De Alpentour Trophy door de ogen van winnend duo Annemarie Worst en Vincent Baestaens ⋆ Vojo

Ooit, een paar jaar voor haar succesvolle entree als professioneel veldrijdster, deed Annemarie Worst al mee aan de Alpentour Trophy. Als xc-coureur – toen nog belofte – zag ze de vierdaagse wedstrijd in Schladming toch vooral als trainingskamp. Helemaal toen ze op de eerste dag bezig was aan de lange, traditionele beklimming richting Türlwandhutte. Nadat ze het laatste steile stukje richting de berghut had overwonnen en over het terras reed om aan de afdaling te beginnen kon Worst, toen rijdend voor Liv/Giant, de verleiding niet weerstaan: ze vond het wel mooi geweest, nam plaats en bestelde voordat ze aan de afdaling begon een flink stuk taart.

Ziehier Worst in 2022 op exact dezelfde plaats. Misschien nog wel meer dan tijdens haar debuut is de Nederlandse (26) aan de Alpentour gestart als training. Een beetje als vakantie zelfs. Samen met haar vriend Vincent Baestaens, ook professioneel veldrijder, heeft ze zich ingeschreven in de categorie mix-duo. Om in hun drukke trainings- en wedstrijdprogramma’s ook eens wat samen te kunnen doen. Een beetje ‘toeren’ in de Alpen. Misschien wel weer eens stoppen onderweg. Afijn, wie naar het gezicht kijkt van Worst en ziet hoe Baestaens een typisch cross-hupje moet doen om haar bij te blijven ziet dat dat al snel niet meer aan de orde is. “Simpel meerijden was het doel”, zegt Baestaens als de vier dagen erop zitten. ”Hm-hm. We reden op kop, pakten de leiderstrui en voila: de koersmodus stond aan.”

Worst en Baestaens winnen alle vier de etappes in hun categorie. Sterker nog, ze zijn op d’n duur ook sterker dan alle mannenduo’s – de toppers rijden in de Alpentour Trophy solo – en Worst wordt ook de snelste vrouw in koers. Ze rijdt met Baestaens voor zich een strak tempo bergop, bergaf maakt het technisch sterke duo veel verschil. “Er zijn wat veel gravelpaden”, zegt Worst. “Maar ook heel wat leuke wandelpaden met veel wortels. Het parcours was precies zoals een paar jaar geleden, voorzover ik me dat nog kon herinneren. Ze mogen dat van mij wel een keer aanpassen en nog meer leuke trails toevoegen.”

Het tweetal is vanaf dag één een geoliede machine. Hoe kan het ook anders als koppel. “Ik verschoot ervan hoe goed Annemarie reed”, zegt Baestaens. “In een marathon heb je het meest aan een strak tempo. Ik heb dat voor haar proberen aan te houden. Ik kreeg van haar vader berichtjes dat ik niet te lief voor haar moest zijn, maar we hebben er ook niks aan als ze over de kook gaat. Nu bleef ze telkens tot het einde hard rijden.”

Soepel teamwork dus. Bergaf zeker, daarbuiten vielen soms toch wat woorden. Vaak op het vlakke. “Kwam ze telkens naast me rijden”, schudt Baestaens met zijn hoofd. ,,Vond ik wel gezellig, en ik kon harder”, valt Worst haar vriend in de reden. Die reageert: “Ik zei: Annemarie, doet hoeft niet hè. Het gaat hard genoeg zo.” En dan was er nog de afsluitende klimtijdrit. Met een erg steil middelgedeelte. Worst: “Ik kon niet meer en dat riep ik naar Vincent.” Baestaens: “Maar als je dat kunt roepen, kun je ook nog trappen hè.”

Tijdens die klimtijdrit deden de twee ook nog een ontdekking. Voor het eerst zagen ze de concurrentie aan het werk. Daarbij hielden de vrouwen meestal het shirt van hun mannelijke teamgenoot vast, iets dat gewoon is in het meerdaagse marathonbiken voor duo’s. “Hadden ze die shirts versterkt ofzo?”, verbaast Baestaens zich.

“Ik zei meteen tegen Annemarie: dat gaan wij niet doen hè. Dat vind ik niet eerlijk. Wij doen het op eigen kracht.”

De hulp van Baestaens bleef beperkt tot het uit de wind houden – als Worst in zijn wiel bleef zitten dan toch – en tot de bevoorradingen. De twee zijn immers samen ‘op vakantie’ en hebben geen verzorger mee. “Dus Annemarie reed bij de posten telkens door, terwijl ik de bidons vulde en het gat weer dichtreed. Op de eerste dag, toen het weer nog niet zo goed was, had ik ook onze jacks in mijn achterzak.”

Dat ze hun concurrentie pas op de laatste dag aan het werk zagen – omdat toen in omgekeerde volgorde van het klassement werd gestart – is een gevolg van de startprocedure van de Alpentour Trophy. De wedstrijd kent veel, misschien wel te veel verschillende categorieën, die soms ook maar amper zijn gevuld. De leiders mogen allemaal op de voorste startrijen plaatsnemen. Daarachter is plek voor de UCI-elite coureurs en dan is er één groot vak voor de overige coureurs. Baestaens: “Het zou eerlijker zijn als iedere categorie een eigen vak heeft. Dat hoeft niet met oproepen, maar dan kun je tenminste zien tegen wie je strijdt en dan is het eerlijker. Nu hadden wij een groot voordeel ten opzichte van de teams achter ons.”

Toch zijn zowel Baestaens (die solo in 2018 al eens meedeed in Schladming) als Worst positief over de Alpentour Trophy. “Voor ons is het ideaal om het zo samen te doen”, geeft Baestaens aan. Worst: “Een perfecte vakantie voor ons tweeën, al kwam van die vakantiemodus niet echt veel terecht. Ik heb natuurlijk een stuk harder moeten werken dan Vincent.”

Daar profiteerde Worst al meteen van. De donderdag na de Alpentour Trophy wint ze bijzonder knap de slotetappe in de Ronde van België. Op de Muur van Geraardsbergen, bergop dus. Dat is nog op de weg, maar daarna richt ze zich op haar oude liefde: 10 juli start ze in de World Cup MTB in Lenzerheide. “Ik mis het mountainbiken wel”, stelt Worst. “Daarom dat we ook aan een evenement als dit mee doen. Er is met mijn winterprogramma weinig plaats voor. Zo kan ik wennen aan het lange klimmen, dat we in de Benelux niet hebben. En ik heb ook de hoogte van Lenzerheide alvast wat ervaren.”

Over hoogte gesproken: Baestaens, die buiten het veldrijden geen doelen op de fiets heeft, vertrekt na de Alpentour op hoogtestage naar Livigno. Hij geniet van dit soort tripjes, in voorbereiding op de voor hem zo belangrijke winter. Als het aan hem ligt, maken meerdaagse wedstrijden samen met zijn vriendin vaker onderdeel uit van zijn zomerprogramma. “Ik vond het echt plezant. We hebben plezier gehad samen, ervan genoten. Op een mooi parcours, in een schitterende omgeving. Dit smaakt absoluut naar meer.”

Alle resultaten van de Alpentour Trophy zijn hier te vinden. Meer over de wedstrijd in Oostenrijk via https://alpen-tour.at of www.vojomag.nl/?s=alpentour+trophy