Duurtest | Specialized Stumpjumper ST Comp Alloy 29 WMN

Een jaar lang mochten we op pad gaan met de aluminium Women’s versie van de Specialized Stumpjumper. De grote 29″-wielen, zijn rijgedrag en zijn prijs van om en bij de 3000 euro, maken van deze fiets een zwaargewicht tussen de veelzijdige modellen voor vrouwen. Maar wat vonden we er nu van?

Wat zo leuk is aan heersende opvattingen, is dat ze erom vragen om weggevaagd te worden door ondervinding. Maar laat ons beginnen met een cliché. Alles wat zeldzaam is, is duur, zo luidt het wel eens. Een uitstekende fiets die ook nog eens goedkoop is, is zeldzaam. Dus een uitstekende goedkope fiets is … duur. In dezelfde geest heerst de gedachte dat Specialized niet tot de goedkopere merken behoort. Tot we deze aluminium Stumpjumper ST WMN 29 in het oog krijgen.

Marketinglui zullen vaak vertellen dat vrouwen in het algemeen minder geld uitgeven aan een fiets dan hun mannelijke tegenhangers. Dus moeten specifieke vrouwenmodellen het vaak doen met fietsen die minder goed zijn uitgerust dan de mixed-modellen. En dus maken vrouwen minder plezier, want ze voelen zich minder veilig op de fiets, maken minder snel vooruitgang … waardoor ze sneller een hekel krijgen aan de fiets. Maar deze Specialized zou wel eens voor de ommekeer kunnen zorgen.

Net als de rest van de Stumpjumper-familie, erft de aluminium ST WMN met grote wielen de hertekende geometrie en het asymmetrische design van het frame (side arm). Maar wat win je daar nu mee, naast het feit dat de schokdemper beter te bereiken valt (en je makkelijker bij de Flip Chip kunt)? Wel, de fiets wordt lichter, al kunnen we ons afvragen of 100 gram op de grootste maten echt veel betekent. Drink thuis voor vertrek wat minder thee en je bereikt hetzelfde effect. Op de S en M bedraagt het verschil al 250 gram. Daarnaast is de fiets volgens Specialized ook 20% stijver geworden. Dit laatste valt moeilijk te controleren, maar volgens de cijfers zou dit een positieve invloed moeten hebben op het rendement bij het trappen op de pedalen. En dat klinkt als muziek in onze oren.

Nog een impact van de hertekende geometrie is de grotere reach (de afstand tussen het centrum van het bottom bracket en het centrum van de bovenkant van de balhoofdbuis) die met 13 tot 17 millimeter toeneemt. Dat maakt ons echter wat bevreesd dat de Stumpy datgene dat hij wint aan stabiliteit en betrouwbaarheid, bergaf verliest aan wendbaarheid, zeker in combinatie met de 29″-wielen. Maar die vrees mogen we al snel in de kast stoppen, zo zou blijken uit deze test.

Indien je nu verwacht had dat de Women’s-versie vol zou zitten met specifieke technologie voor onze XX-chromosomen, dan kom je van een kale reis thuis. Zoals wel vaker het geval is bij fietsen die specifiek voor vrouwen worden ontwikkeld, gaat het enkel en alleen om de contactpunten (handvatten en zadel) en de kleuren die anders zijn. Voor de rest blijft alles identiek.

We voelden ons dan ook een beetje bedrogen dat de Stumpjumper WMN geen specifieke argumenten op tafel legt voor ons. Maar dat was gerekend zonder de korte maar heldere uitleg van Jan Talavasek, de productiechef bij Specialized: “Wanneer we het gevoel hebben dat we het best mogelijke frame hebben ontwikkeld voor zo veel mogelijk verschillende mensen, dan heeft het geen nut meer om nog een ander frame te ontwikkelen. Waar we wel aanpassingen uitvoeren, is aan de veringen.” Een uitleg waar we vrede mee hebben.

Het is hier dat de custom RX Tune WMN in het spel komt. Op die demper mag dan wel Women geschreven staan, maar deze Fox Float die aangepast werd aan de vereisten die Specialized doorspeelde, werkt ook perfect voor de pluimgewichten onder de mannen.

