Test | Trek Slash 9.9: geen scherpe chrono zonder je tanden te laten zien

Het is een understatement om te zeggen dat Trek ons ​​heeft verrast met deze nieuwe Slash. We hadden zelf ook al wel gevoeld dat er nog ruimte voor verbetering was op het vorige model, maar als er één ding was waar we niet zouden aankomen, dan wel de ophanging, omdat die ons zo aansprak.

Trek zag de zaken duidelijk anders en om te anticiperen op de mogelijke evolutie van enduro, besloot het Amerikaanse merk de Slash een compleet nieuw gezicht te geven, geïnspireerd door de DH Session. In zekere zin kunnen we het begrijpen in het licht van de nieuwste ontwikkelingen van de Fuel EX, die steeds meer de uitstraling krijgt van een ‘kleine enduro’. Aan de andere kant kunnen we ons afvragen of dit allemaal nog binnen het redelijke valt en of de Slash nog steeds een enduro is voor gewone stervelingen …

Frame

Op het nieuwe model nemen we afscheid van de prachtige lijnen van de oude Slash, die slank en tijdloos waren en ons deden denken aan een katachtige die op de loer ligt en klaar is om zijn prooi te bespringen. Deze zesde generatie is veel zwaarder beladen en maakt op nieuwelingen indruk met het geheel aan tussentandwielen en draaipunten. We hebben de indruk geconfronteerd te worden met een uiterst complex object, hoewel we weten dat het een endurofiets is zoals elke andere.

Voor de rest zijn de constructie van het frame en de opties die hij biedt klassiek. De Slash biedt dezelfde functionaliteiten, of hij nu in aluminium (twee modellen) of in carbon (zoals onze 9.9-versie, vijf modellen in totaal) is uitgevoerd.

Aan de praktische kant kunnen we een opbergvak in de onderbuis noemen met een tasje om wat materiaal in op te bergen en een multitool in de stuurpen. Het idee is goed en het tooltje is zeer compleet (kettingpons, plaats voor een snelsluiting, inbuskoppen van 2, 2,5, 3, 4, 5, 6 en 8 mm, Torx T25, platte schroevendraaier en een tooltje om de obus van tubeless ventielen te verwijderen), maar het hele ding kreeg echter al snel wat speling tot het punt dat het begon te rammelen tijdens de afdalingen.

Qua aanpassingen hebben we verwisselbare balhoofdcups voor de balhoofdhoek. De keuze voor verwisselbare cups bracht Trek ertoe de fiets te ontwerpen met een ‘klassieke’ interne doorvoer van de kabels via gaten in de balhoofdbuis in plaats van rechtstreeks door de headset. Iedereen heeft zijn eigen voorkeuren, maar wij waarderen deze keuze duidelijk! Een eenvoudigere en directere route van de kanalen, eenvoudigere aanpassingen aan de cockpit en eenvoudiger onderhoud … de voordelen zijn talrijk.

De rubberen beschermingen zijn royaal, zowel op de achterdriehoek als op de onderbuis, met zelfs een (afneembaar) deel om de fiets te beschermen als je hem in de laadbak van een pick-up plaatst. Ah, de Noord-Amerikanen … De carbon versies krijgen ook een ‘anti-impact’-film onder de verf, om de weerstand van het geheel tegen met name stenen en hun scherpe randen te vergroten.

Omdat Trek de voorkeur gaf aan de verstelmogelijkheden met de verwisselbare cups, verdwijnen de Knock Block-stops in de headset. Dit is echter geen probleem: door de nieuwe vormen van het frame bestaat er geen risico meer dat de vorkkroon in contact komt met de onderbuis en hetzelfde geldt voor de shifters op het stuur met de bovenbuis.

De lak is, zoals altijd bij Trek, van goede kwaliteit. Afhankelijk van het model hebben we de keuze tussen twee of drie kleuren en die van onze testfiets heeft de impacts van de omgeving goed doorstaan ​​gedurende de zes maanden dat de test duurde. We merken ook dat de naam Trek discreter aanwezig is op de onderbuis. De Project One-personalisatie, waarbij je je eigen kleuren kan kiezen uit een bijzonder uitgebreide catalogus, staat niet langer op het programma.

