Test | Specialized Levo SL 2: nieuw recept, nieuwe horizonten

Toen de Specialized Levo SL in 2020 op de markt verscheen, was hij een echte voorloper in het zogenaamde “lichte” e-bike segment. Sindsdien zijn veel concurrenten dezelfde weg opgegaan. Specialized heeft de Levo SL nu een opfrisbeurt gegeven zodat hij een van de belangrijkste spelers in de sector blijft. De ondersteuning werd herzien naar de smaak van de dag, het frame werd lichter en hij kreeg een mullet-montage. De vraag is hoe deze tweede generatie het ervan afbrengt op het terrein?

Het was een echte meesterzet van Specialized toen het in februari 2020 de eerste generatie van zijn lichtgewicht e-bike, de Levo SL, presenteerde. Tijdens onze test bleek hij al van een zeer aardig niveau, terwijl het segment van de zogenaamde “lichte” e-bikes nog maar in de kinderschoenen stond. Voor de jaargang 2023 besloot het Amerikaanse merk hem op te frissen.

Frame

Als we voor het frame staan, lijdt het geen twijfel dat het inderdaad een Specialized is! En toch lijkt het alsof er iets ontbreekt … De kleine verbinding tussen de bovenbuis en de zitbuis die de demper aan één zijde verbergt (zie rechterfoto) en kenmerkend is voor de nieuwste modellen van de Stumpjumper, Levo en Kenevo, is verdwenen op deze tweede generatie van de Levo SL. “Er zijn niet echt technische redenen die deze keuze motiveerden. We wilden gewoon teruggaan naar een meer klassieke look die beter bij ons past”, legt Antoine uit, ons Specialized-contact van de dag.

Bij de eerste generatie van de Levo SL werd het gamma nog verdeeld door een carbon frame en een aluminium frame (Levo SL Comp), maar bij deze tweede generatie blijft daar enkel het carbon frame van over. Het hele gamma, van het instapmodel (Levo SL Comp) tot het meest luxueuze model (Levo SL S-Works LTD), maakt gebruik van hetzelfde carbon, namelijk Fact 11M carbon. Dit is de koolstof die werd gebruikt op het ultramodel van de vorige generatie (S-Works Levo SL), maar ook op de Pro-montage van de geheel nieuwe Epic World Cup.

Er blijft echter een verschil tussen de goedkopere en duurdere modellen. De yoke (het “Y”-stuk dat de link met de schokdemper verbindt) is op de goedkopere modellen wel nog uit aluminium (Levo SL Comp), terwijl hiervoor op de duurdere assemblages carbon wordt gebruikt.

Er wordt aangekondigd dat dit nieuwe frame iets lichter is dan zijn voorganger. We hebben onze testfiets – het Comp-instapmodel, ter illustratie van dit artikel – gewogen en kwamen uit op 17,960 kilogram. Het Amerikaanse merk legt uit dat het frame van deze tweede generatie van de Levo SL iets lichter is dan het frame van de originele Levo SL, maar dat ze hiervan hebben geprofiteerd om hem uit te rusten met nieuwe technologieën en componenten.

Ondersteuning

Bij de ondersteuning zien we een logische voortzetting van de eerste Levo SL en zijn SL 1.1-motor. De SL 1.2 heeft de missie om kleine fouten te corrigeren die aan zijn voorganger te wijten waren.

Onze wensen lijken te zijn gehoord, want het merk uit Californië deelt mee dat het een oplossing heeft gezocht voor het lawaai van de motor

Een van de eerste punten met betrekking tot de ondersteuning waar het Californische merk aan heeft gewerkt, is het lawaai dat het systeem produceert. Onze wensen lijken te zijn gehoord, want dit was inderdaad een van de punten die ons het meest teleurstelde tijdens onze test van de Levo SL (lees: Test nieuw | Specialized Levo SL: eersteling als meesterwerk omhelsd!). Het probleem was niet zozeer het geluidsniveau van de SL 1.1-motor, aangezien hij bij nameten met een Db-meter niet luider was dan zijn belangrijkste concurrenten van die tijd, het was eerder een probleem van de geluidsfrequentie.

