Test | Rose Thrill Hill 5.0: buitenaards wezen voor een zacht prijsje

Bij Rose ontbrak het tot voor kort aan een pure crosscountry full suspension, maar daar kwam eind vorig jaar verandering in met de komst van de Thrill Hill. Met een carbon frame van minder dan 2 kilogram en een op papier indrukwekkende prijs-kwaliteitverhouding wil Rose dan ook opnieuw voet aan grond krijgen in dit populaire segment. De afgelopen drie maanden maakte de Rose Thrill Hill 5.0 deel uit van onze redactie en hebben we hem uitgebreid getest.

Rose is ongetwijfeld minder gekend dan Canyon maar het merk behoort in Duitsland tot de grootste online spelers. Bij onze oosterburen is het model van directe verkoop via het internet dan ook het meest ontwikkeld van gans Europa. Net zoals Radon, dat een uitvloeisel is van H&S Bike Discount, was Rose in de beginjaren een postorderbedrijf dat zowel online als via een klassieke catalogus zijn waren aan de man bracht.

De merknaam Rose mag dan wel al een tijdje bestaan, toch kwam de ontwikkeling van het fietsenmerk pas de laatste jaren dankzij de komst van enkele prachtige nieuwe modellen in een stroomversnelling terecht. Een goede 29″ carbon hardtail had het merk al langer in de catalogus staan, een echte crosscountry full suspension niet. Die leegte wordt nu opgevuld met de nieuwe Thrill Hill. En Rose doet dat naar goede gewoonte met een uitstekende prijs-kwaliteitverhouding; zo gaat het instapmodel reeds voor 2599 euro over de toonbank. Niet slecht voor een full carbon frame!

Frame

Alvorens tot onze conclusies van de terreintest over te gaan, overlopen we eerst even alle onderdelen.

De fijne buizen van het frame van de Rose Thrill Hill trekken meteen de aandacht. Ze geven een gracieuse look aan het voor de rest strakke frame. Het gewicht van het frame situeert zich inclusief de demper net onder de 2 kilogram, waarmee hij in het goede klasgemiddelde eindigt van de duurdere xc-modellen.

Dit gewicht heeft het frame onder meer te danken aan de zeer fijne, carbon achterdriehoek die we terugvinden op alle modellen van de Thrill Hill-familie, ook op de goedkoopste. Bijzonder, want dit is slechts zelden het geval bij de concurrentie. Bij hen zijn de goedkopere modellen bijna altijd uitgerust met een aluminium achterdriehoek. Enkel de link en yoke die de achterdriehoek met de demper verbinden, zijn uit aluminium.

De kabels lopen intern door het frame en komen er ter hoogte van het bottom bracket weer uit om kopzorgen bij het vervangen van de kabels te omzeilen. We hebben zelf de proef op de som genomen en het vervangen van de kabels loopt gesmeerd. Gevoelige plaatsen op het frame worden beschermd door rubber inserts en er werd ook een kabelgoot voorzien voor een dropper post.

Veringen

Achteraan doet de Rose Thrill Hill beroep op een single pivot en de flex van de staande achtervork. Het concept sluit nauw aan bij dat van een Specialized Epic, maar dan wel zonder het automatische Brain-systeem.

Om pompende bewegingen tot een minimum te beperken, werd het hoofdscharnierpunt net boven het hoogste punt van het kettingblad van 34 tanden geplaatst.

Voor zowel demper als voorvork vertrouwt Rose op de twee grootste spelers op de markt. Zo worden de modellen met een Sram-aandrijving gecombineerd met RockShox-veringen en zij die met Shimano op pad worden gestuurd, doen dat met exemplaren van Fox. Onze Rose Thrill Hill 5.0 – het topmodel met een Sram XX1 – is dan ook uitgerust met een RockShox Monarch-demper en een SID World Cup-vork met een carbon stuurbuis. Deze laatste is een tikkeltje zwaarder dan een Fox F32 StepCast, maar ook iets stijver, wat de zwaardere renners of zij met een agressievere rijstijl zeker zullen appreciëren. Beide veringen maken gebruik van dezelfde remote op het stuur om met één enkele push het boeltje te blokkeren. Jammer dat we daarbij de keuze hebben uit slechts twee posities: hetzij open, hetzij geblokkeerd.

Geometrie

De geometrie van de Rose Thrill Hill is op papier vrij conservatief met een balhoofdhoek van 69,5 graden (een BMC Fourstroke gaat daarin heel wat extremer met een hoek van 67,5 graden), een korte reach van 430 millimeter op de medium (458 millimeter op de large) en een zitbuishoek van 74,5 graden (wat minder rechtop is dan de 75,6 graden van wederom de BMC Fourstroke). Enkel de vrij korte liggende achtervork (439 millimeter) strookt niet met dit conservatieve plaatje. Toch zullen we in onze terreintest merken dat de Rose Thrill Hill niets heeft van een old school fiets. Minder goed nieuws is dat er slechts drie maten verkrijgbaar zijn: small, medium en large.

