Mathieu van der Poel en Maarten Wynants de gastvedetten bij de opening van de BAMS 2017!
Door Olivier Béart -
Het moest er eens van komen. Na meer dan een maand zonder de minste druppel, viel de regen uitgerekend met de start van de Belgian Ardennes Marathon Series met bakken uit de hemel. We trotseerden de elementen om de krijgers te vereeuwigen die tot het einde hebben volhard in deze heroïsche veldslag rond Grand Halleux. Een reportage.
Tuurlijk wel, want het is niemand minder dan het jonge Nederlandse veldritfenomeen Mathieu van der Poel, die een groot mtb-liefhebber is en een beetje toevallig aan de start verscheen. “Mijn ploegmaat Wietse Bosmans stelde me gisteren voor om naar Grand Halleux af te zakken. Ik had reeds veel goeds gehoord over het parkoers en ik dacht waarom ook niet!” Aan de start maakt hun aanwezigheid dan ook veel indruk. En met Maarten Wynants staat er nog een andere gekende Vlaamse wegrenner aan de start. Aan hun zijde lachen en grollen de twee Waalse kampioenen marathon Alexis Matthys (masters 1) en Fred Dubois (masters 2): “Hé fotograaf, we willen graag mee op de foto. Het gebeurt niet alle dagen dat we samen met zulke kerels aan de startlijn staan!”
Voor de start vertrouwden deze kanjers ons nog toe dat ze niet getraind zijn voor dit avontuur en dat ze net zijn teruggekeerd uit een ‘break’, maar toch duurde het slechts enkele kilometers vooraleer het Nederlandse fenomeen met een comfortabele voorsprong aan de leiding reed. Even in de remmen knijpen om Bosmans op te wachten en hop, er rijdt een topduo aan de kop van de wedstrijd.
Achter hen kan enkel een andere ‘prof’ het ritme min of meer volgen. Het is Maarten Wynants, de renner van LottoNL-Jumbo die hier in Grand Halleux zijn voorbereiding op zijn zesde Tour de France begint … “Ik mountainbike dolgraag en ik probeer het zoveel mogelijk te doen. Maar door de komende verplichtingen op de weg, vrees ik dat ik niet aan de start zal kunnen verschijnen van de andere manches van de BAMS.”
Het grote peloton volgt ondertussen al op een respectabele afstand. Na de eerste lus, die ongeveer een uur heeft geduurd, kijken ze al aan tegen een achterstand van bijna zes minuten op de koplopers. Het is daar dat we het verschil merken tussen de profs en de beste amateurs.
Lek rijden, glibberen, … de wedstrijd verliep niet voor iedereen even gemakkelijk!
En tot overmaat van ramp begon het nog wat harder te regenen. Dit tot grote vreugde van de paddenstoelen, maar tot grote wanhoop van de renners.
Gelukkig konden zij af en toe schuilen in dichte dennenbossen.
En ook op de steile en abrupte hellingen konden de deelnemers zich een beetje opwarmen. Tijdens de eerste twintig kilometer stonden er dan ook al ruim 700 hoogtemeters op het programma!
Terug naar het zenuwcentrum van de wedstrijd, waar de ‘groten van morgen’ hun wedstrijd van 15 kilometer beëindigen.
Kort nadien gevolgd door Van der Poel en Bosmans. Ze hebben de eerste van drie lussen afgelegd in 59 minuten en niets lijkt hen te kunnen stoppen. Hoewel …
Het parkoers van La Hallonienne bestaat uit drie lussen van in totaal 70 kilometer. Alle lussen zijn verschillend, maar de renners passeren wel telkens via de aankomstlijn. En bij deze verschrikkelijke weersomstandigheden wordt de kleinste helling een beproeving. Je moet dan ook veel karakter en moed hebben om door te zetten en te weerstaan aan de verleiding om op te geven.
De tweede lus is de langste. Ze put de lichamen verder uit terwijl de temperaturen amper stijgen in de loop van de voormiddag.
Maar ondanks de zware omstandigheden verliezen sommigen toch hun lach niet.
