Test | Chiru Kegeti: avontuurlijke gravelbike
Door Jurgen Groenwals -
De Chiru is een Tibetaanse antilope die voor jagers en stropers erg gewild is voor zijn bijzonder fijne vacht. De Chiru leeft op grote hoogte op erg lastig en onherbergzaam terrein. En laat dat nu net exact zijn wat Chiru ook verlangt van zijn fietsen: presteren in de zwaarste omstandigheden.
Chiru maakt mountainbikes en endurancebikes, in carbon of titanium. Het zijn bikes voor avonturiers die zich niet op pad willen begeven met een dertien-in-een-dozijn productiefiets. Chiru is het geesteskind van de Fransman Pierre-Arnaud Le Maignan. Pierre Arnaud leerde het vak toen hij als ingenieur aan de slag was om stresstests op nieuwe fietsontwerpen te doen. Van daaruit was de stap tot het ontwerpen van producten uit carbonvezel en designontwerpen voor mountainbikes maar een kleintje. Pierre-Arnaud was een tijdje de eigenaar van een bedrijfje dat custom auto-onderdelen ontwierp, zowel in metaal als in carbon. Maar de passie voor innovatieve fietsontwerpen nam de overhand en in 2019 zag Chiru het levenslicht. Met zijn ervaring en kennis, een race-achtergrond en eindeloze testsessies, was Pierre-Arnaud in staat unieke high-end mountainbikes en gravelbikes te ontwerpen. Vorig jaar hebben we van Chiru ook al de Divider getest, een fiets die het midden houdt tussen een mountainbike en gravelbike.
De fiets die wij getest hebben, is de Vagus+. Vrij vertaald zou het Latijnse woord, Vagus, zoveel als zwerver of vagebond kunnen betekenen. Wel, de vlag dekt alvast de lading bij deze Chiru Vagus: een fiets om mee te gaan zwerven, de wereld rond te rijden, je tentje op te slaan en te genieten van een sterrennacht en ’s anderdaags verder te bollen. Maar … de door ons geteste Vagus+ was een prototype dat ondertussen plaats heeft geruimd voor de Chiru Kegeti.
De Vagus was door Pierre-Arnaud oorspronkelijke ontworpen om de Silk Road Mountain Race in Kyrgyzstan te betwisten. Twee maanden voor de start, tijdens een testrit in de Franse Zuidelijke Alpen, bedacht Pierre-Arnaud echter dat een fiets met smalle banden weinig comfortabel zou zijn op de Silk Road. Dus werd het design aangepast naar bredere banden (29×2.2″). Een derde plaats in de Silk Mountain Road race later kwam de inspiratie voor een nieuwe naam voor deze bike. De Kegeti was op 3900 meter de eerste bergpas die overwonnen moest worden.
Frame
Ook al is carbon ondertussen zowat algemeen aanvaard als het te gebruiken materiaal voor een fietsframe, toch gelooft Pierre-Arnaud stellig in titanium als materiaal voor zijn endurance-bikes. En daar valt meer dan zomaar een lans voor te breken. Met name voor hardtails of gravelbikes zorgt titanium door de hoge elasticiteitsgrens net voor dat tikje extra comfort en levendigheid waar een gravelbike zeker van kan profiteren. Komt daar nog bij dat titanium heel sterk is met een enorm hoge impactweerstand en geen last heeft van corrosie of metaalmoeheid. De filosofie van Chiru legt een focus op krachtoverbrenging, comfort en betrouwbaarheid. De keuze voor titanium past dan ook helemaal in die filosofie.
Het gebruikte titanium bij de Chiru Kegeti is 3AI/Z.5V (Grade9), een legering waarbij 3% aluminium en 2,5% vanadium toegevoegd wordt. Grade9 titanium is sterker en makkelijker bewerkbaar dan andere titaniumlegeringen. De gebruikte buizen zijn double butted en koud bewerkt.
Het tapered balhoofd met daarin het Chiru-logo verwerkt, is wel heel erg fraai.
Het Kegeti-frame is compatibel met wielen van ofwel 700cc maar ook klaar voor 29″-wielen waar je dan een 2.2”-band rond legt. Het definitieve frame is voorzien van een nog hogere tire clearance.
De verbinding van de staande achtervork met de zadelpenbuis is erg laag gehouden en wel om meerdere redenen: enerzijds is het hierdoor mogelijk om de lengte van de achtervork kort te houden waardoor de torsiestijfheid weer toeneemt. Rij je over gaten en bulten, dan geeft het achterwiel de impact via de staande achtervork door aan de zadelpenbuis die voldoende flexibel is om deze impact te verwerken. Kortom, een design met het oog op het optimaal overbrengen van je kracht en zijdelingse stijfheid.
