OS Tokio 2020 | XCO Mannen: Tom Pidcock, de inzegening

Wat een wedstrijd! Met emoties en wendingen van start tot finish, geweldige gevechten, sterke rijders en een prachtig parcours was het XCO mountainbike-evenement voor mannen op de Olympische Spelen van Tokio een succes op alle niveaus. Drie dagen voor zijn 22ste verjaardag, en terwijl hij nog bij de beloften zou mogen/moeten rijden, won het Britse wonderkind Tom Pidcock de Olympische titel na een perfecte race. Herbeleef deze historische dag via onze exclusieve portfolio:

Belangrijke opmerking: de renners werden toegejuicht door het publiek! De Spelen worden inderdaad geacht zonder toeschouwers rond de arena’s te worden gehouden, maar Izu, de stad waar het mountainbikeparcours zich bevindt, ligt in een andere prefectuur dan Tokio (Shizuoka). Daar zijn de Covid-regels anders, om niet te zeggen beter, en de organisatoren hebben dan ook besloten toeschouwers toe te laten op het parcours. Dit jaar is mountainbiken dan ook een van de weinige disciplines die zullen kunnen plaatsvinden alsof er niets gebeurd is. Een mooie meevaller!

Wat het parcours zelf betreft, kenden sommige renners het reeds van het testevenement in oktober 2019 en we weten dat het bijzonder aantrekkelijk is. Zenuwachtig, technisch, mooi en op zijn zachtst gezegd spectaculair, de renners hebben er plezier en het is een groot succes. Sommigen zijn tijdens de training wel ten val gekomen, zoals Jordan Sarrou zaterdag, maar zonder enige ernst en zonder dat het hun mening beïnvloedde. De organisatie is erin geslaagd zeer kunstmatige secties bestaande uit enorme rotsen af te wisselen met natuurlijkere passages (vaak steil, op hellingen en in het stof) om een moderne omloop te creëren waarvoor men zich niet hoeft te schamen in vergelijking met de beste wereldbekerparcoursen.

Door het kleine deelnemersveld kunnen sommige rijders voor een verrassing zorgen.

Als het op voorspellingen aankomt, was het moeilijk om te weten wie er vandaag op het podium ging staan. Aan de ene kant hadden we de terugkeer van de twee “youngsters” Tom Pidcock en Mathieu Van der Poel. De eerste komt terug van een blessure, de tweede van een wegseizoen met een gele trui in de Tour de France. Gingen ze hun groot talent bevestigen? Aan de andere kant, de “gebruikelijke” leiders van het seizoen, zoals Mathias Flückiger en Ondrej Cink. En daarnaast ook nog de verwachte medaillekandidaten zoals de twee Fransen Jordan Sarrou en Victor Koretzky, legende Nino Schurter, Anton Cooper… Zonder Henrique Avancini te vergeten, die de World Cups van Leogang en Les Gets miste om zich thuis beter voor te bereiden, en vele andere renners die dankzij het kleine peloton (slechts 38 renners) voor een verrassing kunnen zorgen.

Het is 15u in Tokio, en de start wordt gegeven! Victor Koretzky neemt de beste start, maar al snel neemt zijn KMC-Orbea-teamgenoot Milan Vader de leiding. De rijders vertrekken voor een startronde, gevolgd door 7 volledige ronden en in dit stadium gaat het er vooral om in de juiste positie te komen en niet verrast te worden. Verrassen is precies wat Avancini probeert te doen in de eerste ronde. Op kop van een peloton dat zich begint uit te strekken, neemt de Braziliaan enkele keren een paar meter voorsprong zonder echt aan te vallen. Maar Nino Schurter en Milan Vader houden hem in de gaten en laten hem niet ontsnappen.

Een paar honderd meter verder, terwijl de renners afdalen, komt de eerste grote wending in de wedstrijd: Mathieu Van der Poel mist de Sakura Drop volledig en valt spectaculair op de grootste sprong van het circuit! De Nederlander had de plank verwacht die er tijdens de trainingen lag, en zijn voorwiel duikt in het gat en laat hem enkele meters naar beneden tuimelen (zie hier voor beelden en meer info).

Zichtbaar versuft en met een rug- of heupblessure heeft hij bijna een minuut nodig om te herstarten, waarmee hij elke hoop op een medaille of titel in het land van de rijzende zon verliest. Uiteindelijk verlaat hij de race een paar ronden later, overmand door pijn en teleurstelling.

Een enorme val en Mathieu Van der Poel verliest alle hoop op een titel of medaille.

