Bezoek | Achter de schermen bij Magura
Door Paul Humbert -
Magura is meestal eerder discreet als het erop aankomt om de deuren te openen, maar de Duitse specialist van remmen en veringen opende ze toch voor ons. Het bedrijf zit momenteel volop in een reorganisatie waarbij alles draait om het ontwerpen van high-performance producten, het anticiperen op de behoeften van een steeds veranderende markt en het verspreiden van een goed merkimago. Verrassing als we de kantoren van Magura betreden: hier vinden we ook de dienst na verkoop van de Bosch-motors. In de productiehallen, de opslagplaatsen en de geheime R&D-afdeling hebben we de gelegenheid gehad om iedereen te ontmoeten die verbonden is aan dit merk. Ga met ons mee voor een exclusief bezoek:
De firma heeft in de loop der tijd de nodige expertise opgebouwd, alsook een productielijn die de nodige industrieën charmeert. Het is niet ongewoon dat men hier op de productielijnen producten aantreft die bestemd zijn voor de automobielindustrie, want Magura is ook een onderaannemer met de nodige industriële knowhow. Bosch, dat zich enkele kilometers verderop bevindt, heeft er dan ook voor gekozen om hier bij Magura zijn dienst na verkoop te huisvesten.
We worden tijdens ons bezoek vergezeld door Thibaud en Götz, waarbij deze laatste zich om de Duitse markt bekommert. Richting het binnenste nu van het beest genaamd Magura als eerbetoon aan zijn oprichter Gustav Magenwirth en het dorp Urach (nu Bad-Urach).
Bad-Urach, in de kern
Er wacht ons een goed aangeduide route en we begrijpen al snel dat dit ook noodzakelijk is om niet te verdwalen tussen de vele eenheden en activiteiten van het merk. Het kleine team dat ons omringt, beklemtoont dat het bedrijf volop aan het reorganiseren is!
Men belooft ons ook enkele verrassingen en vanuit dat oogpunt werden we niet ontgoocheld. Helaas kunnen we niet alles onthullen, want we wilden niet eindigen in een vat minerale olie.
We beginnen ons bezoek in de productiehal waar alle componenten uit carbotecture, een materiaal samengesteld uit carbon en glasvezel, worden gemaakt, een specialiteit van Magura.
We vinden hier ook carbotecture SL, dat lichter en hoogwaardiger is, en carboley terug, terwijl we ons laten gidsen door Joachim Rose, de productiechef.
De toeleveranciers van het bedrijf leveren een mengeling korrels aan Magura, die deze vervolgens in matrijzen injecteert middels spuitgieten en ze via verschillende procedures transformeert in remgrepen, hoofdcilinders, beugels en andere componenten. In de hal voelen we de hitte van de machines die dit materiaal doen smelten en eerlijk gezegd raken we onze kluts een beetje kwijt bij zo veel machines. Joachim haalt echter de basis van de werking van de spuitgietmachine terug aan en we voelen ons bijna in staat om onze eigen remmen te bouwen!
De verleiding om een nieuw stuk dat uit de mallen komt vast te grijpen is groot, maar opgelet voor de handen, want deze stukken zijn gloeiend heet!
We gaan ook even langs de gigantische kast vol met spuitgietmatrijzen. Deze worden elke week of soms zelfs dagelijks vervangen voor onderhoud. Sommige matrijzen wegen zelfs enkele honderden kilo’s.
In deze Magura-fabriek is 50% van de productie bestemd voor Magura zelf en de andere helft is bestemd voor de industriële klanten die gebruikmaken van de expertise van het merk. Hier moet we ons fototoestel uitschakelen en worden we scherp in het oog gehouden!
Het lijkt nochtans niet meteen revolutionair voor ons, maar eens je in de automobielwereld binnentreedt, is alles top secret.
Enkele kilometers verderop betreden we een gigantische fabriek die in 2011 werd gebouwd. Hier bevindt zich een deel van de productie en de opslagruimtes. We ontdekken er de machines en de werknemers die de remmen van het merk in elkaar zetten en voorbereiden. Naast de machines staan vaten met minerale olie om de remmen te vullen voordat deze verpakt en verzonden worden.
We krijgen er trouwens te horen dat deze kleine gouden inserts enkel gebruikt worden bij het in elkaar zetten van de remmen en dat de winkels hier niet over beschikken. Op deze manier verzekert Magura zich ervan dat de remmen niet geopend werden nadat ze de fabriek hebben verlaten. Enkele meters verderop zien we dozen in een andere kleur met daarin remmen voor motoren. Magura is namelijk een toonaangevende leverancier van BMW en beide activiteiten vinden plaats onder hetzelfde dak.
