Nieuw | Schwalbe brengt met de Albert en Shredda radiaal MTB-banden op de markt
Door Jan Geys -
Schwalbe heeft twee nieuwe profielen en een nieuw karkas aan zijn gravity-gamma toegevoegd. Dat radiaalkarkas is onder meer geïnspireerd op onze autobanden en bedoeld om meer grip, comfort en controle te bieden. Dit is wat je moet weten:
Nieuwe MTB-banden Albert en Shredda
Het einde van een tijdperk? Schwalbe stond bekend om zijn woordspelingen bij zijn bandennamen (Magic Mary, Tacky Chan, Dirty Dan, Big Betty, …) maar zoals bij de lancering van de crosscountry-band Rick XC al aangegeven, wil het Duitse merk meer duidelijkheid voor de consument en daarom kiest het nu voor eenvoudige namen aangevuld met de discipline waarvoor ze bedoeld zijn. De twee nieuwkomers luisteren naar de namen Albert en Shredda, of liever drie nieuwkomers, aangezien de Shredda verkrijgbaar is in twee versies, één specifiek voor het voorwiel en de andere voor het achterwiel.
Schwalbe Albert Pro
De Albert Pro is een veelzijdige enduro-georiënteerde MTB-band, met een momenteel zeer populair ‘2-3-2’ noppenprofiel, dat in verschillende varianten bij vrijwel alle fabrikanten te vinden is. Deze band lijkt in sommige opzichten op de bekende Hans Dampf, maar dan in een moderner jasje en in lijn met de huidige benadering van enduro.
De talrijke en brede noppen bedekken een groot deel van het oppervlak van de band, wat een profiel suggereert dat bijzonder in zijn sas moet zijn op droog en hard terrein, ook al benadrukt Schwalbe dat de band veelzijdig genoeg is om goed te presteren op alle oppervlakken.
Het Duitse merk legt ook uit dat deze band is geoptimaliseerd om te profiteren van het nieuwe radiaalkarkas (meer informatie hieronder) en het grotere contactoppervlak met de grond dat dit mogelijk maakt.
In de catalogus is de Albert Pro verkrijgbaar in twee versies, Trail en Gravity (beide met een radiaalkarkas), twee rubbercompounds (Soft en Super Soft) en vier afmetingen: 27,5 x 2,5″, 27,5 x 2,6″, 29 x 2,5″ en 29×2,6″. Reken op € 73,90 voor de Trail-modellen (1110 g in 27,5″ en 1180 g in 29″) en op € 79,90 voor de Gravity-versies (1245-1265 g in 27,5″ en 1330-1350 g in 29″ afhankelijk van de breedte).
Schwalbe Shredda Pro
De Shredda heeft een verschillend ontwerp tussen de voor- en achterkant en is vooral gericht op zacht terrein, of het nu gaat om stof of losse aarde.
Geïnspireerd door de banden op enduromotoren volgen de centrale noppen van de voorband het patroon van de Dirty Dan (2 noppen direct op de band – 2 noppen met een basis om ze te verstevigen), maar ze zijn hoger, breder en lijken minder uit elkaar geplaatst, terwijl de zijnoppen rechthoekig zijn.
De achterband heeft elementen van de Magic Mary, met een iets meer ‘gesloten’ profiel en iets lagere noppen dan de voorband om een iets lagere rolweerstand te verkrijgen. Terwijl de voorband is ontworpen om maximale grip te bieden bij het nemen van bochten en bij het remmen, richt deze achterband zich op de voortstuwing om e-bikes aan te spreken, een segment waarvoor hij bijzonder geschikt is.
De Shredda Pro is net als de Albert Pro een radiaalband en wordt aangeboden in drie versies, allen met een prijs van € 79,90: een Gravity-karkas van 29 x 2,5 inch en Ultra Soft-rubber (1450 g) voor de voorband, de Shredda Gravity Front Pro, en een 29 x 2,5″ (1500 g) en een 27,5 x 2,5″ (1410 g) voor de achterband, de Shredda Gravity Rear Pro. Deze laatste is in hetzelfde rubber en karkas als de voorkant. Met andere woorden, een DH-band en niets anders!
Radiaalkarkassen
De andere grote nieuwigheid, door Schwalbe als bijna revolutionair gepresenteerd, zijn de nieuwe karkassen met een radiaalconstructie.
