Test | Mondraker F-Podium Carbon DC RR: smile to the medal

Je hebt hem zeker al zien schitteren in de handen van Rebecca McConnell, die aan het begin van het seizoen drie wereldbekermanches won en nog steeds in de running is om het algemeen klassement te winnen. We hebben het over de Mondraker F-Podium, waar nu ook een “DC” (DownCountry) variant van bestaat met 115/120 millimeter veerweg. Het is deze versie, die op het eerste zicht veelzijdiger en aangepast aan bikers met meer gevarieerde profielen zou moeten zijn, die we hier hebben getest. Weet hij het beste van een pure XC-racefiets te behouden en er een minder race gerichte en nog leukere kant aan toe te voegen? Je vindt het antwoord in onze test!

Mondraker is gevestigd in de buurt van Valencia, in het zuiden van Spanje. Hun oorsprong ligt voornamelijk in de gravity wereld, met enduro en downhill. Maar het merk heeft ook altijd interessante short travel full-suspensions aangeboden, ook al stonden ze minder in de schijnwerpers, en hardtails (zie onze test van de Podium R in 2017, waar we mooie herinneringen aan overhielden).

Voor de komst van de F-Podium had Mondraker nooit een pure XC full-suspension in hun gamma. De Spanjaarden namen hun tijd om hun opkomst in deze zeer competitieve sector niet te missen. Waar we de eerste prototypes reeds in 2017 in de paddocks van het team zagen, werd de productieversie pas in de zomer van 2019 onthuld.

Van in het begin hadden we ook graag een versie met 120 millimeter veerweg en dropper gezien omdat we zo goed als zeker waren dat het uitstekende frame zo meer zijn volle potentieel zou kunnen benutten. Althans veel meer dan met 100 millimeter veerweg en klassieke zadelpen. Met de komst van deze Mondraker F-Podium Carbon DC (Downcountry) zijn onze wensen ingevuld.

Frame

Mondrakers hebben allemaal een herkenbaar uiterlijk en de F-Podium is geen uitzondering op de regel. Hij neemt de belangrijkste visuele aspecten over van de full-suspensions van het merk, met een voordriehoek die sterk doet denken aan de Podium (hardtail), vooral ter hoogte van de zeer taps toelopende bovenbuis.

Anderzijds werd de geïntegreerde stuurpen, die een tijdlang het visuele kenmerk van de Podium was, hier niet behouden. Ook bij de hardtail werd hiervan afgezien omdat deze oplossing – hoewel zeer esthetisch – zwaarder, minder praktisch en minder ergonomisch was. Maar zelfs met een meer klassieke vorm blijven de lijnen van deze Mondraker F-Podium bijzonder opvallend!

Voor het ontwerp van dit 100% carbon frame (met uitzondering van de kleine onderste link), benaderde Mondraker 3C, de op één na grootste Europese leverancier van koolstofvezels. Dit Duitse bedrijf, dat gewoonlijk werkt voor grote autofabrikanten of in de luchtvaartindustrie, had nog nooit een frame of fietsonderdelen gemaakt. Volgens Mondraker waren de eerste stappen moeilijk, maar het resultaat is minstens zo goed als ze gehoopt hadden.

Uit deze samenwerking is het Stealth Air Carbon-procedé ontstaan, dat tot doel heeft complexe vormen mogelijk te maken en de beste verhouding tussen gewicht en stevigheid op de markt te brengen. Het naakte frame weegt 1735 gram, wat het net onder de grens van 2 kilogram brengt met schokdemper en al zijn kleine accessoires. De in Duitsland ontwikkelde knowhow werd vervolgens overgebracht naar Mondrakers gebruikelijke partner in Taiwan, waar alle frames worden vervaardigd alvorens in Spanje te worden geassembleerd.

Wat de kleine details betreft, merken we dat de F-Podium de leeftijd van zijn ontwerp verraadt met de klassieke kabelgeleiding die voorbij de balhoofdbuis is geïntegreerd, terwijl op de nieuwste en populairste fietsen de kabels meer en meer ter hoogte van de stuurpen worden geïntegreerd. Dit gezegd zijnde, is deze “old school” oplossing niet onaantrekkelijk en is dit soms ook eenvoudiger en praktischer dan sommige ingewikkelde systemen waarbij men zich afvraagt hoe de kabels in kleine gaatjes bij het balhoofd en door onmogelijke hoeken moeten worden geleid om vervolgens door het frame lopen.

