Didier Bats zegt de wedstrijdsport vaarwel!

Na Julien Absalon gisteren, heeft ook Didier Bats aangekondigd dat hij een streep trekt onder zijn MTB-carrière. Het grote verschil tussen beiden is echter dat Didier Bats nog maar aan het begin van zijn carrière stond. Bats werd in 2015 nog Belgisch kampioen XC bij de beloften en reed sinds vorig seizoen voor de stal van Bart Brentjens.

De beslissing van Bats zal voor velen als een verrassing komen, maar wie hem tijdens de voorbije Belgian Mountainbike Challenge sprak, voelde al een zekere zweem van ontgoocheling hangen. Als Belgisch kampioen kende hij in 2016 zijn dosis van de pech. Zo moest hij de world cup MTB in La Bresse verlaten met een armbreuk.

Ondanks het feit dat hij daardoor een groot deel van het seizoen moest missen, versierde hij aan het eind van dat seizoen toch een droomtransfer naar het team van gewezen olympisch kampioen Bart Brentjens. Onder diens hoede begon hij in 2017 vol goede moed aan een nieuw seizoen. Door verschillende redenen bracht 2017 niet wat hij ervan verwacht had, al viel er aan het eind van het seizoen toch een lichtpunt te bespeuren toen hij samen met ploegmakker Hans Becking de driedaagse Epic Israël naar zijn hand wist te zetten. Het relaas van hun wedstrijd, op een sublieme manier verwoordt door Didier, kun je hier nog eens nalezen: www.vojomag.nl/epic-israel-2017-een-mtb-challenge-in-het-heilige-land.

Vastbesloten begon hij aan 2018 en het leek er aan het begin van het seizoen op dat hij de goede lijn van eind 2017 ook kon doortrekken. Zo eindigde hij in de Afxentia Stage Race op Cyprus als vijftiende in een sterk deelnemersveld. In de 3-Nations Cup van Saalhausen eindigde hij nadien nog als vierde. Ook in de BeMC leek er eerst geen vuiltje aan de lucht toen hij in de eerste rit als achtste binnenkwam.

Tijdens de tweede rit zat hij mee in de omvangrijke kopgroep tot hij plots onderweg de remmen dichtkneep en aan onze collega’s van Het Nieuwsblad verkondigde “dat het de laatste keer was dat we hem in een koerstrui zagen.”

“Deze beslissing is onherroepelijk. Ik ben 25, leef en bike nog altijd op de kosten van mijn ouders. Op dit moment had ik er al lang moeten staan. Toegegeven, 2017 was niet schitterend na een armbreuk en wat ander onheil.”

Bats voegde er nog aan toe dat hij niet meer met het plezier rondreed als toen hij met MTB-wedstrijden begon. Daar kwam nog bij dat hij vlak voor de BeMC de melding had gekregen van het team dat hij niet zou mogen deelnemen aan de wereldbekerwedstrijden van Albstadt en Nove Mesto. Dat nieuws was op mentaal vlak duidelijk de druppel te veel voor de 25-jarige Betekomnaar, wat hem uiteindelijk bovenstaande beslissing deed nemen.

Eindigen doet Bats met een dankwoordje aan al de mensen die hem in de loop der jaren geholpen hebben bij het leven van zijn droom. Met een speciale dank voor zijn familie, zijn ploegmakkers en de staff van CST-Sandd-American Eagle.