Best of | Absa Cape Epic #6: the survival of the fittest
Door Jan Geys -
Deelnemen aan de Absa Cape Epic is niet voor doetjes en heeft meer weg van puur sadomasochisme. Zowel onderweg als aan de finish zagen we tijdens de vijfde rit talrijke stervende zwanen, en zeker niet van de minsten. Sommigen ondergingen hun zwanenzang met de lach, anderen met een diepe zucht …
Ook een zware dag ‘in the office’ voor Avancini en Fumic. De Duitser is duidelijk de mindere van de twee en kreeg het op elke helling moeilijk om het tempo van zijn teammaat te volgen, al is het hier Avancini die tegen de vlakte ligt. Resultaat: adieu gele leiderstrui. Definitief? Hoogstwaarschijnlijk wel …
Bij Maja Wloszczowska en Ariane Lüthi hakte de koninginnenrit er diep in. Het paar werd pas vijfde en daardoor komt het derde trapje op het eindpodium stilaan in het gedrang. Wloszczowska sukkelt met een verkoudheid en tot overmaat van ramp reed Lüthi ook nog eens lek. Het duo kreeg het lek niet gedicht en moest verder op een lekke band naar de feed en tech zone.
Ploegmakker Sergio Mantecon kwam dan weer ten val en Ondrej Cink werd gestoken door een wesp.
Frans Claes heeft dit in zijn drie deelnames aan de Cape Epic nog nooit meegemaakt. “Het is echt the survival of the fittest op dit moment”, zegt de Leuvenaar die samen met Hendrik Kruger drie plaatsen zakt in het klassement naar plaats zestien. “We waren niet de enigen, het peloton lag direct in stukken en brokken uit elkaar. Het was weeral met de gas open vertrekken. Tot aan de eerste bevoorrading ging het nog goed, maar dan was het vat bij Hendrik plots af.”
“Een beetje duwen, trekken, sleuren en zo veel mogelijk moed inspreken …”
“Ik heb echt alles uit de kast moeten halen om de schade zo veel mogelijk te beperken. Dat was het enige wat ik kon doen: een beetje duwen, trekken, sleuren, op kop rijden en zo veel mogelijk moed inspreken, want Hendrik had het nodig”, aldus Claes. “Dat is binnenin vloeken natuurlijk, maar je gaat de uitdaging van de Cape Epic met twee aan en je moet die met twee volbrengen. Vorig jaar was ik iets minder dan mijn partner Marcus Bauer en heeft hij iets meer op mij moeten wachten. Dit jaar is het voorlopig andersom.”
Nog een team dat op de pijnbank zat vandaag, en dat mogen we letterlijk nemen, is Centurion-Vaude. Jochen Kaess brak zijn wiel op een steen en kwam lelijk ten val. De houding op de foto spreekt voor zich: een gebroken sleutelbeen. Game over dus voor de Duitser. Maatje Daniel Geismayr moet de rest van de wedstrijd alleen verder.
We zouden de titel pineut van de dag aan de onfortuinlijke Jochen Kaess kunnen geven, maar we geven hem liever aan Michele Casagrande en Fabian Rabensteiner. Dan overleef je een zware rit van honderd kilometer zonder kleerscheuren, maar ga je in de laatste twintig meter voor het oog van honderden toeschouwers toch nog op je snufferd … Een stomme val die het duo duur te staan komt. ‘s Avonds volgde immers het bericht dat Casagrande bij die val zijn sleutelbeen heeft gebroken. De Cape Epic van de Italiaan eindigt dan ook hier op het gras van Stellenbosch …
We zouden ons haast beginnen afvragen wat er nu zo leuk is aan de Cape Epic … Gelukkig vonden we ook enkele schaarse stralende gezichten aan de finish.
Om te beginnen die van Candice Lill en Adelheid Morath. De Zuid-Afrikaanse en Duitse reden een beresterke rit en wisten oranje leidsters Anna van der Breggen en Annika Langvad stevig wat tijd aan de koersbroek te smeren.
