Best of | World Cup MTB Lenzerheide: met de krop in de keel …

Vorig jaar waren we in Lenzerheide ter gelegenheid van de wereldkampioenschappen getuige van de wedstrijd van de eeuw. Een uitzinnig en massaal opgekomen publiek zag hun idool Nino Schurter toen naar zijn zevende wereldtitel rijden. Maar we durven erom wedden dat het nog steeds uitzinnige – maar iets minder massale – publiek dit jaar met een nog grotere krop in de keel huiswaarts is gekeerd.

Die krop in de keel hadden we te danken aan de mooiste comeback uit de MTB-geschiedenis, die van olympisch kampioene Jenny Rissveds. Haar opmerkelijke verhaal en de boodschap die ze ons wil bijbrengen, brachten we gisteren al in een apart verhaal (www.vojomag.nl/jenny-rissveds-never-give-up). Dat verhaal was een ode aan iemand die verloren leek voor de sport, maar die er met de nodige wilskracht en uit liefde voor de sport in geslaagd is om terug te keren.

Maar omdat ook onze liefde voor de sport zo groot is, willen we ook de andere uitblinkers in de bloemetjes zetten. Gewoon omdat ze onze sport in Lenzerheide weer op de mooist mogelijke manier hebben uitgedragen naar de buitenwereld toe.

Het duel Schurter-Van der Poel houden we voor wat verderop, want eerst willen we even stilstaan bij de schitterende prestatie van Anne Terpstra. Onbevangen nam ze in Lenzerheide het roer in eigen handen.

Nochtans waren het niet de minsten in wiens gezelschap ze verkeerde: Jolanda Neff, Pauline Ferrand-Prévot en Jenny Rissveds. In de eerste wedstrijdhelft leek het er even op dat Terpstra zou moeten passen bij dit trio, maar Terpstra deelde haar wedstrijd perfect in en legde op het gepaste moment haar kaarten op tafel. Toen ze haar duivels ontbond, snakte iedereen naar adem.

We hadden haar trouwens graag een nieuw succes in de wereldbeker gegund, maar Rissveds bleek uiteindelijk toch een maatje te sterk voor haar. Maar op haar 28 heeft Terpstra haar grote doorbraak weten te forceren en wachten haar ongetwijfeld nog vele mooie jaren.

Ook voor Pauline Ferrand-Prévot ziet de toekomst er weer rooskleurig uit nu ze week na week mee voorin kan strijden. Het leverde haar zowel in Val di Sole (XCO) en Lenzerheide (XCC) de bloemen op. In Lenzerheide kwam daar nog een derde plaats bij in de afsluitende crosscountry.

Nog zo’n naam voor de toekomst is die van Sina Frei, zij krijgt in Lenzerheide de eervolle vermelding van beste Zwitserse. De amper 22-jarige Frei werd vierde.

Het is een tijdje geleden dat Catharine Pendrel nog zo goed voor de dag kwam in een wereldbeker mountainbike. De Canadese werd vijfde en lijkt net op tijd in vorm om ook tijdens de wereldkampioenschappen in haar thuisland te schitteren.

Vorig jaar reed Kate Courtney hier in Lenzerheide de hemel binnen door ‘onverwacht’ het goud te grijpen tijdens de wereldkampioenschappen. Maar het ene jaar is het andere niet en Courtney moest diep in de reserves tasten om een zevende plaats uit de brand te slepen.

Lenzerheide blijft ook dit jaar het zwarte beest van Jolanda Neff. De Zwitserse is er nog nooit in geslaagd om in eigen land een wereldbeker of groot kampioenschap te winnen en ook dit jaar kon ze niet echt aanspraak maken op de zege. Neff moest passen toen Anne Terpstra het tempo de hoogte injoeg en een lekke band in de slotronde knikkerde haar zelfs nog van het podium. In 2020 dan maar?

Mathieu van der Poel gaat eruit met een knal

Lenzerheide is de bühne bij uitstek van Nino Schurter en de vele andere sterke mountainbikers die Zwitserland rijk is. De weelde is groot in het Alpenland, maar ook zij moeten er mee leren omgaan dat er dit seizoen een nieuwe vedette is opgestaan.

Uiteraard hebben we het hier over onze Mathieu van der Poel.

Het duurde wat langer dan gehoopt, maar MVDP werd dit jaar voor zijn harde werk beloond met niet één, maar wel drie overwinningen in de wereldbeker.

