Ontdekking | Indian summer in Quebec #2: Lac-Beauport en Sentiers du Moulin
Door Olivier Béart -
Ziehier het vervolg van onze avonturen aan de andere kant van de Atlantische oceaan. Aan het begin van vorige herfst hadden we het geluk om een prachtige Indian Summer te mogen beleven in het Canadese Quebec. We deden dit uiteraard in het gezelschap van onze mountainbike en in het tweede deel van onze trip trekken we naar de buitenwijken van de stad Quebec. In de randgemeente Lac-Beauport en het recreatiedomein Sentiers du Moulin ontsnappen heel wat stedelingen aan de dagelijkse sleur om er zich op hun favoriete sport te storten. Een van die sporten is natuurlijk mountainbiken op de betoverend mooie trails.
Tijdens onze eerste dagen in de Canadese provincie Quebec ontdekten we St-Raymond en Shannahan, nu bevinden we ons dichter bij de stad Quebec. Omdat we de grote hoofdwegen links laten liggen, merken we echter niets van de drukte in de stad die slechts enkele kilometers verderop ligt.
In het dorpje Mont-Cervin maken we kennis met onze gidsen van de dag: Benoît en Antoine. En we mogen Monk natuurlijk niet vergeten, de Duitse herder van Benoît die maar wat graag zijn pootjes wilde strekken in ons gezelschap. En ons gezelschap bestaat nog steeds uit hetzelfde achttal als in het eerste deel van deze trip.
De avond voordien had Rémy, die deze reis in elkaar heeft geknutseld, nog wat berichten uitgewisseld met de verantwoordelijken van de plaatselijke club die zich bezighouden met het aanleggen van de paden. Die wisten ons te vertellen dat ze bezig waren met het wegblazen van de bladeren op de trails. Unaniem verklaarden we hen voor gek toen we dit te horen kregen. Bij ons wordt zoiets nooit gedaan en we vonden dit dan ook totaal nutteloos. Maar wat hadden we het mis …
We laten onze auto achter op de parking van brasserie Archibald. Een bewuste keuze, want na afloop is dit de ideale plek om terug op krachten te komen. Wanneer we op onze fietsen stappen en een breed pad tussen de luxueuze villa’s indraaien, kunnen de Europeanen in onze groep nog steeds niet geloven dat men hier tot ‘s avonds laat bezig is om de paden vrij te maken. We zien wel wat bladeren op de grond liggen, maar al bij al valt het nog goed mee.
Maar wat een verschil wanneer we het bos indraaien. Boven en onder ons is het vergeven van de dode esdoornbladeren die het hele bos goudgeel kleuren.
In deze geel-oranje zee van bladeren tekent zich een fijne bruine lijn af: het is ons pad.
Van zodra we ons van de singletrack wagen (wat ondergetekende moest doen voor de foto’s), merken we dat het bladertapijt zo dik is dat het quasi onmogelijk is om je weg te vinden zonder het werk dat men hier de avond voordien heeft uitgevoerd. Stel je voor, ze hebben maar liefst 13 kilometer aan paden vrijgemaakt.
En we zijn blij dat ze dit huzarenstukje geklaard hebben, want de ondergrond verbergt heel wat obstakels. Denk in de eerste plaats aan de vele wortels. Gelukkig zijn ze droog.
De paden rond Lac-Beauport zijn zeer technisch en ook best vermoeiend. De beklimmingen zijn steil en wanneer er geen wortels dwarsliggen, zijn het stenen waar we moeten rond slalommen. We zitten hier niet in een bikepark, maar op de trails van de locals. En wanneer we het niveau zien van Antoine en de zijnen beseffen we dat we er hier best ons kopje bijhouden.
Er werden discreet ook enkele kleine kunstmatige hindernissen aangelegd die de paden nog wat uitdagender moeten maken voor de besten onder ons. Toch blijft alles doenbaar voor beginners.
Van al dat geweld moeten ook wij even op krachten komen. Op de teller staat ocharme 15 kilometer, al hadden we het gevoel dat we er minstens 30 achter de rug hebben. We deden er dan ook meer dan twee uur over.
Na een laatste lange afdaling is het stilaan tijd om Lac-Beauport de rug toe te keren (maar niet na een deugddoende lunch in de brasserie waar we het eerder over hadden) en naar het iets verderop gelegen bikepark Sentiers du Moulin te rijden. We willen namelijk zelf eens aanschouwen waarom deze spot op korte tijd zoveel naam heeft gemaakt in de mountainbikescene van Quebec.
In het bikepark Sentiers du Moulin worden we verwelkomd door Nicolas Sauvé, een ex-pro-snowboarder die in 2015 nog de X-Games wist te winnen (alsjeblieft) en zich nu aan het omscholen is tot mountainbiker. En ook de directeur van het bikepark, Eric Gagnon, zal ons vergezellen.
Het decor ziet er compleet anders uit. Hier geen esdoorns en goudgele bladeren, hier overheerst het groen van de varens en de sparren met het witgrijs van de berkenbomen en het graniet op de bodem.
Het bikepark telt 35 kilometer aan trails waarvan er 15 ook in de winter benut worden met fatbikes. Dit lijkt niet veel, maar in werkelijkheid is dit ruimschoots voldoende om er een dag door te brengen. Er zijn trails voor alle niveaus, maar zoals (bijna) overal in Quebec zijn deze niet gemaakt om snel op te rijden. Vermits er hier geen skiliften zijn, vereist het ook een zekere inspanning van jouw zijde om van de ene trail naar de andere te rijden. Een goede trailbike is hier dan ook veel interessanter dan een enduromachine. Gelukkig is het geen straf om hier bergop te moeten rijden, zo mooi is het hier. En omdat de chrono niet meeloopt, hoef je je ook niet te haasten om boven te geraken.
Net als in Lac-Beauport zijn de trails ook hier vergeven van de wortels. Daarnaast werden er ook houten loopbruggen, jumps en kombochten aangelegd om alles nog wat leuker te maken. De routes black en double black schrikten ons niet af. Met een zekere technische bagage zijn deze trouwens doenbaar voor iedereen, zelfs met een geringere veerweg.
Men heeft hier zijn uiterste best gedaan om alle natuurlijke obstakels zo veel mogelijk te integreren, zoals bijvoorbeeld deze enorme granieten rotsblokken. De grip op die rotsblokken is fenomenaal, waardoor zelfs de steilste stroken waarvan je maag omkeert minder erg blijken dan verwacht. We haasten ons dan ook snel terug naar boven voor een tweede run …
Het is omdat de nacht invalt dat we in onze remmen knijpen, anders hadden we er nog rondgereden. Gelukkig wil dit niet zeggen dat onze roadtrip er al opzit, want we trekken verder naar een andere MTB-hotspot in Quebec. De naam daarvan zal je zeker en vast bekend in de oren klinken …
Weet je al waar we naartoe gaan? Jawel, het vervolg van onze trip gaat naar Mont-Ste-Anne, bekend van de world cup MTB, maar dat we nu op een heel andere manier zullen ontdekken. Tot binnenkort!
Link: http://sentiersdumoulin.com/fr/accueil/
De andere artikels van onze trip vind je hier:
– #1 : Saint Raymond en Shannahan
– #3: Mont-Sainte-Anne