Interview | Pierre de Froidmont: ”Ik had niet verwacht dat het dit jaar zo goed zou lopen!”

In zijn derde seizoen bij de elites beleeft Pierre de Froidmont het jaar van zijn grote doorbraak. De Belg haalde tot hiertoe twee keer de top tien in de wereldbeker, waarbij hij het één keer tot het podium schopte na een felle strijd met Nino Schurter. Wij waren benieuwd naar hoe hij omgaat met deze nieuwe status en stelden hem vlak voor de wereldkampioenschappen in Les Gets enkele vragen.

Vojo: Pierre, het is de eerste keer dat je met je nieuwe status aan een wereldkampioenschap begint, misschien niet als favoriet maar wel als outsider. Hoe pak je dat aan?

Pierre: Het wereldbekerseizoen verliep buitengewoon goed voor mij, met meerdere top 20-noteringen en als hoogtepunt het podium in Mont-Sainte-Anne, dus snap ik het wel dat men me als outsider beschouwd. Toch vind ik het zelf nog lastig om me een outsider te noemen voor het WK, omdat ik het gevoel heb dat een top 5 of top 10 nog te vroeg komt voor mij, ook al rijd ik er tegen dezelfde namen die ik dit jaar wel al achter me kon houden.

Het blijft echter een kampioenschap, een wedstrijd die door heel wat renners specifieker wordt voorbereid dan een wereldbeker. Voor sommigen is dit het hoofddoel van het jaar, terwijl dat voor mij niet het geval is. Voor mij komt het WK aan het slot van een zware reeks World Cups waar ik vol heb naar toegewerkt. Mentaal is het ook nieuw. Niet dat ik dezelfde druk ervaar zoals andere renners, maar voor het EK had men het over het podium of zelfs een medaille … Op zo’n momenten zou je graag willen zeggen wat je eigen verwachtingen zijn.

Het is natuurlijk leuk dat mensen in je geloven, maar zelf zou ik zeggen ‘niet te snel te veel willen’. Ook al ging het dit jaar goed, er zijn nog stappen te ondernemen.Ik vergeet ook niet dat ik vorig jaar steeds tussen plaats 20 en 35 eindigde in de wereldbeker. Nu een jaar later heb ik nog niet het gevoel dat ik kan zeggen dat ik met zekerheid in de top 10 ga eindigen van het WK.

Vojo: In je laatste wereldbeker eindigde je op het podium na een felle strijd met Nino Schurter. Dat moet ongelooflijk deugd doen voor het zelfvertrouwen?

Pierre: Tijdens de race zelf krijgt je zelfvertrouwen een enorme boost. Ik heb dit jaar twee zo’n dagen gekend, in Brazilië en in Canada. Dit zijn dingen die je niet echt weet uit te leggen, die je niet weet te herhalen, het is gewoon dat op dat moment alles samenkomt en zowel de benen als al de rest dat je nodig hebt in je lichaam en in je hoofd om een ​​geweldige prestatie neer te zetten, aanwezig is.Je voelt het al heel vroeg in de wedstrijd: je bent gefocust en alles wat je doet loopt gesmeerd.

Aan de aankomst en de dagen erna doet het ook veel met je omdat je emoties ervaart die je nog nooit eerder had ervaren. Binnenin stelde ik me echter ook meteen veel vragen. Hoe heb ik dit voor elkaar gekregen? Wat ging er goed? Zou ik dat nog een keer kunnen? Zie je, net zoals een slechte wedstrijd veel vragen oproept, is dat ook het geval bij een goede wedstrijd zoals ik in Mont-Sainte-Anne heb gereden. Zoals ik al eerder zei, dat kan mooi zijn maar tegelijk moeilijk te begrijpen.Het is mentaal best vermoeiend omdat je de wedstrijd veel naspeelt in je hoofd om te proberen te weten te komen hoe het zo goed heeft kunnen lopen.

