Bezoek | Santa Cruz Bicycles: Californische omzwervingen

Aaah, Californië. Als je daar voet aan grond zet, voel je welke invloed deze regio heeft op onze (wieler)levens. Pioniers die er nog steeds zijn gevestigd, maar ook lokale merken die ondertussen multinationals zijn geworden en atleten en andere invloedrijke personen uit de industrie zorgen ervoor dat de westkust van de Verenigde Staten nog steeds een hotspot is in de wielersport. We kwamen hier al eerder, maar bij Santa Cruz waren we nog nooit gaan aankloppen. Tot nu. 

Het merk Santa Cruz is gevestigd in … Santa Cruz. De geschiedenis van het merk begint bij Santa Cruz Skateboard, wanneer de skater Rob Roskopp een fietsmerk lanceert binnen de schoot van dat bedrijf. We zijn halverwege de jaren 90 en wat later zouden de Santa Cruz-fietsen onafhankelijk worden.

Rob Roskopp heeft het bedrijf ondertussen al verlaten, maar het verhaal gaat verder. Heden ten dage is Santa Cruz eigendom van de Pon Group.

In het gebouw kan je tot 200 personen ontmoeten. Er zijn vrij standaard kantoren, maar ook de ingenieurs die verantwoordelijk zijn voor de ontwikkeling hebben hier een afdeling. Er is een werkplaats om aan prototypes te werken, het management zit er en er is een assemblagelijn voor fietsen en wielen.

Bij aankomst stappen we recht een showroom binnen die het assortiment van het merk presenteert. Daar vinden we alle belangrijke informatie over de verschillende technologieën (carbon, VPP, …), maar ook over initiatieven van Santa Cruz buiten het ontwikkelen van materiaal om. Toevallig vond op het moment van ons bezoek de eerste Paydirt-top plaats. Dat is een fonds dat zich toelegt op initiatieven voor trailbuilding. Santa Cruz had voor de gelegenheid alle Noord-Amerikaanse ontvangers van dit fonds bijeengebracht om de ondervonden problemen, maar vooral de successen, verbonden aan hun acties te bespreken.

Als we verder de fabriek in glippen, ontmoeten we tussen een doolhof van dozen – goed voor twee dagen montagewerk – de werkkrachten die op deze productiesite tot wel 250 fietsen per dag assembleren. We hebben het gevoel dat men hier bergen verzet om toch maar aan de leveringsverwachtingen te voldoen.

Eén voor één komen de monteurs met een karretje de nodige onderdelen ophalen volgens een stappenplan. De fiets, waarvan het frame in Azië wordt vervaardigd op een speciale locatie van Santa Cruz, wordt vervolgens met de hand in elkaar gezet met de verschillende onderdelen: aandrijving, remmen, enz. De frames komen zonder schroeven of bescherming uit containers en alles moet hier gemonteerd worden.

De stickers op de vork worden in de fabriek aangebracht om bij de kleur van de fiets te passen.

We zijn een beetje verrast om zo’n “flexibele” assemblagelijn te zien, wat een schril contrast is met de halfautomatische montagelijnen die we tijdens onze bezoeken aan andere bedrijven hebben ontdekt. Desalniettemin hebben we nog nooit een nare verrassing gehad op de fietsen van het merk waarmee we hebben gereden en het is duidelijk dat er meerdere realiteiten naast elkaar kunnen bestaan.

Even verderop is sinds enkele jaren een nieuwe ruimte gecreëerd om meerdere productielijnen te huisvesten om wielen te produceren. Met het merk Reserve produceert en assembleert Santa Cruz wielen in carbon en sinds kort ook in aluminium. Hier worden dagelijks tot wel 500 wielen geassembleerd volgens een proces dat de afgelopen jaren is verfijnd.

De wielen worden voorgemonteerd in een machine, voordat ze met de hand worden afgewerkt door een medewerker die een label met zijn afbeelding op het wiel schuift.

In de gangen observeren we de tabellen die de productiviteit van de teams volgen en de regels van kwaliteitscontrole weergeven. Maar we zien ook vakken die gereserveerd zijn voor “dig days” (de dagen om de paden te gaan shapen) en de bedrijfsfeesten.

Een nieuwigheid is dat men met Reserve andere horizonten gaat verkennen binnen de verschillende merken van de Pon-groep en Cervélo in het bijzonder. En dus werkt men ook volop aan weg- en gravelwielen. De deur met het opschrift ‘Carbon Lab’ weet onze aandacht te trekken.

Daar ontmoeten we Fernando Hernandez die ons tussen de machines en de testruimtes leidt. Er staan snijtafels en mallen zoals we ze ook hebben gezien bij Mavic. Hier wordt hand in hand gewerkt met de Aziatische fabrieken die ook zijn uitgerust met scanners. In de werkplaats in Santa Cruz staan testmachines om ​​impacts en vermoeidheid te testen, een 3D-printer en een koelcel voor geïmpregneerde koolstoflamellen.

De versnelde uitleg van het proces is als volgt: snijd de koolstof die vooraf is geïmpregneerd met hars in stroken die zijn aangepast aan de grootte van je mal en plaats ze tegen deze laatste. Blaas op zoals een ballon en bak ze dan 60 minuten op thermostaat 6, en klaar! De realiteit is echter complexer en je moet uiteraard rekening houden met vele andere parameters om te komen tot het hoogwaardige wiel dat je op je fiets monteert. Dankzij deze werkplaats in Santa Cruz kan het merk zijn ontwikkelingsproces versnellen.

Ontwikkeling, we hadden het tot nu toe nauwelijks genoemd, maar het is hier dat we de echte knowhow van het merk vinden. Zonder dat is de ‘levensstijl’ eromheen nutteloos. Het heilige der heiligen zou de harde schijf van de ingenieurs kunnen zijn, maar de kern van de knowhow bevindt zich in de ontwerpwerkplaats.

