Eerste test | Privateer 141: een geometrie, een vering en gaan!

Door Olivier Béart -

  • Techniek

Eerste test | Privateer 141: een geometrie, een vering en gaan!

Privateer is een klein Engels merk dat in 2019 werd opgericht en gevestigd is in Partridge Green, een klein dorpje in Sussex. Op het eerste gezicht niet de beste plek om te mountainbiken, maar dat hoeft niet per se… Het merk heeft een ervaren team en brengt zichzelf op de markt met een zeer bijzondere aanpak: de focus ligt op de geometrie en kwaliteit van het veringsconcept, terwijl zoveel mogelijk “standaard” buizen en onderdelen worden gebruikt om de prijs laag te houden. We hebben dit concept kunnen ontdekken tijdens een presentatie en testrit op hun “kleine” fiets, de 141:

Privateer werd gecreëerd door het team van The Rider Firm, dat ook achter de Hunt-wielen of de Dissent 133-handschoenen zit. De naam van het merk betekent “privé-rijder” en weerspiegelt het idee dat The Rider Firm ertoe heeft aangezet om complete fietsen te gaan ontwerpen: het is hun doel om betaalbare fietsen aan te bieden die qua prestaties (geometrie en vering) niets moeten onderdoen voor de fietsen van de grote merken.

Een ambitieuze doelstelling en om daarin te slagen heeft het team voor een nogal originele manier gekozen: de meeste buizen van hun fietsen (in aluminium 6066-T6) komen rechtstreeks uit de catalogus van een grote Aziatische toeleverancier, ze zijn zorgvuldig geselecteerd maar zijn standaard, behalve dan dat ze op maat werden gesneden. Hierdoor kan tijd en geld bespaard worden en kunnen ze bij Privateer zich beter concentreren op de essentiële punten: de geometrie en de veringskinematica van de fiets, het ontwerp van enkele “sleutel”-onderdelen zoals de linkage bar en de zadelbuis en een goede afmontage.

Dit verklaart de eenvoudige vormen van het balhoofd, de bovenbuis en de staande achtervork en de drop-outs voor het achterwiel in het bijzonder, maar ook het “déjà vu”-gevoel dat je kunt krijgen als je naar de Privateer kijkt. Aangezien de buizen uit een catalogus komen, is het heel goed mogelijk ze elders te vinden bij andere merken.

Rond de ophanging daarentegen zijn de vormen meer bewerkt. Privateer heeft hier gekozen om de zitbuis en de liggende achtervork aan zijn behoeften aan te passen (plaatsing van het scharnierpunt bijvoorbeeld) en heeft zelfs een volledig eigen linkage ontworpen (uit één stuk voor de stijfheid), om precies de gewenste kinematica te verkrijgen.

Net als de 161, de eerste fiets van het merk, heeft deze vering een four bar linkage en een zwevende schokdemper, d.w.z. geplaatst tussen de achtervork en de linkage bar. Hier is er … 141 millimeter veerweg; waarnaar de naam van de fiets dus ontegensprekelijk verwijst.

De kinematica is bijna identiek aan die van de 161, met slechts een paar kleine wijzigingen om het verschil in veerweg op te vangen. Er is met name een hoge anti-squat, 145% bij de sag en meer dan 100% over het grootste deel van de veerweg. Aan de voorkant zit een 150 millimeter vork met korte offset (37 of 42 millimeter afhankelijk van de maat).

Zoals sommige merken heeft Privateer ervoor gekozen af te stappen van de klassieke S/M/L/XL maten en biedt in plaats daarvan een eigen schaal aan: P1, P2, P3 en P4. Dit vergt een beetje meer diepgang en research: van de rijder, die echt moet weten wat en hoe hij graag rijdt, en van het merk, dat moet weten hoe ze moeten adviseren. Op papier is het idee echter niet slecht. Het dwingt je na te denken over de keuze van je fiets om iets te hebben dat echt aangepast is aan je terrein en rijstijl, in plaats van uit gewoonte een maat M te nemen omdat je (bijvoorbeeld) 1m75 bent.