Veringen

De ophanging is één van de grote onderdelen van deze zesde generatie van de Slash. In plaats van een zeer dynamische en ‘lage’ 4 bar linkage kiest Trek op deze nieuwe versie voor een systeem met een hoog draaipunt, een architectuur die de intrinsieke eigenschappen heeft om schokken zeer goed te absorberen … maar weinig dynamisch te zijn. Een radicale verschuiving dus.

Bovendien zijn wij tegen een 4-bar linkagfe en een hoog draaipunt, maar dat zou hier niet het geval zijn: de Slash is nog steeds gebaseerd op dit soort architectuur, maar Trek heeft deze op zijn eigen manier aangepast door het draaipunt van de liggende achtervork naar de wielas te verplaatsen. Het is simpelweg het belangrijkste draaipunt (voorheen net boven de trapas gelegen) dat enkele centimeters omhoog is verplaatst op de zitbuis … maar het verandert veel.

De vering van de Slash biedt 170 mm veerweg, precies hetzelfde als aan de voorkant, maar we merken op dat de vork kan worden vergroot tot 190 mm zonder problemen voor de fiets te veroorzaken. Trek heeft geprobeerd het verlies aan dynamiek te compenseren dat wordt veroorzaakt door het hoge draaipunt (de liggende achtervork die bij compressie ‘langer’ wordt stabiliseert de fiets) met een originele anti-squat-waarde voor een enduro: ongeveer 100% over de volledige veerweg. Op papier belooft dit een machine met veel ondersteuning, maar dit gaat ten koste van de flexibiliteit … maar dat zal in de praktijk bevestigd moeten worden.

De progressiviteit kan worden ingesteld op 20 of 25%, afhankelijk van hoe de demper aan het frame is bevestigd (minder progressief naar voren, meer naar achteren). Alle fietsen zijn van origine in de minst progressieve positie gemonteerd. Trek raadt aan om over te schakelen naar de instelling van 25% bij gebruik van een spiraaldemper, of als de progressiviteit van 20% niet voldoende is bij de luchtdemper.

Ten slotte merken we op dat Trek voor één keer niet met Fox of RockShox heeft samengewerkt om een ​​specifieke demper met bepaalde technologieën te ontwikkelen. De Slash is gemonteerd met een klassieke RockShox Vivid Air of een Fox Float X die standaard op het goedkoopste model staat.

Geometrie

De geometrie is altijd een van de ‘zwakke’ punten van de Trek Slash geweest. Omdat hij ontworpen is om af te dalen, leed de fiets onder een positie die te veel op het achterwiel rustte bij het bergop rijden. Trek hinkt daarmee ver achter op de rest van de markt, die al lang een effectief recept gevonden heeft op dit gebied.

Daarom heeft Trek bij deze nieuwe generatie het probleem aangepakt en de hoek van de zitbuis, afhankelijk van de maat, 1,1 tot 2,5° rechtgetrokken. Er is nog werk aan de winkel, want in maat XL is de hoek schuiner dan in maat S, in tegenstelling tot alle logica (hoe groter je bent, hoe hoger het zadel, dus de hoek moet rechter zijn om te voorkomen dat het zadel niet te ver naar achteren staat), maar eindelijk bereiken we moderne afmetingen, vooral tussen de maten S (78,1°) en L (77,1°).

Voor de rest stellen we het op prijs dat Trek nog steeds een ML-maat (reach van 470 mm) aanbiedt, waardoor het mogelijk is om naast een niet al te grote M (reach van 450 mm) en een royale L (reach van 490 mm) ook een echte XL (reach van 509 mm) aan te bieden met behoud van consistente verschillen tussen elke maat, met elke keer een sprong van 19-20 mm. Aan de achterkant volgt de liggende achtervork de beweging met een lengte die aan vrijwel elke maat is aangepast, dankzij een kleine variatie in de positionering van het hoofddraaipunt op de voorste driehoek.

