Test | Rose Root Miller 2: zacht prijsje, groot potentieel!

Rose is in Duitsland een van de grote spelers wanneer het op verkoop via internet aankomt. Het merk wordt ook buiten de eigen landsgrenzen almaar bekender, met dank aan modellen die niet enkel en alleen aantrekkelijk zijn door het schappelijke prijskaartje dat eraan hangt, maar ook door hun technische fiche en intrinsieke eigenschappen. Dat geldt ook voor deze Rose Root Miller 2, een aluminium fully met 29″-wielen en 150 millimeter veerweg. Is 2600 euro een goede deal? Vojo zocht het uit.

Rose is gehuisvest in Bocholt, in het noordwesten van Duitsland, waar alle fietsen in eigen huis ontworpen en geassembleerd worden. Van oorsprong is Rose een postorderbedrijf dat fietsonderdelen aan de man bracht, maar sinds enkele jaren bezit het merk ook een eigen fietsenmerk. In het begin was originaliteit ver te zoeken en viel het merk vooral op door zijn lage prijzen.

Dat was ook nog deels het geval bij de vorige Root Miller die we eveneens getest hebben. Die bleek toen een goede alleskunner met een zeer goede prijs-kwaliteitverhouding. Sinds enkele seizoenen voelen we dat Rose een bocht heeft gemaakt en stellen we vast dat het merk een veel passionelere band heeft met zijn fietsen.

Dat voelden we voor het eerst met de Pikes Peak, een carbon all mountain/enduro die ons wist te verrassen met zijn temperament. Dat is ook het geval bij de Thrill Hill, hun nieuwste karaktervolle XC-bike. We waren dan ook reuzebenieuwd naar wat de nieuwe Root Miller in zijn mars had en of hij er ondanks zijn schappelijke prijskaartje toch zou in slagen om prestaties van hoog niveau te leveren.

Frame

Het Duitse merk bleef trouw aan een aluminium frame om het budget onder controle te houden. Toch ziet vooral de voorkant er netjes bewerkt uit.

De achterkant is iets eenvoudiger, al is de imposante link visueel wel een pareltje. Wanneer we na onze test van vier maanden de laklaag bekeken, stelden we vast dat deze sterker was dan de laklaag op de vorige versie. Het is wel opletten met je schoenen die tegen de vrij brede staande achtervork zullen schuren.

Grote lagers, een geïntegreerde bescherming op de liggende achtervork, interne kabeldoorvoer … Rose besteedt aandacht aan de details en je hebt dan ook nooit de indruk dat deze fiets een koopje is. Kleine kanttekening echter in verband met de interne kabeldoorvoer. De openingen waar de kabels door moeten zijn groot genoeg, maar de kabels staan niet onder spanning in het frame en hebben de neiging om te rammelen. Op de eerste frames van deze Root Miller had Rose te maken met beschadigde kabels en kabelomhulsels en dus heeft het merk deze kabeldoorvoer in tussentijd aangepast. Dat laatste hebben we niet kunnen controleren en dus moeten we in alle transparantie onze ervaringen delen. Er bestaan trouwens oplossingen, zoals een foam, om het lawaai te verminderen.

Geometrie

Niets revolutionairs te melden op dit vlak, maar wel een geometrie die de huidige trends volgt. Een reach van net geen 450 millimeter (medium), een korte stuurpen, een vrij rechtopstaande zadelpen, een balhoofdhoek van 66 graden en een liggende achtervork van 442 millimeter zijn waarden waaruit blijkt dat men naar een compromis en evenwicht zocht om deze fiets klaar te stomen voor zowel technische bergtochten als enduro’s.

Veringen

De Rose Root Miller beschikt zowel vooraan als achteraan over 150 millimeter veerweg. De 4 Bar Linkage-ophanging is een klassieker en maakt gebruik van een demper met een slag van 60 millimeter. Een systeem dat zijn deugdzaamheid al heeft bewezen en het is dan ook niet voor niets dat dit systeem de dag van vandaag nog steeds tot de meest gebruikte ophangingen behoort. Wanneer je iets goed wil zonder het R&D-budget op te souperen, dan is dit een slimme keuze.