Het maakt me ook een beetje onrustig voor de laatste wedstrijden van het seizoen. Ik heb al tegen mezelf gezegd dat dit ook nieuwe verwachtingen schept en me in een positie brengt waarin ik me (nog) niet comfortabel voel. Ik vind het nog wat vroeg om in die positie te staan. Dus veel vertrouwen heb ik er nog niet uitgeput, maar wel veel vreugde en het was ongelooflijk om het te ervaren.

Dat is mijn persoonlijkheid, want zelfs na zulke prestaties loop ik niet over van het zelfvertrouwen. Het geeft me het gevoel dat ik elke keer weer een beetje van nul af aan moet beginnen en de boel weer een beetje moet opbouwen. Het kost energie, maar zo werkt het nu eenmaal bij mij.Wat me tijdens de World Cups dit jaar wel is gelukt, is dat ik erin slaag om aan de start te staan ​​met een gemoedstoestand alsof het een wedstrijd in België is, of een wedstrijd die niet eens een UCI-label draagt, en me niet laat overdonderen door de grootsheid van de World Cup. Dat wil ik ook op het WK proberen.

Vojo: In 2019 was het parcours heel stoffig in Les Gets, in 2021 lag er dan weer veel modder. Wat heb je het liefst voor het WK?

Pierre: Vorig jaar met de modder ging het erg goed en dat heb ik wel vaker wanneer de omstandigheden moeilijk zijn. Het ligt me wel omdat het de wedstrijd ook enigszins vertraagt. Dan is er meer een balans tussen je vaardigheden, je precisie, je kalmte en het fysieke. En als het tempo niet te hoog ligt, lukt het me om precies te sturen en niet te veel technische fouten te maken. En dat helpt om een ​​goed resultaat te behalen. Wanneer het droog is, is het circuit van Les Gets zeer fysiek en minder technisch. Ik geef dan ook toe dat het van mij wat mag regenen zodat het parcours glibberig wordt. In dat geval is er meer nodig dan enkel het fysieke aspect.Het leuke aan in het droge rijden is dan weer dat je minder moet nadenken en enkel moet trappen.

Vojo: Mogen we je een ​​kleine pronostiek vragen?Welke renners zullen volgens jou het gevaarlijkst zijn dit weekend?

Pierre: Ik ga geen verrassende namen noemen denk ik. Het zal gaan tussen de jongens die ook in de wereldbeker vooraan rijden, diegenen die nooit fouten maken en zeer regelmatig rijden. Denk aan Colombo, Dascalu, Schurter, Valero, Braidot, …

En ook van de Fransen verwacht ik in eigen land heel veel. Carod heeft de afgelopen weken al heel wat moois laten zien en hij sloeg de Europese kampioenschappen over om zich specifiek voor te bereiden. We hebben in Mont-Sainte-Anne gezien waar hij toe in staat is bij slecht weer toen niemand hem wist te volgen in de gladde afdalingen. Ook Koretzky lijkt in goede doen en er is ook Sarrou. Frankrijk zal het sterkste team hebben aan de start en ik denk dan ook dat er een Fransman zal winnen.

Vojo: Zelf nam je wel deel aan het EK in München. Wat was je doel daar? Ben je voluit gegaan of was het eerder een generale repetitie?

Pierre:In België hechten we veel waarde aan het EK. We gaan er dan ook elk jaar naartoe en op de startlijst stonden heel wat grote namen. Ik had grote ambities voor de race en ik had graag vooraan willen meevechten, maar het werd een ramp. Als ik er een goed resultaat had behaald, had ik misschien wat zelfverzekerder naar Les Gets afgereisd. Ik beleefde er echter mijn slechtste dag van het jaar … (Pierre werd 38ste, nvdr).

In München draaide het voor geen meter, maar ik heb er wel vertrouwen in dat ik het tij kan doen keren. In de laatste wedstrijden van het seizoen moet je soms accepteren dat het bobijntje op is na een lang en zwaar seizoen. Het was geen goede repetitie voor Les Gets, maar ik gaf niet op en hoop dat het me sterker heeft gemaakt voor het komende weekend.