De balhoofdhoek bedraagt 63,3° in de oorspronkelijke positie, wat 0,8° minder is dan bij het oude model … maar er is een trucje. Zoals hierboven vermeld beschikt de Slash over verwisselbare cups: een neutraal model om op deze 63,3° uit te komen en een omkeerbaar model waarmee je nog lager kunt gaan, naar 62,6°, of naar 64,1°. We betreuren wel dat Trek de cups niet standaard bij de fiets meelevert en ervoor gekozen heeft om ze afzonderlijk te verkopen, voor de prijs van € 29,99 per stuk of € 59,98 voor de complete set. Veel geld voor twee cupjes …

Om dit hoofdstuk af te sluiten merken we op dat de Slash een mullet-opstelling heeft gekozen, dat wil zeggen een 27,5″ achterwiel en een 29″ voorwiel. Na zeven jaar 29″ is het een verandering van formaat! De fiets blijft echter compatibel met een 29″-montage, maar je zult dan het achterspatbord moeten verwijderen dat oorspronkelijk op de liggende en staande achtervork was geïnstalleerd en vooral een nieuwe voet voor de demper moeten aanschaffen (het onderdeel dat de flipchip ondersteunt voor de ophanging) die apart verkrijgbaar is voor € 34,99. Met de cups voor de cockpit is dat in totaal € 94,97 meer om een ​​echt complete fiets te hebben en alle ontwikkelingsmogelijkheden te benutten … Oké, voor een machine die voor enkele duizenden euro’s of zelfs meer dan € 10.000 – voor de meest luxueuze versies – wordt verkocht, is dat weinig, maar het is ook krenterig van Trek.

Eén maat vormt een uitzondering op deze regel: de fietsen met maat S zijn voor en achter op 27,5 inch gemonteerd en zijn nergens anders voor ontworpen. Trek acht dit wielformaat beter geschikt voor deze kleine framemaat.

Onderdelen

Trek stelde ons voor deze test het 9.9 X0 AXS-model ter beschikking. Met een prijs van € 9.999 zitten we in het (zeer) hoge segment … maar er staan ​​nog duurdere opties in de catalogus!

Wat de vering betreft, koos Trek voor het beste van RockShox op het gebied van enduro: een Zeb Ultimate-voorvork met een veerweg van 170 mm, gecombineerd met een Vivid Air Ultimate-demper van 230 x 65 mm. De fiets arriveerde nog voor de release van de nieuwste generatie van de Zeb op onze redactie en daardoor profiteerde hij nog niet van deze recente ontwikkelingen.

Aandrijving en remmen zijn van Sram, met een X0 AXS-groep uitgerust met een klein kettingblad van 30 tanden (minimaal 28 tanden en maximaal 34 tanden) en Code Silver-remmen met Sram HS2-remschijven van 200 mm. We zijn tijdens onze test enigszins afgeweken van de standaardconfiguratie door de remhendels en remklauwen te vervangen door een Maven Bronze-set, zowel om deze versie van Sram’s nieuwe grote remmen, de meest toegankelijke, te testen en omdat de Maven ons nu meer geschikt lijkt voor het programma van de Slash dan de Code. Maar nogmaals, de Maven verscheen pas enkele maanden na deze zesde generatie van de Slash en het is dan ook niet verwonderlijk dat we ze niet op ons exemplaar aantroffen.

Terug naar Trek, of beter gezegd Bontrager, voor het onderstel. De wielset is een Line Pro 30 van carbon (29 mm interne breedte, 27 mm hoog, 1730 g aangekondigd in mullet-configuratie) en voor de banden viel de keuze op een SE5 (voor) / SE6 (achter) set in Team Issue-versie. We kunnen het net zo goed meteen zeggen, deze vonden we helemaal niet leuk. Te hard rubber, te zachte zijwanden (enkellaags karkas van 120 tpi met nylon versterking) … we vonden ze volkomen ongeschikt voor de Europese enduro-praktijk. Om de fiets in goede omstandigheden te testen, hebben we ze snel vervangen door modellen die beter geschikt waren voor onze omstandigheden en voorkeuren.

