Cape Epic: ook Young Guns kunnen raak treffen!
Door Jan Geys -
De demonstratie van Scott-Sram, de winst van Michiel van der Heijden, Frischknecht jr en sr die zegevieren, het geel van de baggies, de pech van Kulhavy, Süss en Stenerhag die domineren, … Stof genoeg weer in de vierde etappe van de Cape Epic om er een fotoalbum aan te wijden. Al zijn het Michiel van der Heijden en Andri Frischknecht die vandaag met de meeste aandacht gaan lopen … En of ze het verdiend hebben!
Amper 22 en al ritwinst in de Cape Epic, Andri Frischknecht lijkt zich af te vragen wat hem hier overkomt: “We zijn dolblij en verrast. Toen we de etappe van vandaag bestudeerden, was ons belangrijkste doel om te overleven. Maar de ritzege … dit is zo cool! We kregen vleugels toen we samen met Nino en Matthias vooraan reden en op de laatste klim begonnen we stilaan aan de ritzege te denken. Die klim was vreselijk, maar we haalden het!”
Andri is natuurlijk de zoon van niemand minder dan Thomas Frischknecht, de levende mtb-legende die in het verleden nog de nodige duels uitvocht met ene Cadel Evans … Thomas won vandaag samen met de Zweedse Jenny Rissveds nog maar eens de etappe in de mixed-categorie. Behaalden een vader en zoon ooit eerder op dezelfde dag een ritzege in de Cape Epic in twee verschillende categorieën? We vermoeden van niet …
Het was bewolkt bij de start en men voorspelde dan ook een koelere dag vandaag …
Voor Frans Claes was de vijfde dag een overgangsetappe om toch te onthouden: “Stelselmatig werd de groep uitgedund en ook wij moesten even de rol lossen, want vooraan werd er geregeld aangevallen. De klim naar Houw Hoek was ook niet van de poes met vele zware zandstroken en stenen. Daar werden de verschillen gemaakt en reden we ons eigen tempo.”
Dat eigen tempo resulteerde in een tiende plaats vandaag. De plaats die Claes en Carabin ook bezetten in de tussenstand. Alice Pirard, teammaatje van Carabin bij Merida Wallonie, bekleedt dezelfde plaats in de tussenstand bij de dames, samen met haar gelegenheidsmaatje Sabrina Enaux. De Nederlandse Hielke Elferink doet het samen met Cornelia Hug nog iets beter, zij staan voorlopig zevende.
De Australische ex-Tourwinnaar Cadel Evans had na zijn tweede ritzege niets dan lovende woorden over voor de Cape Epic: “Dit is een ongelooflijk fantastisch evenement. Ik heb twintig jaar lang deelgenomen aan wedstrijden op de weg en op de mountainbike, en ik heb nog nooit zoiets beleefd als de Cape Epic.”
De Big Five hebben de renners nog niet te zien gekregen tijdens deze Cape Epic, maar de uitgestrekte farms herbergen wel andere ‘wilde’ dieren.
Van het ene racepaard naar het andere … Jaroslav Kulhavy is ongetwijfeld één van de sterkste renners in deze Cape Epic. Maar door pech kijken hij en zijn maatje Sauser nog steeds tegen een achterstand aan op de leiders … Net zoals in de eerste etappe, reed Kulhavy ook nu op een beslissend moment lek.
Christoph Sauser: “De wedstrijd is zeer hard en spannend, maar eerlijk gezegd zou ik liever hebben dat ze saai is en dat we aan de leiding stonden.”
En Kulhavy was trouwens niet de enige die te voet stond met een lekke band. Ook onze veldritkampioenen Sven Nys en Sven Vanthourenhout hadden er mee te maken. Twee keer zelfs. Sven en Sven konden er aan de finish nog mee lachen: “Ik denk dat we veertig minuten in de kant hebben gestaan. Al onze CO2-patronen waren leeg en we moesten aan iemand een pomp vragen. Gelukkig waren er twee vriendelijke Belgen die ons uit de nood hebben geholpen.”
Is Esther Süss, vijf jaar na haar laatste eindzege met Sally Bigham, op weg naar een nieuwe eindzege in de Cape Epic? Daar lijkt het toch op nadat Sabine Spitz en Robyn de Groot vandaag meer dan drie minuten verloren door technische problemen.
De Colombiaanse kampioen Hector Leonardo Paez (Kansai-Plascon) probeerde samen met teammaat Max Knox meermaals te ontsnappen. Op de laatste klim van de dag lukte het dan eindelijk om een kloofje te slaan, maar ook bij hen sloeg het noodlot toe: lek! Ze werden uiteindelijk nog vijfde. Max Knox: “Leonardo is ongelofelijk sterk, ik heb dan ook moeite om hem bij te houden. Spijtig dat hij amper een woord Engels spreekt.”
Deze langste etappe kende een tijdslimiet van ongeveer tien uur. Weer een lange dag dus voor de arme renners die achteraan rijden. Trouwens, van die aangekondigde ‘koelere’ dag was in de namiddag al lang geen sprake meer. Op de Botrivier Pass haalde men rond drie uur in de namiddag weeral vlotjes de 37°C.
Manuel Fumic en Henrique Avancini mogen ook vanavond weer in het geel gaan slapen. En belofte maakt schuld, daar hoort een glas rode wijn bij. Wat geen probleem mag zijn, aangezien ze vanavond in de nabijheid van de wijnkelders van het Oak Valley Wine Estate overnachten. Wat zal het worden: een Pinot Noir of een Shiraz …
We gaan er uit met een laatste blik op de imponerende triomf van Nino Schurter en zijn armada. Morgen staat er een etappe vol singletracks op het programma in de omgeving van Elgin. Iets voor de XC-specialisten?
Bly ingeskakel en ek sal jou more sien*
Ons fotoalbum van gisteren kan je hier terugvinden: www.vojomag.nl/cape-epic-overgangsetappe-zorgt-voor-vuurwerk en het ritverslag over hoe de knappe zege van Michiel en Andri tot stand kwam, lees je hier: www.vojomag.nl/news/cape-epic-scott-sram-kwartet-deelt-stevige-tik-uit
*Stay tuned en tot morgen