In de wedstrijdbriefing was duidelijk aangegeven dat de plank ging worden verwijderd voor de wedstrijd. Milan Vader zou bovendien MVP eraan hebben herinnerd dat hij ging moeten springen. Een betreurenswaardige en, het moet gezegd worden, een beetje domme fout, maar gelukkig had het geen ernstige gevolgen, Van der Poel heeft op het moment van het schrijven van dit artikel het ziekenhuis reeds ongedeerd verlaten.

In de tweede ronde gaat de Zwitserse armada in de aanval. Eerst alleen, dan samen of elk op hun beurt, Nino Schurter en Mathias Flückiger vallen één, twee, drie keer aan… Elke poging wordt door de concurrentie opgevangen, maar het ritme is zeer hoog en doet iedereen pijn, zozeer zelfs dat de concurrenten één voor één breken. Minder dominant dan 5 jaar geleden, laat Nino Schurter niettemin zien dat hij zijn titel niet zonder slag of stoot opgeeft! Als ze aan de derde ronde beginnen is enkel Tom Pidcock erin geslaagd hen bij te benen.

Achter hen volgen Victor Koretzky en Anton Cooper op enkele seconden, gevolgd door een trio bestaande uit Henrique Avancini, Luca Braidot en Milan Vader. Ondrej Cink rijdt rond op een 9de plek en is alleen in de achtervolging, terwijl Jordan Sarrou, na een niet al te goeie start, rond de 10de plaats zit met Alan Hatherly en Vlad Dascalu.

De situatie blijft hetzelfde in de derde ronde, of toch bijna. Vooraan rijdt Anton Cooper achter de drie leiders, en komt soms op het punt om terug bij de kop te komen. Victor Koretzky is niet alleen meer, want hij heeft een nieuwe sterke metgezel in de persoon van Ondrej Cink. De Fransman is technisch zeer sterk en de Tsjechische renner is de betere klimmer. Als de twee renners samenwerken kunnen ze het gat van een dikke tien seconden misschien dichten op de kopgroep.

Eenmaal we de vierde ronde halfweg zijn kiest Tom Pidcock om stevig te versnellen. De Brit valt aan op een klim met twee mogelijke lijnen, precies op het moment dat Cink en Koretzky terug gingen aansluiten. Als logisch gevolg daarvan maken de twee mannen de brug niet en is het enkel Mathias Flückiger die Pidcock enigszins kan beantwoorden, terwijl Schurter en Cooper niet meer kunnen volgen.

Pidcock weet dat hij Flückiger op afstand moet houden en gedurende meer dan een ronde vechten de twee rijders een hevig duel uit met minder dan 10 seconden afstand tussen beiden. Het stof maakte het parcours erg lastig, maar de Brit maakt veel minder technische fouten dan in het begin van de wedstrijd en slaagt erin zijn kleine voorsprong te behouden. Uiteindelijk is het Flückiger die uitglijdt op een klim en even te voet komt te staan. Voor Pidcock zijn deze kostbare seconden een enorme meevaller!

Een nieuwe renner komt op het strijdtoneel: David Valero komt meevechten voor een medaille!

Met nog twee ronden te gaan, lijken de eerste en tweede plaats beslist, maar de strijd om de derde plaats is nog in volle gang. Koretzky, Cooper en Schurter rijden nog samen en krijgen al snel gezelschap van Ondrej Cink, die zich geen vragen stelt en meteen de leiding neemt. Maar niet voor lang, want enkele minuten later zien we hem gedesillusioneerd wandelen met een lekke achterband. Toch verbaast ons dit wedstrijdfeit niet echt, want de Tsjech staat bekend om zijn technische tekortkomingen tegenover zijn rivalen en op zo’n circuit moest hij waarschijnlijk zijn grenzen verleggen om in de afdaling bij te blijven.

Met de opgave van Cink is het een andere renner die de kleine achtervolgende groep doet ontploffen: na een volledig mislukte start (35ste op het einde van de startronde), komt de Spanjaard David Valero beetje bij beetje terug naar voor en maakt hij de aansluiting met het trio bij het begin van de laatste ronde! Hij versnelt en alleen Nino Schurter kan hem volgen, ook al zit Victor Koretzky niet ver achter.

