Duurtest | Hope XCR Pro – X2 remmen: some kind of monster

Afgelopen zomer introduceerde Hope met de XCR zijn nieuwe crosscountry-rem. De Britse fabrikant uit Barnoldswick beloofde voornamelijk meer remkracht en een lager gewicht dan de voorganger. Wij kregen een setje toegestuurd en mochten ze meer dan 6 maanden lang tot het uiterste drijven. Hebben ze ons overtuigd met hun werking? Zijn ze nog steeds in goeie staat? Zijn er zaken die ons niet bevallen? Lees het hier in ons uitgebreid testrapport!

De voorganger van de Hope XCR Pro – X2, zoals de nieuwe rem volledig heet, was de Race Evo en momenteel was er enkel nog de Tech 3 X2 rem beschikbaar voor crosscountry gebruik. Deze heeft voor XC-normen echt wel een grote en relatief zware remhendel, maar heeft veel instelmogelijkheden zoals bijvoorbeeld het aangrijpingspunt. De Tech 3 wordt ook gebruikt in combinatie met de E4 en V4 caliper, respectievelijk voor enduro- en downhillgebruik. De X2 caliper daarentegen is wel licht en ook krachtig, maar het totaalgewicht van de “oude” remset kwam toch boven de 500 gram uit. Hoog tijd dus om grondig aan de remgreep te werken en enkele details van de X2 caliper lichtjes aan te passen, dachten ze in de UK, en het resultaat is de nieuwe XCR.

De zilverkleurige geanodiseerde XCR remgreep is visueel helemaal anders dan de Tech 3 en duchtig afgeslankt. Ze is voorzien van een minimalistisch en radiaal gepositioneerd lichaam dat uit één stuk hoogwaardig gesmeed aluminium CNC werd gefreesd (dé specialiteit van Hope). Radiaal betekent dat de remzuiger loodrecht staat op het stuur. Hierdoor heb je een simpele en stevige staande constructie met een groot olievolume. Je kunt trouwens dezelfde tools gebruiken als bij de Tech 3 voor het eenvoudige ontluchtingsproces.

De remgreep zelf wordt via een robuuste scharnierende klem op het stuur gemonteerd, waardoor er op dat stuur weinig ruimte wordt ingenomen en er bijgevolg meer dan plaats genoeg is om de juiste “horizontale” afstand tot je handvat te bepalen of voor een extra klem, zoals die van een remote lockout.

Om verder op gewicht te besparen bestaat de hendel zelf uit carbon, die in tegenstelling tot het verleden*, nu in-house wordt gemaakt. De draaibussen kregen extra aandacht en zouden moeten zorgen voor minder wrijving (met een vederlichte hendelwerking als gevolg) en minder slijtage (met geen speling als gevolg). Via een klein, maar makkelijk toegankelijk, stelschroefje kan de afstand van de remhendel tot je handvat (de reach) worden aangepast. Het aangrijpingspunt kan je niet aanpassen, wat voor ons geen gemis is.

* De oude Mono Mini Pro had een remhendel met carbon uit China, de Race en Race Evo hadden vervolgens weer een aluminium hendel.

De X2 caliper, die uit één stuk aluminium CNC bestaat, werd bijna niet aangepast zoals je in bovenstaande diagrammen kunt zien. Er wordt een afgeslankte “crimped hose design” connector gebruikt en er worden standaard remblokken gemonteerd met een lichtere aluminium achterzijde.

Wij hebben de remmen natuurlijk zelf gewogen (met remblokken met stalen achterzijde) en kwamen, met de op juiste lengte ingekorte leidingen, uit op 198g voor de volledige voorrem (zonder bevestigingsbouten van de caliper) en 214g voor de achterrem. De standaard remblokken van de XCR met aluminium achterzijde, die de warmte sneller doorgeven aan de zuigers, wegen 10g minder per set. Hiermee brengt onze set Hope XCR’s 392g op de weegschaal. Ter vergelijking: een set XTR Race weegt op onze weegschaal 404g, een set Magura MT8 SL’s 450g en Sram Level Ultimates in Rainbow versie komen op 534g. Enkel de mythische, veel duurdere en komende maanden niet verkrijgbare Trickstuff Piccola’s zouden nog lichter zijn (+/-320g).

Montage: “Master of Puppets”

Voor de montage konden we rekenen op de hulp van de meester zelf: “Ollie” van Hope Benelux. Op zich is het installeren van de remmen helemaal niet moeilijk, want met een beetje aandacht vermijd je de nood om je remmen te moeten bleeden na het inkorten van de leidingen. De scharnierklemmen maken het uitermate makkelijk om de remhendels te monteren (en te demonteren als je bijvoorbeeld een ander stuur wilt monteren). De nieuwe XCR remgrepen gebruiken bovendien dezelfde strakke matchmakers voor een Sram of Shimano I-Spec shifter als de Tech 3 remgreep.