In de opslagruimte zien we een goed doordachte organisatie, op en top Duits. Bovenaan vinden we de stock voor drie weken en binnen handbereik deze voor drie dagen. Deze laatste bevindt zich nooit hoger dan een meter zeventig!
Alvorens de fabriek te verlaten, ontmoeten we een niet al te spraakzame nieuwkomer: deze robot is de laatste aanwinst van de fabriek. Hij is ingesteld om eenvoudige en extreem repetitieve taken uit te voeren.
Bij terugkomst in Bad Urach bezoeken we de kantoren en merken we de jashaken van de refter op. En op het gelijkvloers vinden we het ‘service-center’ van Bosch.
Ook hier dienen we ons fototoestel op te bergen en we banen ons een weg door tientallen motors en batterijen. Magura en Bosch liggen geografisch gezien dicht bij elkaar, wat één van de redenen is waarom de dienst na verkoop van Bosch zich hier bevindt.
Enkele verdiepingen hoger komen we in het call-center dat bemand wordt door een twintigtal mensen die bijna evenveel vreemde talen spreken.
Magura, de geschiedenis
Götz, de communicatieverantwoordelijke, vertelt ons ondertussen meer over de geschiedenis van het merk. Magura was aanvankelijk gespecialiseerd in de productie van onderdelen voor motorfietsen, en breder nog voor gemotoriseerde voertuigen. De tak ‘bike parts’, die het licht zag in 1987, heeft onmiskenbaar geprofiteerd van al deze expertise.
De eerste velgrem (hydrostop) kwam er na de volgende opmerking van de medewerkers: “We weten hoe we een motor moeten afremmen, dus dan moet het ook een makkie zijn bij een fiets.”
In de jaren zestig van vorige eeuw vervaardigde Magura gashendels voor BMW, maar voor mountainbikes heeft zo’n component het daglicht nog niet gezien bij Magura. Het merk denkt echter ook aan de elektronische revolutie, en niet zomaar een beetje! Magura begon met het ontwerpen van een elektrische motor, maar is hiermee gestopt omdat het besefte dat anderen hier meer expertise voor in huis hebben en dit beter kunnen. Toch houdt het daar niet op voor Magura, dat zouden we later in de R&D-afdeling leren.
Magura is een familiebedrijf dat de dag van vandaag geleid wordt door de vierde generatie. Een kleine anekdote hieromtrent: als je je de Gustav M-, Martha- of Louise-remmen nog herinnert, weet dan dat deze verwezen naar de oprichters en hun kinderen. Sindsdien is de stamboom complexer geworden en misschien ben je nu in het bezit van een MT-set, de naam die gegeven werd aan de laatste generatie remmen.
Na vele jaren aan de top is de verkoop wat achteruit gegaan. De eerste generatie remmen kon dan wel zijn stempel drukken op de markt, maar na de crisis heeft het merk het, ondanks een olympische titel met Sabine Spitz in 2008, moeilijk. De Duitse firma kon dan ook niet anders dan zichzelf in vraag te stellen.
Tot in het oneindige
‘Changing the game’, dat is het motto in Bad Urach dezer dagen. Met deze Engelstalige slogan in ons achterhoofd beseffen we dat het niet eenvoudig moet zijn om dingen drastisch te wijzigen, vermits sommige werknemers al meer dan twintig jaar deel uitmaken van het bedrijf. Nochtans is men zich er wel van bewust dat het noodzakelijk is. Een intern onderzoek heeft de pijnpunten vastgelegd: historisch gezien heeft het merk een sterk imago, maar het is niet meer zo aantrekkelijk als voorheen en daarvoor dient eerst intern de basis aangepakt te worden.
Wij als consument zullen dit opmerken door de grafische veranderingen, de nieuwe advertenties, de partnerships met atleten als Danny MacAskill, maar vooral, en wat ons het meeste interesseert, door nieuwe producten. Men vertelt ons dat er ook partnerships zijn afgesloten met elektronicaspecialisten, veringspecialisten en nog anderen waarvan de naam nog verzwegen wordt.
Magura, de elektronische producten en de toekomst
Vooraleer we weer huiswaarts keren, opent Magura de deuren van het heilige der heiligen: de R&D-kantoren. Hier werken slechts een twintigtal mensen en we tellen er een tiental ingenieurs. Een belachelijk aantal vergeleken met de concurrentie.
