OS Parijs 2024: boven onze verwachtingen

Na Tokio in 2021, welkom in Élancourt voor de MTB-evenementen van de Spelen van Parijs 2024.

Beginnen doen we met de winnaars in het zonlicht te plaatsen, aangezien ze geschiedenis hebben geschreven. Pauline Ferrand-Prévot schonk zichzelf de laatste titel die nog ontbrak op haar palmares. Bij de mannen kregen we een spannende strijd te zien tussen favoriet Tom Pidcock en de Fransman Victor Koretzky, resulterend in een tweede olympische titel op rij voor de Brit. We vertelden je dit allemaal in detail in volgende artikels:

• OS Parijs 2024 | MTB vrouwen: Pauline Ferrand-Prévot, eindelijk gekroond
• OS Parijs 2024 | MTB mannen: Koretzky vs Pidcock, een duel op het scherpst van de snee

Voor dit artikel besloten we om deze historische mountainbike-races mee te beleven langs de andere kant van het lint, tussen het publiek.

Van een stortplaats tot een olympisch parcours

Om een MTB-wedstrijd te organiseren heb je onvermijdelijk een circuit nodig, en daarvoor viel het oog van het Olympisch Comité op de heuvel van Élancourt. Deze heuvel, een oude zandsteengroeve, ligt in de directe nabijheid van de locatie van de BMX-wedstrijden (Saint-Quentin-en-Yvelines) en het baanwielrennen (Vélodrome van Saint-Quentin-en-Yvelines) en blijkt het hoogste punt te zijn in Île-de-France (231 m).

Het nieuw aangelegde circuit ontdekten we vorig jaar voor het eerst tijdens het test-event dat als generale repetitie dienstdeed voor de organisatie (logistiek, transport, ticketing, flow, enz.). Ook werd er aan het begin van de zomer een trainingssessie georganiseerd om hier en daar nog wat zaken te verfijnen.

“Er waren hier al mountainbikeroutes, maar niet zoals nu”, weet deze lokale supporter en mountainbiker uit Élancourt ons te vertellen. “Het is ongelooflijk wat voor werk ze hier hebben verricht, het is indrukwekkend om te zien. En dan te bedenken dat we op hetzelfde circuit kunnen rijden als de olympische kampioenen, dat is waanzin”, gaat hij door.

Want jawel, dit olympische circuit zal na de Spelen behouden blijven en toegankelijk worden voor het publiek. Er zullen hier en daar wat aanpassingen gebeuren zodat het circuit voor iedereen veilig zal zijn en om perfect samen te bestaan met andere faciliteiten op de heuvel, zoals ruimtes om uit te rusten en te ontspannen, wandelroutes, speelzones voor kinderen, … De toegang voor het publiek is gepland voor het eerste kwartaal van 2025.

Nog voor de wedstrijd vloeide er al heel wat inkt over dit MTB-circuit. “Het is een gravelwedstrijd” of “ze hadden op zijn minst een echt mountainbikeparcours kunnen nemen” of “het is zoals het mountainbiken uit de jaren 90” lazen we op de sociale media …

Het 4,3 km lange circuit ligt bezaaid met talloze kunstmatige obstakels, biedt weinig rust en vereist een nauwkeurige stuurmanskunst. Het parcours is inderdaad minder ruw dan de meeste wereldbekermanches, maar we hebben hier te maken met een olympisch parcours, dat altijd heel bijzonder is, maar daarom niet minder mountainbike! Vooral omdat het voor de toeschouwers een hele mooie show bood, zowel op het kleine scherm als live.

Vergeleken met een wereldbeker waar het mogelijk is om de paddocks van de verschillende teams te ontdekken en dicht bij de fietsen en je favoriete renners te komen, is de toegang tot de standen en de nabijheid van de atleten veel beperkter (om niet te zeggen niet-bestaand) op een olympisch evenement. De tech en feed zone waar de renners hun bidons aannemen (zoals op de foto links waar Pauline Ferrand-Prévot een gel pakt of op de foto rechts waar Chiara Teocchi zichzelf met water besprenkelt tegen de hitte) en waar de mecaniciens wachten in geval van een mechanisch probleem, konden we wel probleemloos aanschouwen.