Ons testmodel is uitgerust met een RockShox Super Deluxe Select+ RT-schokdemper met een lockout terwijl het topmodel, de Rose Root Miller 3, is uitgerust met een Fox DPX2 Factory-demper. In beide gevallen gaat het om een demper met een extra vat die zich situeert tussen de kleine dempers zonder extra vat en de modellen die voor enduro bedoeld zijn, zoals de X2 bij Fox.

Vooraan vinden we een RockShox Pike Select+ terug. Ook hier zocht Rose naar een compromis tussen het gewicht, de prijs en de veerweg. Vandaar dat het merk niet voor de Lyrik opteerde. Deze Pike beschikt over de uitstekende Charger 2-dempercartridge die zorgt voor een gedrag dat quasi gelijk is aan dat van de Lyrik, maar wel met een lichter en toleranter frame dat beter bij de wensen van deze fiets past. De Root Miller 1 is dan weer uitgerust met een RockShox 35 waarvan we uit eigen ervaring mogen stellen dat de hydraulica minder kwalitatief is. De upgrade naar de Root Miller 2 is dus wel degelijk zijn geld waard. Bij nummer ‘3’ vinden we een Fox 36 Factory met een Fit4-dempercartridge, wat aantoont dat Rose bij dit model het trail-karakter wilde behouden, want ze hadden net zo goed een F36 kunnen monteren. Deze laatste mag dan wel nut hebben in de ruigste afdalingen – met dank aan de Grip2-dempercartridge – maar ze is ook duurder en moeilijker af te regelen.

Onderdelen

Zoals wel vaker het geval is bij Duitse merken, worden we ook dit keer goed bediend wanneer we de prijs van 2599 euro in beschouwing nemen. Op onze testfiets staat nog een complete Sram GX-groep, maar Rose heeft ondertussen enkele aanpassingen uitgevoerd. De RM 2 wordt voortaan op pad gestuurd met een Shimano SLX/XT 12-speed terwijl de RM 3 (3399 euro) nu uitgerust is met de nieuwe Sram GX-groep en zijn 10-52 cassette en een carbon Descendant-crankstel. Heb je liever een dubbel kettingblad? Dat kan, alles is voorzien om een voorderailleur te monteren.

De DT Swiss M1900 Spline-wielen (29″) zijn instappers maar hebben wel velgen van 30 millimeter. Met deze wielen ben je zeker van een neutrale en betrouwbare wielset waar je lang plezier zult aan beleven of je kan ze upgraden met een andere wielset met wat meer rendement of met wat meer levendigheid en precisie wanneer het in dalende lijn gaat.

De Maxxis Minion DHR2-banden met een Exo-karkas zijn ondertussen klassiekers geworden voor dit soort fietsen. Ze hebben een breedte van 2.3″, zijn veelzijdig en doen hun werk goed wanneer je niet te wild tekeergaat. Wanneer je wat agressiever rijdt of op ruiger terrein wil rijden, kan je beter snel overstappen naar een model waarvan het karkas beter verstevigd is. Dan denken we in de eerste plaats – om bij Maxxis te blijven – aan een band met een Exo+-karkas. Zowel in het frame als in de voorvork passen banden tot een breedte van 2.6″. Moest je van plan zijn om andere banden te monteren, dan is het misschien geen slecht idee om meteen een bredere band te kiezen, van 2.5 of zelfs 2.6″.

Om tot stilstand te komen, koos Rose voor de uitstekende en zeer krachtige Formula Cura-remmen. Dit zijn remmen die we niet vaak tegenkomen, maar we zijn er wel blij mee. Ze vergen wat tijd om ze correct af te stellen, maar het zijn remmen die onuitputtelijk lijken en die slechts een lichte impuls aan de remhendel vereisen om krachtig te remmen.

De Level Nine-stuurpost komt uit eigen huis, is ergonomisch en de stijfheid ervan mooi gedoseerd. We vreesden wel even dat de nietig uitziende stuurpen moeite zou hebben om het stuur van 800 millimeter stevig vast te klemmen, maar dat was gelukkig niet het geval. We willen ook goede punten geven aan de Ergon-grips, die een mooie meerwaarde zijn op een fiets met dit prijskaartje.

Over de dropper post uit eigen huis kunnen we kort zijn: die is sober maar werkt uitstekend. De bediening op het stuur is aangenaam in gebruik. De drop bedraagt 150 millimeter, wat correct is op een medium. Op de grotere maten mocht dit van ons een model van 170 millimeter zijn.

