Best of | World Cup MTB Val di Sole: de zon schijnt voor Wloszczowska en Schurter

Val di Sole, of de vallei van de zon, is de laatste jaren een vaste waarde geworden in het world cup circuit. Dat heeft het vooral te danken aan zijn spectaculaire DH-piste. En de zon scheen dit jaar uitdrukkelijk voor de Poolse Maja Wloszczowska die na zes lange jaren geduld hebben eindelijk nog eens mocht juichen aan het einde van een wereldbeker crosscountry. Voor Nino Schurter scheen de zon al voor de 29ste keer … 

Elite vrouwen: geduld is een schone deugd

Zes jaar! Zo lang was het geleden dat Maja Wloszczowska nog eens de armen in de lucht mocht gooien in een world cup MTB. Zes lange jaren waarin ze steeds anderen de bloemen zag grijpen en waarbij ze zelf tevreden moest zijn met een dichte ereplaats.

Ook in Val di Sole zag het er lang naar uit dat het weer niets zou worden voor de Poolse, maar Wloszczowska kwam steeds beter in de wedstrijd en haar aanval, de enige die we te zien kregen, was meteen ook de goede. Na Schladming in 2008, Val di Sole in 2010 en Pietermaritzburg in 2012 is dit haar vierde wereldbekerzege. “De laatste jaren ontbrak er telkens wel iets om te kunnen winnen. Toen ik voorop reed, maakte ik mezelf wijs dat ik gewoon ergens in de groep rondreed. Want als ik zou beginnen denken aan een mogelijke zege, zou ik toch weer te nerveus worden en een stomme fout maken. Blijkbaar ben ik nog steeds jong en sterk,” sluit Wloszczowska lachend af.

Emily Batty reed een fantastische wedstrijd, maar kwam enkele seconden te kort voor winst. De eerste keer dat Batty tweede werd in een world cup MTB was in Pietermaritzburg … in 2012. Jawel, ook toen moest ze enkel Maja Wloszczowska voor laten gaan.

Ergens hadden we na afloop het gevoel dat de Canadese in Val di Sole een gouden kans heeft laten liggen om haar eerste world cup bij de elites te winnen. Ze leek ons het makkelijkst bergop te rijden van de koplopers en we vragen ons dan ook af hoe de uitslag er zou uitgezien hebben als zij als eerste in de aanval was gegaan … Ook Batty zelf had na afloop gemengde gevoelens: “Ik weet niet of ik blij moet zijn of ontgoocheld. Ik was er zo dicht bij! Ik wist niet goed hoe het mijn conditie gesteld was en ik probeerde het slim te spelen. Toen Maja aanviel, geraakte ik niet meteen over Jolanda, die het teamspel perfect speelde. Ik kwam dan ook enkele seconden te kort om Maja te remonteren …”

Jolanda Neff en Pauline Ferrand-Prévot waren in de eerste wedstrijdhelft vooral bezig met haasje-over-spelen. Bergop nam de Française de touwtjes in handen, bergaf de Zwitserse … Maar het bleek na afloop vooral verspilde energie, want beiden hadden geen antwoord in huis op de aanvallen van Wloszczowska en Batty. Neff zou als derde eindigen, Ferrand-Prévot als vierde.

MTB-legende Gunn-Rita Dahle blijft (vaak haar eigen) records breken. Met haar vijfde plaats stelde ze in Val di Sole het record van oudste renster op een WB-podium nog maar eens scherper. 45 is ze ondertussen en de Noorse won haar eerste world cup MTB in 1996, het jaar waarin de nummer zes van vandaag, Alessandra Keller, geboren werd. Alsjeblieft!

Keller had in haar gevecht om de zesde plaats een flinke kluif aan Anne Terpstra. Terpstra reed een dijk van een eerste wedstrijdhelft en leek even op zoek naar haar beste prestatie ooit in de wereldbeker MTB.

De wedstrijd duurde echter een ronde te lang voor Terpstra. “De tank was iets te vroeg leeg,” wist ze op haar Facebookpagina te vertellen, maar desondanks was ze toch zeer blij met haar elfde plaats.

Een plaatsje voor Terpstra eindigde Anne Tauber als eerste Nederlandse. Gezien de omstandigheden geen slecht resultaat voor Tauber, want samen met Annika Langvad, Annie Last en Linda Indergand behoorde ze tot de grootste slachtoffers van de valpartij net na de start. Van de 57ste plaats na de startloop wist ze een lange achtervolging af te sluiten op plaats tien!