Voor de randapparatuur zien we een mix van twee merken met een RockShox Reverb AXS-zadelpen – met een drop van 170 mm op de ML – en een Bontrager Arvada-zadel, Bontrager XR Pro-handvatten die ons niet wisten te bekoren met hun klembeugel aan de buitenkant van het stuur (oncomfortabel voor de handen) en de onvermijdelijke Bontrager RSL-cockpit uit één stuk, te vinden op alle high-end Trek-fietsen.

Op de weegschaal kondigt Trek 15,78 kg aan in maat M en we wogen ons testmodel in ML op 16,5 kg in de hierboven beschreven configuratie (banden die meer geschikt zijn voor het programma, Sram Maven), wat 16,4 kg zou opleveren met originele remmen. Niets verrassends voor een grote enduro, maar het blijft redelijk zwaar.

Trek Slash: versies en prijzen

De Slash is verkrijgbaar in zeven modellen, twee in aluminium en vijf in carbon. Bij de aluminium modellen beginnen we met de Slash 8 voor € 4.559, het enige model dat is uitgerust met Fox-veringen (36 Rhythm-voorvork en Float X Performance-demper), en de Slash 9 voor € 5.499, die is uitgerust met RockShox (Zeb Select & Vivid Air Select+).

De carbon modellen beginnen vanaf € 7.899 met de Slash 9.8 XT, uitgerust met een Shimano Deore XT-groep. Zoals gebruikelijk biedt Trek een equivalent aan in een Sram-versie met de 9.8 GX AXS, uitgerust met dezelfde vering en onderstel maar die, zoals de naam al doet vermoeden, draait op een Sram GX AXS-groep en Sram Code Bronze-remmen.

Ten slotte hebben we drie modellen van de Slash 9.9: een X0 AXS-versie zoals onze testfiets voor € 9.999, een XTR-versie voor € 11.499 of een XX AXS-versie voor € 12.499.

Trek Slash 9.9: de terreintest

Ondanks al zijn tussentandwielen die hem een indrukwekkende uitstraling geven, blijft de Slash op papier een endurofiets. En een endurofiets moet goed kunnen trappen, dus laten we gaan! Of je nu zit of staat, de positie op de pedalen is (eindelijk) echt goed op dit ML-formaat. De zitbuis zakt niet door zodra je de demper opent en je zit goed geïnstalleerd zoals op elke moderne enduro die naam waardig.

Qua rijgedrag heeft de Slash twee gezichten: één voor het rollende gedeelte en een ander voor het steilere werk. In het eerste geval weet hij de eer hoog te houden voor een machine met een hoog draaipunt (als je het geluid van de extra tussentandwielen op de koop toeneemt) en een mullet-opstelling. De hoge anti-squat houdt de pompende bewegingen onder controle, je vindt gemakkelijk een goede snelheid en alles gaat verrassend goed.

Helaas is dit niet meer het geval als de helling steiler wordt … Wanneer je schakelt naar de kleinste versnellingen, verlies je alle noties van rendement en lijkt de Slash aan de grond te kleven. Het voelt bijna alsof je een e-MTB voorttrekt met de motor uit, maar dan een paar kilo lichter! Komt het door de kettinglijn? Door de nog steeds goede zitpositie en het kleine 30-tands kettingblad zou je goed moeten kunnen klimmen, maar je hebt duidelijk de indruk dat je moet vechten om vooruit te komen. Dat alle energie die je in de pedalen steekt, verdampt in plaats van naar het achterwiel te worden getransporteerd. Frustrerend.

Bij het relanceren vertoont de Slash een groot reactievermogen. Vanaf stilstand vergt hij een zekere inspanning om op snelheid te komen (logisch met ongeveer 17 kg op de weegschaal), maar zodra je een beetje snelheid hebt, gaat het goed en voor sprints midden in de special werkt hij behoorlijk efficiënt. Hetzelfde geldt voor de grip, die echt goed is met een 27,5″ achterwiel. Toch houden we een gemengd beeld over van deze Trek Slash tijdens het trappen. Hij doet het beter dan bijvoorbeeld een Norco Range, maar op bepaalde gebieden heeft hij zeer uitgesproken zwakke punten. Dit is echter niet waar de fiets in de eerste plaats wordt verwacht, dus tijd nu voor de afdalingen!

