Bezoek | Mavic: werken aan de toekomst ⋆ Vojo

Nu al terug op bezoek bij Mavic? De laatste keer dat we het merk bezochten, dateert van amper anderhalf jaar geleden. Toch kan er in die tijd veel gebeuren, vooral als je aan de vooravond staat van een heel nieuw hoofdstuk in je geschiedenis. Als teken van een nieuw elan heeft Mavic dit voorjaar zijn gloednieuwe hoofdkwartier in Chavanod, dichtbij Annecy, ingehuldigd en wij gingen er langs om het te ontdekken. Het was ook de gelegenheid om de balans op te maken welke nieuwigheden er bij het merk te wachten staan en hoe het de toekomst ziet:

Een nieuw begin. Dat is letterlijk wat dit gloednieuwe gebouw, waarnaar het merk begin dit jaar verhuisde, betekent voor Mavic. Na het drama dat leidde tot de ondercuratelestelling van Mavic en vervolgens de overname door de Bourrelier Group, hadden wij al het vermoeden dat het samenhokken met Salomon, aan de andere kant van Annecy (in vogelvlucht 6 km van het nieuwe hoofdkantoor), zou eindigen.

Deze “co-locatie”, die sinds 2001 bestond nadat Salomon in 1994 Mavic overnam, heeft bijna 20 jaar standgehouden en beide merken veel opgebracht, en niet alleen op praktisch niveau. Naast het feit dat veel middelen werden gedeeld (IT, logistiek, management, boekhouding, …), profiteerde ook de productontwikkeling van deze unieke situatie. Stel je gewoon maar voor waar onschuldige lunchgesprekken tussen ingenieurs van beide merken hebben toe kunnen leiden.

Dit alles kwam tot een abrupt einde toen de twee merken in 2020 uit elkaar gingen. Maar omdat Mavic niet meteen kon verhuizen, bleven ze dezelfde gebouwen delen. Er moesten schotten en scheidingen worden opgetrokken, er werden verschillende wandelroutes bepaald voor de werknemers en er werden nieuwe regels opgesteld om al deze informele uitwisselingen – die volkomen natuurlijk zijn voor twee zustermerken, maar onmogelijk voor twee afzonderlijke bedrijven – te blokkeren.

Een zeer ongemakkelijke situatie voor iedereen, zoals Michel Lethenet, hoofd persrelaties van Mavic, ons rechtuit vertelde toen hij ons door de gangen van dit nog naar nieuw ruikende hoofdkwartier leidde. Hoe eerder de verhuizing kon plaatsvinden, hoe beter en de bouw van het gebouw (waartoe werd besloten toen Bourrelier het overnam) brak records op het gebied van snelheid: het duurde nauwelijks 8 maanden om deze 8500 m², waarin kantoren, klantenservice en productielijnen zijn ondergebracht, uit de grond te stampen.

De ruimte is in tweeën gedeeld, met aan de ene kant een werkplaats van 6000 m² waar we alle afdelingen terugvinden die we vorig jaar in het oude gebouw hebben bezocht. Dit zijn: de productie-afdeling van high-end carbon wielen, de afdeling voor ontwikkeling, tests en metingen en de aftersales service.

Aan de andere kant 2500 m² kantoren. Ze zijn nog lang niet gevuld, maar illustreren in zekere zin Bourreliers wens om het merk op lange termijn te (her)ontwikkelen.

Gezien de situatie van Mavic kan de omvang verbazen: zo’n groot gebouw (er is 10 miljoen euro in geïnvesteerd) terwijl het merk pas probeert te herstellen van enkele moeilijke jaren en een onduidelijke strategie, lijkt op zijn minst ambitieus.

Michel Lethenet is echter vol vertrouwen en stelt ons gerust: “De Bourreliers – Jean-Michel en Yoann, de twee broers die nu Mavic leiden – zijn zeer betrokken bij het project, ze willen echt iets goeds doen. Ze zijn elke week aanwezig en er is elke maandag een vergadering.”

Dit blijkt uit de huidige activiteit van het bedrijf: sinds de overname zijn al 45 mensen in dienst genomen. Het moet gezegd worden dat er veel werk aan de winkel was, zoals Michel uitlegt: “We deelden zoveel zaken met Salomon dat het leek alsof we een nieuw bedrijf moesten beginnen. We moesten de fundamenten opnieuw opbouwen en afdelingen zoals de IT, de boekhouding, de logistiek, de Europese filialen … opnieuw in het leven roepen.”

