Test | Pilot Duro Pinion: onderhoudsvrij titanium werkpaard

Door Jurgen Groenwals -

  • Techniek

Test | Pilot Duro Pinion: onderhoudsvrij titanium werkpaard

Een mountainbike in titanium blijft toch een pure eyecatcher. Eender waar je ermee komt, medebikers en passanten staren bewonderend naar je frame. Wanneer in dat frame dan ook nog een Pinion-gearbox zit, gaat dat staren al snel over in vragen stellen. Dat is met deze Pilot Duro Pinion niet anders.

Je moet het de jongens van Pilot toch nageven. In nog geen tien jaar tijd zijn drijvende krachten Pieter van der Marel en Joris Claessens, erin geslaagd een stevig merk en knap gamma aan titanium fietsen op poten te zetten. Mountainbikes, racefietsen en trekkingfietsen maken het bestaande aanbod, een e-bike zit in de planning.

Maatwerk is hun hebbeding en dat maatwerk mag je meer dan letterlijk nemen. Zolang jouw wensen technisch haalbaar zijn, giet Pilot het in een titanium frame. Een handige configurator op de website gidst je daarbij. Ben je zelf niet meteen een kei op het vlak van graden, millimeters, wanddiktes en buisvormen, dan kan je bij Pilot steeds terecht voor een min of meer standaardmodel zoals ons testmodel. Maar zelfs dan kan je, mits een supplement, jouw wensen verder laten uitwerken.

Titanium

De keuze voor titanium als framemateriaal voor een fiets hoeft helemaal geen verbazing te wekken. Titanium heeft een aantal eigenschappen die uitstekend geschikt zijn voor verwerking in de fietsindustrie. Titanium is heel sterk, relatief licht, kent noch corrosie noch metaalmoeheid en heeft een enorme impactweerstand. Verder heeft titanium een hoge elasticiteitsgrens, de verklaring waarom een titanium frame vaak als comfortabel en levendig wordt bestempeld. Het grote nadeel aan titanium is dat het een moeilijke en gespecialiseerde bewerking vereist, waar dan ook vaak een fors prijskaartje aan hangt. 

Even technisch nu: voor het Duro-frame maakt Pilot gebruik van een mix van Aerospace Grade 5 en Grade 9 DB titanium buizen. Grade 5, ook wel gekend onder het koosnaampje Ti6AI4V, is de meest gebruikte legering en bestaat uit 6% aluminium, 4% vanadium, maximaal 0,25% ijzer en 0,2% zuurstof, de rest is titanium. De Ti-legering van de Grade 9 buizen bevat dan weer 3% aluminium en 2,5% vanadium, een soort compromis tussen het gemak van bewerking van Grade 9 en de kracht van Grade 5.

De buizen zijn hydroformed wat resulteert in een sterk, licht en duurzaam frame. De gebogen vormen van die buizen – en zo bij uitbreiding de gehele fiets – vinden wij visueel bijzonder aantrekkelijk. De buizen lijken wel helemaal door te lopen 

Alle logo’s zijn geborsteld en op ons testexemplaar kregen ze een lichtblauw kleurtje mee. Bijzonder knap.

Een fraai vormgegeven tapered balhoofd kan dus ook op een titanium frame. Let eens even op de afwerking van die lasnaden!

In het Duro-frame passen banden tot 2.35″. Ons testmodel is uitgerust met een setje van 2.25″.

De interne kabelgeleiding – waarbij de kabels in titanium-inliners lopen – is heel erg knap gemaakt.

De achterrem wordt door een postmount-bevestiging aan het frame vastgemaakt.

Pinion

Onderhoudsvrij en betrouwbaar, zo zou je de Pinion-versnellingsbak best kunnen omschrijven. Pinion heeft verschillende modellen versnellingsbakken, gaande van 9-speed over 12-speed tot een indrukwekkende 18-speed versie. Pilot opteerde voor de P1.12. In een volledig afgesloten oliebad ligt een reeks tandwielen die via twaalf versnellingen, verdeeld in twee groepen, jouw schakelen mogelijk maken. De twaalf versnellingen zijn goed voor een totaalbereik van 600% (meer dan de 500% van de Sram Eagle of de 510% van de nieuwe Shimano XTR) in gelijkmatige stappen van 17,7%. Vergeleken met traditionele aandrijfsystemen zijn dat behoorlijk grote stappen. Om de 10000 kilometer moet je de olie van je Pinion verversen. Doe dat maar eens na met een standaard aandrijving.