Sfeer en supporters: een onvergetelijk moment

Met 15.000 verwachte toeschouwers – op zondag waren er volgens de eerste berichten 13.000 toeschouwers getuige van de triomftocht van Pauline Ferrand-Prévot – zag het er alvast goed uit voor de sfeer.

Wie kippenvel krijgt van aanmoedigingen en gezang, kan zich met deze audio-opname – die gemaakt werd op zondag – onderdompelen in de sfeer alsof je er zelf bij was.

Als je ooit al een internationale mountainbikewedstrijd in Frankrijk hebt meegemaakt, weet je in hoeverre het blauw-wit-rode publiek hun rol ter harte kan nemen … zeker als er een Franse renner op de voorgrond treedt! Het legendarische WK in Les Gets, in 2022, zit nog bij velen in het geheugen gegrift.

En het Franse publiek kwam zijn reputatie na! Het massaal opgekomen publiek laat door middel van gezichten, vlaggen, pruiken, … zien wie hun favoriete renner of renster is. We zijn in Frankrijk en het publiek hoopt van harte een Franse atleet te zien winnen!

Aan de kant van het circuit verraadde het t-shirt Kevin Allemand, bij SR Suntour de verantwoordelijke voor de veringen waarmee Pauline Ferrand-Prévot en Tom Pidcock rijden. “Uiteraard zou ik graag zien dat Pauline en Tom dit weekend winnen, het zou een mooie bekroning zijn voor al het werk van de afgelopen jaren. Er waren niet echt lastminute aanpassingen. De renners waren tijdens het testevenement al op het circuit komen rijden en we hadden gegevens verzameld, maar de instellingen zijn niet hetzelfde als op de andere circuits, dat wel”, legt Kevin uit.

In de Franse menigte laten ook enkele buitenlandse supporters het puntje van hun neus zien.

Ook de regerende olympische kampioen, de Brit Tom Pidcock, heeft zijn fanclub meegebracht.

Maar ook een hele reeks andere nationaliteiten zijn vertegenwoordigd, waarbij de supporters soms van heel ver zijn gekomen.

Ook de supporters van Puck Pieterse zijn aanwezig!

Iets verderop ontmoeten we de zus van ene Evie Richards (Britse renster bij het Trek Factory Racing Team). “We zijn hier met het hele gezin om Evie te zien, onze ouders staan daar. Ze zal winnen, dat weet ik zeker”, lacht ze ons toe.

Dat is ook het bijzondere van de Olympische Spelen: de familieleden van de atleten en hun staf behoren tot het publiek. Hallo Stéphane Tempier en Théo Mougenel van het Decathlon Ford Racing Team die Emeline Detilleux, Samara Maxwell en Savilia Blunk komen aanmoedigen.

De vrijwilligers: kwantiteit en kwaliteit!

Dit alles zou niet mogelijk zijn zonder het hele team van vrijwilligers dat op het terrein aanwezig is. In totaal stemden bijna 600 mensen ermee in hun tijd te besteden aan de organisatie van een dergelijk evenement om alles in goede banen te leiden.

Naast het vervullen van essentiële functies, zijn de vrijwilligers ook heel gemotiveerd. Het is een genot om te zien en het speelt een grote rol in de beleving van de toeschouwers die met een glimlach begeleid en/of geïnformeerd worden.

“Ik ben een mountainbiker. Wat mij motiveerde was om echt deel te nemen aan het evenement, het van binnenuit te ervaren. Het is een beetje alsof ik mijn steentje in het gebouw heb gestoken”, vertelt de eerste vrijwilliger die we vlak bij het circuit tegenkomen.

