Interview | Pierre de Froidmont: een winter vol veranderingen voor een jaar vol hoop

Pierre, hoe gaat het met je aan het begin van het seizoen 2025? Is de voorbije winter goed verlopen?

Het gaat heel goed met mij, ik heb een hele goede winter gehad. Er zijn dit tussenseizoen veel veranderingen geweest, vooral op privévlak. Ik trok aan het begin van de winter samen met mijn partner – Anne Tauber, die dit jaar uitkomt voor KTM Factory Racing – naar Bolzano, aan de poort van de Dolomieten in Italië. Het is een geweldige plek om te trainen en hoewel het er in de winter koud is, is er veel zonneschijn en weinig regen. Goede omstandigheden dus om te trainen, midden in de bergen. Ik wilde ook wel wat afwisseling in mijn winter na het stressvolle jaar 2024, vooral vanwege de Olympische Spelen en de kwalificatie en voorbereiding ervan.

Je bent ook van coach gewisseld, toch?

Na 5 jaar met Peter als mijn coach voelde ik na de voorbije olympische cyclus dat ik een beetje in een routine begon te komen. Gezien de voortdurende evolutie van onze sport, maar ook gezien de jongeren die steeds vroeger supercompetitief zijn, had ik het gevoel dat ik het risico liep de noodzakelijke mijlpaal niet te bereiken als ik in dit patroon bleef. Daarom heb ik besloten om met Pierre Lebreton te gaan werken. Hij is mijn voormalige teammanager, maar ook een zeer ervaren coach met een andere aanpak dan ik tot nu toe gewend was.

Wat verliep er deze winter dan anders? 

Vroeger deed ik veel volume en oefeningen in de winter. Ik begon het seizoen altijd heel sterk, maar daarna had ik moeite om dat het ganse seizoen vol te houden. Ik had halverwege het jaar een pauze nodig. Dat is wat mij in 2023 parten heeft gespeeld, met overtraining, burn-out, depressie, … als gevolg. Met Pierre is dat een element waar we rekening mee hebben gehouden. Ik heb een langere pauze genomen om fris aan de start van het trainingsseizoen te kunnen beginnen. De eerste paar weken van de training met Pierre waren een beetje verontrustend; er zat echt een groot verschil tussen wat ik van vroeger wist en deze nieuwe manier van trainen.

Ik zag dat iedereen in Spanje kilometers aan het malen was terwijl ik een uurtje zwemmen in mijn agenda had staan ​​(lacht). Het is geruststellend dat de eerste FTP-test die ik deze winter uitvoerde, mijn beste FTP-test tot nu toe bleek te zijn. Pierre (Lebreton, n.v.d.r.) waarschuwde me dat ik tijdens de eerste races van het seizoen niet op mijn best zou zijn, maar dat is precies wat we willen. Een voorzichtige, maar slimme winter. Trainingen die mij ook het gevoel geven dat ze zin hebben, dat is misschien wel wat ik de afgelopen twee jaar heb gemist!

Je team is dit tussenseizoen flink veranderd. Hoe ervaar je dit (zie: Aardverschuivingen in het XC-peloton 2025)?

Ik rijd nog steeds bij Orbea, maar het hele team is deze winter veranderd. Ik denk dat dat ook de reden is dat ik deze winter liever meer thuisbleef. Het was een beetje de enige houvast die ik had te midden van al die veranderingen. Ik moet toegeven dat het einde van het vorige seizoen stressvol was met alle veranderingen binnen het team, de nieuwe UCI-regels, enz.

