Test nieuw | BH Lynx Race Evo: hetzelfde maar dan beter ⋆ Vojo

Is het weeral tijd om de BH Lynx Race te vernieuwen? Eind 2020 werd de full-suspension van BH nog grotendeels herzien, en vandaag presenteert het Spaanse merk alweer een nog verfijndere versie. Een beetje meer stijfheid, een beetje meer integratie en vooral een platform ontworpen rond een veerweg van 120 millimeter in plaats van 100 millimeter, hoewel hij beschikbaar blijft in beide versies. Verandert het echt iets? We hebben het zelf kunnen ontdekken en dit is onze eerste indruk:

Toen in december 2020 de nieuwste versie uitkwam, maakte de Lynx Race een mooie stap voorwaarts ten opzichte van zijn voorganger. De generaties van voor 2020 waren prettig om mee te rijden en goed om er de snelheid in te houden, maar ze misten wat dynamiek of beter gezegd “punch”. De generatie 2020-2021 was erin geslaagd dit te corrigeren zonder afbreuk te doen aan de reeds aanwezige kwaliteiten, wat een zeer complete fiets opleverde (lees Test | BH Lynx Race Evo Carbon XC 9.5 & LT 9.0: geen toegevingen).

Maar de feedback en wensen van gewone stervelingen zijn niet noodzakelijkerwijs dezelfde als die van de beste renners ter wereld. De stijfheid mocht dan wel aanzienlijk verbeterd zijn, toch was dat nog niet voldoende naar de smaak van deze laatsten, vooral niet ter hoogte van de achterste driehoek. Voeg daar de steeds meer technische circuits nog bij en de trend dat XC-fietsen steeds vaker 120 millimeter veerweg hebben, wat BH voldoende argumenten gaf om terug achter de computers te gaan zitten.

Het startpunt kennen we, dat is de oude Lynx Race die je hierboven op de foto ziet. Ondanks de kritiek is het een zeer goede fiets die David Valero naar de derde plaats voerde op de Olympische Spelen (in Tokyo, in 2021), naar de overwinning in de wereldbeker (in Snowshoe, in 2022) en naar de tweede trede van de wereldkampioenschappen vorig jaar in Les Gets.

In grote lijnen blijft het frame dus dicht aanleunen bij zijn voorouder. We vinden dezelfde Evo-koolstofconstructie voor hetzelfde gewicht op de weegschaal: 1950 gram zonder schokdemper (door ons geverifieerd op het oude model). Dat is aan de zware kant, maar de Lynx Race is nooit een vedergewicht geweest en BH weet dat. Het merk concentreert zich liever op andere aspecten zoals de werking van de vering. De fiets van het BH Coloma-team (David Valero, Rocio Garcia, Jofre Cullell, …) wordt geschat op 10,5 kilogram in raceconfiguratie.

Hij blijft trouw aan de Split Pivot-architectuur die grotendeels verantwoordelijk is voor het karakter en de reputatie van de Lynx Race op technisch gebied, maar ongetwijfeld zwaarder is dan de single pivot + link die door veel merken in XC wordt geprezen. Net als bij het oude model kan hij 100 of 120 millimeter veerweg ontwikkelen, afhankelijk van de gebruikte schokdemper … Dit keer werd hij vooral ontworpen met het oog op 120 millimeter veerweg, daar waar dat voorheen andersom was. Zo rijden de door het merk gesponsorde teams (BH Coloma, BH-Wallonie) nu op de 120 millimeter versie, terwijl dat tot nu toe niet altijd het geval was.

Een andere belangrijke ontwikkeling is aan de zijkant van de ophanging te vinden, ook al heeft ze daar niet direct iets mee te maken. BH kondigt een toename van 35% in stijfheid aan op de verbinding tussen de twee driehoeken door aan de link te werken. Die link is nog steeds uit carbon (met een aluminium yoke) en uit twee delen gemaakt, maar hij is massiever en vooral zijn as werd volledig opnieuw ontworpen, met behulp van een oplossing die al 10 jaar geleden op de Lynx 4 werd gebruikt. Een meer rigide verbinding tussen de twee driehoeken betekent in theorie meer dynamiek en reactievermogen bij het trappen, maar ook een interessanter gedrag bij het afdalen omdat men beter voelt wat er aan de achterkant gebeurt.

