Carpathian MTB Epic: Roemenië, een nieuwe MTB-bestemming

Het is altijd leuk om nieuwe MTB-bestemmingen te ontdekken en Roemenië is, dankzij de nieuwe MTB-meerdaagse Carpathian MTB Epic, de nieuwste bestemming die zich aan ons lijstje mag toevoegen. De organisatie hoopt om van deze wedstrijd in de toekomst één van de grote Europese afspraken van het seizoen te maken, maar wij stuurden onze correspondent Fred Gombert al in 2017 op pad om er de eerste editie mee te beleven. En dit is zijn relaas:

De start van de Carpathian MTB Epic wordt gegeven in het skistation Cheile Gradestei – Fundata, een skioord dat eerder bekend is van het biatlon maar waarvan de bergachtige omgeving de perfecte omstandigheden biedt voor onze mountainbikesport.
De korte proloog van vijf kilometer dient enkel om de startposities van de volgende dag te bepalen en ze telt dus ook niet mee voor het klassement. Gelukkig maar, want ikzelf was trouwens te laat ter plaatse om er nog überhaupt aan te kunnen deelnemen …

De zege in de proloog ging naar de jonge Roemeen Vlad Dascalu. Niet meteen de eerste de beste, want Dascalu eindigde in 2017 ook al drie keer in de top vijf van een world cup XCO U23.

Voor de eerste rit in lijn worden we eerst met de bus naar de start gevoerd. Die start vindt plaats in het dorpje Sinaia dat verscholen ligt achter het Bucegigebergte.

Mijn kettingblad van 32 tanden is gezien het hoogteprofiel van de rit perfect om onderweg met krampen geconfronteerd te worden. 58 kilometer mag dan niet veel lijken, 2700 hoogtemeters daarentegen is al andere koek. Je kan dan ook beter goed in vorm zijn om zulke versnelling rond te trappen. Gelukkig is mijn conditie nog net niet te slecht …

Tijdens deze etappe rijden we meer dan twee uur boven de grens van 2000 meter. We doen dit op een mooie kam … jammer alleen dat we er niet van het uitzicht hebben kunnen genieten, want behalve de mist valt er voor ons niet veel te zien. Er zit dan ook niets anders op dan onze ogen op het pad voor ons te richten. De organisatie had ons trouwens op voorhand op de hoogte gebracht van de weersomstandigheden zodat iedereen zijn voorzorgen kon nemen.

In de lange afdaling die volgde, werden we soms gedwongen om de rotsblokken te voet te lijf te gaan. Aan het einde van diezelfde afdaling merkte ik dat ik zowaar aan de leiding reed.

Eens beneden volgde er nog een stevige asfaltklim van zes kilometer, de enige manier om vanuit de vallei het Fundata Resort te bereiken waar de finish lag. Ik eindig uiteindelijk als vijfde, na de Slovaakse winnaar Tomas Visnovsky. Bij de dames ging de winst naar zijn ploegmate Janka Keseg Stevkova.

Ook voor de twee volgende etappes blijven we rond het Fundata Resort, waar de organisatie zelfs rollen ter beschikking stelde om jezelf voor de start op te warmen.

Met 54 kilometer en 2200 hoogtemeters was deze tweede etappe amper makkelijker dan de eerste. Er waren weliswaar iets meer berijdbare stukken, maar toch lag ons gemiddelde niet veel hoger dan de dag voordien. Vooraan legt een Slovaaks duo het tempo op.

In het begin van de rit nam ik enkele risico’s in de hoop dat ik er het verschil zou kunnen maken, maar mijn strategie leverde niet veel op. Al kwam dit deels ook door twee lekke banden terwijl ik maar één binenband had voorzien. Ik laat jullie zelf de rekening maken …

Voor een eerste editie kreeg het evenement meteen al heel wat media-aandacht met onder meer een rechtstreekse uitzending, de nodige commentatoren, een tracking en een show die ‘s avonds werd uitgezonden.

Net zoals bij de andere etappes werd ook de start van de laatste etappe om 10 uur ‘s ochtends gegeven. En ook nu was het bewolkt, al viel de temperatuur nog wel mee. En zeggen dat het de dagen voor de wedstrijd prachtig weer was.

Op het programma van de slotdag stond een etappe van 45 kilometer met 2000 hoogtemeters. Dit mag dan wel de kortste etappe zijn, toch staat ook deze etappe in het teken van de slogan van de organisatie: “WILD. RUGGED. EPIC”.

Via schotterwegen, bergweiden, mooie singletracks en enkele draagstukken bracht de zwaarste klim van de dag ons tot op een hoogte van 1800 meter. In de geweldige afdaling herkennen we stukken van de eerste dag.

Hoe lager we dalen, hoe speelser de afdaling wordt. We draaien en keren ontelbare malen tot we de laatste hindernis van deze Carpathian MTB Epic voor ons zien opduiken. Ook vandaag is dit de asfaltklim die ons naar het skistation voert waar de welverdiende Finisher-medaille ons al opwacht.

De Slovaakse Janka Keseg Stevkova moest in de slotetappe het hoofd buigen voor de Oekraïense Krystyna Konvisarova, maar ze schreef wel de eerste editie van de Carpathian MTB Epic op haar naam.

Voor de prijsuitreiking was er nog even tijd voor een gezellig samenzijn rond het kampvuur.

Bij de heren domineerde de Slovaak Tomas Visnovsky. Hij haalde het voor zijn ploegmaat Matej Ulik en Blazso Marton.

In 2018 krijgt de Carpathian MTB Epic een UCI-label opgeplakt (S2) en zal de wedstrijd doorgaan van 16 tot 19 augustus, een maand vroeger dan dit jaar. Meer info vind je op de link onderaan, maar eerst laten we jullie nog even genieten van enkele prachtige beelden van de editie van 2017.

[field name=iframe]

Meer info op carpathianmtb.ro

Foto’s copyright Janos Cherestes, Brintusa Mutoiu, Tibi Hila, Traian Olinici/Carpathian MTB Epic