Specialized legt uit hoe het deze situatie heeft gecorrigeerd: “We behielden hetzelfde aantal tandwielen in de motor, maar plaatsten ze binnen een geheel nieuwe buitenschaal. Voorheen bestond deze schaal uit drie delen, nu nog uit twee waardoor het geluid minder goed kan ontsnappen. Voor de schaal gebruiken we nu ook een honingraatconstructie die een betere geluidsisolatie mogelijk maakt. Ten slotte maakten een reeks details zoals de gebruikte materialen het mogelijk om de toon van het geluid te wijzigen en discreter te maken.” Het merk schat dat het verschil in geluidsbeleving rond de 34 tot 45% lager ligt ten opzichte van de SL 1.1-motor.

Afgezien van zijn nieuwe buitenschaal en de kleine aanpassingen met betrekking tot het geluid, is deze SL 1.2-motor in wezen identiek aan zijn voorganger. De basis wordt nog steeds geleverd door Mahle, met hetzelfde werkingsprincipe, maar ook dezelfde bedrading en dezelfde batterij. Specialized heeft wel verschillende details en het hele “software” -gedeelte herzien. De motor biedt nu 50 Nm koppel en 320 Watt vermogen in plaats van de 35 Nm en 240 Watt van de eerste Levo SL.

Het Amerikaanse merk legt uit dat het “er een erezaak van heeft gemaakt om zeer geleidelijke koppelreducties en vermogenstoenames aan te bieden, om een ondersteuning te bekomen met een zo natuurlijk mogelijk rijgedrag.” Net als bij de vorige generatie zijn er drie ondersteuningsmodi: Eco, Trail en Boost. Dankzij de nieuwe Mastermind TCU, die identiek is aan die waarmee de Levo van de derde generatie mee is uitgerust, hebben we nu ook toegang tot “Micro Tune” waarmee je via de bediening op het stuur zeer nauwkeurig het ondersteuningsniveau kunt kiezen, van 0 tot 100% in stappen van 10%. We zullen iets verderop dieper ingaan op de kwestie van de modi, maar we kunnen je al vertellen dat de drie belangrijkste modi volledig aanpasbaar zijn in de smartphone-app van Specialized.

Zoals we hierboven al schreven, verandert de batterij niet en is deze net als in het verleden volledig geïntegreerd in de onderbuis. De capaciteit van de batterij bedraagt 320 Wh. Een ander interessant detail is dat ook de 160 Wh range extender (die in de bidonhouder wordt geplaatst) niet werd aangepast. Deze nieuwe generatie van de Levo SL is dus volledig compatibel met de “oude” batterijen van het merk. Het enige kleine verschil zit in de bedrading, die iets korter is op de nieuwe generatie, maar zonder enig verschil in gebruik.

Veringen

Voorheen was er vooraan en achteraan 150 millimeter veerweg beschikbaar, maar vanaf nu wordt de Levo SL net als de Stumpjumper Evo met 160/150 millimeter veerweg (voor/achter) op pad gestuurd. Zoals gebruikelijk bij Specialized kregen de ophangingen de stempel “Rx Tune”, wat betekent dat de kleppen, het luchtvolume en het olievolume zijn bestudeerd om zo geschikt mogelijk te zijn voor de eigen kinematica van de fiets.

In termen van kinematica legt Specialized uit dat het werkte aan de curve van de baan van het achterwiel tijdens compressie om de speelse kant van de Levo SL 2 te versterken. Ook de compressieverhouding werd herzien om veel ondersteuning te bieden aan het begin en midden van de veerweg.

Geometrie

“Naast de veerweg kan de hele geometrie van deze nieuwe Levo SL vergeleken worden met een Stumpjumper Evo … die is uitgerust met een motor“, legt Antoine uit. Deze Levo SL 2 heeft een reach van 445 millimeter, een zitbuishoek van 75,8°, een liggende achtervork van 432 millimeter en een balhoofdhoek van 64,5° in maat S3. Ter vergelijking: de Stumpjumper heeft een reach van 448 millimeter, een zitbuishoek van 77,2°, een liggende achtervork van 438 millimeter en een balhoofdhoek van 64,5°.

De balhoofdhoek is instelbaar via de balhoofdcups, waardoor je kunt kiezen uit drie standen, namelijk 63°, 64,2° of 65,5°. De aan de voet van de demper aanwezige flipchip maakt het mogelijk om de hoogte van het bottom bracket met 5 millimeter te doen variëren.

Deze Levo SL 2 is standaard gemonteerd in een mullet-opstelling, namelijk met een 29″-wiel aan de voorkant en een 27,5″-wiel aan de achterkant om de wendbaarheid van de fiets te maximaliseren. De upgrade naar 29″ is nu mogelijk gemaakt dankzij de simpele aanwezigheid van een flipchip aan de liggende achtervork, waardoor deze met 11 millimeter kan worden verlengd.

