Dossier | Wat is een gravelbike? We zoeken een antwoord aan de hand van zes tests! - Canyon Inflite: noem dit geen gravelbike!

Door Olivier Béart -

  • Techniek

Dossier | Wat is een gravelbike? We zoeken een antwoord aan de hand van zes tests! - Canyon Inflite: noem dit geen gravelbike!

Dat gravelbiken hot is de laatste tijd hoeven we niet meer te vertellen, vooral over de grote plas waar de kiemen liggen van deze nieuwe tak van de wielersport! Ook bij ons duiken er steeds meer evenementen op en de merken pakken in hun catalogus meer en meer uit met echte gravelbikes. Maar wat moeten we ons bij dit laatste nu eigenlijk voorstellen? Gaat het simpelweg om racefietsen met dikkere banden? Of lijken ze meer op onze mountainbikes, maar dan zonder de veringen? Zijn het misschien kopies van onze crossfietsen? Of niets van dit alles? Omdat we het antwoord schuldig moesten blijven, hebben we een jaar lang de kans gegrepen om verschillende fietsen te testen en te kijken of we überhaupt wel een definitie kunnen plakken op een gravelfiets.

 

Canyon Inflite: noem dit geen gravelbike!

De Canyon Inflite is de fiets waarmee Mathieu van der Poel sinds begin 2018 zijn rondjes in het veld afwerkt. Een fiets die is ontwikkeld met slechts één doel voor ogen: veldritten winnen! Maar is dit wedstrijdmonster ook geschikt voor Jan met de pet. Kan een crossfiets die bedoeld is om een uur lang gas te geven ook dienen om rustig te cruisen? En in wat verschilt deze crossfiets van een gravelfiets? Antwoord in onze test!

Maar wat is een crossfiets nu eigenlijk? In de visie van Canyon gaat het, qua geometrie, om een relatief lange fiets gecombineerd met een korte stuurpen. Tiens, aan wat doet ons dat denken? Maar ja, aan de huidige trends op onze mountainbikes! De langere wielbasis wordt gecombineerd met een vrij rechte balhoofdhoek (72,5 graden) en een grotere vorksprong voor een levendige stuurinrichting. Met dit laatste wijkt men wel af van de huidige aanbevelingen op onze mountainbikes.

De stuurpost verdient wat aandacht, want het gaat om een carbon geheel uit één stuk. Canyon ontwikkelde deze stuur/stuurpen combo zelf. Het zorgt voor een aparte look. Het geheel heeft een goede torsiestijfheid en ook verticaal heeft het de nodige tolerantie. Aan de achterkant van de stuurpen zijn de boutjes mooi weggewerkt. Netjes.

Voor de rest gelijkt de uitrusting sterk op datgene wat we ook op de gravelfietsen vinden (de Orbea Terra bijvoorbeeld). De aandrijving komt van Sram met een kettingblad van 40 tanden en een 11-32 cassette. Canyon integreerde ook een chain guard.

De Reynolds-wielen hebben hoge en brede velgen waarmee je jezelf zonder problemen een weg kunt banen door de modder. Het gewicht van de fiets is een leuke verrassing; het door ons geteste model weegt zonder pedalen slechts 7,6 kilogram.

Het Canyon Inflite SLX-topmodel kreeg ondertussen gezelschap van een goedkopere SL-versie. Deze laatste is iets zwaarder, maar het rijgedrag zou op het terrein hetzelfde moeten zijn (dat is toch zo bij de Exceed SL en SLX). Daarnaast is er ook een aluminium instapper (vanaf 1399 euro).

De prijs-kwaliteitverhouding is, zoals steeds bij Canyon, top. Het topmodel dat wij getest hebben kost 4599 euro en je hebt voor die prijs recht op carbon wielen uit het topsegment. Een model met een carbon SL-frame heb je al voor 1999 euro.

Canyon Inflite: de terreintest

Eerlijk gezegd wisten we niet goed wat we van deze Canyon Inflite moesten verwachten. We waren bang dat we op een fiets zouden stappen die het uiterste van ons lichaam zou vergen en voor ons zo goed als onbruikbaar zou zijn. Fout! Helemaal fout! Dit wedstrijdwapen waarmee Mathieu van der Poel bijna alle wedstrijden heeft gewonnen waar hij aan de start verscheen (op de wereldkampioenschappen na), is ook een uitstekende speelkameraad om je in het veld en het bos te amuseren!