In tegenstelling tot de Rohloff Speedhub waarbij het gewicht in het achterwiel zit, is de plaatsing van de Pinion beduidend handiger. Het gewicht ligt hier laag en centraal ter hoogte van het bottom bracket op de fiets. Het hele systeem is daarbovenop behoorlijk smal waardoor de vormgeving en de lijnen van je fiets niet verstoord worden.

Met 2350 gram is het gewicht van de Pinion P1.12 echter nog steeds aanzienlijk. Tel daar nog de riem, pedaalarmen, afdekplaatjes, kabels en shifter bij en het totaalgewicht van je aandrijving komt boven de drie kilogram. Dat is in vele gevallen dubbel zo zwaar als een klassiek aandrijfsysteem. Het totaalgewicht van de Pilot Duro met Pinion-aandrijving komt daarmee op 12,32 kilogram, best een aanvaardbaar totaalgewicht voor deze fiets.

De Pinion-shifter bedient twee kabels die in de versnellingsbak gaan. Die shifter had wat ons betreft wat fraaier gemogen.

De Gates Carbon Drive-riem vraagt geen onderhoud, is heel erg sterk en werkt geruisloos.

Om die riem op zijn plaats te krijgen, koos Pilot voor een erg mooi vormgegeven ‘uitsparing’ op de staande achtervork.

Voor- en achteraan wordt gekozen voor een tandwiel met 32 tandjes. Om de riem onder spanning te houden, werkt Pilot met een uitgekiend systeem van sliders.

Onze latere bedenkingen bij het Pinion-systeem kunnen we natuurlijk niet in de schoenen van Pilot schuiven. Maar het moet gezegd, de manier waarop Pilot deze versnellingsbak in hun frame heeft verwerkt, getuigt van vakmanschap en klasse.

Geometrie

Op zich merken we vreemde noch afwijkende waarden in de geometrietabel. Wielbasis, chainstays en reach zijn eerder aan de lange kant maar ook weer niet in die mate dat het rijgedrag van je bike eronder zou lijden. Balhoofd- en zitbuishoek zijn perfect normale waarden te noemen. Kortom, de geometrie van een hedendaagse hardtail. Maar … en laat dat nu net het voordeel van Pilot zijn: ben je niet helemaal tevreden van de standaard geometrie, dan zorgt Pilot – mits een supplement – voor een frame op maat.

Onderdelen

Wielen van Belgisch makelij. OHR maakt hun wielen zelf en dat leidt tot kwalitatief hoogstaande wielen die deze Pilot een exclusief tintje meegeven. De X2 is een mooie en lichte aluminium wielset. Met een interne velgbreedte van 23 millimeter is deze wielset eerder aan de smalle kant vergeleken met de trend van almaar bredere velgbreedtes.

Vooraan draaien 24 en achteraan 28 spaken rond een eigen OHR-naaf.

Stuur en zadelpen zijn van eigen makelij en zien er simpelweg prachtig uit. Op die zadelpen zit een zadel waar onze bips graag vriendjes mee wordt. Het Selle Italia SLR-zadel is comfortabel genoeg om lange uren op door te brengen.

De Fouriers-stuurpen verstoort het uiterlijk een beetje. Dat is jammer, een titanium exemplaar was hier waarschijnlijk mooier geweest. Dat kan, Pilot heeft mooie titanium stuurpennen in het gamma, maar dat heeft natuurlijk ook weer zijn invloed op de prijs.

De lichte en subliem functionerende Fox F32 Step Cast-voorvork, goed voor 100 millimeter pure crosscountry-prestaties, vangt vooraan de schokken op.