Onder de dikke modderlaag herkennen we enkele bekende gezichten en we moedigen ze aan. Ze roepen ons ondanks de koude en de modder toe dat het “geweldig is” en “de organisatie is top!”
En dat geloven we maar al te graag, want het gaat hier om één van de oudste marathons in de Ardennen. Dit jaar is dan ook al de 21ste editie. Een klassieker dus … die helaas slechts zelden verwend wordt door de weergoden. Al mogen we ons dit jaar misschien ook gelukkig prijzen: het sneeuwde tenminste niet!
Vooraan hebben Van der Poel en Bosmans nog steeds een grote voorsprong. Aan het einde van de tweede lus zijn ze echter wel zo goed als onherkenbaar geworden. Met hun zwarte, grauwe gezichten lijken ze wel rechtstreeks uit de koolmijnen te komen gekropen. En ze zijn ook compleet doorweekt. Bosmans roept naar Mathieu: “Hey, rustig aan bergaf, ik heb mijn fiets niet meer onder controle, ik ben compleet bevroren!” Enkele minuten later zouden de twee vrienden opgeven.
In de tent vinden we ze terug rond een warme kom soep: “Het was waanzin. We konden niet meer en we kunnen het ons niet veroorloven om hier te vallen of ziek te worden. We komen naar hier om ons te amuseren en te trainen, maar het seizoen eindigt hier niet voor ons (VDP zal ook starten in de wereldbeker in Nove Mesto). In ieder geval, petje af voor de organisatie. Ook voor hen moet het niet makkelijk zijn in deze omstandigheden en ze leveren knap werk. Als we kunnen, komen we volgend jaar zeker terug!”
Terwijl het opgaves regent (ongeveer de helft van de renners aan de start haalde het einde niet), hebben anderen weer hun eigen geheimen om zichzelf warm te houden. Voor Fred Dubois betekent dit van handschoenen wisselen! Een strategie die loont, want hij eindigt knap als tweede bij de masters 2.
De opgave van de twee koplopers maakt de weg vrij voor de outsiders. Maarten Wynants ziet zijn kans schoon, maar hij kan zich maar niet ontdoen van Sven Janssens! De twee strijden tot op het einde en het is uiteindelijk toch Wynants die het na 3u20 haalt, en dat met amper 30 seconden voorsprong op de renner van Willier.
Zijn ploegmaat Philip Van Hemelen, een gekende in de Belgische marathons, wordt derde en is de beste bij de elites.
Lionel Vujasin, Waals kampioen veldrijden en in zijn vrije tijd tester voor VojoMag, verrast iedereen, inclusief zichzelf. Hij wordt vierde! “Na afloop van het veldritseizoen ben ik op Gran Canaria gaan trainen met het zicht op deze marathons. Maar ik had niet verwacht om zo goed te zijn. Ik had vroeger eigenlijk zelfs nog nooit zulke lange afstand gereden. Maar toen men de BAMS boven de doopvont hield, zag ik daar een mooi doel in!”
En als vijfde eindigde Clément Fernandez (Bike4Life), en dat nadat hij de dag voordien nog de beste was in de zeer populaire chrono van Tangissart in Waals-Brabant. Niet slecht voor iemand die nog steeds belofte is!
In de warme tent beginnen de ‘Warriors’ ondertussen binnen te sijpelen, terwijl de eerste trofeeën van de BAMS 2017 op de laureaten wachten.
Philip Van Hemelen ontvangt de eerste leiderstrui bij de elites. En na zijn ‘overall’-zege is Maarten Wynants de eerste leider bij de masters 1. Tom Van Loon won bij de masters 2 en Jean-Marc Monfort bij de masters 3 (foto’s van boven naar onder en van links naar rechts). Bij de dames ging de zege naar Kristien Achten.
Afspraak op 7 mei in Remouchamps voor het vervolg van de Belgian Ardennes Marathon Series 2017, met de Amblève Legend Marathon. Hopelijk zal het dan iets droger zijn …
Meer info op https://marathonmtb.be
[gview file=”https://www.vojomag.com/app/uploads/2017/04/14941.pdf” height=”350px” save=”0″]