Solo aan de finish, verstrikt in zijn vlag en in tranen, neemt Tom Pidcock de tijd om te genieten voor hij de finishlijn passeert. Op 21-jarige leeftijd en slechts 8 weken na zijn sleutelbeenbreuk, is hij de Olympische XCO mountainbike kampioen! Dit is de absolute inzegening voor de Britse renner, na een race die hij van start tot finish beheerste. Hij rijdt normaal voor de wegwielerploeg Ineos-Grenadiers, maar verklaarde dit jaar meermaals dat mountainbiken zijn hart heeft gestolen en dat hij “geboren is om op een mountainbike te rijden”. Dit geeft ons de hoop dat we hem vaker zullen zien in het mountainbiken…

Mathias Flückiger eindigt op de tweede plaats, een resultaat waar hij zeer tevreden mee is. De Zwitser gaf alles wat hij had en probeerde verschillende keren om de zaken in zijn voordeel om te draaien, maar Pidcock was gewoon te sterk. Met regen, die morgen verwacht wordt voor de vrouwenrace, had het misschien anders kunnen zijn … In afwachting van Lars Forster en Filippo Colombo in de komende jaren, is hier de nieuwe vaandeldrager van het Zwitserse XCO-mountainbiken!

En voor de derde plaats? Tot ieders verrassing slaagt David Valero erin zich te ontdoen van Nino Schurter en komt hij alleen over de finish, enkele seconden voor de Zwitser die alleen maar zijn nederlaag kan toegeven! Valero is geen onbekende, hij had een uitstekend seizoen in 2017 (2de in Nove Mesto, 4de overall in de wereldbeker) maar hij was sinds 2019 teruggevallen in de hiërarchie en we hadden niet verwacht dat hij vandaag met een medaille naar huis ging gaan.

De Spanjaard had zich duidelijk perfect voorbereid op deze race en dat wierp zijn vruchten af. Zijn uitstekende wedstrijdindeling verdient lof, want hij eindigde met de beste rondetijden op de 5de, 6de en 7de ronde. Zijn laatste supersonische ronde is trouwens de beste tijd van de wedstrijd! Voor de anekdote, dit resultaat doet vreemd genoeg denken aan dat van zijn landgenoot Carlos Coloma in Rio, die toen verraste door het brons te nemen in de laatste ronde na een prachtig gevecht met Maxime Marotte.

Nino Schurter vocht tot het einde voor een medaille maar eindigde helaas naast het podium in wat waarschijnlijk zijn laatste Olympiade was. In het begin van de wedstrijd droomden we van een comeback van de grote Nino op het hoogste niveau, maar de Zwitser werd, zoals (te?) vaak dit jaar, in Tokio geklopt door een sterkere renner. Zonder spijt animeerde hij de hele race en toonde veel klasse door als eerste Tom Pidcock te komen feliciteren! Hij zal Julien Absalon waarschijnlijk nooit inhalen op de lijst van Olympische overwinningen en misschien ook niet op het aantal World Cup overwinningen, maar hij zal zeker een van de grootste legendes uit de XC geschiedenis blijven.

Een paar seconden achter Schurter kwam het tot een sprint tussen Victor Koretzky en Anton Cooper voor de vijfde plaats! Er is een fotofinish nodig om aan te tonen dat de Fransman het beste zijn fiets naar voor gooide. In de Wereldbeker zou een vijfde plaats een podium betekenen, maar dat is niet het geval op de Olympische Spelen. Er is onvermijdelijk een vleugje teleurstelling omdat het podium gedurende het grootste deel van de race zo dichtbij was, maar hij maakte geen fouten en racete op een heel eerlijke manier, zonder overbodige inspanningen. De 4 mannen voor hem waren vandaag gewoon sterker, dat is het lot van eendagswedstrijden.

Voor Nederland eindigde Milan Vader uiteindelijk als 10de, zo’n dertig seconden achter Jordan Sarrou. Net als in de wereldbeker maakte hij een zeer goede start om dan iets te veel af te zakken, maar hij slaagde erin zich te herstellen voordat hij volledig parkeerde. Met een 10de plaats voor zijn eerste Olympische Spelen op 25-jarige leeftijd, is dit een resultaat waarop hij kan verderbouwen voor de komende jaren.

Voor België eindigde Jens Schuermans op de 18de plaats. Tegenover een veel kleiner veld dan in de World Cup was er ruimte om beter te doen en hij zegt zelf “teleurgesteld te zijn met het resultaat” maar net als de anderen zal hij nu kunnen nadenken over de volgende stappen. Eerst nog voor dit seizoen, met de hervatting van de Wereldbeker begin september in Lenzerheide, en dan voor het kwalificatieproces voor Parijs 2024, dat snel zal komen!

Resultaten:

1. Tom Pidcock (GBR), 1:25:14
2. Mathias Flückiger (SUI), + 0:20
3. David Valero Serrano (ESP), + 0:34
4. Nino Schurter (SUI), + 0:42
5. Victor Koretzky (FRA), + 0:46

[gview file=”https://www.vojomag.com/app/uploads/2021/07/OG2020-_MTB_C77_MTBMXCTRY-FNL-000100-.pdf”]