Die matchmakers zorgen voor voldoende “horizontale” aanpassingsmogelijkheden, je kunt je shifter (of dropperpost remote) dus makkelijk en genoeg naar of weg van je handvat brengen. Maar roteren over de as van je stuur is niet mogelijk en Hope heeft gekozen voor een vaste positie, waarbij de shifter ver naar onder staat gedraaid. Dit is een positie die wij absoluut niet gewoon waren van onze AXS shifter. Je kunt door je remgreep zelf te draaien enigszins wat compenseren of de nieuwe rocker paddle monteren, maar je moet sowieso gaan aanpassen.

Op lange termijn merkten we wel dat we hierdoor makkelijker en meer de achterste knop van onze klassieke paddle gingen gebruiken. Hebben we dan al die tijd onze AXS shifter fout zitten monteren?

Het afstellen van de calipers is altijd een werkje voor fijngevoeligen, maar Hope maakt dit aangenamer en makkelijker door een gelaserde lijn, dwars doorheen het X2 logo, op de caliper. Daarnaast is de kwaliteit van de bevestigingsbouten (alle bouten van de XCR set zijn uit peperduur titanium) en adapters ook uitmuntend. Je hoeft geen schrik te hebben om de stoere bouthoofden kapot te draaien. Een setje bouten weegt 8g.

De adapter van 20g voor een 180mm voorste schijf, gebruikt 2 korte bouten (zonder washer) om zich te bevestigen aan je vork en opnieuw 2 korte bouten (met washer) om de caliper te bevestigen op de adapter. Dit in tegenstelling tot 2 langere bouten die normaal worden gebruikt. Dit helpt bij het afstellen van je caliper en zorgt ook voor een stijver en sterker geheel. Wij monteerden overigens Hope hun eigen Floating Disc met 6-gaats bevestiging. Een 160mm schijf komt op 102g en een 180mm schijf op 146g.

We kregen van “Ollie” ook een demonstratie van een Quick Bleed indien er iets zou mislopen met de remmen (een volledige bleed zou volgens hem de komende maanden nooit nodig zijn) en daarnaast ook een doosje met kleine reserveonderdelen, voor het geval dat. De kwaliteit, robuustheid en oog voor detail van de constructie en onderdelen zorgen er (al jaren) voor dat alle Hope-remmen zich onderscheiden qua duurzaamheid en betrouwbaarheid, maar alles kan kapot!

De praktijk – deel 1: “Seek and Destroy”

Ons zomerprogramma zit altijd overvol en we hadden slechts één ritje thuis in Vlaams-Brabant kunnen doen om de remmen in te rijden, wat echt nodig was … want remkracht was er de eerste kilometers gewoonweg niet. We hadden ook exact 72 gram gewicht bespaard door vooraan een 160mm schijf te monteren. Elke gram telde in ons hoofd voor het enorm aantal positieve hoogtemeters die zich voor de volgende “uitstap” aankondigde.

De MB Ultime is een overlevingstocht rond de Mont Blanc van 240 kilometer met bijna 11000 meter klimmen. In juli vorig jaar verzopen de Alpen al enkele weken in een niet afhoudende reeks regenbuien. Het parcours was op sommige plaatsen omgetoverd tot een modderpoel en we reden voortdurend in natte vochtige omstandigheden.

Daarnaast waren de afdalingen ook stevig technisch en duurden ze dikwijls meer dan 20 minuten. In de eerste afdaling begon onze voorste rem na ongeveer 10 minuten remkracht te verliezen door oververhitting, waardoor we begonnen te compenseren met de achterrem. Vervolgens kreeg deze ook veel te warm, met als gevolg dat we de laatste 5 minuten enkel nog als gek konden knijpen in de remhendels om enigszins wat af te remmen. De mist siste voortdurend op onze roodgloeiende remschijven, de DOT 5.1 olie borrelde op zijn kookpunt in de remleidingen en de schurende modder knaagde als een dikke marmot tussen onze calipers. Je kunt remmen niet meer mishandelen dan dit.

De mist siste voortdurend op onze roodgloeiende remschijven, de DOT 5.1 olie borrelde op zijn kookpunt in de remleidingen en de schurende modder knaagde als een dikke marmot tussen onze calipers. Je kunt remmen niet meer mishandelen dan dit.

De remkracht was misschien wel weg, maar het aangrijpingspunt bleef steeds dezelfde en de remgrepen voelden, hoe vermoeid onze handen ook werden, onbuigzaam en betrouwbaar. Eenmaal we terug begonnen te klimmen was er tot onze verbazing in no-time geen spoor meer van de aanslag die we net hadden gepleegd op onze kleine XCR’s en zetten we onze weg voort zonder blijvende gevolgen.

Na die eerste lange afdaling volgde er een tweede gelijkaardige, waar tot onze verbazing de remmen zelfs beter presteerden. Gingen we door vermoeidheid gewoon minder hard of waren de remblokken nu pas echt ingereden? We hadden op het einde van onze calvarietocht (we reden de wedstrijd niet uit) echter nog een derde martelsessie voor ze in petto. In schemerlicht en helemaal uitgeput hingen we, na de passage over de bergrichel van de Crête des Colombières, 45 minuten lang in de ankers. Begint onze voorrem daar toch niet een beetje te slepen?

