World Cup DH #7 | Vallnord: onze portfolio ⋆ Vojo

Het duizelingwekkende record van Rachel Atherton, de triple van Danny Hart, de vierde titel van Aaron Gwin, de mooie strijd bij de junioren, het afscheid van Steve Peat, enz: we blikken terug op een in meerdere opzichten historische wereldbekerfinale!

Dames

Rachel won dit seizoen alle manches, een absoluut record in alle categorieën samen.

Tracey Hannah werd tweede. Door haar regelmaat gedurende het seizoen, waarin ze zes keer op het podium eindigde in zeven manches, werd ze derde in de eindstand.

Myriam Nicole nam door blessureleed slechts aan twee manches deel dit seizoen: Lenzerheide in juli en Vallnord dit weekend. Ze werd telkens derde. Vrijdag reed ze trouwens de snelste tijd tijdens de kwalificaties.

Zeiden we hierboven iets over de regelmaat van Tracey Hannah? Wat dan gezegd van Manon Carpenter die dit seizoen op alle podia stond. De Britse eindigde echter nooit hoger dan de derde plaats, maar ze werd wel tweede in de eindstand.

Er is meer nodig dan een val in de kwalificaties om Tahnée Seagrave ervan te weerhouden om de start te nemen in de finale. Ze eindigde zelfs als vijfde. In de eindstand eindigde de Britse als vierde.

Morgane Charre blesseerde zich tijdens de eerste trainingen en moest gedwongen de kwalificaties en finale laten voor wat ze waren. Ze behield toch haar zesde plaats in de eindstand.

Junioren

Gaëtan Vigé moest winnen om nog kans te maken op de eindzege. Maar dan moest hij ook hopen dat Finn Iles een slechte prestatie zou neerzetten. De jonge Fransman klaarde de klus en behaalde zijn derde zege van het seizoen, met drie seconden verschil. Maar …

… Finn Iles kon aan de druk weerstaan en behaalde door zijn tweede tijd de eindzege. Eerste seizoen en eerste titel voor de Canadees, een prestatie die nog indrukwekkender wordt als je weet dat hij tijdens de tweede manche in Cairns geen punten behaalde. Maar met drie overwinningen en drie tweede plaatsen was hij zeer regelmatig …

Nog geen zege op de teller voor Elliott Heap, maar wel een derde plaats in Vallnord en zijn derde opeenvolgende podium. Hij eindigde ook derde in de eindstand.

Heren

En zeggen dat Danny Hart na zijn wereldtitel in Champéry vijf jaar moest wachten om zijn eerste wereldbekerzege te behalen. Hij behaalde er dit seizoen zelfs drie op een rij! Zijn tiende plaats in Cairns is waarschijnlijk de oorzaak dat hij genoegen moest nemen met de tweede plaats in de eindstand, want voor de rest stond hij zes keer op het podium in zeven manches …

Dankzij de punten die hij met zijn tweede plaats in de kwalificatie sprokkelde, moest Aaron Gwin enkel de wedstrijd uitrijden om zich te verzekeren van de eindzege. Hij deed dit ook met een rustige run en de 55ste plaats. Het is al de vierde titel voor de Amerikaan die wel nog steeds de wereldtitel najaagt.

Greg Minnaar slaat steeds toe als je het niet verwacht. De Zuid-Afrikaan eindigde als tweede en is nog steeds de recordhouder wat betreft het aantal wereldbekerzeges.

In 2015 behaalde Loïc Bruni hier de wereldtitel. Nu moest hij tevreden zijn met de derde plaats. Niet slecht als je weet dat hij terugkomt uit blessure.

Nog een naam om toe te voegen aan de (lange) lijst van Franse talenten: Alexandre Fayolle! De jonge frenchie werd knap vierde in Vallnord.

Tweede podium van het seizoen voor Connor Fearon die dankzij zijn vijfde plaats in Vallnord knap vijfde wordt in de eindstand.

Troy Brosnan noteerde de beste kwalificatietijd, maar kon dat niet overdoen in de finale. Hij eindigde als twintigste, maar behield wel zijn derde plek in de eindstand.

42 jaar, meer dan twintig wereldbekerseizoenen downhill op de teller, 17 overwinningen, 52 podia, een wereldtitel, drie keer winnaar van de wereldbeker, … Dit was de laatste wereldbeker van Steve Peat, en met hem verlaat een ware legende de paddocks!