Je hebt de keuze uit zes maten, variërend van S1 tot S6. Specialized verliet een tijdje geleden de klassieke nomenclatuur (small, medium, large, …) voor een meer “neutrale” aanduiding die rijders moet aanmoedigen om de maat van hun fiets niet enkel te kiezen op basis van hun lengte, maar ook op basis van hun rijstijl. Met een lengte van 1m75 kunnen we bijvoorbeeld kiezen voor een kortere en speelse S3 of een S4 die meer gericht is op efficiëntie en snelheid in technische stroken. De kleinste maat (S1) heeft een veerweg van 144 millimeter achter en 150 millimeter voor om de bodemvrijheid te maximaliseren en is uitgerust met een DPS-demper (geen Float X) zodat er een bidon in het frame past.

Versies en prijzen

Wij kregen voor deze test de ‘goedkoopste’ versie, de Comp, in handen. Al moet gezegd dat de prijs van deze Comp-versie nog best hoog is: 7900 euro. Daarvoor krijg je een volledig carbon frame en uitrusting die, zonder luxueus te zijn, geenszins low-end is.

In onze Comp-montage is de Levo SL uitgerust met een ophangingscombinatie van Fox, namelijk een Float 36 Rhythm-vork en een Float X-demper.

De Sram GX Eagle-groep verzorgt de aandrijving. Niet de nieuwste Sram T-Type aandrijving dus, maar de GX Eagle staat niet mis op de technische fiche.

Door te kiezen voor remmen met 4 zuigers en 200 millimeter remschijven, 30 millimeter brede velgen en twee verschillende banden met versterkt Grid Trail-karkas lijkt Specialized alles in het werk gesteld te hebben om de Levo SL klaar te stomen voor pittige tochten zonder dat daarvoor eerst langs de werkplaats moet gepasseerd worden.

De rest van het gamma bestaat uit een Expert-versie die in juni wordt uitgebracht en waarvan de prijs op het moment van het schrijven van deze regels nog niet bekend is. Vervolgens is er de Pro-versie (model in groene kleur) die op de markt wordt gebracht voor 11.500 euro, gevolgd door de zeer luxueuze S-Works en S-Works LTD die uitgerust zijn met het allerbeste (carbon wielen, Sram XX T-Type aandrijving, Fox Factory-veringen, elektronische RockShox Flight Attendant voor de LTD, enz.). Deze laatste twee modellen kosten respectievelijk 14.000 en 15.000 euro. Er staat momenteel geen aluminium versie in de catalogus.

Specialized Levo SL 2: de terreintest

Tot zover de technische details, tijd voor actie! We waren in ieder geval erg benieuwd om deze evolutie van de Levo SL te testen, die in zijn eerste versie al behoorlijk indruk maakte, maar die op de proef werd gesteld door de steeds fellere concurrentie in de niche van lichte e-bikes.

De filosofie achter deze Levo SL is om een ​​e-bike aan te bieden met een natuurlijk rijgedrag dat de sensaties van een klassieke mountainbike zo dicht mogelijk moet benaderen aan het stuur. Eenmaal geïnstalleerd op deze Levo SL 2 wordt deze filosofie vrij snel bevestigd: het trappen voelt heel natuurlijk aan en toch maakt de ondersteuning het mogelijk, zonder al te aanwezig te zijn, om het efficiënter en aangenamer te maken.

Het gevoel van bijna aan het stuur van een klassieke fiets te zitten, is vanaf de eerste momenten echt aanwezig, met name dankzij het gewicht van de machine. Onze weegschaal gaf 17,960 kilogram aan voor een maat S3 (met bidonhouder en Swat-multitool in de stuurbuis). Een zeer goede score, vooral omdat het het goedkoopste model is in het gamma dat uitgerust is met zwaardere onderdelen. Een ander belangrijk punt is dat vanaf nu alles in een redelijk goede stilte verloopt omdat de ondersteuning inderdaad veel discreter is dan in het verleden. We zitten nog niet op het niveau van de TQ-motor, die voor ons de maatstaf is op dit gebied, maar de vooruitgang ten opzichte van de eerste Levo SL is heel duidelijk.