De overstap naar ‘standaard’ 120 millimeter veerweg liet toe om de geometrie van de fiets bij te werken. In vergelijking met de oude Lynx Race LT wordt de balhoofdhoek 0,5° vlakker om op 67° uit te komen. De zitbuishoek wordt dan weer wat rechter (76° in plaats van 74,5° tot 75,5°) en de reach 9 tot 18 millimeter langer afhankelijk van de maat (445 millimeter in maat M). De liggende achtervork meet nog steeds 430 millimeter.

Afgezien daarvan merken we dat de lijnen van het frame eenvoudiger en zuiverder lijken dan voorheen. BH heeft inderdaad in deze richting gewerkt, met name door de zadelpenklem rechtstreeks in de buis te integreren of door de lijnen van de link, het balhoofd of zelfs de brug tussen de staande achtervork opnieuw te ontwerpen voor een meer vloeiende look.

De laatste grote verandering is een praktische: de Lynx Race biedt nu plaats aan twee bidonhouders! Het is niet de feedback van zijn XCO-renners waar BH naar heeft geluisterd, maar wel die van andere beoefenaars. Het merk geeft toe dat het niet eenvoudig was om dit te realiseren zonder de onderbuis te veel te vervormen, maar er werd een oplossing gevonden met deze kleine adapter die de bidonhouder verschuift om elk conflict met de achtervering te voorkomen.

Dat is de enige grote nieuwigheid aangezien het frame zijn Acros BlockLock-headset met stops en geïntegreerde ingangen behoudt, evenals ruimte voor banden van 2,4″. Zoals wel vaker bij XC-fietsen, worden de kabels niet in het frame geleid, maar eenvoudig beschermd door kabelomhulsels uit mousse. Tot slot werd de uitgang van de achterremleiding op de liggende achtervork iets verschoven om zijn traject te verbeteren.

De Fit (voor Fast Integrated Tool), ofwel het in de stuurbuis geïntegreerde tooltje, blijft natuurlijk onveranderd op het programma staan. Inbussleutels van H2,5/3/4/5/6 millimeter, een Torx T25, een kettingpons, plaats voor een snelsluiting en voor een CO2-patroon … het is compleet, praktisch en gebruiksvriendelijk. Afhankelijk van de fiets moet je de rubberen expander aan de bovenkant min of meer vastdraaien om gerammel te voorkomen, maar dat is het enige kleine probleem (snel opgelost) dat we tijdens deze test hebben vastgesteld. Als je liever zonder de Fit rijdt, is het mogelijk om deze te vervangen door een kap of zelfs door een klassieke ster in de stuurbuis te plaatsen.

Brice Scholtes, de teammanager van het team BH-Wallonie, vertelt ons dat ook de compatibiliteit met Sram-aandrijvingen is verbeterd. Als merk werkt BH veel met Shimano (dat ook de BH Coloma-structuur uitrust) samen, maar BH-Wallonie rijdt op Sram en Brice legde ons uit dat op de oude modellen de montage van een crankstel met Quarq-vermogensmeter of van een derailleur op een UDH-pat problemen kon veroorzaken. Bij deze nieuwe generatie is dat niet meer het geval.

In de catalogus is deze nieuwe BH Lynx Race Evo verkrijgbaar in 6 afmontages: drie in 120 millimeter en met een telescopische zadelpen (genaamd LT) en drie in 100 millimeter en met een stijve zadelpen. Ze zijn allemaal verkrijgbaar in 5 standaardkleuren en komen in aanmerking voor het personalisatieprogramma van BH Unique.

Lynx Race LT 9.0 van 6299,90 euro: Fox 34 SC Factory en DPS Factory, Shimano Deore XT-aandrijving en -remmen, BH Evo Alloy-wielen van 25 millimeter, Maxxis Ardent Exo-banden van 29×2,25.
Lynx Race LT 9.2 van 7399,90 euro: Fox 34 SC Factory en DPS Factory, Sram GX AXS-aandrijving, Shimano Deore XT-remmen, BH Evo Alloy-wielen van 25 millimeter, Maxxis Ardent Exo / Ikon Exo-banden van 29×2,25.
Lynx Race LT 9.9 van 9999,90 euro: Fox 34 SC Factory en DPS Factory, Sram XX1 AXS-aandrijving, Shimano XTR-remmen, BH Evo Carbon-wielen van 30 millimeter, Pirelli Scorpion XC RC-banden van 29×2,4.