Onderdelen

Het is algemeen geweten dat Rose steeds uitpakt met een sterke prijs-kwaliteitverhouding en de Thrill Hill is daar geen uitzondering op. Het gamma begint zoals reeds gezegd vanaf 2599 euro (hier lees je meer over de verschillende modellen) terwijl het topmodel dat wij in handen kregen, de Thrill Hill 5.0, voor 5499 euro over de toonbank gaat (er bestaat ook nog een duurdere versie met een Sram XX1 AXS). Dat is veel geld, maar heel wat minder dan de 7000 à 8000 of zelfs 10000 euro die sommige merken vragen voor gelijkaardige modellen. En het gewicht mag er ook wezen: onze weegschaal klokte af op 10,31 kilogram voor een large zonder pedalen.

Voor die prijs krijg je een volledige Sram XX1 Eagle, een carbon DUB-crankstel (met een kettingblad van 34 tanden) en een lichte, carbon DT Swiss XRC 1200-wielset met een interne breedte van 25 millimeter. Rond de wielen liggen Maxxis Ikon-banden die volgens ons niet echt op hun plaats zijn rond het voorwiel. Op een natte ondergrond ontbreekt het hem aan de broodnodige grip en we raden dan ook aan om de voorband meteen te vervangen. Achteraan volstaat hij wel, maar er bestaat beter op de markt, zeker wanneer we naar een goed compromis zoeken tussen tractie en rendement.

De Sram Level ULT-remmen zijn het neusje van de zalm van de xc-remmen bij Sram, maar waar we over de vorige versie best tevreden waren (op enkele details na, ziehier onze test), vinden we deze nieuwe versie toch heel wat minder krachtig. Nochtans werden enkel de remklauwen gewijzigd. De ergonomie van de remgrepen is nog steeds heel aangenaam, net zoals het feit dat ze goed doseerbaar zijn, maar de bijt- en remkracht ontbreken op het appel, zelfs op xc-parkoersen zonder grote hoogteverschillen. Te herdoen!

De rest van de onderdelen komen vooral van NewMen, een klein Duits merk dat langzaam maar zeker aan het doorbreken is. Terecht overigens, want hun producten zijn licht en knap afgewerkt. Origineel is de stuurpen die met slechts twee bouten rond het stuur wordt geklemd, wat een gunstige invloed heeft op het gewicht en de stijfheid van het geheel, al zullen sommigen dit minder praktisch vinden dan een stuurpen met een kap en 4 bouten.

Als kers op de taart beschikt Rose ook over een configurator om een hele reeks onderdelen naar eigen smaak aan te passen. Zo kan je de Maxxis Ikon-banden al bij aankoop inruilen voor een veelzijdigere Schwalbe Racing Ralph/Ray (+28 euro, ziehier onze test) of de Thrill Hill uitrusten met een dropper post (+177 euro voor de Fox Transfer), wat volgens ons een absolute meerwaarde betekent op een fiets als deze.

Tot slot geven we nog mee dat er ook een Thrill Hill Trail zijn opwachting maakt in de catalogus. Het frame is identiek, net zoals de veerweg achteraan, maar de banden zijn iets agressiever (Ardent Race), je krijgt standaard een dropper post en de vork heeft een veerweg van 120 millimeter. Deze versie is enkel op de Thrill Hill 1 en 2 verkrijgbaar en kost respectievelijk 2899 en 3999 euro (met een RockShox Pike-vork voor de eerste en een Fox F34 SC Factory voor de tweede).

Rose Thrill Hill 5.0: de terreintest

Zelden was er van onze lezers uit zo veel interesse voor een fiets als voor deze Rose Thrill Hill! Nadat we hem al uitgebreid presenteerden in een eerder artikel, werden we overstelpt met vragen. Het bewijs dat er wel degelijk vraag is naar een lichte en prestatiegerichte xc-fiets met een gunstig prijskaartje. We gaan de suspens dan ook niet tot het einde rekken en kunnen al onthullen dat de Rose Thrill Hill wel degelijk wat in zijn mars heeft, en niet enkel op papier.

We kregen voor onze test een large ter beschikking en ondanks de vrij korte reach van 458 millimeter hebben we toch de indruk met een lang frame en diep liggende voorkant onderweg te zijn. Bij twijfel raden we je onder een 1m80 eerder de medium aan in de plaats van een kortere stuurpen. Boven de 1m80 is de large perfect en geniet je van een racy zitpositie zonder dat het te extreem wordt. Wij reden er alvast probleemloos ritten van vijf uur mee, zonder pijn. Maar let goed op de maat en volg het advies – die ons correct lijkt – op de website van het merk.

We hebben het hier over een crosscountry- of marathonbolide en dus beginnen we met het rendement. Bij de minste impuls op de pedalen schiet hij vooruit. Niet zoals een Epic S-Works, maar de Rose Thrill Hill kan andere bolides – zoals een Canyon Lux of Scott Spark – op dit domein zonder blozen recht in de ogen kijken. Zelfs wanneer de vering openstaat, pompt de achterdemper amper wanneer we recht op de pedalen een sprint inzetten.

