Flashback | Peugeot Team Line Titane: net als vroeger

Van tijd tot tijd halen we bij Vojo een fiets van onder het stof die de geschiedenis van het mountainbiken heeft gemarkeerd. Vandaag is het de beurt aan de Peugeot Team Line Titane, een fiets die in handen van Laurence Leboucher wereldkampioen is geworden. Leboucher won op deze fiets ook meerdere wereldbekerwedstrijden, samen met de fiets schreef ze dan ook enkele mooie pagina’s in het geschiedenisboek van het Peugeot-La Poste team. De fiets die we jullie hier tonen, is één van de zeldzame ‘team replica’-exemplaren die zorgvuldig werd gereconstrueerd door zijn eigenaar.

De Peugeot Team Line Titane werd nooit en masse geproduceerd. De fiets was in de eerste plaats bedoeld voor het Peugeot-La Poste team waar Laurence Leboucher deel van uitmaakte. Laurence is vandaag 44 en nog steeds werkzaam voor La Poste (de Franse posterijen), wat één van de sterkste punten was van het team, want het bood aan zijn renners aangepast werk aan of zorgde na afloop van hun sportieve carrière voor een loopbaanplan. Toen, in 1998, stond carbon nog in zijn kinderschoenen en was titanium het summum.

Mathieu, de eigenaar van het prachtige exemplaar dat je onder ogen hebt, vertelt: “In 1996 zag ik deze fiets voor het eerst. Ik ging net achttien worden, en het was de periode waarin de Fransen domineerden in het mountainbiken, zowel in DH als XC. Dat jaar behaalde Jérôme Chiotti de wereldtitel in Cairns. En vervolgens werd ook Laurence Leboucher in 1998 wereldkampioene. Ondertussen weten we dat bepaalde van deze overwinningen niet glorieus behaald werden, maar een ander gemeenschappelijke punt tussen beide renners is, dat ze op een Peugeot Team Line reden met een titanium frame dat gefabriceerd werd door Sandvik.”

Enkele jaren later vond ik op het internet een Peugeot Titane-frame en ik kreeg zin om dit monument op te lappen

“Ik was een renner van regionaal niveau en daardoor kreeg ik toentertijd een ‘gewoon’ co-factory frame. Dat was ook een Team Line, maar wel de versie met carbon buizen die gelijmd werden aan aluminium lugs. Enkele jaren later vond ik op het internet een Peugeot Titane-frame en ik kreeg zin om dit monument op te lappen. Eerst kreeg het frame een micropeen behandeling en nadien werd het gelakt. Dat is heel ongebruikelijk bij titanium, maar het moest wel omdat de voordriehoek in die tijd in het geel was gelakt.”

Op dit exemplaar heb ik bij de restauratie de lassen een beetje gepolijst, waardoor je nog beter de pure lijnen van het frame kan bewonderen, zoals op de plaats waar de V-brake gemonteerd wordt op de gebogen staande achtervork.

Shimano XTR M952: de eerste 9-speed groep

De fiets is uitgerust met nog een ander hot item uit de geschiedenis van het mountainbiken. Namelijk de befaamde Shimano XTR-groep, hier in zijn M952-versie die werd uitgebracht in 1999. Drie jaar nadat met het oog op de Olympische Spelen in Atlanta de M950 werd voorgesteld, voegde Shimano een extra versnelling toe aan zijn toonaangevende groep, die de naam XTR M952 Mega 9 meekreeg (en M953 voor de Rapid Rise-versie met omgekeerde veer).

De versnellingen lijken in niets meer op wat we de dag van vandaag kennen: 24/34/46-kettingbladen vooraan (er bestond ook een 26/36/48-versie) en 11/32 tanden voor de cassette! Het crankstel heeft een specifieke trapas: de Octalink-as. Deze is groter dan de vierkante assen die op de meeste andere modellen werden gebruikt en deze standaard behoorde toe aan de topgroepen van Shimano.

Een innovatie van Shimano: de shifters werden integraal verwerkt in de remhendels. Bedoeling was om gewicht en ruimte te winnen op de stuurpost. Aangezien het in die tijd gebruikelijk was dat men rondreed met een stuur van 580, 560, of zelfs 550 millimeter breedte, was dat niet overbodig! Het idee van shifters die verwerkt worden in de remgreep bestaat nog steeds … maar gelukkig hebben de merken de twee ondertussen van elkaar gescheiden, zodat ze onafhankelijk kunnen worden afgesteld.

Natuurlijk was er toen nog geen sprake van schijfremmen! De Shimano XTR-groep stond gekend als de groep met de beste remmen van het moment (een andere referentie was de Avid Arch Supreme-rem). Door de parallellogram constructie van deze V-brakes komen de remblokken, over de volledige oppervlakte, zeer vlak in contact met de velg, en niet schuin zoals bij de klassieke modellen. Het enige nadeel ervan was, dat na verloop van tijd de fijne mechanica speling kreeg. Maar dat had niet meteen invloed op de prestaties van de remmen.

Mavic CrossMax Ceramic: de droom van xc-renners

Om de remprestaties te verbeteren, was er in die tijd niets beters te vinden als velgen waarvan de flanken met een keramische laag bedekt waren! Het Peugeot-La Poste team reed toentertijd met de eerste generatie van de mythische Mavic CrossMax-wielen, die lange tijd de xc-wielen bij uitstek bleven.

Met een gewicht van slechts 1550 gram deden ze vele generaties renners dromen. De spaken vooraan zijn radiaal gespaakt. Ook de tegenoverliggende zijde van het freewheel is radiaal gespaakt. En deze wielen moeten zelfs nu nog niet blozen omwille van hun prestaties, ook al bestaan er tegenwoordig stevigere alternatieven. Door het gebruik van schijfremmen hoef je niet meer wakker te liggen van de keramische flanken. Deze laag verbeterde de remkwaliteit en verlengde de levensduur, maar op zekere dag was ze toch compleet afgesleten.

RockShox SID: een levende legende

In deze periode zag nog een andere legende het levenslicht: de RockShox SID! Het is inderdaad in 1998 dat de koningin van de xc-vorken geboren werd. De voorvork staat er nog steeds en ze werd voor de jaargang 2017 compleet vernieuwd.

De RockShox SID onderscheidde zich in die tijd door een pluimgewicht van 1180 gram!

De RockShox SID onderscheidde zich in die tijd door een pluimgewicht van 1180 gram, maar ook door de dempertechnologie. Binnenin heeft de vork twee luchtkamers (één in elke vorkpoot), waarvan de grootte aanpasbaar was. Verder was er ook een negatieve veer die de gevoeligheid voor kleine schokken verbeterde.

Vandaag lachen we om de stijfheid van de vork (dank u buitenste vorkpoten van 28 millimeter) en de korte veerweg van 63 millimeter … wat in die tijd al veel leek! 80 millimeter lange voorvorken verschenen pas later in crosscountry, maar de vork effende wel het pad voor een hele generatie xc-vorken waarvan we vandaag de afstammelingen gebruiken.

Behalve de kleur, stemt deze fiets bijna volledig overeen met het model dat de podia domineerde aan het einde van de vorige eeuw …

Heb je nog niet genoeg en wil je nog even terugkeren in de tijd, neem dan zeker eens een kijkje op de website van Laurence Leboucher, die nog steeds online staat … maar sinds 15 (!) jaar niet meer is aangepast.
Cycles Peugeot komt, na een lange winterslaap, stilaan weer tot leven in de schoot van de groep Cycle Europe. Ziehier de website en het nieuwe assortiment: http://cycles.peugeot.fr