kilometer lang en telt 2350 hoogtemeters. Met hoeveel minuten er dan wordt gesmeten, kan je hier na afloop lezen of rechtstreeks volgen via de livestream, en dat vanaf 7u30 ‘s ochtends.

De volledige daguitslag vind je hier: www.vojomag.nl/news/podium-voor-becking-dias-en-alleman-rabensteiner-in-eerste-rit-absa-cape-epic

Meer info op de website van de organisatie: www.cape-epic.com