Het is een compleet ander team geworden, maar ik ben er duidelijk heel blij mee! Er zijn veel sterkere individuen, terwijl de vorige groep meer een familie was. Misschien leidt dit tot meer professionaliteit. Zelfs al is er een goed groepsgevoel, toch is iedereen meer gefocust op zijn of haar carrière. Een voorbeeld: we hebben allemaal onze eigen persoonlijke mecanicien en creëren zo onze eigen kleine persoonlijke structuur. Het was voor mij een beetje een bevestiging dat mountainbiken vooral een individuele sport is en dat je zelf je keuzes moet maken. Ik voel mij goed in het team. Wij zijn er vooral om ons werk zo goed mogelijk te doen! En het nieuwe team is ook een perfecte kans om wat meer tijd door te brengen met renners die al de ervaring hadden om een wereldbekerwedstrijd te winnen, waarvan ik kan leren.

Jullie zijn een fabrieksteam geworden. Wat verandert dat voor jullie als renner?

Voorheen waren we dat ook al bijna met de structuur van Pierre Lebreton, nu zijn we het voor 100%! Wat mij deze winter opviel, was dat ik echt het gevoel had dat ik voor Orbea werkte, net als de mensen die de frames ontwerpen of lakken. We zitten allemaal in hetzelfde schuitje, ik heb veel mensen uit de structuur ontmoet en voel me erg betrokken bij de coöperatie. Deze winter werd ik me er pas echt bewust van!

Ook vroeger werkten we al nauw samen met Orbea, op materiaalvlak is er dus niet heel veel veranderd. Maar het is wel iets makkelijker geworden, laten we zeggen. Wij merken dat Orbea verder wil professionaliseren en dat ze daar ook de middelen voor inzetten, tot in de kleinste details.

Wat neem je als atleet (en mens) mee uit 2024?

Het was een goed seizoen waarin ik regelmatig aanwezig was, zonder lange periodes zonder resultaten. Ik ging naar de Olympische Spelen, wat voor mij de grootste uitdaging van het jaar was. Het bleek een geweldig avontuur te zijn, zowel op menselijk als sportief vlak. Zeker na het moeilijke einde van 2023 wist ik niet zeker of ik de stress van de kwalificatie en de voorbereiding op de Spelen wel aan zou kunnen. Ik heb ook mijn Belgische titel kunnen verlengen.

Sportief gezien eindigde ik vier keer als negende in de World Cup XCC. Het was een grote voldoening om in 2024 dit soort regelmaat te zien. In de XCO ben ik twee keer 11de geworden en eindigde ik nog een keer bij de beste 15. Het was dus best een goed jaar.

Zijn er veranderingen aan de fiets voor dit nieuwe jaar? 

Misschien dat we in de komende maanden een aantal leuke nieuwe features op de fiets zullen introduceren (n.v.d.r.: dit interview werd afgenomen voor de lancering van de nieuwe Fox 34). Vorig seizoen reden we met Oquo-wielen die nog in de prototypefase zaten. Nu ze op de markt zijn, gebruiken we de productieversie. Net als in 2022 stappen we weer over op Fizik-zadels.

Zijn er bepaalde instellingen op jouw fiets die je prettig vindt en die net iets afwijken van het gemiddelde?

Eerlijk gezegd gebruik ik vrij standaardinstellingen. Aan de andere kant ben ik al iets meer dan een jaar aan het prutsen met de instellingen van de veringen, afhankelijk van het circuit, de omstandigheden, … Ik vind het geweldig om ze te proberen te begrijpen, testen uit te voeren, enz. Ik was bijvoorbeeld supernieuwsgierig toen de mecanicien van Simon Andreassen (zijn nieuwe ploegmaat bij Orbea Fox Factory Team, n.v.d.r.) me uitlegde dat hij zijn eigen spacers had gemaakt met verschillende waarden. Dit is het soort detail dat mij aantrekt.

We reden onlangs een tijdlang met de nieuwe Alma, een hardtail. Ben je van plan om hem in wedstrijden te gebruiken? 

Ik heb er vorig seizoen twee shorttracks mee gereden. Het is een geweldig product, waarbij veel werk werd verricht aan de filtering van de trillingen en de geometrie. Als ik voor XCC en XCO een andere fiets zou mogen gebruiken, is de Alma zeker een optie die ik ook voor de XCC zou overwegen, maar niet voor een circuit van de XCO. Tijdens de training gebruik ik hem wel omdat ik af en toe graag op een hardtail rijd.