Schwalbe levert een setje Rocket Ron-banden met de Speed Addix compound.

Shimano zorgt met een setje XT-remmen voor betrouwbare remkracht.

Pilot Duro Pinion: de terreintest

De Pilot Duro was tijdens de afgelopen (winter)maanden onze trouwe metgezel. Dat hebben we ons geen seconde beklaagd. We reden met hem door meer modder en troep dan ons lief was. En dan komt zo’n onderhoudsvrije gearbox in een titanium fiets toch wel handig om de hoek piepen. Even afspuiten en klaar. Geen gedoe met kettingen, geen schrik voor eventuele corrosie, geen derailleurwieltjes waar je modder van tussen kan pulken … We hebben de Duro voornamelijk ingezet op Vlaamse wegen en trails, we knalden er een paar rondjes Dorst mee en trokken ermee naar een rits kale en grauwe Waals-Brabantse bossen.

We gaan er niet flauw over doen, we zijn geen fan van interne versnellingsbakken, noch van Rohloff, noch van Pinion. Die mening wordt – hoe zeer we ook genoten hebben van de rijcapaciteiten van deze Pilot Duro – niet herzien. Wat we wel willen doen, is even een lans breken voor gearboxes. Zelfs de meest geavanceerde systemen met derailleurs blijven hun tekortkomingen kennen. Ketting en cassette zijn slijtageonderdelen, je moet het hele boeltje goed onderhouden en regelmatig afstellen en je achterderailleur is en blijft een behoorlijk kwetsbaar onderdeel dat als het ware naast je fiets hangt te wachten om tegen de volgende rots aan te kletsen. Daar ondervindt een gearbox allemaal geen hinder van: onderhoud is zo goed als onbestaande, afstellen hoeft niet en er zijn geen kwetsbare onderdelen.

Waarom dan niet iedereen overstapt op een Pinion? Wel, er is enerzijds het gewicht wat met name voor crosscountry- en marathonrenners prioritair blijft en anderzijds schakelt het simpelweg minder soepel en snel dan een klassieke aandrijving. Wil je schakelen, dan moet je even de druk op de pedalen wegnemen (lees: stoppen met trappen) en zo verlies je al je momentum. Je draait de bocht om en staat plots voor een korte, steile muur. Bij een derailleursysteem smijt je de ketting snel naar links en peddel je verder. Bij de Pinion moet je de benen stilhouden, schakelen en je dan terug op gang trekken. Een van onze testers ondervond dit nadeel aan den lijve. Hij rijdt vooral in groep en toen hij na een bocht verrast werd door een steile helling, duurde het schakelen net dat tikkeltje te lang zodat de renners achter hem in zijn wiel reden en verschrikt afvroegen wat er gebeurde.

Komt daarbij dat de stappen tussen de versnellingen behoorlijk groot zijn. Schakel je twee of drie tandjes terug, dan sta je plots als gek te spinnen

Voor pakweg bikepackers of langeafstandsrijders is dat niet meteen een probleem. Als XC-renner of marathonrijder kom je dat liever niet tegen. Komt daarbij dat de stappen tussen de versnellingen behoorlijk groot zijn. Schakel je twee of drie tandjes terug, dan sta je plots als gek te spinnen. Akkoord, aan dat laatste kan je snel gewoon worden en vergeleken met de huidige stappen op de 12-speed cassettes zijn deze consistente stappen van de Pinion zelfs een pluspunt. Maar, ondanks deze ontegensprekelijke voordelen kan Pinion ons niet overtuigen. Genoeg over Pinion.