Iedereen hield zijn hart vast bij het beeld van Annika Langvad die rechtsomkeer maakte met een pijnlijke hand. De ergste vrees bleek gelukkig geen waarheid te worden, want Langvad stuurde ondertussen de wereld in dat er niets gebroken is en dat de val niet het einde van haar seizoen betekent.

De MTB-wereld sluit Anna van der Breggen in haar armen. De olympische wegkampioene had zin in iets nieuw en verkoos om op 28-jarige leeftijd haar debuut te maken in de world cup MTB in de plaats van voor een derde eindzege in de Giro Rosa te gaan (de Ronde van Italië voor vrouwen) die ze vorig jaar nog won. Van der Breggen sloot haar debuut af op een 30ste plaats, wat zeker niet slecht is. Geef haar een beter startnummer en nog wat meer ervaring en wie weet lonkt ook hier het succes? Hopelijk zien we haar snel terug.

En we maken het lijstje van Nederlandse rensters af met de prestaties van Annemarie Worst en Lotte Koopmans. Worst eindigde 39ste, Koopmans 42ste.

Van Nederland naar België is maar een kleine stap. Belgisch kampioene Githa Michiels heeft echter al betere dagen beleefd op haar mountainbike. In het begin leek er nog geen vuiltje aan de lucht en flirtte ze met een nieuwe top tien. Maar ronde na ronde begon Michiels terrein te verliezen om finaal als 26ste te eindigen.

Heren Elite: Schurter zwaait nog steeds met de scepter

Stellenbosch en de sprintnederlaag tegen Sam Gaze lijkt alweer lang achter ons te liggen, want ondertussen is het weer al Nino Schurter wat de klok slaat. Albstadt, Nove Mesto en nu ook Val di Sole … Schurter blijft met de scepter zwaaien in het mountainbiken.

Velen had vooraf echter hun geld ingezet op deze Mathieu van der Poel, zeker na diens imponerende prestatie in de shorttrack op vrijdagavond. Toen Schurter in de startloop de gashendel meteen opendraaide was Van der Poel de enige die kon volgen en de verwachte tweestrijd leek er ook daadwerkelijk te komen. In de tweede ronde moest Van der Poel echter de rol lossen toen Schurter opnieuw een vuurpijl afschoot.

Van der Poel zocht en vond zijn tweede adem en wist uiteindelijk toch nog een mooie derde plaats uit de brand te slepen. Toch stak hij na afloop niet onder stoelen of banken dat hij voor meer was gekomen: “Helemaal tevreden ben ik inderdaad niet. Maar goed, volgende week een nieuwe kans in Vallnord. Hopelijk kan ik daar revanche nemen voor mijn opgave van vorig jaar,” blijft Mathieu strijdvaardig.

Tussen Schurter en Van der Poel in, zorgde de Italiaan Gerhard Kerschbaumer in eigen streek voor de verrassing van de dag. Kerschbaumer kon als enige terug aansluiting vinden met Nino Schurter.

Samen gingen ze de slotronde in, maar daarin moest de Italiaan het onderspit delven voor de sluwe streken van de Zwitser.

De wereldkampioen was echter diep moeten gaan voor zijn 29ste wereldbekerzege. Het record van Julien Absalon (31 stuks) komt in zicht.

De Braziliaan Henrique Avancini schreef in Val di Sole geschiedenis door als eerste Braziliaan ooit op het podium van een world cup XCO te eindigen. Avancini werd vierde.

Europees kampioen Florian Vogel eindigde als vijfde.

Jens Schuermans kende een slechte start, maar reed vervolgens een sterke wedstrijd. Net als in Nove Mesto resulteerde dit in een mooie 17de plaats. De top 15 lijkt voor het grijpen voor de Belgische kampioen; wie weet lukt het hem volgende week in Vallnord …

Kevin Panhuyzen miste wegens een polsbreuk de voorbije Europese wereldbekers, maar in Val di Sole was hij opnieuw van de partij. De Limburger eindigde als 42ste.

Nederlands kampioen Michiel van der Heijden eindigde in de middenmoot en werd 52ste.

Ruben Scheire (64ste) …

… en Tom Meeusen (71ste) eindigden nog wat verderop.

Ondanks de aanmoedigingen van U23-renner Rob Vanden Haesevelde, gaf Erno McCrae op.

Er is de renners weinig rust gegund, want van Val di Sole gaat het naar het dwergstaatje Andorra waar komend weekend in Vallnord de vijfde world cup XCO van 2018 wordt gereden. Ook Vojo zal weer van de partij zijn!

De uitslagen vind je hier: Heren elite – Vrouwen elite – U23