We kunnen de cijfers voor deze “kleine” veelzijdige fiets radicaal noemen: een balhoofdhoek van 64,5 graden, een reach van 465 millimeter in P2 en 485 millimeter in P3, een zitbuishoek van 78,5 graden…  Hoewel hij veelzijdiger zou moeten zijn dan zijn grote broer, de 161, is de 141 nog steeds duidelijk gericht op downhill rijplezier. De lengte van de liggende achtervork varieert naargelang van de maat (van 434 millimeter in P1 tot 452 millimeter in P4), om op alle fietsen dezelfde balans en hetzelfde rijgedrag te behouden. Een andere kleine bijzonderheid is dat de P1-modellen zijn uitgerust met 27,5″-wielen, die volgens het merk beter geschikt zijn voor deze maat dan de 29″-wielen waarmee de P2, P3 en P4 zijn uitgerust.

Bovendien betekent een fiets voor “privateers” ook een betrouwbare en gemakkelijk te onderhouden fiets. Privateer heeft dit begrepen en veel details van de fiets zijn ontworpen met dit in gedachten, zoals de keuze van lagers (drie in het hoofdscharnier om de belasting beter te verdelen), de kabelgeleiding (extern voor de achterrem en derailleur) of de trapas met schroefdraad in de BSA73-standaard. De ISCG 05-bouten maken het mogelijk een kettinggeleider te monteren. Uiteindelijk is dit alles natuurlijk te zien op de weegschaal, want het frame met schokdemper wordt aangekondigd op een stevige 3,7 kilogram. Maar het doel hier is niet om de lichtst mogelijke fiets te maken …

De Privateer 141 is verkrijgbaar als framekit, voor 1799 euro met een Fox Float DPX2-schokdemper, of als complete fiets met een prijskaartje van 3979 euro. Een prijs die hem eerder in de topklasse van aluminium modellen plaatst, maar de componenten zijn zorgvuldig geselecteerd om de best mogelijke prijs-kwaliteitverhouding te bieden.

Dit is: een Fox Performance Elite 36 Grip-vork met een DPX2-schokdemper, Magura MT5-remmen met een hendel (één vinger) die identiek is aan die van de MT7 (in plaats van de versie met twee vingers die oorspronkelijk op deze remmen zat) en 203/180 millimeter-schijven, Shimano SLX / Deore XT-aandrijving (ketting, cassette en derailleur / shifter), OneUp V2-zadelpen, Hunt Trail Wide-wielen met 30 millimeter binnenbreedte en Schwalbe Magic Mary / Hans Dampf-banden met een breedte van 2.35″ en SuperTrail-karkas (vervangen door Pirelli op ons testmodel – zie onze review).

Privateer 141: de terreintest

We hebben de fiets niet precies kunnen wegen, maar als je hem optilt voordat je erop gaat rijden, voel je meteen dat het geen lichtgewicht is. Het moet ongeveer 15-16 kilogram zijn. Als je op zoek bent naar betrouwbaarheid voor een lage prijs, bestaan er geen wonderen… Maar als je een paar keer trapt om op de mooie singletracks hier in de buurt te komen, heb je absoluut niet het gevoel dat je jezelf voortsleept met een tank.

Deze Privateer 141 is een beetje een schoolvoorbeeld van de zaken in perspectief plaatsen: bij het trappen is in deze categorie fietsen (we hebben het niet over XC-wedstrijdfietsen) een goede geometrie en vering beter dan een superlichte fiets! Dankzij de rechte zitbuis en de zeer neutrale pedaalkinematica kun je probleemloos de berg op en af rijden. Natuurlijk is het niet de bedoeling om vol in de aanval te gaan, maar maak je geen zorgen, zelfs op de klim heeft deze fiets meer in huis dan hij op papier doet verwachten!