De eigen remklauwhouder heeft de vorm van een fraai bewerkt stuk aluminium dat de boorpunten in de carbon achterbrug moet optimaliseren en de Postmount bevestigingspunten van de achterremklauw moet compenseren. Er is ook een speciale inspanning gedaan om de linker liggende achtervork te beschermen tegen de ketting. Niet alleen om het frame te sparen, maar ook en vooral om de geruisloosheid van de fiets te garanderen. Dit punt is een erfstuk uit de downhill en de enduro, maar het is ook bijzonder aangenaam om in XC op een stille fiets te rijden.

Veerweg

Achteraan gebruikt de F-Podium de Zero Suspension die op alle F-Podium fietsen zit. In dit systeem met een virtueel scharnierpunt is de schokdemper zwevend tussen de twee links gemonteerd. Het doel van deze architectuur is om het pompen te verminderen. Zero betekent geen pompen, geen terugslag en geen blokkering bij het remmen. Dit zal in het veld moeten worden geverifieerd.

De kinematica maakt bovenaan gebruik van een koolstof link uit één stuk om de stijfheid van het geheel te garanderen, wat vaak een zwak punt is bij een virtueel draaipunt. In dezelfde geest zijn de assen overgedimensioneerd (15 millimeter tegen 12 millimeter bij de andere modellen van het merk). De onderste link is van aluminium.

Oorspronkelijk was de veerweg van dit model ingesteld op 100 millimeter. Dit is nog steeds het geval op twee modellen, de F-Podium en de F-Podium R. Maar door over te schakelen van een 185 millimeter lange demper met een slag van 47,5 millimeter naar een 185*50, stijgt de hier geteste DC-versie (aangeboden in 3 set-ups) achteraan naar een veerweg van 115 millimeter. Op onze testversie is, net als op alle DC-modellen, een RockShox SID Luxe-demper gemonteerd.

Dit is een harmonieuze combinatie met een 120 millimeter vork, in dit geval de Rockshox SID Ultimate. De modellen met 100 millimeter veerweg achter zijn uitgerust met 110 millimeter vorken. Het verschil is subtiel maar zeer merkbaar in het veld, zoals we later zullen zien.

Zowel de voor- als achtervering zijn uitgerust met een lockout op het stuur, en dat zowel op de downcountry- als de crosscountry-versie. Aangezien de DC-versies zijn uitgerust met een dropper, is er gekozen voor een RockShox-twistgrip om de bediening van de zadelpen onder het stuur niet te verstoren. In principe is het ingenieus, maar in de praktijk leverde dit systeem ons veel problemen op. De kabelgeleiding naar de demper is vrij ingewikkeld en toen we de fiets ontvingen was de kabel te kort waardoor hij niet goed zat en wrijving veroorzaakte. Het resultaat was dat de draaigreep moeilijk te hanteren was en de neiging had uit zichzelf te draaien in plaats van de vering te vergrendelen. Uiteindelijk kwamen we met een oplossing die voldeed, maar nog steeds niet optimaal was. Een punt om te herzien!

Geometrie

Op papier was de XCO Geo-geometrie (een evolutie van de beroemde Forward Geometry die het merk zo dierbaar is) vernieuwend toen de fiets werd uitgebracht en ze is vandaag de dag nog steeds bijzonder relevant. Dat is geen verrassing, want dit is een gebied waar Mondraker altijd avant-gardistisch is geweest. Dus zien we op de medium een reach van 460 millimeter en een wielbasis van 1153 millimeter. Voeg daar een balhoofdhoek van 68 graden aan toe in combinatie met een korte offset van de vork (44 millimeter) en een korte stuurpen (50 millimeter), en je hebt een fiets die nog steeds tot de meest vooruitstrevende op de markt van vandaag behoort.

Om een ​​zeer efficiënte zithouding te behouden tijdens het trappen (we hebben het immers nog steeds over een XC-fiets), hanteert Mondraker een zitbuishoek van 76,5 graden, wat minstens 1,5 graden rechter is dan de andere referenties van deze categorie op het moment van de release in 2019 … en een cijfer dat we tegenwoordig bij steeds meer van de concurrenten vinden. Een voorloper, zeiden we je!