Wat zijn je doelen voor 2025? Zitten er nieuwe uitdagingen bij?

Ik hoop beter voor de dag te komen tijdens de opeenvolging van wedstrijden tijdens een wereldbekerweekend (XCC en XCO). Ik hoop ook nog een keer bij de top 10 te eindigen in een XCO. De grote emoties herbeleven vooraan in de koers, voelen dat ik snel kan starten, meespelen in de kopgroep, de spanning voelen dat ik kan strijden met de beste World Cup-renners, dat is mijn echte doel voor 2025. Ik wil ook genieten en mezelf 100% geven, want de plaatsen zijn duur!

Vorig jaar namen de Olympische Spelen veel ruimte in beslag, maar wat met de periode na de Spelen? Het is een onderwerp waar zelden over gesproken wordt.

Het is waar dat er veel stress is in de aanloop naar de Olympische Spelen, maar dat weet je als renner. Als ik een woord op de periode erna zou moeten kleven, zou ik zeggen interessant. Voor mij waren de daaropvolgende drie weken heel moeilijk door de decompressie. Maandenlang, sommigen zelfs jarenlang, heb je er elke dag aan gedacht. Als het eenmaal voorbij is, is het lastig, want ik droomde van een andere uitkomst. Dat is menselijk, want ik had meer verwacht. Ik ben tevreden met mezelf, ik heb een goede prestatie geleverd, maar je hoopt altijd op meer.

Als je na de Olympische Spelen thuiskomt, ben je compleet verloren. Er zijn daar heel veel prikkels, je ervaart heel veel heftige emoties, je hebt een bevoorrechte status, je beleeft iets ongelooflijks. Het is een paar dagen lang een emotionele piek, en dan kom je thuis en is het lastig je terug aan te passen. Het lijkt alsof je een klap in je gezicht krijgt. Ik denk dat het tijd kost om het te verwerken en terug te keren naar een meer gewone manier van leven. Maar het komt snel weer terug. Ik kan me nog herinneren dat ik blij was om aanwezig te zijn bij de laatste wereldbekerwedstrijden van het seizoen. Die hadden een speciale sfeer, omdat het niet langer ging om UCI-punten of kwalificatie. Het ging gewoon om de lol van het racen. De Spelen zijn een heel belangrijke gebeurtenis, heel groot, maar ook vluchtig, heel intens op dat moment, en later onthoud je alleen de goede dingen.

Het is grappig, het is zo’n speciaal en overweldigend evenement dat ik niets op mijn sociale media heb geplaatst over de Olympische Spelen … Gewoon omdat ik niet wist wat ik moest zeggen, het was zo ongewoon.

We zagen je in november ook deelnemen aan de Rwandan Epic. Bevalt dit raceformat je en heb je nog andere projecten, ideeën of dromen in gedachten?

Mijn deelname aan de Rwandan Epic komt voort uit een bredere reflectie. Ik besef dat een carrière geen jaren blijft duren. Ik wil absoluut genieten van deze momenten op de fiets die ik met anderen kan delen. Ik reed de Rwandan Epic samen met een vriend en het is een sportevenement dat ons nu sterk verbindt! Overigens was het zijn eerste mountainbikewedstrijd, een geweldige ontdekking voor hem. Dit zijn de momenten waar ik minimaal één keer per seizoen van droom. Avontuur, dat delen met vrienden, … Het kan een MTB-meerdaagse zijn, maar evengoed een bikepacking-avontuur of iets op een gravelbike. Zolang er geen verplichtingen zijn, geen competitie, maar iets waarin we enkel gehoor geven aan de roep van het avontuur.

De Wereldbeker XCO 2025 gaat nu zaterdag 5 april van start in het Braziliaanse Araxá, waar twee weekends op rij wedstrijden op het programma staan. Net als voorgaande seizoenen zal Vojo dit weer vanop de eerste rij volgen.