Bikepackers hebben bagagemogelijkheden nodig. Het Kegeti-frame is voorzien van verschillende oogjes voor zowel tassen als spatbordjes. Je kan drie bidonhouders monteren en de voorste driehoek is ruim genoeg om zowel fullframe- als halve frametassen te plaatsen.
Een fraai staaltje vakmanschap op vlak van titaniumbewerking vinden we terug aan de dropouts.
Het frame is klaar voor zowel interne kabelgeleiding als externe. Intern is er zelfs de mogelijkheid voorzien een kabel te installeren voor een dropper post.
Volgens Chiru zou het gewicht van het frame in maat medium rond de anderhalve kilogram liggen.
Geometrie
De cijfertjes van de geometrietabel leveren ons weinig verrassingen op. Het is duidelijk dat de geometrie helemaal gericht is op het gebruik van een krom stuur en niet zozeer geschikt voor flatbars.
Met een balhoofdhoek van 70 graden en een zitbuishoek van 74 graden (maat medium) vallen we netjes in de graden die je verwacht op een gravelbike. Zowel chainstays als wielbasis zijn behoorlijk kort gehouden. In het terrein levert je dat een levendige en vaak speelse fiets op.
Met het bijzonder brede stuur op de Chiru Kegeti hadden wij toch iets meer problemen. Onderin in de beugels een helemaal comfortabele zithouding vinden was er met dit stuur voor ons niet bij. Een stuur is natuurlijk snel vervangen en er zullen ongetwijfeld rijders zijn voor wie dit wel werkt.
Onderdelen
We beginnen het overzichtje van onderdelen bij wat ons het meest opvalt, namelijk de Carbon Endurance Components-onderdelen. CEC is een ander geesteskind van … inderdaad Pierre-Arnaud Le Magnan. Toen hij in 2009 Chiru opgericht had en met twee wereldtitels in endurance racing onder de arm liep te pronken, ging Pierre-Arnaud verder op zoek hoe hij zijn fietsen nog performanter kon maken. Wielen en onderdelen kwamen hierbij al snel in zijn vizier. Twee jaar later was CEC een feit.
De Carbon Endurance Components-vork (CEC 501) is licht en stijf en biedt voldoende ruimte om banden tot 2.1” te monteren. CEC verweeft een Textreme Innegra-materiaal in de carbonvezels wat zorgt voor extra impactbescherming en trillingen dempt. Maar het frame en de geometrie van de Kegeti laten je ook toe een vork met 100 millimeter veerweg te monteren.
CEC zorgt uiteraard ook voor de velgen die in deze configuratie rond Hope-naven draaien. Ook hier zijn de sleuteltermen licht en stijf. Wat meer is, de wielset op onze testbike, is nog een oud model. De nieuwe Kegeti wordt met een CEC W24-wielset geleverd, wat meteen flink wat grammen op de weegschaal scheelt.
De 400S zadelpen is een carbon zadelpen met aluminium zadelbrug en titanium bouten. Met een gewicht van slechts 195 gram is het een lichtgewicht zadelpen met een diameter van 27,2 millimeter.
Schakelen en remmen doen we met de Sram Rival 1-groep. Over de ergonomie van de greep is duidelijk lang en goed nagedacht. De palm van je hand rust perfect bovenaan de greep, schakelen en remmen gaat snel en nauwkeurig.
De Sram Rival achterderailleur maakt gebruikt van het bij Sram gekende Exact Actuation-schakelprincipe waarbij elke schakelklik aan de greep een 1:1 schakelbeweging aan de derailleur oplevert.
De Sram Rival-remmen bieden uitstekende remprestaties en controle in zowat alle omstandigheden. Het remmen is goed doseerbaar en zelfs in slechte weersomstandigheden kan je op een precieze kracht rekenen. Let in deze ook even op de montage van de remklauw die netjes tussen staande en liggende achtervork zijn plaatsje krijgt.
Het Rotor Rex-crankstel is robuust, stijf en licht. Het ovale QX1-kettingblad kent geen dood punt en maakt je trapbeweging soepeler.
Het Japanse Panaracer was een van de eerste bandenfabrikanten die volop mee op de graveltrein sprongen. Ondertussen heeft Panaracer een mooi en uitgebreid gamma banden specifiek voor gravelgebruik. De GravelKing SK is 43 millimeter breed, tubeless compatibel en heeft een noppenpatroon dat uitermate geschikt is voor zowel gebruik op de weg als op gravelwegen. Het karkas is voldoende stevig om misbruikt te worden en heeft een extra laag die lekrijden moet voorkomen. De SK in de benaming slaat op ‘Small Knobs’ en de ZSG compound die Panaracer gebruikt zorgt voor behoorlijk veel grip.