RX staat voor Recommended eXperience, wat zoveel betekent als de instellingen die voor elke framemaat en elke doelgroep worden aanbevolen door het merk. De gekozen settings voor de WMN-versie zijn gebaseerd op een lager gewicht van de persoon aan het stuur dan op de mixed-versie en op gegevens die voortkwamen uit simulaties die werden uitgevoerd door de R&D afdeling of uit studies over de lichaamsbouw. Ook de feedback van de ambassadeurs en ontwikkelaars van het merk speelde een rol.

In de praktijk vertaalt zich dat in een gewijzigd aantal tokens (of spacers) in de schokdemper, met als doel de demper die op de Women’s-versie staat lineairder te doen werken (terwijl de mixed-modellen eerder progressiever werken).

Het doel? “Dat vrouwen – die slechts zelden de hele veerweg van hun veringen gebruiken omdat deze normaal gezien vooraf zijn ingesteld op een hoger gewicht – ook optimaal kunnen profiteren van de hele veerweg”, vult men bij Specialized nog aan.

Prijzen en versies

Een heel jaar lang mochten we beschikken over jaargang 2018 van de Stumpjumper ST Comp. De nieuwe jaargang (2019) kreeg een nieuw wit/blauw jasje (foto links) en ook enkele nieuwe onderdelen. Zo zien we op de jaargang 2019 een Sram NX Eagle 12-speed, Guide R-remmen (schijven van 200 en 180 millimeter) en een Body Geometry Myth Comp-zadel, terwijl ons testmodel nog was uitgerust met een Shimano XT Deore 11-speed, SLX-remmen (200 en 180 millimeter) en een Body Geometry Myth Sport-zadel. Het prijskaartje ging daardoor wel met honderd euro omhoog en bedraagt nu 3099 euro. Weet dat er ook nog een goedkoper model bestaat van de Women’s Stumpjumper ST Alloy 29, die al voor 1999 euro over de toonbank gaat (foto rechts). Deze is uitgerust met een RockShox Recon RL vooraan en een X-Fusion 02 Pro RL-demper achteraan).

Maar wat onthouden we nu van dat jaar in het gezelschap van deze fiets?

Stumpjumper ST Comp Alloy 29 WMN: de terreintest 

Om te beginnen voelden we ons meteen thuis op de Stumpjumper ST Comp Alloy 29. Wat de achtergrond ook was van onze drie testers (een beginner, iemand met een DH-profiel en een endurorijdster), allen voelden we ons meteen op ons gemak met de 750 millimeter van het stuur in onze handschoenen geklemd.

Nog een goed punt dat meteen kwam bovendrijven: de van origine aanwezige dropper post. We kunnen het niet genoeg herhalen, dit accessoire is onmisbaar om boordevol vertrouwen geaccidenteerd terrein op te zoeken. De drop wordt trouwens aangepast aan de framemaat (125 millimeter op de S; 150 millimeter op de M, L en XL).

De SWAT-oplossing is indertussen een klassieker bij Specialized, maar wordt nog steeds vol enthousiasme onthaald of ontdekt (door onze beginnelinge). Alle tools die onderweg nodig zijn voor eerste hulp aan de fiets, zitten hiermee binnen handbereik.

Ook de 1x-aandrijving konden we pruimen. Instapmodellen voor vrouwen maken nog al te vaak de keuze voor een goedkopere, maar ook zwaardere (met dank aan de tweede shifter op het stuur) dubbele aandrijving. Bij Spe blijft de stuurpost clean. Simpel en efficiënt.

Al verliep onze eerste tocht niet meteen van een leien dakje. Omdat we gewoon zijn om met een klassieke (mixed) Stumpjumper te rijden, dachten we dat we deze kleine broer met 130 en 120 millimeter veerweg vlotjes over dezelfde enduropaden zouden kunnen jagen. Inclusief de trappen, stronken en wortels. Maar viel dat even tegen …

Maar liefst drie keer eindigden we buiten de piste omdat we niet meer tijdig konden stoppen (de remmen zijn minder krachtig dan op de normale Stumpjumper). Meer zelfs, op een zwarte piste moesten we zelfs enkele keren voet aan grond zetten om veilig de obstakels te omzeilen. Onze frustratie bereikte meteen een kookpunt.