Op een ander kruispunt op het circuit geeft Yan toe dat het wel wat tijd kost. “Vorig jaar hebben we deelgenomen aan het testevenement en nu zijn ​​we sinds dinsdag aanwezig. Gelukkig werden we verwend (lacht)! We kregen een kledingpakket met daarin diverse t-shirts, technische broeken, sokken, een paar schoenen, een jas en zelfs een horloge”, vervolgt de vrijwilliger.

Voor Séverine gaf haar vrijwilligerswerk bij het MTB-evenement haar de kans om deze discipline en de heel bijzondere sfeer ervan te ontdekken, aangezien ze gepassioneerd is door tafeltennis.

“Voor mij zijn de Olympische Spelen als evenement ongeëvenaard, ongeacht de sport”, zegt Guillaume.

“Ik denk dat Pidcock de deur een beetje heeft dichtgedaan, maar live ging het echt snel”, vertelt Pauline, de enige persoon die de beroemde inhaalactie van Tom Pidcock op Victor Koretzky live heeft gezien. “Vrijwilliger zijn was een droom sinds de aankondiging van de Spelen in Parijs en die is uitgekomen. Het was een fantastische ervaring”, aldus Pauline.

Olympische emoties: kippenvel

Of het nu door een explosie van vreugde was, of door gevoelens van spanning en teleurstelling, deze Spelen van 2024 hebben ons allemaal kippenvel bezorgd!

Niemand bleef onberoerd bij de olympische titel van Pauline Ferrand-Prévot, de enige titel die nog op haar palmares ontbrak.

Een paar ronden voordat ze over de streep reed, zagen we een mengeling van stress en opwinding bij de mensen die dicht bij de olympische kampioene staan. “Ze zal het doen, ze zal het doen”, herhaalt haar moeder als een mantra.

Eens de finish overschreden en de titel binnen is, nam de druk af en overspoelde de vreugde de Française, haar familie, maar ook het hele publiek dat meeleefde met deze grote kampioene.

Deze druk en spanning voorafgaand aan de finish was de volgende dag alleen maar intenser bij de mannen, waarbij de olympische titel tot de laatste meters fel betwist werd door de uittredende olympische kampioen Tom Pidcock en de Fransman Victor Koretzky.

Er is nog minder dan een halve ronde te gaan, maar het lijkt een eeuwigheid te duren, iedereen houdt zijn adem in!

De naasten van de drie renners aan de leiding staan het dichtst bij de finish en kijken naar de afloop zonder stil te kunnen blijven staan.

De rest van het verhaal is gekend. Koretzky slaagde er niet in om net als Pauline Ferrand-Prévot de dag voordien, het goud in eigen land te houden. De teleurgestelde Fransman krijgt de steun van het publiek dat de Marseillaise begint te zingen om zijn zeer goede race te vieren.

Hoewel hij dicht bij het goud was, zal een zilveren medaille voor zijn familie en zijn publiek ongetwijfeld een onvergetelijke herinnering blijven.

Tom Pidcock barst in tranen uit terwijl hij discreet zijn tweede opeenvolgende olympische titel viert … onder het gefluit van een deel van het respectloze publiek. De teleurstelling van de Franse clan is legitiem, maar deze kan op een positieve manier worden uitgedrukt door zijn favoriete coureur toe te juichen, en niet door een gebrek aan respect jegens zijn concurrenten. Het gaat hier slechts om een ​​deel van het aanwezige publiek, dat ook al zou het een minderheid zijn, binnen sportevenementen niet eens zou mogen bestaan.

Uit protest tegen het feit dat ze op deze manier uitgejouwd worden, houdt de moeder van de olympische kampioen eenvoudigweg haar Britse vlag omhoog voor het Franse publiek. Een symbolische maar betekenisvolle reactie.

Zodra de sterkste emoties zijn weggeëbd, worden alle deelnemers gefeliciteerd tijdens de ceremonie. Wat een weekend!

Bedankt Parijs 2024 voor dit onvergetelijke moment, bedankt aan de renners voor deze spannende races, bedankt aan de vrijwilligers voor het welkom en bedankt aan jullie allemaal, supporters, lezers en wielerliefhebbers!