We hadden de gelegenheid om verschillende trails in het Paganella bikepark in de Dolomieten te rijden, evenals meer natuurlijke paden. In het bikepark, met zijn gladde en welgevormde tracks, is de fiets bijzonder comfortabel. De veerweg wordt niet veel gebruikt, behalve voor een paar sprongen die hij perfect verteert, ondanks de aanwezigheid van slechts 141 millimeter aan de achterzijde. Het is de goeie geometrie die daarvoor zorgt. Je bent stabiel als je op snelheid komt, maar je bent speels en wendbaar als de verhoogde bochten zich elkaar opvolgen.

Het begint dus goed en je voelt je in je sas als je de grote rotsen gaat uitproberen in meer natuurlijke singles. Daar moet je de fiets goed vasthouden en je voelt dat de veerweg niet enorm is (de 161 zou waarschijnlijk comfortabeler zijn voor dit soort dingen), maar je hebt nooit de indruk dat je op het einde van de veerweg gaat komen of dat je over je toeren zou gaan. Zolang je je concentreert op het vasthouden van het stuur, kun je met veel plezier verbazend snel gaan.

Op zeer steile stukken of in stroken waar je het juiste traject moet zoeken, weet hij zich vergevingsgezind op te stellen en heeft de fiets ons, in geval van verkeerde inschatting, meermaals gered. De grote wielen, de vlakke balhoofdhoek, de lange wielbasis: dit alles helpt om de meest anarchistische gebieden met een flinke dosis vertrouwen te lijf te gaan, omdat je weet dat je alle troeven in handen hebt om te slagen. En ook hier heb je niet het gevoel dat je met een luie zware fiets te maken hebt. Integendeel, hij doet zijn gewicht vergeten en geeft een echte indruk van lichtheid dankzij zijn vermogen om gemakkelijk en snel van lijn te veranderen, en om bij de geringste gelegenheid in de lucht te komen. Je moet wel wat snelheid durven maken om de geometrie helemaal tot zijn recht te doen komen. In ieder geval vinden wij dat de 141 heel veel persoonlijkheid heeft! En dat hij is ontwikkeld door jongens die rijden, met de wens om een fiets te maken “voor vrienden”, die plezier en gevoel als hoogste prioriteit hebben.

Wat de uitrusting betreft, hebben we nooit de indruk gehad dat die ondermaats was. Het idee van een achterderailleur en onderdelen te hebben die niet te duur zijn, helpt zelfs om meer los te laten en te denken dat als je “iets breekt”, je jezelf niet zult ruïneren door het te moeten vervangen. Speciale vermelding voor de Hunt-wielen: die geven veel vertrouwen, maar zijn niet te stijf of te veeleisend. Het zijn “echte” aluminium wielen die zo vergevingsgezind zijn als je van dit materiaal mag verwachten, en ze passen goed bij het frame dat nogal stijf en strak is (maar met standaardbuizen is het moeilijk om wonderen te verrichten op dit niveau). We brengen ook hulde aan de zeer stevige en gripvolle Pirelli-banden die ons toelieten om vol door te gaan … en lekke banden te vermijden. Onze metgezellen met rubber van andere grote merken stonden meermaals zonder lucht op hetzelfde moment.

Conclusie

Deze test van de Privateer 141 laat ons toe de zaken op hun juiste plaats te zetten. Wat is echt belangrijk op een fiets? Een ShimasramxtreagleAXS-achterderailleur? Een carbon crankstel? Remmen met carbon Formule 1-schijven gekoeld door kosmisch stof? Nee. Waar het echt om gaat zijn de fundamenten: een frame met goede geometrie en vering. Voeg daarbij goede wielen met een coherent gedrag ten opzichte van het frame, en je hebt de basis van een fiets die je veel rijplezier zal geven. Wil je een stijlvolle, leuke en goed presterende fiets om je te amuseren op je favoriete trails en bikeparks, terwijl je toch eerbare trapeigenschappen behoudt? Hou je van de “ruwe” kant? Dan is deze Privateer zeker een kijkje waard.

Meer informatie: https://www.privateerbikes.com/products/privateer-141
Actiefoto’s: Bike Connection Agency – Luigi Sestili

DoorOlivier Béart