Chiru Kegeti: de terreintest
Een van onze tradities is dat we elke fiets de we binnenkrijgen, allereerst aan de haak hangen om het gewicht na te gaan. Onze weegschaal tikt af op 9,34 kilogram. Dat is niet bijzonder licht, maar je dient bij deze Chiru Kegeti in het achterhoofd te houden dat duurzaamheid de voorrang heeft gekregen op een vederlichte bike.
Titanium is niet het lichtste materiaal om bikes mee te maken en dat maakt dat de Kegeti stevig is zonder belachelijk zwaar te worden, een euvel dat je wel eens vaker krijgt met gravelbikes of bikes geschikt voor bikepacking. In die optiek is 9,34 kilogram perfect te verantwoorden.
We hebben de Chiru Kegeti bijna uitsluitend op Vlaamse en Vlaams-Brabantse wegen getest. Die wegen varieerden van gewone asfalt tot de typische boerenveldwegels tot de minder extreme stukjes op een mountainbike- en cyclocrossparkoers. Al snel kwamen we erachter dat de Kegeti een uitstekende ‘compagnon de route’ kan zijn voor al je fietsavonturen.
Het titanium zorgt voor het nodige comfort en stelt je in staat ook urenlang heerlijk hard door te hameren. Nee, je zal nooit de snelste van het pak worden, maar aan het eind van de dag spring jij gewoon minder vermoeid van je fiets. Tentje zetten, potje koken, slapen en ’s anderdaags fris als een hoentje klaar voor de volgende etappe.
We schreven het reeds, maar de vorm van het stuur en de erg brede drop kan ons niet bekoren. Het blijft te lang zoeken naar een geschikte houding. Met de handen onderin de beugels bochtjes meepikken, levert niet meteen het meest vertrouwenwekkende gevoel op en remmen en schakelen in die positie is minder evident. Uiteraard is dit heel erg persoonlijk, een ander stuur monteren mag dan ook geen probleem zijn.
De Kegeti houdt wel van flink wat vaart maken en klimmen met minder dan tien kilogram onder de kont is nu ook niet bepaald een straf. Wat ons opviel, was de enorme stijfheid van het frame waarbij elke trap meteen resulteert in een voorwaartse beweging.
Op parkoersen met een opeenvolging van veel en snelle bochten zorgen die relatief korte chainstays voor een levendig en speels stuurgedrag. Maar ook in de afdaling of op rechte stroken op de weg geniet je van prima stabiliteit. Uiteraard kan je een gravelbike niet gaan vergelijken met een pure mountainbike, maar zelfs op een tikje brutaler terrein kan je toch behoorlijk goed uit de voeten met de Chiru Kegeti.
Schakelen en remmen gaat zoals je dat van een Sram-groep mag verwachten, snel en feilloos. Op en af, optrekken, terug remmen, versnellen, tot stilstand komen … de Kegeti (en met name de Sram Rival-groep) kwijt zich voorbeeldig van zijn taak. Komt daarbij dat de grip van de banden uitstekend is. Zowel onder krachtige remmanoeuvres als doorheen snel gereden bochten bieden de Panaracer GravelKing-banden een uitstekende grip.
Verdict
De Chiru Kegeti is een pure gravelbike, ontworpen voor zowel gebruik op de weg als op de heerlijkste gravel- en veldweggetjes. Het is een avontuurlijke fiets waarbij comfort gedurende dagenlange bikepacking-avonturen prioritair waren in de ontwerpfase. De Chiru Kegeti is comfortabel en snel en laat een levendige rijstijl toe. Heel erg ruig terrein zouden we er niet meteen mee gaan rijden, maar voor alle gravel- en bikepackingavonturen zou de Kegeti wel eens jouw trouwe metgezel kunnen zijn. De Chiru Kegeti gaat voor 4890 euro (al is dit afhankelijk van de gekozen afmontage) over de toonbank, een los frame kost 1890 euro. Frame plus de CEC 510-vork komen uit op 1990 euro.
Meer info op www.chirubikes.com
Onze test van de Chiru Divider: www.vojomag.nl/dossier-wat-is-een-gravelbike-we-zoeken-een-antwoord-aan-de-hand-van-zes-tests/?more=5-chiru-divider-gravel-zonder-limieten
Foto’s: Silk Road Mountain Race: Pierre-Arnaud Le Maignan