World Cup XCO Mont-Sainte-Anne: spektakelrijke finale

Vrouwen

Bij droog weer is Mont-Sainte-Anne al een van de meest technische circuits van het seizoen, zo niet het meest technische. Stel je eens voor wat het wordt in de regen … Met zijn wortels, zijn grote hellende rotsplaten en zijn grasstroken die bij regen echte glijbanen worden, biedt het circuit van Quebec de renners bijna geen rust.

Vorig jaar gaf Jolanda Neff in nauwelijks betere omstandigheden een heus recital. Dit jaar was het de beurt aan Loana Lecomte om te schitteren, maar de Française kende geen gemakkelijke race.

Eerst moest ze na een snelle start onder leiding van Martina Berta en vervolgens Puck Pieterse vechten om weer vooraan te komen. En toen ze de Nederlandse ternauwernood had ingehaald, reed ze in de eerste ronde na een kleine rijfout lek waardoor ze moest stoppen in de technische zone.

Met een achterstand van 53 seconden kwam ze als 11de opnieuw het parcours op. De Franse kampioene panikeerde niet en amper één ronde later zat ze al terug in het spoor van Puck Pieterse en Jenny Rissveds die samen aan de leiding reden. Twee ronden lang kregen we een kat-en-muisspel te zien tussen deze drie, voordat Lecomte in de laatste ronde definitief vertrok.

Na haar tweede plaats in de XCC op vrijdag beleefde ze haar beste weekend van het seizoen. Daarmee eindigt ze op een positieve noot, nadat ze eerder dit jaar momenten van twijfel had doorgemaakt (niet per se zichtbaar aangezien ze slechts één keer buiten het podium eindigde tijdens de wereldbeker).

Jenny Rissveds pakte de tweede plaats, haar tweede podium van het seizoen en haar eerste sinds juni. “Dit seizoen was interessant. Vorig jaar stond ik bijna het hele seizoen op het podium, maar dit jaar heb ik veel nagedacht, ik heb veel geleerd. Het is bijna beter om achteraan te staan, omdat je je echt kunt concentreren op je race. Als je vooraan staat, of verwacht wordt, kijk je te veel naar de anderen. Dus nu probeer ik me meer op mezelf te concentreren, zelfs als ik vooraan sta. Het is geweldig om het seizoen zo af te sluiten en ook met Jolanda een podium te delen.”

Ook Jolanda Neff tekende voor haar tweede podium van het seizoen, met een vierde plaats achter Puck Pieterse. De Zwitserse lijkt sinds vorige week haar wedstrijdritme weer te hebben gevonden, toen ze 5de werd in Snowshoe.

Puck Pieterse was fysiek wederom zeer sterk, maar toch liep de Nederlandse deze zondag veel te voet rond, meer dan haar tegenstanders: “In het begin had ik echt moeite met de lijnen en omdat ik volgende week de wereldbeker veldrijden weer opneem, zei ik tegen mezelf ‘ga rennen, het wordt een training!’ Toen Loana en Jenny me eenmaal hadden ingehaald, kon ik ze zien rijden en zien wat er goed ging, waar het heen ging op de fiets, dus ik slaagde erin hun voorbeeld te volgen en de afstand binnen de perken te houden. Ik had geen lekke band of zoiets, gewoon een moeilijk moment!”

Pieterse wist op die manier haar derde plaats te redden tegen Jolanda Neff. Het podium werd vervolledigd door Martina Berta. In de top 10 vinden we vervolgens Laura Stigger, die twee dagen eerder zegevierde in de shorttrack, Savilia Blunk, Alessandra Keller, Sina Frei en Nicole Koller. Anne Terpstra was op de 14de plaats de beste Nederlandse, twee plaatsen beter dan Anne Tauber die 16de werd. Lotte Koopmans eindigde als 36ste.

Uitslag World Cup XCO Mont-Sainte-Anne 2023 vrouwen:

[gview file=”https://www.vojomag.com/app/uploads/2023/10/mtsa_xco_we_analysis_x.pdf”]

In het algemeen klassement was Puck Pieterse sinds vorige week al mathematisch zeker van de eindwinst, maar nu is het officieel: ze wint de World Cup XCO 2023 en is met haar 21 jaar de jongste renster uit de geschiedenis die daarin slaagt. Jolanda Neff won in 2014 ook op 21-jarige leeftijd, maar zij was een paar maanden ouder.

Eindstand World Cup XCO 2023 vrouwen:

[gview file=”https://www.vojomag.com/app/uploads/2023/10/mtsa_xco_we_standings.pdf”]

Mannen

Jordan Sarrou tegenover Nino Schurter met Mathias Flückiger als scheidsrechter of outsider, dat is het duel waar we deze zondag in Mont-Sainte-Anne op zaten te wachten. Met slechts 62 punten verschil tussen de Fransman en de tienvoudige wereldkampioen op de ochtend van de race en Flückiger die 110 punten achterstand telde op Sarrou, hadden velen de rekenmachine erbij gehaald om de verschillende mogelijke scenario’s te evalueren.