Vervolgens zijn er drie modellen met 100 millimeter veerweg:

Lynx Race 8.0 van 4899,90 euro: Fox 34 SC Performance en DPS Performance, Shimano Deore XT-aandrijving, Shimano Deore M6100-remmen, BH Evo Alloy-wielen van 25 millimeter, Maxxis Ardent Exo / Ikon Exo-banden van 29×2,25.
Lynx Race 8.5 van 5699,90 euro: Fox 34 SC Factory en DPS Factory, Shimano Deore XT-aandrijving en -remmen, BH Evo Alloy-wielen van 25 millimeter, Maxxis Ardent Exo / Ikon Exo-banden van 29×2,25.
Lynx Race 9.5 van 8299,90 euro: Fox 34 SC Factory en DPS Factory, Shimano XTR-aandrijving en -remmen, BH Evo Carbon-wielen van 30 millimeter, Pirelli Scorpion XC M / XC H-banden van 29×2,4.

Merk ten slotte op dat we het hier hebben over de Lynx Race Evo, degene met de eersteklas constructie. De prijzen blijven over het algemeen stabiel, maar het is zeker mogelijk om nog interessantere prijzen te vinden bij de Lynx Race Performance. Voor dit model heeft BH het oude frame vernieuwd met iets minder hoogwaardig carbon en ook hiervan zullen 6 afmontages verkrijgbaar zijn.

BH Lynx Race LT: de terreintest

Wat is een betere manier om een wedstrijdfiets te ontdekken dan op een wedstrijdcircuit te rijden? En dus nodigde BH ons uit in Val di Sole, dat dit weekend het toneel is van de vierde manche van de wereldbeker XCO/XCC, om een eerste idee te krijgen van deze nieuwe Lynx Race. Op het programma, een bergtocht van ongeveer 45 kilometer met (onder andere) een mooie klim van 1200 meter hoogteverschil om te beginnen en daarna de mogelijkheid om op het circuit te rijden dat enkele dagen later – wanneer je dit artikel leest – door de renners zal worden bereden.

Maar eerst nog een woordje over de keuze van de maat. Met mijn 1m79 zit ik vaak tussen maat M en L op XC full-suspensions, en soms net zo comfortabel op de ene als op de andere. Op deze Lynx Race daarentegen aarzel ik niet lang: de M is vrij kort en de L geschikter. Uit deze eerste ervaring zouden we geneigd zijn te zeggen dat de grens tussen de twee rond de 1m76-77 ligt, iets lager dan wat het merk aanbeveelt.

De dag begint met een lange klim tot een hoogte van meer dan 2600 meter. Soms steil, soms glooiend, met afwisselend aangestampte aarde, gravel en stenen. Deze klim is echt gevarieerd en onregelmatig. Goed voor de test!

Ongeacht het tempo reageert de Lynx Race aanwezig en wekt hij nooit de indruk achter te lopen of, omgekeerd, terughoudend te zijn terwijl hij wacht op meer watt. Uitgezonderd een paar passages die zich lenen om de veringen in de tussenpositie te zetten, vooral ‘s middags op het ultra-nerveuze WB-parcours, laten we de veringen meestal volledig openstaan om te profiteren van het verhoogde comfort en de grip. Pompbewegingen worden voldoende onder controle gehouden zodat men de indruk heeft niet te veel energie te verliezen. In de tussenpositie verlies je immers aanzienlijk wat grip en aan vermogen om obstakels te verslinden. Het is niet zoals bijvoorbeeld op een Scott Spark RC waar deze positie al snel de “standaard” positie wordt en waar de veringen enkel voor afdalingen worden geopend.

