Test nieuw | Specialized Levo SL: eersteling als meesterwerk omhelsd!

We kunnen het moeilijk wegsteken dat we best graag met een e-mountainbike rijden. Maar wees niet bang, we rijden ook nog steeds ontzettend graag met een gewone mountainbike zonder trapondersteuning. De gewaarwordingen op deze laatste categorie zijn anders en misschien nooit te evenaren, maar dat wil niet zeggen dat e-mountainbikes niet leuk kunnen zijn. Wel maken we ons al langer de bedenking dat er tussen een klassieke mountainbike van 12 kilogram en een e-bike van 22 kilogram nog een hele markt te veroveren valt: de markt van de lichte elektrische mountainbikes met een lichtere motor en kleinere batterij.

Om meer te weten te komen over de geboorte van de nieuwe Specialized Levo SL en de technische details, verwijzen we graag naar ons eerder verschenen artikel: www.vojomag.nl/presentatie-specialized-levo-sl-op-veroveringstocht.

Verkijk je niet op de naam en de look van de nieuwkomer. Hij mag dan wel sterk gelijken op broer Levo, toch zijn ze heel verschillend en is de Levo SL wel degelijk een compleet nieuwe fiets.

Met de ontwikkeling van de Levo SL nam Specialized zich voor om een e-mountainbike te ontwikkelen die realistischer zou aansluiten bij onze natuurlijke rijstijl. En daarin is Specialized alvast met glans geslaagd.

Om je een idee te geven, drie jaar geleden reed ik net voor de Cape Epic al een keertje op de trails van Stellenbosch. Ik was toen in topvorm en reed met een fiets van amper 10 kilogram. Met meer kilo’s en minder training kreeg ik aan het stuur van de Levo SL tijdens het klimmen dezelfde gewaarwordingen. Waar ik bergop de indruk heb met een goede xc-racer onderweg te zijn, heb ik bergaf het gevoel dat ik deze inruil voor een all-mountain machine. En het is die combinatie van het beste uit twee werelden die in mijn ogen deze Specialized Levo SL zo uniek maakt.

Het is de fiets in zijn geheel die voor deze geslaagde cocktail zorgt, al heeft de motor er een groot aandeel in. Wanneer ik de vergelijking maak met de Lapierre e-Zesty – eveneens met een lichtere motor en kleinere batterij – dan liet op deze laatste de Fazua-motor me op mijn honger zitten. Ik was dan ook zowel benieuwd als bang toen ik aan de test van de Specialized Levo SL begon. Al smolten mijn angsten in dit geval als sneeuw voor de zon.

Daar waar de Fazua-motor bij een lage trapfrequentie niet in gang schiet en vanaf 80 toeren per minuut zichzelf uitschakelt, ligt die vork bij de Specialized Levo SL ruimer. Op deze laatste schakelt de ondersteuning zichzelf in bij een trapfrequentie tussen de 10 en 120 toeren per minuut.

Klimgeit

Wanneer je graag snel bergop rijdt, of graag een technische enduroafdaling omgekeerd naar boven wilt rijden (zoals wij soms graag doen), dan is de gewone Levo meer iets voor jou. Want echt snel kunnen we de Levo SL niet noemen. Aan het stuur van een Levo haal je bergop op technisch terrein 15 tot 20 km/u, met de Levo SL ben je al blij dat je enkele km/u sneller gaat dan op een gewone mountainbike, net snel genoeg om wat makkelijker en comfortabeler te klimmen.

Zie dit niet als een minpunt! Het is gewoon een andere fiets met een andere filosofie. Een filosofie die meer past bij al diegenen die de huidige e-mountainbikes te zwaar en krachtig vinden. Of bij hen die vaststellen dat ze de Turbo-modus op hun e-mountainbike maar zelden gebruiken. De Levo SL is dan ook geen fiets om wedstrijdjes mee te rijden, maar wel om je mee te amuseren.

Verkijk je niet op het koppel van 35Nm in de technische fiche, want wanneer het nodig is, wekt hij de indruk van veel meer te bieden!

Waar de Levo je trapkracht verviervoudigt, is dat bij de Levo SL het dubbele. Verkijk je echter niet op het koppel van 35Nm in de technische fiche, want wanneer het nodig is, wekt hij de indruk van veel meer te bieden. En dat geeft hem buitengewone klimmerscapaciteiten, net krachtig genoeg om extreme percentages te overwinnen. Doordat de trapkracht slechts verdubbelt, wordt de ondersteuning beter gedoseerd. Bij weinig grip moet je niet bang zijn dat je wiel wegglipt zoals op een klassieke e-mountainbike met een krachtigere ondersteuning wel het geval kan zijn.