Vooral omdat de regen – die gedurende de nacht overvloedig viel en tot het begin van de middag met tussenpozen terugkeerde – ervoor zorgde dat de kaarten opnieuw werden geschud wat betreft de toestand van het circuit. In deze omstandigheden is Mathias Flückiger misschien wel de beste renner van het peloton, maar Jordan Sarrou heeft zijn laatste woord nog niet gezegd, hij die in 2020 zijn wereldtitel won in de modder van Leogang. Nino Schurter houdt er dan weer minder van en herhaalt nog maar eens dat hij moe is en niet meer kan herstellen. Voor het vertrek denken we te vernemen dat Jordan Sarrou misschien ook ziek is …

Charlie Aldridge neemt bij de start het touw in handen, gevolgd door Simon Andreassen (lang geleden dat we die nog eens vooraan hebben gezien), Christopher Blevins, Luca Schwarzbauer, Victor Koretzky, Titouan Carod en Alan Hatherly. Jordan Sarrou en Nino Schurter hebben hun start volledig gemist en rijden wiel aan wiel in het midden van het peloton. Opgehouden in de file moeten ze ook vaak stukken lopen naast de fiets …

Terwijl de Zwitser enkele plaatsen kon opschuiven naar voren, reed de Fransman in de eerste ronde lek. Hij stopte quasi gelijktijdig met Christopher Blevins, die slachtoffer werd van hetzelfde euvel, in de technische zone en ging rond de 40ste positie opnieuw het parcours op. Een slecht begin! Voor de mecaniciens is dit slechts het begin van een lange reeks, omdat mechanische problemen een belangrijke rol zullen spelen in het verloop van de race.

Dit alles past in de kraam van Mathias Flückiger! De renner van Thömus-Maxon voelt zich altijd in zijn sas in de modder en schiet als een raket naar de koppositie. Daar krijgt hij het gezelschap van Tom Pidcock, die vorige week in Snowshoe al goed voor de dag kwam maar afgeremd werd door een lekke band.

Deze keer is het de beurt aan de Zwitser om de pechduivel te ontmoeten. Temperamentvol als altijd, oefent Mathias Flückiger druk uit op zijn concurrent in de afdalingen en dat lukt aardig … tot in de tweede ronde de lekke band daar is. En een ongeluk komt nooit alleen en dus rijdt de Zwitser ook in de vijfde ronde nog eens lek, telkens achteraan. Ondanks de heldendaden van zijn mecanicien Gavin Black (slechts 18-19 seconden stoppen, twee keer achter elkaar!), zullen deze extra inspanningen hem duur te staan komen.

De eerste keer lukt het hem nog om terug te komen op Pidcock en ons drie ronden lang een fantastisch duel te bieden, maar de tweede lekke band is er te veel aan. Hij zou de Brit, die deze zomer voor het eerst in zijn carrière wereldkampioen XCO werd bij de Elites, niet meer terugzien. Voorzichtigheid loont!

Pidcock wint daarmee voor de tweede keer dit seizoen een wereldbekermanche, na de openingsronde in Nove Mesto.

Dit is zijn reactie aan de finish: “Ik ben erg blij om te winnen in deze trui. Het was een moeilijke week omdat we een lang seizoen hadden, ik ben moe en ik voelde de racedagen. Ik had al een aantal geweldige gevechten met Mathias, op de Olympische Spelen [in Tokio in 2021] achtervolgde hij me een uur lang, daar zette hij me onder druk. Ik maakte een paar fouten, maar ik liet hem min of meer vooraan rijden. Ik wilde niet met hem vechten om vooraan te zitten in de afdalingen en probeerde hem in de plaats daarvan te volgen. Ik probeerde zo min mogelijk fouten te maken. Mathias vloog als een gek over de afdalingen, maar hij had ook twee keer een lekke band. Nu ga ik op vakantie! Meestal geef ik de laatste ronde altijd volle gas, maar hier had ik echt niets meer over.”

Een lekke band is zelden toeval en twee nog minder. We weten niet of het de schuld was van zijn spectaculaire rijstijl of een te optimistische uitrustingskeuze, maar door zijn twee lekke banden moest Mathias Flückiger tevreden zijn met tweede plaats. We hadden graag tot het einde een duel met Pidcock gezien, maar hij animeerde de race nog steeds grotendeels!

Achter deze strijd die het grootste deel van de race onze aandacht in beslag nam, behaalde Marcel Guerrini net als vorige week in Snowshoe de 3de plaats. Op zijn 29 lijkt de Zwitser sterker dan ooit.

Het podium wordt gecompleteerd door een verrassend duo, met Titouan Carod voor Thomas Litscher. De Fransman was lange tijd ziek in het eerste deel van het seizoen en kende voor zondag een moeilijk seizoen zonder podiumplaatsen en slechts één top 10. Thomas Litscher zorgde dan weer voor een eerste wereldbekerpodium voor zijn team Lapierre Mavic Unity, dat dit seizoen niet echt de verwachte resultaten heeft behaald.

De top 10 wordt vervolledigd door een verrassende Simon Andreassen (6de), diens teamgenoot Charlie Aldridge (7de), Joshua Dubau (8ste), Jordan Sarrou (9de) en Luca Schwarzbauer (10de). Pierre de Froidmont eindigde zijn seizoen met een 58ste plaats, terwijl Jens Schuermans in de derde ronde opgaf.

Uitslag World Cup XCO Mont-Sainte-Anne 2023 mannen:

[gview file=”https://www.vojomag.com/app/uploads/2023/10/mtsa_xco_we_analysis_x.pdf”]

Een 14de plaats bleek uiteindelijk voldoende voor Nino Schurter om voor de 9de keer eindwinnaar te worden van de wereldbeker! De eindzege hing tijdens de wedstrijd echter vaak aan een zijden draadje na de blitzstart van Mathias Flückiger en het catastrofale begin van Schurter.

Gelukkig voor Schurter scoorden zijn tegenstanders niet genoeg punten om hem van de troon te kegelen. Hij haalde het met slechts 40 punten voorsprong op Jordan Sarrou en 50 op Mathias Flückiger!

Eindstand World Cup XCO 2023 mannen:

[gview file=”https://www.vojomag.com/app/uploads/2023/10/mtsa_xco_me_standings.pdf”]