Bij het relanceren is het een ander verhaal. De Lynx Race heeft punch en laat dat ook voelen! Zonder met het oude model te hebben gereden (die getest werd door collega Olivier) en zonder dat we beide fietsen rechtstreeks op hetzelfde moment konden vergelijken, is het onmogelijk om te beoordelen of dit echt beter is dan voorheen, vooral omdat Olivier op dit gebied al genoten had van het oude model. Reactievermogen is duidelijk niet het zwakke punt van de fiets.

Op het moment dat we wat feller op de pedalen duwen, laat de Lynx Race ons meteen begrijpen dat hij alleen maar vraagt om te versnellen. Het is zeer aangenaam en essentieel vanuit wedstrijdperspectief. Een lichte en efficiënte fiets is goed, maar als hij ons bij elke relancering beloont, is dat nog beter. Pas echter op dat je jezelf niet te snel moe maakt …

Klimmen naar 2600 meter is leuk, maar dan moet je ook naar beneden kunnen rijden. Op deze lange en vermoeiende afdaling die kenmerkend is voor marathons in de bergen, voelen we dat de Lynx Race niet op zijn best is. Het blijft een fiets die is uitgesneden voor de huidige nummer 1 van de wereld in XCO, David Valero, dus verrassend is dat niet. Het comfort is stevig en het is soms wat moeilijk om de voorkant te voelen wanneer deze onbelast is, maar de geometrie geeft je vertrouwen en de vering struikelt niet over obstakels. We hebben het gevoel dat we op een veeleisendere machine zitten dan andere 120 millimeter fietsen zoals de Scott Spark of de Santa Cruz Tallboy, maar we brengen onszelf niet in gevaar.

Op meer XC-terrein, zoals een min of meer technische singletrack onderaan de vallei of het XC-circuit van Val di Sole, schittert de Lynx Race en voelen we dat hij daarvoor is geboren. De grip is er, de grote schokken worden perfect gewist en in plaats van door te zakken bij landingen na jumps (of op zijn best neutraal te blijven), profiteert de fiets ervan om snelheid te maken.

Om je dit beter te laten begrijpen, kunnen we de vergelijking maken met de Specialized Epic World Cup (lees Test nieuw | Specialized Epic World Cup: is dit het einde van de hardtail?). Bergaf is deze zeer effectief en gaat hij overal mee naartoe, maar hij is niet speels of comfortabel. Het gaat goed, zelfs snel, en hij incasseert goed, maar daar stopt het. Met de nieuwe Lynx Race gaan we goed, snel en de fiets incasseert, maar daarnaast hebben we lol! Natuurlijk zijn de concepten totaal verschillend, dus het is normaal dat de twee fietsen niet hetzelfde gedrag vertonen, maar we hopen dat dit je kan helpen om je voor te stellen wat voor soort machines deze fietsen zijn en of ze bij je passen of niet.

De enige fout die we tijdens onze test konden vinden, is het gebrek aan bescherming onder de onderbuis. Het geluid is beangstigend wanneer de stenen de onderbuis raken, zoals het geval was in de bergen, en ook al heeft de verf zich redelijk goed gehouden (had BH de slijtageproblemen op de achterste driehoek kunnen voorkomen?), toch wist een steen onderaan het bottom bracket voor schade te zorgen. Jammer, vooral omdat je lichte beschermingen kunt vinden die in ieder geval de afwerkingslaag beschermen en het geluid een beetje dempen.

Het is duidelijk dat deze nieuwe BH Lynx Race meer een evolutie is van het oudere model dan een echt nieuwe fiets. Dat gezegd hebbende, is het niet noodzakelijk een slechte zaak gezien het succes van het oude model. We waarderen de kleine praktische veranderingen, zoals de toevoeging van een tweede bidonhouder. Hij is geknipt voor XCO waar hij verleidt met zijn speelse en levendige gedrag en hij weet toch veelzijdigheid te tonen en is niet veeleisend, wat hem erg interessant maakt voor beoefenaars zoals ons. Je zou hem kunnen bekritiseren omdat hij een opvallend element mist om op te vallen in de massa van de markt, zoals een BMX Fourstroke 01, een Specialized Epic WC of een Scott Spark RC, maar aan de andere kant maakt dat hem een zeer goede veelzijdige XC-fiets zonder poespas, wat ook een goed argument is.

Meer info via bhbikes.com