De Rose Thrill Hill is duidelijk gemaakt om snelle chrono’s na te jagen, maar hij voelt zich op meer dan enkel vlot bollende paden in zijn sas. Het mag allemaal wat ruiger en ook in die omstandigheden is hij een goede klimmer.

Wanneer je aan een regelmatig tempo klimt, beweegt de vering een beetje maar het stoort niet en de achterkant zakt op de steilste stukken nooit in. De vering blijft zeer actief om ervoor te zorgen dat de wielen voldoende grip hebben. De Rose Thrill Hill is duidelijk gemaakt om snelle chrono’s na te jagen, maar hij voelt zich op meer dan enkel vlot bollende paden in zijn sas. Het mag allemaal wat ruiger en ook in die omstandigheden is hij een goede klimmer.

Het enige wat we soms mankeerden, was een tussenpositie voor de veringen: het is of geblokkeerd of alles open. Al moeten we toegeven dat bergop rijden met een ‘open’ vering, amper deerde. We blokkeerden de vering dan ook enkel op het asfalt of op biljartvlakke paden. Om dit hoofdstuk te eindigen, geven we nog mee dat de remote soms iets te stroef werkte bij het blokkeren van de veringen. Het deblokkeren gaat veel sneller en zonder haperen. Gezien de zeer fijne buizen van de Thrill Hill is het ook nodig om te preciseren dat we nooit het gevoel hadden dat hij niet stijf genoeg was, integendeel, en hij lijkt dan ook geschikt om de ruwste behandelingen te ondergaan.

Maar is de Rose Thrill Hill naast efficiënt ook fun om te besturen? Ja, zonder aarzelen kunnen we daar ja op antwoorden, ook al is dit niet de meest speelse fiets die we ooit getest hebben. Hij is speels, maar je voelt dat hij toch een zekere persoonlijkheid heeft. Soms moet je hem dan ook pushen vooraleer hij toont wat hij in zijn mars heeft. Bergaf is hij zeker geen slak. De veringen werken uitstekend en we hebben nooit het gevoel dat we over te weinig veerweg beschikken, zolang we de fiets niet inzetten op terrein waar hij niet voor gemaakt is. Bij hoge snelheid genieten we van zijn stabiliteit en de wendbaarheid is correct, ook in haarspeldbochten waar we vreesden dat de grote maat een nadeel zou zijn. Gelukkig bleek de achterkant makkelijk door de bochten te plaatsen. Jammer was wel dat we bergaf niet over een dropper post beschikten. De achtervering had de neiging om niet heel de veerweg te benutten en met het hoog geplaatste zadel hadden we op de steilste stroken vaak het gevoel dat we over het stuur gekatapulteerd zouden worden. Rose biedt optioneel een Fox Transfer Performance aan (+177 euro) en we kunnen jullie niet genoeg aanraden om die optie te nemen om volop van de capaciteiten van de Rose Thrill Hill te genieten.

Wij hebben hem zelf getest met een draadloze (en dus makkelijk te monteren) RockShox Reverb AXS en het leek wel alsof we bergaf plots met een compleet andere fiets te maken hadden. Het gewicht van de berijder kwam door de dropper post lager en meer naar achteren te liggen en daardoor reageerde de demper ook anders. De voltallige veerweg werd nu beter benut en moeilijke passages, zoals we tegenwoordig vaak tegenkomen in crosscountry, verliepen een stuk vlotter. Voor marathon zou het eventueel nog lukken zonder de dropper post (alhoewel) maar in crosscountry is dit volgens ons een must. We hadden daarentegen nooit de indruk dat de voorvork van 100 millimeter een beperkende factor was en we zouden ons dan ook niet per se naar het Trail-model van de Thrill Hill richten; de XC-versie met een dropper post presteert zo al goed genoeg en is zeer aangenaam.

Ook voor marathons lijkt de Rose Thrill Hill ons een uitstekende keuze. Het comfort springt misschien niet meteen in het oog wanneer je ermee rijdt maar hoe meer uren je op hem slijt, hoe meer je je realiseert dat dit met een sprekend gemak gaat en dat de fiets zeer tolerant is.

Verdict

De Rose Thrill Hill was wat ons betreft het lange wachten meer dan waard en is meer dan enkel een fiets met een gunstige prijs-kwaliteitverhouding. Het frame van de Thrill Hill kan zich zeker en vast meten met dat van een Canyon Lux, Specialized Epic of Scott Spark. Hij is iets meer geschikt voor minder ervaren rijders dan een Lux, minder explosief maar wel toleranter dan een Epic en iets minder speels dan een Spark op technisch terrein. Hij is dan ook een slimme keuze en niet enkel en alleen omdat hij goedkoper is dan de rest. Onze testfiets, de 5.0, met een Sram XX1 Eagle mag dan wel zeer aangenaam zijn, toch zouden we eerder voor de versies 4.0 of 3.0 kiezen met respectievelijk een Shimano XTR en XT (4499 en 3099 euro).

Meer info via www.rosebikes.com/bikes/mtb/cross-country/thrill-hill