Als je binnenkomt, word je begroet door de geur van vet en hete machines. Blokken ruw aluminium staan ​​naast bewerkte onderdelen en prototypes van frames hangen aan het plafond. Geen twijfel mogelijk, we zijn op de juiste plek. Met de machines kan het hele afdelingsteam experimenteren en wegen verkennen. Hier “we make stuff and we brake stuff“, wordt ons verteld.

Hoe beter de fabriek is uitgerust, hoe beter het mogelijk is om dichter uit te komen bij wat het merk wil produceren: solide en duurzame mountainbikes.

Onder het motto “freedom to share and express ideas” wordt ook met de kleuren geëxperimenteerd.   

Op dezelfde fiets zal het merk proberen een “avant-gardistische” kleur en een “brave” kleur aan te bieden, maar de ambitie is altijd om te verrassen. Om dit te bereiken, kijken de ontwerpers naar hun bronnen van invloeden, die ze niet snel prijsgeven. En ze flirten met de limieten: wat zal hun baas, Joe Graney, accepteren?

Mode, kunst en sporten zoals snowboarden staan ​​voor hen centraal bij het zoeken naar ideeën, maar ze wisselen ook gedachten uit met ontwerpers van partnermerken, zoals fabrikanten van veringen, om de pistes te ontdekken die ze kunnen verkennen. Sommige elementen worden terzijde geschoven omdat ze te moeilijk zijn om in harmonie te werken met de andere componenten.

Er wordt ons ook verteld dat niet alle fietsen het nemen van dezelfde risico’s toelaten: een Chameleon zou iedereen moeten plezieren en een Blur zou lang moeten meegaan, maar andere fietsen laten meer ruimte voor experimenten. Voor de ontwerpers zijn de fietsen van het team Santa Cruz Syndicate de heilige graal: dit zijn de fietsen waarmee je jezelf kunt uiten zonder echt grenzen te stellen.

Door over het ontwerpen van fietsen te praten, vergeten we bijna zelf een toertje te rijden. Als we het magazijn verlaten waar de vrachtwagens de vers gemonteerde fietsen komen ophalen, trappen we richting de bossen van Santa Cruz. We bevinden ons aan het uiteinde van Silicon Valley en Santa Cruz is een kleine havenstad die is gegroeid op het kruispunt van invloeden uit de hippie-, outdoor- en meer recent de techculturen. Begrijp hieruit dat het leven daar duur is, maar dat het er goed toeven is als toerist op doorreis.

In het bos zijn maar weinig paden echt officieel en gemarkeerd, maar ze krioelen in alle richtingen. Laten we niet vergeten dat Santa Cruz niet het enige merk is dat hier actief is. Je kunt hier ook teams van Specialized of Ibis tegenkomen.

Tussen de eucalyptusbomen en ‘red woods’ laten we ons meeslepen over bijzonder vloeiende en subtiel bewerkte paden. We moeten zeggen dat we aan het einde van de dag genoten hebben van elke lus. De spirit van Santa Cruz vind je in de fabriek, maar ook in deze bossen en in de bars die je onder kerstverlichting tussen twee “foodtrucks” een lokale IPA serveren.

Aan het eind van de dag wagen we ons aan een partijtje bowling tegen Joe Graney, de CEO van het bedrijf. Geen poespas, als er gewerkt moet worden, wordt er gewerkt, maar wanneer de werkdag erop zit is er tijd om stoom af te laten.

Eén detail ontging ons bijna: we stopten voor twee kleine beeldjes die op verschillende bureaus staan. Twee beeldjes met verende hoofden die te vinden zijn in de werkplaats van het testpark of in het kantoor van de baas. Beeldjes van Scotty en Willie.

Waarom zij? Simpelweg omdat ze twee van de oudste werknemers van het merk zijn en zij een deel van de geschiedenis en identiteit van het merk vertegenwoordigen.

Wanneer we Scotty ontmoeten, Scott Turner zoals hij echt heet, laten we ons zowel door de straten van Santa Cruz als die van San Francisco leiden. We vergeten zelfs een foto van hem te maken. Hij belichaamt de geschiedenis van het merk, maar verenigt niettemin de ontwerpers om zich heen en is verantwoordelijk voor de sociale netwerken van het bedrijf. Had je je een “coole jongen” van school voorgesteld? Dan heb je het mis. Hij leidt ons naar de kunstenaarsateliers in het hart van San Francisco waar zijn vriend Chris McNally alles rond de wielerwereld schildert en tekent.

Terug bij de Santa Cruz-fabriek stoppen we bij een grote werkplaats en Willy’s rode pick-up.

Het duurde even voordat we beseften dat in deze garage stukjes fiets- en motorgeschiedenis samenkomen.

Bij Santa Cruz en Juliana zorgt Willy voor de levenslange garantie op frames en lagers. Hij kwam 22 jaar geleden in het bedrijf terecht en was de tweede medewerker aan de lopende band. Hij heeft alle fietsen van het merk voorbij zien komen en zoekt en vindt regelmatig in zijn voorraden een decennia oud reserveonderdeel.

Bij een koffie en een kaneelbroodje eindigt ons bezoek aan Santa Cruz. In Europa kennen we de high-end fietsen en de hele moderne geschiedenis van het merk, en in de Verenigde Staten beseffen we waar het merk op gebaseerd is. We ontdekten een bedrijf dat lijkt op de plaats waar het werd geboren: punk en vrij in de basis, dromerig en creatief in zijn ontwikkeling en vandaag in de voorhoede van technologische ontwikkeling. Elke periode lijkt de andere te beïnvloeden en we kunnen niet wachten om te zien hoe het merk zal blijven groeien.