Afmontage en versies

De Mondraker F-Podium 2022 wordt aangeboden in twee versies en vijf set-ups in totaal. De 100 millimeter versie begint bij 4599 euro met een Sram GX set-up en RockShox-vering, terwijl de F-Podium R geprijsd is op 6799 euro met Fox Factory-vering en een Sram XO1 Eagle set-up.

Dan zijn er de DC-versies, allemaal met RockShox-vering en een dropper. De “basis” F-Podium DC is beschikbaar voor 4999 euro, en de DC R heeft een prijskaartje van 6999 euro.

Tot slot hebben we hier de meest high-end versie getest, de Mondraker F-Podium Carbon DC RR. Het is opmerkelijk dat dit vlaggenschip nu alleen nog verkrijgbaar is met 120 millimeter veerweg, en niet meer met 100 millimeter. Een teken van de evolutie van crosscountry! Hij is geprijsd op 9799 euro. Over het algemeen zijn de prijzen van dit model vrij hoog, maar een blik op de concurrentie leert ons dat ze (helaas) in het gemiddelde liggen.

Op dit model ontzeggen we onszelf niets. We hebben de XX1 Eagle AXS, de elektronische aandrijving van Sram, en de RockShox Reverb AXS-zadelpen. Deze set is nog steeds even aangenaam in gebruik, betrouwbaar, snel en precies. Een must-have.

Sram-remmen worden vaak bekritiseerd. Soms ten onrechte, maar in het geval van de Level TLM’s waarmee onze Mondraker F-Podium DC testfiets is uitgerust, is het volkomen gerechtvaardigd. Deze hebben geen bijtkracht en beperken duidelijk de prestaties van de fiets in bepaalde omstandigheden. Bij het begin van de test werkten ze nochtans prima. Een ontluchting en vervanging van de remblokken hielpen even, maar de oude demonen doken al snel weer op. We kunnen dan ook niet wachten tot Sram een complete revisie van de remmen uitvoert, zodat ze eindelijk op gelijke hoogte zijn met de rest.

Wat de wielen betreft is Mondraker een van de merken die (opnieuw) vertrouwen heeft in Mavic en wij hadden het genoegen om de Mavic Crossmax Pro Carbon met hun 30 millimeter brede velgen te ontdekken. Binnenkort brengen we hiervan een volledige test, maar deze test met de Mondraker gaf ons alvast een zeer goede indruk! De wielen zijn dynamisch, stijf en precies zonder al te veeleisend te zijn, en ze hebben ook goed weerstand geboden aan enkele zware ritten op de Ventoux. Kortom, Mavic lijkt een succesvolle comeback te maken. Merk op dat de velgen op de andere modellen uit de reeks allemaal 25 millimeter breed zijn.

Voor de banden viel de keuze op de Maxxis Rekon Race in 2.4″, zowel voor als achter. We hebben al gezegd dat we deze keuze begrijpen voor XC-atleten die vaak over hetzelfde parcours passeren, waardoor wortels of kiezels bloot komen te liggen, maar deze brede en niet erg genopte XC-banden lijken minder geschikt voor het rijden in meer afwisselende omstandigheden. Het hoeft niet eens modderig te zijn: in grind of met alleen een laag bladeren of humus geeft de grote breedte in combinatie met het ontbreken van noppen de indruk dat je over de grond zweeft in plaats van dat je je erin vastbijt om grip te vinden. Dit geldt zelfs nog meer voor Maxxis-banden, en we raden aan om naar 2.25″ of 2.3″ te gaan met iets grotere noppen zodat je meer allround kan rijden.

Tot slot kunnen we niet eindigen zonder de On-Off accessoires te vermelden, het huismerk van Mondraker. Deze zijn licht, goed afgewerkt en ergonomisch. Je voelt dat de stuurpen, het stuur en zelfs de handvatten met zorg zijn ontwikkeld en dat je niet te maken hebt met goedkope onderdelen. Goed gedaan.