Wanneer we beginnen aan de klim die ons naar de start van de singletrack-afdaling moet brengen, navigeren we regelmatig tussen de Eco-modus (relatief discreet maar ideaal voor een maximale autonomie) en de tussenliggende Trail-modus, die een comfortabelere en meer aanwezige ondersteuning biedt. We hebben er nog maar een paar rondjes mee gereden en toch hebben we al het gevoel gewend te zijn aan het stuur van deze Levo SL, hij is zo gemakkelijk te hanteren. Het scherm op de bovenbuis is leesbaar en de bediening vrij ergonomisch. Ook voelen we dat het koppel meer aanwezig is en dat we de motor minder hoog in de toeren moeten duwen om respons te hebben.

Met betrekking tot deze bediening kan je door 3 seconden lang op de “+”-knop te drukken, overschakelen naar de modus “Micro Tune”. In deze alternatieve modus vinden we niet meer de 3 traditionele ondersteuningsmodi terug, maar wel een ondersteuning uitgedrukt in percentages. Hiermee kan je de ondersteuning in stappen van 10% doen variëren door de knoppen “+” en “-” te gebruiken. Met deze functie kan je de ondersteuning heel precies afstemmen op je metgezellen van de dag, … We vonden deze functie al leuk tijdens onze test van de derde generatie van de Levo die deze functie inhuldigde, en we zijn verheugd dat deze optie nu ook aanwezig is op de SL-versie. Het lijkt ons hier zelfs nog nuttiger en relevanter om het beheer van de batterij, die kleiner is, en dus van de autonomie te optimaliseren door het ondersteuningsniveau voortdurend zo precies mogelijk aan te passen aan zijn behoeften.

Wanneer de brede en glooiende paden plaatsmaken voor een smalle en ruige singletrack die meer techniek en besturing vereist, is de Levo SL comfortabeler dan in het verleden dankzij de motor. Toch voelen we al snel dat bepaalde keuzes van Specialized voor deze nieuwe vintage (voorvork met meer veerweg en met name het 27,5″-wiel achteraan) in deze omstandigheden niet in ons voordeel spelen. Ook de demper is in het begin erg flexibel en peuzelt snel de eerste centimeters van de veerweg op, met als effect dat het de zithouding op de fiets wijzigt en de technische passage onzekerder maakt.

Hierbij moet worden opgemerkt dat de fiets standaard wordt geleverd met een vrij hoge cockpit, wat niet helpt tijdens dit soort heuvelpassages. We raden je ten zeerste aan om stuur en stuurpen met een of twee afstandhouders ter hoogte van het balhoofd te laten zakken om het stuur lager te zetten en een positie te verkrijgen die gunstiger is om bergop te rijden, met een betere gewichtsverdeling tussen de voor- en achterkant van de machine. Dit geldt des te meer omdat de voorkant van deze nieuwe generatie is verhoogd door de vork met een veerweg van 160 millimeter, tegenover 150 millimeter voorheen.

Wanneer de hellingsgraad omkeert en je moet afdalen, onthult de Levo SL een meer uitgesproken persoonlijkheid … maar op een goede manier! De fiets is erg speels en gemakkelijk te plaatsen en we merken dat we zelfs het kleinste obstakel beschouwen als een kleine oproep om een bunny hop uit te voeren, waar we tot nu toe altijd blij waren er gewoon over te rollen. Het argument “een Stumpjumper met een motor” van Specialized is volkomen terecht voor ons!

De nieuwe Levo SL is duidelijk een van de leukste en wendbaarste e-bikes die we tot nu toe ooit hebben getest!

Met deze tweede generatie komt de Levo SL immers meer dan ooit dichter aanleunen bij een Stumpjumper … met dat kleine extraatje. Hij treedt ook in de voetsporen van de derde generatie van de Levo, die een beetje veelzijdigheid inruilde voor meer plezier bij het bergaf rijden. Deze nieuwe Levo SL is duidelijk een van de leukste en wendbaarste e-bikes die we tot nu toe ooit hebben getest!

Een slimme mix van een beproefde geometrie en zorgvuldig gekozen onderdelen zorgt ervoor dat de Levo SL een zeer geruststellende kant heeft, zelfs in de meest ruige passages. De fiets verrast je niet en is voorspelbaar in zijn reacties, zelfs als de fout van de piloot komt. Het is dus een fiets die vertrouwen geeft, terwijl hij gemakkelijk te hanteren is. Een absolute aanrader! We hebben al onze testlussen gedaan in de standaardconfiguratie met zijn 27,5-inch achterwiel, al zijn we ook wel benieuwd naar wat dit platform zou kunnen bieden met twee 29-inch wielen.

