Interview | Julien Absalon: ”Ik doe verder met mijn eigen team”

Vorig jaar kondigde Julien Absalon nog zijn afscheid aan, maar nu deelt hij mee dat hij toch nog verder doet. Meer zelfs, Absalon lanceert en passant ook zijn eigen team: Absolute Absalon. Tijdens de Roc d’Azur zat hij samen met ons rond de tafel voor een gesprek waarin hij alle details uit de doeken doet.

Toen ik mijn sleutelbeen brak en gedurende acht weken niet mocht koersen, merkte ik dat ik nog zin had om te trainen. Daar kwam nog bij dat ik niet op deze manier afscheid wilde nemen, want ik voel dat ik nog sterke prestaties kan leveren. Dat zie je trouwens aan mijn uitslagen. Voor mijn val werd ik derde in Nove Mesto en nadien werd ik vice-Europees kampioen en eindigde ik ook in Val di Sole op het podium.

Behalve de zin om nog te koersen, had ik ook zin in een nieuwe uitdaging

En hoe ben je op het idee gekomen om je eigen team op te richten?

Daar hebben meerdere zaken meegespeeld. Behalve de zin om nog te koersen, had ik ook zin in een nieuwe uitdaging. Het plan was om mijn carrière te beëindigen bij BMC en om na afloop nog verder samen te werken. Het was dan ook niet makkelijk om deze plannen in een vingerknip te wijzigen. We moesten dus creatief zijn en de oplossing om een persoonlijk team op te richten is gewoon perfect. Ik ben dan ook begonnen met heel wat vroegere partners te contacteren en met de juiste mensen te kiezen die het team zullen omringen. Ik ben blij dat ze meteen het nodige vertrouwen hadden in het project.

BMC maakt ook nog deel uit van het project?

Ja, BMC zal de frames van het team leveren, maar wel enkel de Fourstroke full suspension. Ik had ook niet veel zin om een andere fietsenleverancier te zoeken, vooral ook omdat we samen zoveel tijd hebben gestoken in het op punt zetten van dit model en dat moet in 2018 zijn vruchten afwerpen. Het had dan ook jammer geweest om daar niet van te kunnen profiteren. Wat de rest van de partners betreft, daar lopen de onderhandelingen nog.

Je mikt ook op de jeugd door enkele jongeren onder je hoede te nemen …

Ja, maar wel maar één renner: Neïlo Perrin-Ganier, de huidige Franse kampioen U23 en net zoals ik afkomstig uit de Vogezen. In het begin dacht ik nog aan twee renners, maar dat was niet mogelijk. En uiteindelijk is het niet slecht om op deze manier te beginnen. Ik heb zin om mijn kennis over te dragen en aan de toekomst te bouwen. Het doel is dan ook om Neïlo te helpen om in zijn laatste jaar bij de beloften de top te bereiken zodat hij vervolgens vlotter de overstap zal kunnen maken naar de elites. Persoonlijk is het dan weer de bedoeling om nog minstens twee seizoenen op topniveau mee te draaien, maar met het team zien we alles wel op langere termijn. Ik voel me goed in het wedstrijdmilieu en ik wil daar dan ook deel van blijven uitmaken, met een rol als teammanager bijvoorbeeld.

Heeft het feit dat je samenleeft met Pauline Ferrand-Prévot ook een rol gespeeld?

Natuurlijk, het is duidelijk dat dat ook een motivatie is om verder te doen. Van je passie kunnen leven is leuk, maar het kunnen delen met haar is nog veel mooier.

Je wordt ook ambassadeur van Moustache. Betekent dit dat we je in de toekomst op een e-bike zullen zien rondrijden?

Toch wel. Ik gebruik tijdens mijn trainingen al een tijdje een e-bike en ik weet dat meerdere renners uit het XC-peloton dit doen. Volgend jaar word ik dan ook ambassadeur van Moustache en ik wil aantonen dat een e-bike ook een zeer geschikt hulpmiddel is tijdens de trainingen. Als je in een bergachtige regio woont, is het quasi onmogelijk om hersteltrainingen uit te voeren op een mountainbike. En ik rijd steeds minder graag op de weg wegens het gedrag van de automobilisten, want ik heb steeds meer de indruk dat ik mijn leven riskeer. Een e-bike helpt dan ook om zonder forceren naar boven te rijden zodat je bergaf toch aan je techniek kan werken. Tevens is het een echte oplossing voor het mobiliteitsprobleem, een alternatief voor de auto zeg maar, en ook op dat vlak zal ik samen met Moustache dingen uitwerken.

Terug naar de competitie, wat zijn je doelen voor volgend jaar?

Ik zal een zeer klassiek programma volgen met als grootste doel natuurlijk de finale van de wereldbeker in La Bresse. En dan is er natuurlijk ook het wereldkampioenschap.

Denk je ook nog aan de Olympische Spelen?

Ik zeg niet dat ik er niet aan denk, maar ik focus me nu vooral op 2018 en 2019. Nadien zal alles afhangen van hoe ik me nog voel en of ik nog zin heb om verder te doen. En van mijn resultaten natuurlijk. Ik heb ook geen zin in het seizoen te veel.

Natuurlijk hoop ik om volgend jaar het leven van Nino nog zuur te kunnen maken!

Nino Schurter beleefde in 2017 een perfect seizoen. Hoop je dat je kan verhinderen dat hij in 2018 hetzelfde zal doen?

Nino heeft inderdaad een prachtig seizoen achter de rug. Telkens vond hij wel iemand die hem vergezelde tijdens de wedstrijd, want Nino rijdt niet graag alleen. En telkens waren dit renners die al blij waren met de tweede plaats. Nino liet hen dan ook steeds het werk doen en bestudeerde hen om dan in de laatste ronde aan te vallen.  Natuurlijk hoop ik dat ik volgend jaar het leven van Nino nog zuur zal kunnen maken, en dat zonder me vooraf tevreden te stellen met de tweede plaats. Ik hoop dat dit mooi spektakel zal opleveren voor onze sport. En ik hoop ook dat er meerdere renners zullen zijn die hem van antwoord kunnen dienen.

En hoe denk je je rol als teammanager te kunnen combineren met je rol als renner?

Momenteel draag ik volop het kostuum van teammanager, dit om de nodige partners te vinden. Tijdens het seizoen is dit echter onmogelijk. Dan word ik terug renner en zal ik een staff hebben om het team te ondersteunen, al zal ik buiten de wedstrijdweekends wel meer zaken moeten in orde brengen dan tot hiertoe het geval was.

Hoe Julien Absalon het er tijdens de afgelopen Roc d’Azur vanaf bracht, lees je hier: www.vojomag.nl/roc-dazur-2017-rohrbach-zorgt-voor-de-verrassing/