Best of | Absa Cape Epic #4: halfweg en het rekenwerk kan beginnen
Door Jan Geys -
De Absa Cape Epic 2022 is halfweg – toch wat het aantal dagen betreft – en we stellen geamuseerd vast dat er tot hiertoe geen teams zijn die er met kop en schouder bovenuit steken. Akkoord, Seewald en Stosek (bij de mannen) en Batten en Gomez (bij de vrouwen) staan comfortabel aan de leiding, maar elke dag het deelnemersveld overheersen en de rit winnen zit er ook voor hen niet in. Maar indien ze het slim aanpakken, komen ze mits wat rekenwerk onderweg ook heel ver. En het helpt natuurlijk dat ze elke dag een van de topteams tijd zien verliezen.
Photo by Nick Muzik/Cape Epic
Rekenen is iets dat Georg Egger en Lukas Baum niet doen, beide debutanten denken liever niet na en zien wel waar het schip strand. Na hun tweede plaats in de proloog werd hun aanvalslust vandaag beloond met ritwinst, ze zijn dan ook de revelaties van deze Cape Epic.
Ook bij de vrouwen was er een team dat er veel zin in had vandaag, en we waren blij verrast om Hayley Preen en Mari Rabie plots eenzaam aan de leiding te zien. Niet meteen namen die bij ons een belletje doen rinkelen, maar Rabie nam in 2008 in Peking als triatlete deel aan de Olympische Spelen. Een topatlete dus, al is mountainbiken nog vrij nieuw voor haar. Dat geldt ook voor haar jongere teamgenote Hayley Preen, die vorig jaar wel goed was voor een zilveren medaille op het nationaal kampioenschap XCO.
De zege werd hen echter nog afgesnoept door dat andere thuisteam, gevormd door Mariske Strauss en Candice Lill. Het was overigens een eeuwigheid geleden dat een volledig Zuid-Afrikaans team bij de vrouwen een etappe kon winnen, van 2011 indien we het ons goed herinneren (Hannele Steyn en Leana de Jager). Voor zowel Strauss (die in 2017 een rit won met de Britse Annie Last) als Lill (in 2019 een keer aan het feest met de Duitse Adelheid Morath) betreft het hun tweede ritwinst, maar wel de eerste samen dus. Kunnen zij zondag Zuid-Afrika helemaal in vuur en vlam zetten?
Photo Sam Clark/Cape Epic
Dan moeten ze nog voorbij Haley Batten en Sofia Gomez. Je moet het Specialized toch nageven dat ze er elk jaar wel in slagen een wit konijn (wie had er voor de Cape Epic al over ‘Speedy’ Gomez gehoord) uit hun hoed te toveren en een sterk team naar Zuid-Afrika te sturen. De laatste drie jaar wonnen ze achtereenvolgens met Langvad/Courtney, Langvad/Van der Breggen en Stigger/Frei. Wordt het dit jaar een vier op vier?
“Het voelt voor mij alsof het vandaag nog maar de eerste dag is, mijn benen voelen goed!” – dixit Sofia Gomez vlak voor de start vandaag en dat na twee brutale etappes.
Een voorsprong van tien minuten kan in de Cape Epic immers verdampen als sneeuw in de zon. Maar als we Gomez mogen geloven dan zijn de benen nog goed. “Het voelt voor mij alsof het vandaag nog maar de eerste dag is, mijn benen voelen goed!” – dixit Sofia Gomez vlak voor de start vandaag en dat na twee brutale etappes. We zijn benieuwd hoeveel Epic Riders haar mening delen?
De top drie bij de vrouwen hebben we gehad, terug naar de mannen. De nummers twee van de rit – Matthew Beers en Christopher Blevins – beleven een heuse rollercoaster in deze Cape Epic. Na winst in de proloog werden ze in de eerste rit door maagproblemen van Beers teruggeslagen tot rang zeven, maar nu staan ze plots weer op plaats drie. Het kan snel verkeren in de Cape Epic.
Wout Alleman weet ondertussen ook hoe grillig een Cape Epic kan verlopen, het is niet voor niets de Tour van het mountainbiken. “De proloog was heel slecht, de tweede dag was heel goed met een podiumplaats. Gisteren was het opnieuw slecht en vandaag weer goed. Het gaat dus een beetje op en af. Persoonlijk had ik een beter resultaat verwacht. We zijn halfweg, dat betekent dat er nog vier dagen zijn om nog iets te proberen. Misschien proberen we nog een etappe te winnen. Ik heb er wel goesting in.” Persoonlijk hopen we dat de Belgische kampioen de komende dagen zijn rekenmachine achterwege laat en vol mikt op die ritzege, die topnotering komt er later nog wel aan.