De Levo doet het met een 11-speed met een grootste kroontje van 42 tanden (wat voldoende is), deze Levo SL met een 12-speed en een kroontje van 50 tanden. En dat is nodig. Want je moet bergop zelf meer aan de bak, wat de bedoeling is op een lichtere e-mountainbike, door de minder krachtige ondersteuning. De aandrijving lijkt bij het schakelen trouwens minder te lijden dan op een klassieke en krachtigere e-mountainbike.

Het gewicht zegt niet alles

17 kilogram voor een topmodel is niet slecht. Dat is 4 kilogram minder dan de Levo, maar het is wel nog steeds 4 kilogram zwaarder dan eenzelfde fiets zonder trapondersteuning. Het gewicht op de weegschaal zegt niet alles, er is ook nog zoiets als hoe je dat gewicht aanvoelt. Wanneer je hem op de rug moet zwieren of een stukje moet duwen, kan je er niet omheen dat het een e-mountainbike blijft. Maar van zodra je ermee rijdt, heb je eerder het gevoel onderweg te zijn met een fiets zonder ondersteuning en niet met een logge e-mountainbike.

Op het vlakke kan je er gerust een mooi tempo op nahouden zonder de trapondersteuning in te schakelen. Ook bergaf kan je perfect zonder, want je hoeft niet bang te zijn dat je op de minste bult compleet stilvalt. Laat je de ondersteuning toch ingeschakeld, dan moet je in de Turbo-modus niet vrezen voor die onverwachte schop in je achterste op een technische enduroafdaling, net omdat de ondersteuning zoveel nauwer aansluit bij je natuurlijke rijstijl.

Of je nu een flowy afdaling neemt of eerder een zwarte piste, de Levo SL verorbert ze wendbaar als een slang met gemak. Hij lijkt in die omstandigheden meer op een Stumpjumper dan een Levo. Door zijn lagere gewicht zijn onze armen minder snel vermoeid dan op een klassieke e-mountainbike van meer dan 20 kilogram. Waar we de Fox F34 op de zwaardere e-mountainbikes te soepel vinden, is die hier wel perfect op zijn plaats.

Autonomie & koppel: laag maar verbluffend

De Fazua-motor op de Lapierre e-Zesty ontgoochelde ons en slurpte de batterij van 250Wh op amper 25 kilometer en 5 à 600 hoogtemeters leeg. Met de Levo SL haalden we met gemak de grens van 40 kilometer en 1000 hoogtemeters (voor een biker van 80 kilogram) en dat steeds in de Trail- of Turbo-modus.

En dat vergroot het plezier aan het stuur van een e-mountainbike, want je zit niet steeds te piekeren of je wel thuis zult geraken met de resterende inhoud van de batterij. En dan spreken we enkel nog maar over de geïntegreerde batterij van 320Wh, die bijna dezelfde autonomie heeft als de batterij van 500Wh op de Levo.

Voor wie dat nog niet voldoende is, brengt de range extender soelaas. Deze extra batterij kreeg de vorm van een bidon en past dus perfect in de bidonhouder. Met een gewicht van één kilogram weegt hij net iets meer dan een gevulde bidon van 750 cl, waardoor hij het rijgedrag van de fiets niet beïnvloedt. Dankzij de range extender beschik je over 50% meer autonomie. Daarmee kun je je wagen aan tochten van 60 kilometer en 1500 hoogtemeters.

We moeten wel even verduidelijken dat het niet enkel dankzij de batterij is dat deze autonomie wordt behaald, ook de zuinige motor doet een stevige duit in het zakje. De Eco-modus is een tikkeltje te zwak, maar de Trail-modus is zeer aangenaam voor zij die willen bijtrappen terwijl de Turbo-modus sterk doet denken aan de Trail-modus op een Levo. Dit alles kan nog gepersonaliseerd worden via de Mission Control-app.

Perfect? Niet helemaal …

De nieuwe Specialized Turbo Levo SL kan ons wel bekoren. Aan de andere kant verblindt ons dat niet. Zelfs al slaagde hij erin om ons positief te verrassen op alle punten waar we veel van hadden verwacht, toch is er een punt waar hij ons teleurstelde: het lawaai. Het is een verwijt dat al weerklonk op de Creo race/gravelfiets en dat is ook hier het geval.