Mondraker F-Podium Carbon DC RR: de terreintest

Tijdens onze eerste test van de Mondraker F-Podium in zijn 100 millimeter versie, hielden we van het gedrag van de fiets bergaf en zijn plezierige kant, maar we hadden een beetje de indruk beperkt te zijn door de veerweg. Bovendien was de Mondraker, hoewel zeer goed, niet zo levendig en punchy als pure XC-fietsen zoals een Canyon Lux WC of een Specialized Epic. Kortom, wij dachten dat een 120 millimeter versie met een dropper waarschijnlijk consistenter zou zijn, en we stonden te popelen om het uit te proberen. Spoiler: we werden niet teleurgesteld!

Eerste punt: de prestaties. Het is een fiets waarmee wereldbekerwedstrijden worden gewonnen, dus op dit punt hoef je je geen zorgen te maken. Als je niet schittert in een race, ligt dat niet aan de fiets. Maar ook al reageert de fiets zeer goed op acceleraties en voelt hij ondanks een gewicht van 11 kilogram best licht aan, toch is hij niet zo flitsend als pure XC-fietsen. Aan de andere kant heeft de fiets vele andere troeven!

Ten eerste is hij op technische beklimmingen een absoluut wapen. Ook al is het niet helemaal “zero pumping” zoals de naam suggereert, toch heeft de Zero-vering heel weinig invloed op het trappen, zodat hij in de open stand kan blijven staan op lastige beklimmingen om een enorme grip op het achterwiel te bieden. Als je er de benen voor hebt, worden onmogelijke beklimmingen bijna gemakkelijk!

Op meer glooiende beklimmingen rijdt de fiets goed en de carbon Mavic-wielen ondersteunen hem goed zodat we hem ook voor marathongebruik met lange beklimmingen echt kunnen aanbevelen. Aan de andere kant vinden we het jammer dat de lockout alleen een aan/uit-stand heeft en dat er geen tussenstand is die geactiveerd kan worden op beklimmingen die niet helemaal egaal glad zijn, en waar we een iets stuggere compressie zouden willen dan de open stand. Kortom, een compromis tussen prestaties en comfort dat hier moeilijk te vinden is. Niets dramatisch, maar wij denken dat het een gemiste kans is om de fiets nog beter te maken.

Op variërend terrein, zoals glooiende singletracks, kun je de vering in de open stand laten staan. De fiets blijft horizontaal en comfortabel, wat goed is voor de prestaties, want de rijder wordt niet heen en weer geschud, zodat hij zich kan concentreren op zijn rijwerk.

Bergaf en in de bochten is het gevoel echt geweldig. De zeer efficiënte vering in combinatie met de duivelse geometrie van de Mondraker vormen een explosieve cocktail die je in staat stelt vol vertrouwen de remmen los te laten en te genieten.

Als we ons beperkt voelden door de 100 millimeter vering en het ontbreken van een dropper op de eerste XC-versie, dan kunnen we met deze downcountry-versie echt het volledige potentieel van de machine benutten. We vermoedden het al en we hebben het tijdens onze test op een briljante manier kunnen ontdekken, of het nu was op de korte en steile afdalingen die typisch zijn voor het zuiden van België, of op de hellingen van de Mont Ventoux, waar we ook met de F-Podium DC zijn geweest.

Verdict

Mondraker dacht dat ze een pure XC full-suspension aan het ontwikkelen waren om te schitteren tijdens de wereldbeker … en in feite creëerden ze wat waarschijnlijk een van de beste downcountry-fietsen op de markt is. Dit heeft hem er echter niet van weerhouden verscheidene successen te boeken op het hoogste wereldniveau! Het is duidelijk dat deze 115/120 millimeter versie, de versie lijkt te zijn die het best bij de F-Podium past. Je verliest niets aan prestaties ten opzichte van de 100 millimeter versie, maar je haalt het volledige potentieel uit de fiets en profiteert optimaal van zijn flamboyante gedrag op technische en speelse singletracks. Een must-have voor wie van een lichte en krachtige fiets houdt, maar in zijn keuzecriteria veel waarde hecht aan rijplezier en veelzijdigheid. En voor ons is het een favoriet, die alleen door een paar kleine details de hoogste score misloopt.

Meer info via https://mondraker.com/be/en/2022-f-podium-carbon-dc-rr