Photo by Nick Muzik/Cape Epic
De volgers in de Cape Epic zijn het erover eens dat het truitje van Santa Cruz het stijlrijkst is uit het peloton. We kregen het vandaag veel in beeld te zien, want Maxime Marotte en Keegan Swenson toonden zich in de achtervolging op Baum en Egger. Een podium leek in de maak, maar de laatste 20 kilometer waren er te veel aan en ze vielen terug naar rang 8. We zouden overigens wel eens willen weten wie ten huize Swenson ‘s avonds het strafste verhaal te vertellen heeft? De levenspartner van de Amerikaan is immers niemand minder dan … Sofia Gomez, de nummer één bij de vrouwen.
Als de logica gerespecteerd wordt – althans in deze Cape Epic – dan beleven Hans Becking en José Dias morgen een topdag. Vandaag was het duo van Buff-Megamo niet bij de les, waardoor ze in het algemene klassement terugzakken naar plaats vier. Ook Lars Forster (vlak voor Becking) lijkt de inspanningen van de laatste dagen niet verteerd te hebben en daarmee verdween het sprankeltje hoop – dat we gisteren kregen – dat hij en Schurter de wedstrijd de komende dagen nog zouden dynamiteren.
We zouden de gele trui nog vergeten. De besten van de klas zijn nog steeds Martin Stosek en Andreas Seewald. De tactiek is duidelijk, onderweg zo weinig mogelijk energie verspillen en in het slot alles geven om het tijdverlies te beperken. En die tactiek werkt perfect tot hiertoe.
Masters, Grand Masters & Mixed
Photo Sam Clark/Cape Epic
Zelfs een ritzege bij de Masters maakt bij een voormalig olympisch kampioen nog wat los. Miguel Martinez en Mirko Pirazzoli waren aan de meet sneller dan Epic Legends Karl Platt en Christoph Sauser. Bij Maarten Tjallingii en Thijs Al was de euforie van de podiumceremonie vandaag al vervlogen.
“Deze etappe kwam precies op het juiste moment voor mij. Als het geen wedstrijd was geweest dan had ik vandaag de fiets in de schuur laten staan. Maar ja, ook hier geldt, niet starten is uit koers.”- Maarten Tjallingii
De benen beginnen te protesteren en van het kunstenaarsdorp Greyton, precies halverwege de etappe, krijgen ze niet meer mee dan een paar gekleurde huisjes. Dat ze de gezellige terrasjes niet zien, is misschien maar beter ook. Anders waren ze er vast en zeker neergestreken. De ex-wegprofs werden vierde. Bij de Grand Masters niets nieuws onder de zon: Bart Brentjens en Abraao Azevedo winnen er voor de vierde dag op rij. In de mixed-categorie was de winst voor Mannie Heymans en Genevieve Weber.
Maar ook …
Let op het getal 17 links op het rugnummer. Dat getal staat voor het aantal Cape Epic’s die Hannele Steyn tot hiertoe heeft uitgereden. De editie van dit jaar is nummer 18 … dus was de Zuid-Afrikaanse er bij alle edities bij. Samen met Mike Nixon – ook aanwezig dit jaar – behoort ze tot het zeer selectieve clubje van Last Lions. Staat daar vanaf zondag nummer 18?
Photo by Dominic Barnardt/Cape Epic
Op papier lijkt de rit van morgen de makkelijkste uit deze Cape Epic: 82 kilometer en slechts 1650 hoogtemeters moet een eitje zijn in vergelijking met de ritten van de voorbije dagen. Of dat ook effectief zo is, lees je ook morgen weer op Vojo of je kan het rechtstreeks volgen via de livestream, en dat vanaf 7u30 ‘s ochtends.
Bly ingeskakel*
De volledige daguitslag vind je hier: www.vojomag.nl/news/outsiders-baum-en-egger-winnen-derde-rit-absa-cape-epic-wout-alleman-vierde
De fotoalbums van de voorbije dagen kan je dan weer hier terugvinden: www.vojomag.nl/?s=best+of+absa+cape+epic
Meer info op de website van de organisatie: www.cape-epic.com
*Stay tuned