Wanneer we een decibelmeter tegen de draaiende motor van de Levo SL zouden plaatsen, zouden we vaststellen dat hij niet echt meer lawaai maakt dan een Levo. Maar de frequentie van het geluid geeft de indruk dat het luider is dan op andere e-mountainbikes. Dat gevoel wordt nog versterkt doordat hij op alle andere vlakken zo stil is, waardoor het lawaai nu als veel storender wordt beschouwd. Dit lawaai valt vooral op in de Turbo-modus en wanneer je snel en krachtig trapt in de Trail-modus, in Eco is de Levo SL zo goed als geruisloos.

En dan is er nog de prijs. We gaan het hier niet hebben over de 15000 euro van de 250 Founders Edition-exemplaren en ook niet over de 13000 euro van de S-Works. Maar een aluminium instapmodel van 6000 euro, een eerste carbon model van 7200 euro en een Expert (die niet eens zo luxueus is afgemonteerd) van 8500 euro, dat vinden wij best overdreven. Jammer, want het zal heel wat bikers ervan weerhouden om zich naar dit model te richten.

En helaas voor ons – maar des te beter voor Specialized – lijkt de concurrentie niet klaar om met een gepast tegenantwoord te komen. Bosch lijkt niet veel interesse te tonen voor dit segment, Shimano zou wel iets aan het voorbereiden zijn maar het gerucht gaat dat we nog twee jaar zullen moeten wachten op het resultaat. We zien niet goed in welk ander merk in staat zou zijn om op korte termijn een motor te ontwikkelen, of het moest zijn dat een merk als BH ons weet te verrassen, want zij beschikken in de catalogus wel over een soortgelijke centrale motor (op een gravel/racefiets).

Een nieuwe kijk op een e-mountainbike

Als we verder kijken dan de prijs en het lawaai, dan is deze Levo SL een zeer geslaagde fiets die de lat heel hoog legt. En het is niet omdat hij het pad effent en quasi alleen is in dit segment, dat we zijn fouten door de vingers zullen zien.

Gaat hij de doodsteek geven aan fietsen zonder trapondersteuning? Nee, dat denken we niet.

Gaat hij de doodsteek geven aan fietsen zonder trapondersteuning? Nee, dat denken we niet. Zeker niet de fietsen waarop het fysieke lijden deel uitmaakt van het plezier, denk maar aan de pure xc-fietsen of endurobakken. Maar hij zou wel een deel van de verkoop (van de topmodellen) van de Stumpjumper kunnen oppeuzelen (om in de eigen Specialized-stal te blijven). De Levo SL gedraagt zich bergaf immers net zoals een Stumpjumper terwijl hij net voor die extra push zorgt wanneer je hem bergop nodig hebt. Hij zou dan ook velen die nog niet overtuigd waren van een e-mountainbike over de streep kunnen trekken.

Hij lijkt ons ook perfect voor het vrouwelijke publiek of voor lichte bikers bij wie een fiets van 22 à 23 kilogram bijna gelijk staat voor de helft van hun lichaamsgewicht.

We geloven vandaag meer dan ooit dat er plaats is voor dit type fiets. Misschien niet meteen als een superlichte xc-fiets omdat daar de fysieke inspanning deel uitmaakt van die discipline, maar in andere gevallen wel. En misschien zet hij de deur voor elektrische hardtails terug op een kier, want de frames van die modellen moesten vaak extra versterkt worden om de grote batterij en grote motor te accepteren.

Verdict

Voor een eersteling is dit meteen een meesterwerk. Specialized is niet het eerste merk dat een lichte e-mountainbike ten tonele brengt, maar de Levo SL is zo goed ontwikkeld dat hij deze niche volop in de schijnwerpers plaatst. Merken die reeds eenzelfde type fiets in de catalogus hebben staan, zullen de mouwen moeten opstropen om hun fietsen te verbeteren, net zoals de merken die er nog geen hebben en hun achterstand moeten ophalen. Of het commercieel een succes zal worden, moeten we nog afwachten, maar ergens zegt ons buikgevoel van wel. En hij verdient het, want de Levo SL is een van de e-mountainbikes waar we het meeste plezier aan hebben beleefd. Rest alleen nog dat prijskaartje …

Onze presentatie van de nieuwe Specialized Levo SL vind je hier: www.vojomag.nl/presentatie-specialized-levo-sl-op-veroveringstocht.

Meer info via www.specialized.com

Foto’s copyright Specialized Bicycles