Best of | World Cup MTB #2 Nove Mesto: leef je droom!

Leef je droom! Als er een iemand is bij wie dit levensmotto van toepassing is, dan wel bij de winnaar van het tweede luik van de World Cup MTB in Nove Mesto. Het is dan ook geen alledaagse weg die Henrique Avancini heeft afgelegd. Om van een dorp in Brazilië – waar het mountainbiken op dat moment nog in zijn kinderschoenen stond – uit te groeien tot een wereldster in zijn sport, moet je steeds je droom voor ogen houden. Anders overwin je de vele obstakels onderweg niet. Pauline Ferrand-Prevot stuurde na haar overwinning dan weer volgende leuze de wereld in: “Iedereen doet wat hij kan met de mogelijkheden die hij heeft!” Een filosofische afsluiter van dit wereldbekerseizoen.

De World Cup MTB 2020 is er eentje voor de geschiedenisboeken. Om meerdere redenen. Door corona werd het met slechts twee World Cups XCO – op dezelfde locatie dan nog – het kortste WB-programma uit de geschiedenis. Om diezelfde reden werden er in 2020 geen eindwinnaars gekroond. Maar ook de winnaars schreven geschiedenis.

I have a dream

De weg is lang geweest voor Henrique Avancini sinds hij in 2009 bij de elites debuteerde met een 119de plaats in de World Cup van Offenburg. En zeker geen gemakkelijke. Om zich te ontwikkelen moest hij zijn thuisland Brazilië verlaten en, met amper een cent op zak, de oversteek naar Europa maken. Niemand die toen vermoedde tot wat hij in staat was. De Braziliaan bleef echter in zichzelf geloven en af en toe kregen we een flits te zien van zijn kunnen. Er was die zege in een Bundesliga in Münsingen, in 2013, en winst in de slotrit van de Cape Epic 2016 (samen met Manuel Fumic), maar het duurde tot 2017 vooraleer hij voor het eerst in een top tien van een wereldbeker zou eindigen. Dat was in Vallnord.

Met de komst van de shorttrack volgde in 2018 een eerste wereldbekersucces, zij het nog niet in de prestigieuzere crosscountry. Ook een regenboogtrui in de marathon – in 2018 in het Italiaanse Auronzo di Cadore – heeft hij ondertussen in zijn kast hangen, maar de hoofdvogel in crosscountry bleef maar uit zijn handen glippen. Op zijn 31 mag de in eigen land waanzinnig populaire Avancini dit nu ook van zijn lijstje vinken.

Benieuwd of de Braziliaan nu ook die andere grote droom kan waarmaken. Niet zozeer het winnen van de Cape Epic, dat kan hij ook nog altijd met een andere teampartner, maar wel om in Afrika te zegevieren samen met zijn maatje Manuel Fumic. De Duitser zou normaal gezien na afloop van dit seizoen zijn fiets aan de wilgen hangen en dus kwam de annulering van de Cape Epic dit jaar ontzettend hard aan bij de Cannondale-boys. De droom om samen te winnen is echter zo sterk dat Fumic beslist heeft om in 2021 nog een laatste keer alles op alles wil zetten om samen een gooi te doen naar eindwinst in de Tour de France voor mountainbikers.

Laat ons hopen dat Milan Vader niet zolang zal moeten wachten op zijn eerste wereldbekersucces. Het is knap om zien hoeveel progressie Vader de laatste twee seizoenen heeft gemaakt in dienst van het Franse KMC-Orbea. In de schaduw van vedetten Florian Vogel (ondertussen gestopt), Thomas Litscher en Victor Koretzky is Vader er uitgegroeid tot de absolute wereldtop in het mountainbiken. In Nove Mesto was hij er tweemaal ontzettend dichtbij.

Een sprint tegen Avancini had Milan Vader afgelopen zondag niet meer in de benen, maar tweede is een resultaat om fier op te zijn. Eerder in de week werd hij ook al een keertje derde. Dat opent perspectieven voor het komende WK in Leogang, nu zaterdag. En als Milan Vader ook volgend seizoen nog een stap vooruitzet, is het jaartje uitstel van de Olympische Spelen door corona misschien toch geen slechte zaak …

Nino Schurter die een jaar afsluit zonder wereldbekersucces, dat moet een eeuwigheid geleden zijn. We hebben het even voor je opgezocht: van 2009 om precies te zijn! Schurter kwam wel beter voor de dag dan tijdens de eerste World Cup op donderdag, maar ook hij had geen extra versnelling in de benen, zoals niemand trouwens.