Deze (zeer) bemoedigende dynamiek wordt echter gehinderd door de problemen die de fietssector nu al bijna 3 jaar teisteren: stijgende kosten en vertragingen bij de leveringen. Het is niet makkelijk om weer op het goede spoor te komen als containers er langer over doen en vijf keer zoveel kosten!

En daarvoor hoef je de schuld niet op Azië te steken. Mavic-wielen worden voor 97% in Europa geproduceerd, inclusief de grondstoffen (behalve misschien de winning van het erts voor de aluminium velgen, maar Mavic gebruikt 80% gerecycleerd aluminium). Op de foto’s hierboven zie je de vervaardiging van een carbon spaak die op sommige wegmodellen wordt gebruikt. Een kunstwerkje!

We ontdekken in het voorbijgaan enkele machines die ons tijdens ons vorige bezoek waren ontgaan, zoals deze waarmee het velglint perfect en in enkele seconden op elk wiel kan worden aangebracht. Een droom voor elke thuismonteur.

Verdeeld over de kleine productielijn in Chavanod – waar de pre-productiemodellen bestemd voor het laboratorium gemaakt worden, net zoals de zeer exclusieve modellen en de modellen die bestemd zijn voor de professionele teams – de fabriek in Saint-Trivier-sur-Moignans (Ain) en die in Roemenië, verzekert het merk het grootste deel van zijn productie op ons continent.

Hetzelfde zal binnenkort gelden voor textiel. Hoewel we kleding, helmen en schoenen niet altijd associëren met Mavic, maakt dit segment al sinds 2008 deel uit van het merk en was het in 2018 goed voor een vijfde van de omzet van het bedrijf. Er is dus geen sprake van dat ze er mee zullen stoppen, integendeel: het doel is de productie naar Europa te repatriëren, met een nieuwe aanpak, maar veel meer is er momenteel nog niet over gekend. We vernamen alleen dat de schoenen vanaf volgend jaar in Italië zullen worden gemaakt in plaats van in Azië of Noord-Afrika.

Zal Mavic hiermee zijn plaats in de fietswereld heroveren? Hoewel het merk een mooie ommekeer heeft ingezet met zijn nieuwe assortiment wielen, zowel voor de MTB als de racefiets, zal het nog wel even duren voordat het de gloriejaren van weleer terugvindt. Tijdens ons bezoek in juli was de sfeer op de wedstrijdafdeling trouwens een beetje eigenaardig: voor de tweede keer volgde Mavic de Tour de France thuis in plaats van de neutrale begeleiding van de wedstrijd op zich te nemen.

ASO besloot begin 2021 om deze service toe te vertrouwen aan Shimano in plaats van aan Mavic. Neutrale assistentie was een deel van de geschiedenis van het merk, een dienst die in 1973 door het merk werd uitgevonden en sinds 1977, dus 43 jaar, onafgebroken officieel werd aangeboden in de Tour de France.

Als we verder doorheen het nieuwe gebouw wandelen, liggen er een paar verzamelobjecten op de loer, zoals deze prachtige Lotus 110 met prototype cockpit of dit 20″ BMX-wiel.

We hebben het al eens getoond, maar we konden het niet laten: we moesten een paar foto’s maken van de productie van de naven, van de aluminium blokken tot de uiteindelijke behuizingen.

We eindigen ons bezoek met een dubbel gevoel. Enerzijds is er opluchting dat er een nieuwe eigenaar is gevonden, anderzijds is er ook het gevoel van twijfel (of hoop) over de toekomst. Met deze zet lijken de donkere dagen van Mavic echter voorbij en als het gerenommeerde merk opnieuw aan zijn toekomst gaat bouwen, kunnen we niet wachten om te zien wat het voor ons in petto heeft!

Ons bezoek van vorig jaar aan het oude pand, over de geschiedenis van het merk en de montage (door onszelf) van een carbon wiel, is een volledig ander verhaal dan dit en we raden je aan om het ook te lezen: Bezoek | Mavic: op zoek naar een nieuw elan