We maken van een korte stop gebruik om de smartphone-applicatie “Mission Control” te bekijken om de assistentiemodi van onze Levo SL aan te passen. Standaard is hij geconfigureerd met een “Turbo”-modus die op de een of andere manier beperkt is tot 80% van zijn maximale vermogen om een ​​grotere autonomie mogelijk te maken, evenals een vrij gespierde “Trail”-modus. We zouden je absolute cijfers kunnen geven en zeggen dat dit de beste instellingen zijn, maar we denken dat de aanpassing van de ondersteuningsmodi persoonlijk is en moet overeenkomen met je behoeften en je rijstijl.

Maar we kunnen je meegeven dat het mogelijk is om voor elk van de modi twee factoren aan te passen: de instelling van de ondersteuning (hoe meer de schuifregelaar naar boven wordt geduwd, hoe minder inspanning er geleverd moet worden om de ondersteuning te activeren) en een tweede instelling die betrekking heeft op het maximale vermogen dat de motor zal ontwikkelen. In ons geval hebben we de “Turbo”-modus maximaal gezet en de “Trail”-modus enigszins getemperd.

Op de vlot berijdbare paden overschrijden we regelmatig en zonder enige moeite de grens van de ondersteuning van 25 km/u. We voelen geen schokken wanneer de ondersteuning wordt afgesneden zoals we al bij andere motoren hebben kunnen constateren. De overgang is redelijk zacht en de fiets rijdt behoorlijk goed eens deze wettelijke limiet overschreden of als de ondersteuning gewoon is uitgeschakeld, zelfs op de paden. We zijn niet bang om met deze fiets en een lege batterij huiswaarts te moeten keren.

Komt nu eindelijk de vraag van een miljoen: wat met de autonomie van de tweede generatie van de Levo SL? Zoals je misschien al weet, geven we niet graag absolute cijfers over de autonomie gezien het grote aantal factoren dat meespeelt, zoals het type terrein en de route, het gewicht van de piloot, de stijl van besturing, … Het merk kondigt zelf een actieradius aan van 45 tot 55 kilometer voor 2300 meter hoogteverschil in de Eco-modus, en 20 tot 30 kilometer voor 800 tot 900 meter hoogteverschil in de Trail-modus. We kunnen deze schattingen alleen maar bevestigen, aangezien ze erg lijken op onze ervaringen in het terrein.

We kunnen daar nog aan toevoegen dat de Levo SL het autonomierecord niet breekt en de Orbea Rise, die onze maatstaf op dit gebied blijft, niet overschaduwt. Hij zit ongeveer op het niveau van de TQ-ondersteuning. De Levo SL is ook erg gevoelig voor het gewicht van de piloot die hij meeneemt, evenals voor het soort uitje: een van onze testers was met zijn gewicht van 60 kilogram in staat om 2000 hoogtemeters te overwinnen zonder de hele tijd in de Eco-modus te blijven, terwijl iemand van 80 kilogram die graag steile en technische beklimmingen neemt, moeite had om de 1000 hoogtemeters te overschrijden. Tijdens onze uitstapjes in het Trail Center konden we probleemloos 6 tot 7 specials aan elkaar rijgen, ondanks zeer steile verbindingsstukken bergop, maar zonder te snel te willen rijden. Indien nodig is er ook nog altijd de 160 Wh range extender.

Verdict

“Een Stumpjumper met een motor”... Over het algemeen steigeren we van dit soort marketingpraatjes, maar we moeten toegeven dat de realiteit deze keer goed overeenstemt met de slogan! De Specialized Levo SL Gen 2 behoudt een substantie die identiek is aan die welke het succes van zijn voorganger heeft gemaakt, terwijl hij de kleine defecten corrigeert die aan deze eerste generatie konden worden toegeschreven, zoals het motorgeluid of het gebrek aan power. Een recordautonomie haalt de SL 1.2 niet, maar deze motor van de nieuwe generatie (met een koppel van 50 Nm) biedt nog meer capaciteiten dan in het verleden, terwijl hij heel natuurlijk aanvoelt. Naast de ondersteuning heeft deze nieuwe versie van de lichte e-bike van Specialized nog meer troeven. Hij is behendig, wendbaar, gemakkelijk te hanteren, veilig, voorspelbaar … we hebben niets dan lof voor deze Levo SL 2, ook al blinkt hij bergaf meer uit dan bergop.

Meer info via www.specialized.com