Ook Zwitserland heeft na afloop van de wereldbekercampagne 2020 een nul op het bord staan. Best opvallend, want Schurter’s vaderland bulkt van het talent en kaapte de laatste jaren overal wel minstens een overwinning mee. Al pleit de korte kalender natuurlijk wel enigszins in hun voordeel.

Regenboogsucces

Wereldkampioenen delen allemaal dezelfde droom wanneer hen na het behalen van de wereldtitel gevraagd wordt naar hun ambities voor het volgende jaar: één keertje winnen in de regenboogtrui, maakt niet uit waar. Al was het maar om niet het verwijt te krijgen een ‘kleine’ kampioen te zijn of als eendagsvlieg bestempeld te worden.

Niet dat we Pauline Ferrand-Prévot na al haar titels – ze is ook de regerende wereldkampioene MTB marathon, een discipline waarin ze dit jaar geen enkele wedstrijd kon betwisten – en overwinningen nog een eendagsvlieg of ‘kleine’ kampioen kunnen noemen. Maar het eergevoel van een kampioen(e) is groot. Met slechts twee wereldbekers waren de kansen schaars dit jaar, maar PFP was vastberaden om in Nove Mesto op zijn minst te proberen haar trui glans te geven.

Ze moest er wel het nodige geduld voor aan de dag leggen, want pas in de laatste wedstrijd van het weekend bereikte ze haar doel. Oververdiend won ze op de slotdag de afsluitende crosscountry, nadat ze de dagen voordien telkens op het podium was geëindigd.

Na afloop stuurde ze volgend bericht de wereld in: “Iedereen doet wat hij kan met de mogelijkheden die hij heeft!” Simpelweg gesteld moeten we het allemaal doen met de tekortkomingen en sterktes van het lichaam waarin we geboren worden. Training en verbetenheid maken het mogelijk om progressie te maken, maar soms worden we ook gedwongen om onze dromen bij te stellen.

Een topper worden is niet iedereen gegeven, maar dat mag de pret en de liefde voor de mountainbike niet bederven

Dat gebeurt sowieso op een natuurlijke manier door de flow van het leven te volgen, we verouderen allemaal, maar het kan ook dat we er door tegenslag toe gedwongen worden. Wat op zich niet altijd negatief hoeft te zijn, want het opent misschien de weg naar nieuwe horizonten en doelen. Voor sommigen bestaat het succes uit het halen van een persoonlijke doelstelling, voor anderen uit een wereldprestatie waar de kranten hun mond van vol hebben. Een topper worden is niet iedereen gegeven, maar dat mag de pret en de liefde voor de mountainbike niet bederven.

Wat in Nove Mesto nog opviel, is dat er een nieuwe en jonge lichting hard aan zijn of haar weg aan het timmeren is. Niet dat we Jolanda Neff, Kate Courtney, Jenny Rissveds of Lars Forster al moeten afschrijven na een mindere prestatie in Tsjechië, maar hun namen zullen de komende jaren steeds vaker in één adem genoemd worden met die van Loana Lecomte, Evie Richards, Laura Stigger, Simon Andreassen, Alan Hatherly, …

Ook voor Anne Terpstra is het leven in de spotlights nog relatief nieuw, ook al draait ze toch al wat jaartjes mee. Sinds haar winst in Vallnord vorig jaar, weet Terpstra wat het betekent om een ‘monument’ in het mountainbiken te winnen. In Nove Mesto kon ze dat succes niet herhalen, maar de Nederlandse kampioene eindigde wel twee keer op de dichtste ereplaats. Volgende week dan maar tijdens het WK? Van ons mag het alvast …

Onze eerste fotospecial vind je hier: www.vojomag.nl/best-of-world-cup-mtb-nove-mesto-een-nieuwe-generatie-staat-op

De uitslagen van het eerste luik van de World Cup MTB in Nove Mesto: Shorttrack – Elite mannen – Elite vrouwen – U23

De uitslagen van het tweede luik van de World Cup MTB in Nove Mesto: Shorttrack – U23 – Elite vrouwen – Elite mannen