Met een welgemeende dank u voor de steun van de fans, neemt hij nu tijdelijk afscheid van het mountainbiken om zich op de weg te concentreren.

Tot volgend jaar Mathieu!

En ook dan zal hij ongetwijfeld weer moeten afrekenen met Nino Schurter. Het is bewonderenswaardig dat de Zwitser er na al die jaren nog steeds in slaagt om zo gemotiveerd voor de dag te komen.

De vele aanmoedigingen ten spijt zat er voor Schurter dit weekend niet meer in dan een tweede plaats. Maar hij is wel de topfavoriet om over drie weken in Mont-Sainte-Anne zichzelf op te volgen met een achtste wereldtitel! En een week later ligt er voor hem in Snowshoe (behoudens pech, enkel Avancini kan de Zwitser nog onttronen) ook nog een zevende kristallen bol te wachten. Wie gaat dit ooit evenaren?

In het verleden liet de jongste van de Flückiger-broers al heel wat mooie dingen zien, maar nooit eerder presteerde Mathias zo constant als dit jaar. De Zwitser eindigde als derde in Lenzerheide. Voor hem staan er dit seizoen nog twee data in het rood aangestipt, die van het WK MTB XCO in Mont-Sainte-Anne (waar hij vorig jaar zijn eerste wereldbekersucces wist te noteren) en die van het WK MTB marathon in zijn eigen land. De finale van de wereldbeker in Snowshoe laat hij aan zijn neus voorbijgaan.

De Belgen en Nederlanders

Naast uitblinkers Terpstra en Van der Poel, hebben er nog heel wat Belgen en Nederlanders het beste van zichzelf gegeven in Lenzerheide.

Anne Tauber krijgt wat ons betreft de pechprijs van de dag. Tauber zat mee in de kopgroep van acht die zich in het begin van de wedstrijd had gevormd, maar brak nog in de eerste ronde haar zadelpen. Tauber vocht terug en eindigde als 11de.

Het blijft op en af gaan voor Githa Michiels dit seizoen. Een 16de plaats kunnen we niet echt slecht noemen, maar van iemand van haar kaliber mogen we toch meer verwachten. Michiels moet momenteel niet enkel met haar tegenstandsters kampen, maar ook met rugpijn. En dat is net van het goede teveel om vooraan te kunnen meedraaien.

Nederlands kampioen Milan Vader (nummer 24) leefde de voorbije weken op een wolk met een bronzen medaille op het EK in Brno en een zesde plaats in Val di Sole, en dat in zijn eerste seizoen bij de elites. In Lenzerheide moest hij tevreden zijn met rang 20, één plaatsje achter Kevin Panhuyzen (in het blauw rechts van Vader) die in Lenzerheide net als in Val di Sole de beste Belg was.

Een lekke band lag Sophie von Berswordt dwars waardoor ze dit keer niet in de top 20 kon eindigen. Von Berswordt werd 22ste.

Lenzerheide werd een lange lijdensweg voor Belgisch kampioen Jens Schuermans die uiteindelijk 47ste werd.

Lotte Koopmans schoof in de startloop aandachtig enkele plaatsen op en keerde met een 35ste plaats huiswaarts.

Annemarie Worst werd 37ste.

Erik Groen eindigde in Lenzerheide als 69ste.

Erno McCrae en Jochen De Vocht (nummer 142) werden respectievelijk 73ste en 106de.

Maar ook …

De Russin Irina Kalentieva is in alle stilte aan haar afscheidstournee bezig. Het niveau van weleer haalt de tweevoudige ex-wereldkampioene al een tijdje niet meer en sinds het afscheid van Gunn-Rita Dahle en Sabine Spitz is Kalentieva de laatste van de drie groten uit het eerste decennium van 2000 die nog in het circuit meedraait. Op 41-jarige leeftijd (Kalentieva wordt in november 42) is het nu ook voor haar genoeg geweest en daar hoort champagne bij …

Voor de laatste World Cup MTB van dit seizoen is het wachten tot 8 september. Eén week na de wereldkampioenschappen in het Canadese Mont-Sainte-Anne zien we elkaar weer in het Amerikaanse Snowshoe. Tot dan!

Het artikel over Jenny Rissveds: www.vojomag.nl/jenny-rissveds-never-give-up

De uitslagen: Shorttrack – Elite mannen – Elite vrouwen