Best of | World Cup MTB Vallnord: hommage aan Gunn-Rita Dahle Flesjå
Door Jan Geys -
Was het nu de jaren 90, 2000 of 2010? Een vraag die zomaar bij Gunn-Rita Dahle Flesjå zou passen. Met haar zege in Vallnord rondde ze afgelopen weekend de magische kaap van dertig world cup zeges. Straf, wetende dat ze tijdens haar lange carrière (ze begon in 1995) ook nog even de tijd nam voor het moederschap. De nederlaag van Schurter lijkt bij dit alles bijna een kleine anecdote. Deze ‘Best of’ is dan ook een hommage, weliswaar een bescheiden, aan de Noorse legende.
Toen Gunn-Rita Dahle in 1996 voor het eerst een world cup won in het mountainbiken, bestond het fenomeen nog niet (en waren Anne Tauber en Jolanda Neff respectievelijk één en drie jaar oud, maar dat even terzijde), maar anno 2018 is dit beeld nog nauwelijks weg te denken, ook niet op de podia: selfie!
De uitzonderlijke prestatie van Gunn-Rita verdient het echter om vereeuwigd te worden. Tweeëntwintig jaar draait de Noorse al mee aan de top. Tussen Kristiansand 1996 en Vallnord 2018 won ze ontelbare wedstrijden, waaronder dertig world cups en maar liefst tien wereldkampioenschappen (vier in crosscountry en zes in marathon). En dat terwijl ze ook nog eens een break nam om een kind op de wereld te zetten.
Kate? Nee, Gunn-Rita is speciaal! De weddenschappen zijn ondertussen geopend of de Noorse er in 2019 nog doodleuk een jaartje zal bijdoen …
Nu we het toch over Kate (Courtney) hebben, hier zien we haar in actie in het wiel van Emily Batty. De Amerikaanse zou afsluiten op plaats negen.
De hoogtestage in Livigno heeft duidelijk zijn vruchten afgeworpen voor Emily Batty. Na een tweede plaats in Val di Sole, werd ze nu derde in Vallnord. En zonder haar mechanische problemen had er misschien nog meer ingezeten. Deze resultaten moeten in ieder geval zeer motiverend werken met het oog op de volgende wereldbeker MTB in haar thuisland Canada.
Tussen Dahle en Batty in eindigde Jolanda Neff als tweede. De Zwitserse kon niets inbrengen tegen de aanval van de Noorse, maar ze verstevigt wel haar leidersplaats in de tussenstand om de wereldbeker.
Voor Anne Tauber, Githa Michiels en Pauline Ferrand-Prévot staat volgende week hun driekleur op het spel tijdens de nationale kampioenschappen; Annika Langvad kroonde zich eerder al opnieuw tot Deens kampioene. Tauber en Michiels mogen vol vertrouwen naar dat kampioenschap uitkijken, want zij reden in Vallnord naar een mooie top tien plaats. Langvad en Ferrand-Prévot konden niet echt overtuigen; de Deense werd achtste, de Française elfde.
“Ik wilde bewijzen dat mijn zevende plaats van Nove Mesto geen toevalstreffer was, al was ik na de shorttrack van vrijdag wat ongerust omdat ik keelpijn had. Ik ben dan ook gestart met het doel gewoon mijn best te doen en ik ben superblij met dit resultaat,” aldus Githa Michiels.
Ook voor Jens Schuermans en Michiel van der Heijden was Vallnord hun voorlopig laatste optreden in de nationale driekleur. Schuermans werd zeventiende, maar was daar achteraf niet al te blij over. “Ik had geen goede dag, eerder een gewone …” Michiel van der Heijden kende al betere dagen, hij werd 50ste.
Geen excuses voor Nino Schurter in Vallnord. Zijn schoenen (en voeten) bleven dit keer mooi in zijn klikpedalen en toch werd hij ‘slechts’ tweede …
Het zal misschien nog even moeten doordringen wat Kerschbaumer in Vallnord gepresteerd heeft, maar hij gaat wel degelijk als leider de laatste vijftig meter in. Voor wie het bij het horen van de naam Kerschbaumer in Keulen hoort donderen, even een opfrissing. Deze 26-jarige Italiaan werd in 2011 eindwinnaar van de world cup MTB bij de U23, maar bij de profs had hij wat aanpassingstijd nodig om te ontbolsteren. Vorig jaar was er al de derde plaats in Mont-Sainte-Anne, maar nu doet hij er op een week tijd een tweede en eerste plaats bij.
Weer een podiumplaats voor Mathieu van der Poel, maar weer geen zege. Mathieu kan echter wel een excuus inroepen, want schakelproblemen zorgden ervoor dat hij al van in de eerste ronde geen beroep meer kon doen op zijn kleinste kransjes.
“Ik ben van in het begin mijn eigen weg gegaan, en dat was het slimste wat ik kon doen. Ik heb mijn eigen tempo gezocht en dat bleek uiteindelijk de beste tactiek. Ik ben opgetogen met mijn derde plaats, zeker als je weet dat ik hier vorig jaar na twee ronden alweer in de camper zat,” aldus Mathieu van der Poel op de website van zijn team Corendon-Circus.
Maak kennis met Guy Diaz Grollier, de enige Andorrees die dit weekend van start ging in de world cup XCO. Na vijf ronden zat zijn avontuur er wegens de 80% regel echter op; Diaz Grollier werd 76ste.
Sina Frei reed ook in Vallnord weer op eenzame hoogte rond nu Kate Courtney bij de elites aan de slag is.
Na afloop van de wereldbeker raakte ook bekend dat men hier in La Massana al zachtjes droomt van de wereldkampioenschappen 2022. We zijn echter nog steeds 2018 en maken ons stilaan op voor de laatste ronde van de World Cup MTB 2018. Nog twee wedstrijden staan er op het programma: Mont-Sainte-Anne op 12 augustus en La Bresse op 26 augustus.