Het geheel weegt 14,1 kilogram, wat onze weegschaal op enkele grammen na ook bevestigde.

Rose Root Miller 2: de terreintest

De Root Miller is naast zijn eenvoudige concept ook eenvoudig in te stellen: 30% SAG in de achterdemper, de aanbevolen druk in de voorvork (met een of twee volume spacers extra in de luchtkamer bovenop de van origine twee geplaatse spacers, dit om te vermijden dat de vork te snel aan het einde van zijn Latijn zit op een hevige schok) en je bent klaar om naar de trails te trekken.

Het valt al snel op dat het frame zijdelings veel stijver is dan zijn voorganger. We gingen van een lange, vergevingsgezinde en gemakkelijke fiets naar een veel preciezere en levendigere machine. Toch is hij niet enkel voor de beste stuurlui bedoeld, maar het is niet langer alleen maar een goede toerfiets: de Root Miller is een kleine pleziermachine geworden.

Deze fiets past dan ook uitstekend bij iedereen die een goede full suspension zoekt om er een beetje van alles mee te doen (maar vooral veel afdalen) zonder dat je daarvoor een rib uit je lijf moet verkopen. Zowel de ophanging, het gedrag van het frame als de geometrie nodigen uit tot een zeer dynamische rijstijl en om elk voorwendsel te gebruiken voor een jump.

Vooraan leek de RockShox Pike-vork ons ​​perfect, hoewel we ons kunnen voorstellen dat een 160 millimeter-vork ook niet mis zou zijn op deze Root Miller. We hebben het niet getest, maar we zijn ervan overtuigd dat dat moet werken. Achteraan hadden we graag gezien dat de Super Deluxe-demper wat soepeler zou werken. Een kleine tuning kan helpen, zodat achterkant en voorkant beter op elkaar afgestemd zijn. Al bij al is dit laatste slechts een detail, want over het algemeen zit het wel snor met de kinematica van deze Root Miller.

Dat is ook merkbaar wanneer je op de pedalen trapt: de vering blijft erg neutraal en het is niet echt nodig om met de lockout te spelen, zelfs niet op lange beklimmingen of vlakke stroken. Ondanks zijn 14 kilogram en de niet echt high-end wielen, vertoont de Rose Root Miller een goede dynamiek bij het relanceren en rolt hij gemakkelijk met een constante snelheid over vlakke wegen.

De basis van de Root Miller staat op punt en we hadden wel eens zin om hem hier en daar een upgrade te geven. Zo gezegd, zo gedaan en dus monteerden we een duurdere wielset. De Santa Cruz Reserve Carbon-wielen met velgen van 27 millimeter zijn lichter, elastischer en dynamischer. Hiermee konden we het speelse karakter van de fiets nog wat vergroten. Nadeel is wel dat deze wielen de prijs van de fiets bijna verdubbelen.

Om nog beter van de charmes van de Root Miller te profiteren, hebben we ook de banden gewisseld. Met de Schwalbe Nobby Nic en Big Betty (2.6″ breed) verloren we amper aan rendement, maar we wonnen wel veel vertrouwen op ruiger terrein. Het nieuwe frame is behoorlijk stijf voor een aluminium fiets en dankzij de bredere banden absorbeerde de fiets beter de kleine trillingen.

Verdict

Het mag wel duidelijk zijn dat Rose niet enkel nog fietsen maakt die interessant zijn omdat ze zo goedkoop zijn. Nee, tegenwoordig zijn dit gewoon leuke fietsen die je ook koopt voor hun eigenschappen. En die heeft deze Rose Root Miller alvast genoeg. Hij trapt vlot weg en is speels en levendig. Maar hij is minder toegankelijk dan zijn voorganger en hij verlangt wel een kundige hand. Zoek je een comfortabele en veelzijdige toerfiets, dan kijk je beter naar de Rose Ground Control. Deze Root Miller is immers een heuse all mountain die ook niet bang is van een tikkeltje enduro. En de prijs waaraan hij wordt aangeboden, laat misschien nog wel wat ruimte om hem in de toekomst een upgrade te geven.

Meer info via www.rosebikes.nl