De praktijk – deel 2: “Wherever I May Roam”

Thuis besloten we vooraan onmiddellijk een 180mm schijf te monteren (wat hadden we ook gedacht) en de remmen na te kijken. De remblokken zagen er nog wonderbaarlijk goed uit en de achterste rem werkte gewoonweg perfect. De voorste kregen we daarentegen niet helemaal goed afgesteld. Een klein beetje liefde aan de remzuigers (opkuisen en inmasseren met DOT vet) en de Quick Bleed, die Ollie ons had gedemonstreerd, waren voldoende om het kleine euvel te doen verdwijnen.

Bovendien zijn de meeste trails bezaaid met gladde boomwortels en rotspartijen waar je niet zomaar alles kunt dichtsmijten en je remkracht moet kunnen doseren. Het is hier dat we de Hope XCR’s op gebied van remkracht en doseerbaarheid konden vergelijken met onze gewoonlijke 4-zuiger remmen.

Een grotere schijf betekent meer remkracht, betere doseerbaarheid en ook minder oververhitting. We gingen dit testen met onze XC/Trail fiets op de enduro specials in Les Hautes-Rivières. Hier duren de specials tussen de drie en zes minuten en moet je af en toe stevig kunnen afremmen. Bovendien zijn de meeste trails bezaaid met gladde boomwortels en rotspartijen waar je niet zomaar alles kunt dichtsmijten en je remkracht moet kunnen doseren. Het is hier dat we de Hope XCR’s op gebied van remkracht en doseerbaarheid konden vergelijken met onze gewoonlijke 4-zuiger remmen.

We reden natuurlijk niet zo hard als met onze Rocky Mountain Altitude (170/160mm veerweg), maar met onze BH Lynx Race Evo (120/120) uitgerust met de nieuwe Michelin all-mountain banden stonden we verstomd van de prestaties van de Hope XCR’s. Je kunt volledig tot stilstand komen waar je wilt en die hoge remkracht kun je dan ook nog eens nauwgezet en met mondjesmaat inzetten. De doseerbaarheid van Hope is gekend en wordt nu gecombineerd met een bruut stopvermogen (voor een XC-rem). We beleefden een topdag!

We moeten hierbij zeggen dat de remmen niet getest zijn geweest door rijders zwaarder dan 85kg. Hiervoor heb je bij Hope de optie om vooraan de krachtigere E4 caliper te monteren. Wij adviseren voor een zwaardere rijder ook altijd een 180mm schijf achteraan.

Het duurde niet lang of we hadden een volgende uitdaging voor de remmen klaarstaan. We gingen in Duitsland een 3-daagse marathon rijden. Opnieuw kregen we regen en modder voorgeschoteld. Nu met nog wat meer zand dan in de Alpen en elke rit was een aanslag op het materiaal. Iedere dag keken we de remblokken na en vreesden we dat ze aan het einde van hun Latijn gingen komen. Ze werden geleidelijk aan wel wat dunner, maar preventief vervangen was nooit aan de orde. Pas een tweetal maanden later hebben we ze vervangen.

De remblokken van Hope worden custom gemaakt door Galfer, een Spaanse fabrikant van remblokken en schijven. Standaard zijn het bij de Hope XCR remblokken met een paarse aluminium achterzijde. Die kun je bij Galfer zelf niet kopen voor de X2 caliper. Je hebt wel de zwarte (standaard), rode (nat) en groene (pro). Paars betekent bij Galfer e-bike remblokken die ietsje minder remkracht hebben, maar wel een stuk slijtvaster zijn. Is het deze compound die ze gebruiken voor Hope, maar dan met een aluminium achterzijde? Het zou wel eens kunnen. Wij reden het tweede deel van de test met de groene remblokken en die hebben het voordeel (bijna) niet te moeten worden ingereden. En we hadden de indruk ook over nog meer remkracht te beschikken.

Verdict: “The Monster Lives”

Remkracht zit niet alleen in de caliper (want die is bijna niet aangepast), maar ook in de remblokken en vooral in de remgreep. Door het innovatieve design van de rechtopstaande zuiger, de bijhorende constructie en zachtwerkende carbon hendel met glijlagers heeft Hope een monster XC-rem op de markt gebracht die ook genoeg remkracht heeft om trails te kunnen rijden. Zijn er slechte punten? Neen! Maar de remgrepen maken bij een oneffen trillende ondergrond wel een tikkend geluid en de matchmakers zijn weinig aanpasbaar. En dan is er de discussie over het stevig prijskaartje. Die is hoog, maar als je rekening houdt met het feit dat deze remmen in theorie de rest van je leven zullen meegaan en het komende decennium technologisch waarschijnlijk niet zullen worden voorbijgestreefd, zit je naar onze mening net met een enorm sterke prijs-kwaliteitverhouding.

Meer informatie: www.hopetech.com