Terug naar de Pilot Duro, want dat is best wel een fijne fiets. Een van de eigenschappen van titanium is de hoge elasticiteitsgrens. Dat maakt een titanium fiets comfortabel en levendig. Daar vormt deze Pilot Duro geen uitzondering op. Oneffenheden en bultjes worden mooi uitgevlakt. Een titanium hardtail is comfortabeler dan een carbon of aluminium hardtail die zich op ruiger terrein toch vaak als onwillige hengsten gedragen. Maar het is en blijft een hardtail, het comfort en de veringseigenschappen van een full suspension worden uiteraard niet benaderd op een titanium fiets. Urenlang doorbrengen in het zadel van deze Pilot Duro vormt echter geen enkel probleem. Daar heeft natuurlijk niet enkel het framemateriaal mee te maken, ook de geometrie doet hier een flinke duit in het zakje. Over wielen en banden hoor je ons niet meteen zeuren. De wielen bollen lekker licht en voelen sterk en stevig aan. En met een setje Rocket Ron-banden zijn wij in de meeste omstandigheden wel tevreden. 

Flitsend accelereren ga je niet meteen doen met de Pilot Duro. Daarvoor zijn werking noch gewicht van de Pinion meteen geschikt. Toch voel je de drang naar voren in deze Duro. De stijfheid, zowel rond het bottom bracket als rond het balhoofd staan helemaal op punt. De Pilot Duro wil vooruit. Duw op de trappers en de Pilot reageert en komt behoorlijk vlot op snelheid. De Duro stuurt snel en strak zonder nerveus te worden. Klimmen is met zijn ruim twaalf kilogram niet meteen onze favoriete bezigheid. Het voordeel aan het enorme bereik van de Pinion is dat je hiermee echt wel overal op peddelt (tenzij je al schakelend niet in de juiste versnelling geraakt, natuurlijk). De gewichtsverdeling zit goed. In tegenstelling tot bijvoorbeeld een Rohloff die haar gewicht voornamelijk in het achterwiel heeft, is de Pinion centraal en laag opgesteld. Er rust behoorlijk wat druk op de voorkant waardoor je voorwiel – zelfs op de steilste beklimmingen – niet meteen gaat steigeren. 

Bergaf geeft de Pilot Duro veel vertrouwen. Het is een stabiele fiets die niet snel van de wijs wordt gebracht. De inbreng van de lichte en voortreffelijk functionerende Fox-vork draagt hier natuurlijk ook haar steentje toe bij. Net als de XT-remmen overigens. Die staan al langer op ons lijstje van favoriete remmensetjes. De Pilot Duro doet het met 180 millimeter grote schijven, daar breng je een twaalf kilogram zware fiets vlotjes en gecontroleerd mee tot stilstand. Verwacht je echter niet aan een speels, hooliganesk gedrag op de Duro. Een sprongetje hier, schuivertje daar, een obstakel of andere gekheid … daar leent de Duro zich niet meteen toe. Hij is meer een gedistingeerde gentleman dan een rebelse puber. 

Verdict: Pilot Duro Pinion

Rijden met de Pilot Duro is ons bijzonder goed bevallen. De geometrie en de keuze voor titanium als framemateriaal zijn een absolute meerwaarde voor deze bike. En ook al zijn we geen fan van het schakelen en het gewicht van de Pinion-versnellingsbak, toch biedt die een aantal onmiskenbare voordelen. De Pilot Duro Pinion is een erg comfortabele fiets waarbij rendement toch belangrijk blijft. Met kleine schokken en scherpe kantjes wordt efficiënt komaf gemaakt. Voor een XC-wedstrijd of een marathon zouden we hem niet meteen inzetten, maar voor erg lange afstanden of meerdaagse trekkingavonturen waarin je je geen zorgen wenst te maken over onderhoud of slijtage-onderdelen, is de Pilot Duro een prima alternatief. Als extraatje krijg je een esthetisch tijdloze bike onder de billen geschoven. Dat scheelt wat, niet elk jaar een nieuw modieus kleurtje moeten kopen. Als we goed geteld hebben op de Pilot-website, betaal je voor de hier geteste Pilot Duro met Pinion P1.12 en andere opties, 6485 euro. Maar ga vooral zelf aan de slag met de bike-configurator op de Pilot site. Zo kom je ongetwijfeld tot een bike naar jouw smaak en budget. Voor enkel het frame tel je 3149 euro neer. Dat is niet spotgoedkoop, maar je krijgt er wel heel wat bike voor in de plaats.

Meer info: www.pilotcycles.com

DoorJurgen Groenwals