Bij een fietsband zijn de draden waaruit het karkas bestaat onder een hoek van ongeveer 45° met de rolrichting van de band opgesteld en snijden ze elkaar onder een hoek van 90°. Dit wordt om vrij voor de hand liggende redenen een ‘diagonaal’-karkas genoemd.
Bij deze nieuwe mountainbikebanden heeft Schwalbe de plaatsing van deze draden volledig herzien, zodat ze loodrechter op de rolrichting staan (rechts op de tekening hierboven, links zie je een klassieke band). Schwalbe houdt de precieze hoek geheim, omdat deze het hart van het hele systeem vormt.
De radiale constructie van een band, dat wil zeggen met de draden perfect loodrecht op de bewegingsrichting, is niets nieuws: het wordt al meer dan 70 jaar gebruikt in autobanden (iets minder lang in Noord-Amerika, wat een moeilijkere markt was om te overtuigen). De impact van deze banden op het gedrag was zo groot dat fabrikanten ertoe werden aangezet het ontwerp van hun voertuigen te herzien, vooral op het gebied van de ophanging en besturing.
Bij auto’s zijn banden echter een beetje anders: de draden staan perfect loodrecht en om ze te helpen de spanningen te weerstaan, wordt de band versterkt door ‘riemen’ die van hiel tot hiel lopen, onder een bepaalde hoek geplaatst zijn en gemaakt van staal, polyester of soms Kevlar, afhankelijk van de behoeften.
Volgens Schwalbe was het doel om het contactoppervlak van de band met de grond, een bron van grip, te vergroten, zonder de nadelen van de twee gewoonlijk gebruikte methoden, namelijk opteren voor een flexibeler karkas (minder lagen, minder verstevigingen) of een lagere druk waarbij we vanaf een bepaald punt altijd met een kwetsbaardere en minder stabiele band te maken hebben.
Met het (bijna) radiale karkas is de band flexibeler en vervormt hij beter op obstakels: Schwalbe kondigt 30% meer contactoppervlak aan bij dezelfde druk (1,5 bar) en nog steeds 10% meer als we de druk in de radiaalband met 0,5 bar extra verhogen ten opzichte van een klassieke band. Net zo interessant is dat de rebound bij deze karkassen meer gedempt zou zijn en dat hij meer grip en controle biedt. Als je ooit twee banden met een identiek ontwerp, maar met twee verschillende karkassen – de ene licht en de andere versterkt – met elkaar hebt vergeleken, zul je zeker weten wat een verschil dit maakt.
Op papier heeft deze constructie echter twee nadelen: iets meer rolweerstand door het grotere contactoppervlak en het grotere aantal noppen (en dus ook grotere aantal randen) en een iets minder goede weerstand tegen stootlekken, omdat het karkas gemakkelijker vervormt. Omdat het contactoppervlak zelfs bij een iets hogere bandendruk groter blijft, zou het toevoegen van een paar tienden druk aan de band deze nadelen kunnen helpen compenseren en toch van de voordelen kunnen profiteren.
Tot zover de theorie! In het wielrennen in het algemeen is dit ook geen echte innovatie aangezien Panaracer het al heeft uitgeprobeerd en Maxxis sinds 2009 een wegband met deze constructie in zijn catalogus heeft, de Radiale, maar in het mountainbiken en op deze schaal is dit iets geheel nieuws. Schwalbe geeft ook aan dat deze banden sinds 2022 worden gebruikt door het Commencal/Muc-Off team in DH en sinds de start van het seizoen 2024 door andere teams waaronder Tahnée Seagrave’s FMD Racing.
In de catalogus zijn deze karkassen verkrijgbaar in twee versies, Trail en Gravity. Als de naam “Super” verdwijnt om het onderscheid met de klassieke karkassen met diagonale draden te markeren, is de constructie (aantal lagen, verstevigingen) dezelfde als bij de klassieke Super Trail- en Super Gravity-modellen. Deze “radiale” karkassen zijn te vinden op de Albert Pro en Shredda Pro, maar ook op drie versies van de Magic Mary (Trail en Gravity in 29×2.5″ UltraSoft en Gravity in 27.5×2.5″ Soft), die voor de gelegenheid de naam Magic Mary Pro krijgt.
Meer info via schwalbe.com