Een goede nachtrust later, maakten we de verstandige beslissing om de fiets enkel nog te gebruiken waar hij voor bedoeld is, namelijk trail en all mountain. En dan kon het liefdesverhaal beginnen …

Want deze Stump Comp ST biedt een uitstekend rendement, ondanks het hoge gewicht van 14,2 kilogram (zonder pedalen of tools en met een tubeless-configuratie). Dit lijkt veel, maar het was voor niemand van onze testgroep een probleem, zo goed is het rendement van de Spe. Elke pedaalslag wordt maximaal omgezet in energie en de grote wielen hebben niet de minste moeite met de vele stenen, takken en wortels. Echt aangenaam.

Net zoals het heel leuk is om de vooroordelen die we hadden ten opzichte van de grote 29″-wielen – die ongetwijfeld heel log moesten zijn in haarspeldbochten – zagen wegsmelten als sneeuw voor de zon. Door de geometrie te hertekenen, is Specialized er net als andere merken in geslaagd om de kwaliteiten van een 29″ te behouden zonder dat de vroegere gebreken kwamen bovendrijven.

Chloé, onze downhillster die normaal met 27,5″-wielen onderweg is, mag dan wel een grotere inertie gevoeld hebben in krappe bochten, maar de andere twee deelden deze mening niet. Waarschijnlijk valt dit te wijten aan haar kleine gestalte van 1m65, wat haar ongetwijfeld beter had doen passen op een S dan op de M van deze test. Dit bewijst nog maar eens hoe belangrijk het is om de juiste maat te kiezen. De M was perfect voor mijn 1m71, 68 centimeter lange armen en binnenbeenlengte van 74 centimeter. Ik had, geholpen door de banden van 2.3″ (2.6″ op de klassieke mixed-versie), dan ook geen problemen met mijn favoriete haarspeldbochten.

Tijdens het hele jaar dat we onderweg waren met de Stumpjumper, deden we slechts één keer een beroep op de flip chip waarmee je de geometrie van de fiets lichtjes wijzigt. Door te kiezen tussen High en Low, verander je de trapashoogte met 6 millimeter en de hoek van de balhoofdbuis met een halve graad. Op de medium kan je probleemloos bij de flip chip, op de S is dat al moeilijker doordat de bidonhouder in de weg zit.

Maar het is niet omdat we de flip chip slechts één keer gebruikt hebben, dat hij niet nuttig is. Integendeel. We gebruikten hem om een col te bedwingen over een klein bergweggetje (+720 hoogtemeters). Doordat we wat rechter kwamen te zitten, kregen onze klimprestaties een boost. Het rendement lag beduidend hoger en het voelde veel comfortabeler aan. De pijn in onze onderrug verdween er zelfs door.

Ook op minder ruig terrein dan de Alpen bleef de Stumpjumper Short Travel zijn potentieel onthullen, zowel bij het klimmen als bij het trappen op de pedalen. En ook de Butcher-banden kwamen nooit in de problemen, noch op het droge, noch in de nattigheid.

Bleef er nog één ding over: de Stumpjumper ST Comp 29 uit zijn comfortzone halen en een laatste keer meenemen naar de zwarte enduropaden waarover eerder sprake. In gelijkaardige omstandigheden die ons bij het begin van de test wat angst inboezemden, maar met iets meer kennis over de ST en de vergelijkingen met onze Stump 150 achterwege latende. Kennis is macht, zo schreef Francis Bacon. En dit keer lukte het ons wel om overal veilig door te komen!

Verdict

Specialized ontwikkelde geen specifiek frame voor de Women’s-versie van de Stumpjumper Comp, maar gaf er de voorkeur aan om de kinematica beter op punt te stellen voor de vrouwelijke bikesters, zodat ook zij zouden kunnen profiteren van het potentieel van de geometrie en de onderdelen. De Stumpjumper ST Comp 29 WMN moet zich zijn vakkundig geselecteerde onderdelen niet beklagen die hem in staat stellen om uit zijn comfortzone te treden. Hij is dan ook een uitstekende keuze voor zij die een veelzijdige fiets zoeken waarmee ze zich zowel kunnen uitleven op vlot berijdbare paden als op ruigere bergpaadjes. Met pijn in het hart sturen we de fiets dan ook terug naar de verdeler …

Meer info op www.specialized.com