Je begrijpt wel dat we je niet meer kunnen vertellen over de producten die we hier zagen, maar weet dat het partnerschap dat is afgesloten tussen Magura en Bebro, een specialist in de elektronica voor de medische sector (en dat mee aan de basis ligt van de eLECT-technologie van het merk), centraal staat in de ontwikkelingen van het moment.
Anno 2017 zijn de activiteiten van Magura voornamelijk gericht op OEM, de uitrustingen van fietsen bij eerste montage. Het aandeel van de ‘after-market’ is de laatste jaren duidelijk afgenomen. De komende drie jaar draait de strategie van Magura rond elektronica en de onderdelen die hiermee verband houden. We zeiden het al eerder, het idee om een eigen motor te ontwikkelen werd opgegeven en tevens kregen we te horen dat de activiteit rond de ‘traditionele’ veringen ook zal vertragen. Magura heeft moeite om aan de eisen van de markt te voldoen en om de concurrentie bij te houden met het kleine team dat het ter beschikking heeft. Het merk omzeilde ook onze vraag over een eventuele elektrische aandrijving: “Je moet het doen met de middelen die je hebt”.
Inmiddels heb je wel al door dat producten voor elektrische fietsen het levenslicht zullen blijven zien. Ook apps en software zullen in de toekomst gekoppeld kunnen worden aan producten om de veringen aan te passen aan de verschillende gebruiksmodussen van de motor. De remblokjes kunnen uitgerust worden met sensoren om de slijtage aan te duiden en er wordt nagedacht over vele andere ideeën. Dit wil niet meteen zeggen dat al deze nieuwigheden ook bestemd zullen zijn voor onze sport, maar wel voor stadsfietsen. De puristen onder ons mogen zeker zijn dat de remmen en andere ‘klassieke’ onderdelen zullen blijven ontwikkeld worden.
Bij e-bikes is het gewicht de voornaamste zorg. Zo moet bij de remmen de weerstand tegen oververhitting groter zijn, en ook de vork wordt meer belast, net zoals de demper die steeds in beweging is. De blokkeersystemen worden dan wel verwijderd, maar toch is het nodig om nog meerdere zaken aan te passen. De toekomst zit hem in het synchroniseren van de veringen en het handhaven van de remmen en de dropper post.
Als we de ingenieurs de vraag stellen hoe zij aan productontwikkeling doen, geven ze toe dat ze natuurlijk aan benchmarking doen. Wanneer we het hebben over de remmen, houdt dit in dat ze de kracht en de weerstand tegen oververhitting van de modellen van de concurrentie testen. Ze worden gewogen en geanalyseerd, en men probeert de productiekosten van de modellen te schatten om zo te leren wat er in eigen huis verbeterd kan worden.
Bij Magura zijn veel ideeën ontstaan dankzij de ‘powersport’, maar in tegenstelling tot deze wereld waarin BMW zowat de belangrijkste klant is van het merk, is de fietsindustrie veel breder en zijn er talrijke standaarden. Tijdens het ontwikkelingsproces worden veel simulaties uitgevoerd na het verzamelen van de meningen van de renners en testers. Ergonomie en prestaties staan dan centraal om een goed compromis te vinden.
De eerste prototypes worden in aluminium vervaardigd zodat de designers een basis hebben om verder te ontwikkelen. Als we aan het team de vraag stellen over de wedloop naar een lager gewicht die op bepaalde modellen remmen en vorken aan de gang is, delen ze mee dat ze allereerst werken aan de prestaties en de kracht (als we het over remmen hebben). De strijd om een lager gewicht kent zijn limieten en de grootste daarvan is de veiligheid. Een MT8 onder de 300 gram brengen, heeft geen zin voor Magura, want het geheel zou gevaarlijk kunnen worden.
Ter afsluiting van ons bezoek moeten we het nog hebben over de Vyron, de elektronische dropper post die het merk gelanceerd heeft. Magura is trots op het succes van zijn product, ook al geeft men toe dat het werk hier niet stopt, vooral de bediening is nog voor verbetering vatbaar (die is ondertussen ook geüpdatet voor de consument).
Onze trip naar Bad-Urach was zeer de moeite waard. Een bedrijf en zijn geschiedenis ontdekken en de manier waarop ze producten fabriceren is altijd bijzonder interessant. Als je dan ook nog eens de mensen mag ontmoeten die dit verhaal maken, dan is dit bijzonder. Als we naar de toekomst kijken, zien we dat de manier waarop Magura zich concentreert op zijn specialiteiten, samenwerkingsakkoorden afsluit en probeert de markt te analyseren, goede dingen voorspelt voor het keerpunt waarop het bedrijf zich momenteel bevindt.