Met de ervaring van de Orbea Terra en de Ritchey Outback (die we voor deze Inflite hebben getest) begonnen we onze test eerst op bredere wegen zonder al te veel moeilijkheden. Op die wegen voelden we meteen hoe goed de schokken werden gefilterd en hoe comfortabel de Inflite wel niet is. Bij het accelereren profiteer je niet enkel van het levendige karakter van het frame, maar ook van de uitstekende grip. De wielen blijven dan ook in bijna alle omstandigheden op de grond kleven. Hij doet op dit vlak sterk denken aan een mountainbike, maar hij weegt minder en hij is explosiever.

De zitpositie valt helemaal niet te vergelijken met die van een racefiets. We zitten compacter en we apprecieerden de kortere stuurpen en de vorm van het stuur waarmee we de Canyon op technische stroken perfect konden beheersen. In het begin zijn we nog voorzichtig, maar al snel zoeken we steeds steilere afdalingen op. Afdalingen die we normaal met onze mountainbike nemen, maar waar de Canyon Inflite ons verrast met het gemak waarmee hij naar beneden gaat. Geen enkele gravelfiets van dit dosssier doet beter, behalve dan de Chiru, maar dat is een apart geval.

Klimmen zit duidelijk in de genen van de Inflite. Als je over de juiste hoeveelheid spierkracht beschikt, is het mogelijk om de steilste hellingen te overwinnen. Het frame is nerveus en de Schwalbe-banden vormen hier een beter koppel met de Reynolds-wielen dan met de Fulcrum-wielen op de Orbea.

Wanneer het ons echt niet lukt om de top te halen, stappen we af en dragen we de fiets op de schouder. En we moeten toegeven dat de vorm van het frame hierbij helpt. Het zijn trouwens de te zware versnellingen die ons nopen om voet aan grond te zetten.

Met een crossfiets moet je ook steil bergaf kunnen rijden, iets waar deze Inflite perfect voor gemaakt is. Ondanks de nogal steile balhoofdhoek (in vergelijking met een mountainbike) en het hoge frame, kun je probleemloos de steilste passages nemen. Met de Inflite konden we dan ook veel meer echte mountainbikepaden nemen dan met de andere gravelfietsen, enkel paden vol stenen kan je best mijden. Op deze laatste zijn de smalle bandjes een nadeel en mis je een vering.

Op het asfalt daarentegen was het allemaal heel wat minder. Ondanks zijn kromme stuur gedraagt de Canyon Inflite zich op het asfalt eerder als een mountainbike. We weten niet waarom, maar we vonden het niet makkelijk om met de Inflite een hoge snelheid (boven de 30 km/u) aan te houden. Hij houdt eerder van het betere rem- en optrekwerk en niet van lange stroken waar vol gas moet gegeven worden. Een losgeslagen peloton volgen is geen makkie met hem en dat kan je maar beter op voorhand weten wanneer je overweegt om de Inflite aan te schaffen. Hij is minder veelzijdig dan een pure gravelfiets en dat is de prijs die hij betaalt om in het bos en in de modder, waar hij zich met zijn hoge carbon velgen en smalle bandjes beter thuisvoelt dan een mountainbike, uit te blinken.

Verdict

De Canyon Inflite reserveert zijn charmes niet enkel voor de sterren van het veld. Op bepaalde momenten doet hij sterk denken aan een mountainbike en is hij in staat om (bijna) dezelfde paden te bestormen. Op het asfalt is hij eerder lui en traag, maar in het bos is hij speels en zorgt hij voor de nodige dosis fun. De Inflite is dan ook een uitstekende keuze om je winterse (bos)trainingen op te fleuren. Moeten we nog zeggen dat we ons geweldig geamuseerd hebben aan het stuur van deze Inflite?

Meer info op https://www.canyon.com/nl-be/road/inflite/

Op de volgende pagina lees je onze test van de Chiru Divider>>

DoorOlivier Béart