Deels door de val van Anna, maar nadien bleven Lill en Morath maar uitlopen. Een prestatie die hen de ritwinst opleverde. Als bonus nestelden ze zich nog wat steviger op plek twee in de ranking.
Philip Buys en Matthys Beukes zorgden een uurtje voor Candice Lill voor de eerste Afrikaanse ritwinst van de dag. Het Pyga-duo kon als enige het verschroeiende tempo van Nino Schurter en Lars Forster volgen en ze schuwden hun deel van het werk niet. Beukes leek dat beukwerk even te moeten bekopen, want van zodra het iet of wat bergop ging moest hij diep in het krachtenarsenaal putten. Maar dat werd dus beloond met een knappe ritwinst!
Nino Schurter amuseerde zich te pletter op de trails rond Stellenbosch. De Zwitser is hier tijdens de wintermaanden een vaste gast en toonde ons hoe je zwierig naar beneden moet rijden op trails met namen als Dornier en G-Spot. Lars Forster deed niet onder, alhoewel deze laatste toch even in het decor belandde.
Zo zie je eruit na een dagje in de Karoo.
Ze mogen trouwens een kaars branden voor Andri Frischknecht. Hun jonge ploegmaat nam het eerste wedstrijduur voor zijn rekening en ontwikkelde een hels tempo dat de benen van 99% van het peloton versmachtte. Wat later was Frischknecht ook nog eens de reddende engel toen Lars Forster lek reed en een wiel afstond.
Wereldkampioen Schurter was na afloop kort in zijn commentaar. “Zorg dat je een plan hebt, rijd als een team, val aan, zoek vrienden en ga diep …”
Damiano Ferraro en Samuele Porro snoepten in extremis nog de derde plaats in de rit af van Henrique Avancini en Manuel Fumic. In de voorlopige tussenstand zijn de rollen omgekeerd.
Het zag er even benauwd uit voor Mariske Strauss toen ze in een afdaling een tragere voorligger niet meer kon ontwijken. Gevolg, een kort oponthoud en een beetje bloed in het aangezicht, maar zij en Jennie Stenerhag eindigden toch nog als derde. Belangrijker is dat ze na de offday van Maja Wloszczwoska en Ariane Lüthi opnieuw uitzicht hebben op het podium.
David Nordemann en Erwin Bakker kregen we nog niet veel in beeld tijdens deze Cape Epic. Nochtans zijn ze bezig aan een zeer regelmatige wedstrijd. Voorlopig staan ze 21ste en we hopen dat ze tijdens het slotweekend alsnog de top twintig kunnen binnenduiken.
Masters, Grand Masters en Mixed
No changes in de andere categorieën. Joaquim Rodriguez en José-Antonio Hermida waren opnieuw aan zet bij de masters, Bart Brentjens en Abraao Azevedo bij de grand masters en Sebastian en Laura Stark in de mixed-categorie. Bij de masters reden Erik Dekker en Maarten Tjallingii nog maar eens naar de tweede plaats.
Maar ook …
Ondanks dat het vandaag wat minder ging bij Investec-Songo-Specialized hebben ze vanavond toch wat te vieren. Sommigen vieren hun verjaardag op een of ander exotisch strand, Annika Langvad tijdens een loodzware rit in de Cape Epic. Het is eens wat anders …
En het is nog niet voorbij, want veel makkelijker dan vandaag wordt het niet morgen. De voorlaatste rit rond Stellenbosch doet met 89 kilometer en 2650 hoogtemeters amper onder voor vandaag. De rit is vanaf 8 uur ‘s ochtends live te volgen via de livestream op volgende pagina: www.vojomag.nl/news/absa-cape-epic-2019-volg-hier-dagelijks-de-livestream.
En uiteraard zijn we er na afloop terug met de uitslagen van de dag en onze traditionele fotospecial. Meer over de Absa Cape Epic 2019 hier: www.vojomag.nl/?s=cape+epic
Bly ingeskakel*
Meer info op de website van de organisatie: www.cape-epic.com
*Stay tuned