Met de van origine gemonteerde RockShox Vivid Air zijn de eerste meters verrassend: de Slash is niet comfortabel. Aan de andere kant: hij pusht je wel vooruit! Zonder echt dynamisch of speels te zijn, omdat je hard moet werken om een ​​goede bunny-hop uit te voeren, nodigt de Trek Slash je uit om steeds harder en altijd sneller te rijden. Hoe groter de schokken, hoe meer snelheid je wint en hoe leuker hij het vindt.

De grip van de ophanging, waar we bergop ook al van konden genieten, doet wonderen en we ontdekken ook een indrukwekkend vermogen om alles wat onder de wielen doorgaat op te vangen. Opvangen, niet uitwissen: je voelt het terrein nog (zeer) goed, maar de fiets is onverstoorbaar en blijft op zijn lijn, wat er ook gebeurt … of bijna.

Het frame van de Slash is inderdaad erg stijf – een ware traditie bij Trek – en op onze hoogwaardige versie voegt de uitrusting (wielen, cockpit) nog een laag toe. De fiets vereist precisie om bereden te worden, er is geen plaats voor aarzeling en elke fout wordt onmiddellijk bestraft. In het begin is het intimiderend, maar beetje bij beetje krijgen we het gevoel de machine en de enorme capaciteiten onder de knie te hebben en we vertrouwen steeds meer op onszelf. We raken de remmen steeds minder aan en ons rijgedrag raakt steeds beter aangepast aan wat werkt op deze fiets. En mocht er dan toch een fout optreden, dan is de kans groot dat dit eerder de schuld van de bestuurder dan van de machine is …

Interessant genoeg gaat dit allemaal niet ten koste van de wendbaarheid. Hoewel de reach redelijk correct is voor een ML-maat (470 mm), lijkt de Trek Slash bijna kort als je erop zit en kan hij erg krap draaien, wederom op voorwaarde dat je niet te passief rijdt. Het mullet-formaat wordt goed benut en je kunt het achterwiel tijdens snelle richtingsveranderingen precies plaatsen om het voorwiel te volgen, soms iets meer slippend dan verwacht, maar zonder dat het destabiliseert.

Omdat Trek ons ​​niet had voorzien van de cups voor het stuur en de voet voor de demper om over te schakelen naar de 29″-montage, konden we deze evolutiemogelijkheden niet uitproberen, maar we konden wel een spiraaldemper uitproberen. In dit geval de nieuwste RockShox Vivid Coil. In deze configuratie wordt de grip nog een stap beter en wint de ophanging aan flexibiliteit: de Slash wordt bijna een vliegend tapijt dat de schokken filtert en verrassend comfortabel is voor een racemachine.

Opgelet, dit verbeterde bedieningsgemak is een façade omdat de stijfheid van het frame er nog steeds is en fouten met dezelfde zorgvuldigheid worden bestraft. Laten we zeggen dat dit de Slash niet tot een meer toegankelijke machine maakt, maar voor de rijder die het niveau heeft om op dit type machine te rijden, is het een interessante opstelling om energie te sparen tijdens lange dagen in het bikepark of tijdens de meest veeleisende enduro’s.

Op mechanisch en onderhoudsgebied hebben we niet te maken gehad met een aflopende ketting, wat de eerste levensmaanden van deze zesde generatie van de Slash markeerde. Volgens het merk was het een afstandsprobleem op het onderste tussentandwiel dat snel werd opgelost. Merk echter op dat het merk ervoor heeft gekozen om het ontwerp van dit onderdeel voor de elektrisch ondersteunde Slash+ te herzien, en dat deze herwerkte versie later wel eens op de Slash zonder ondersteuning zou kunnen verschijnen.

Na verloop van tijd blokkeerde wel de lager van dit tussentandwiel, maar het meest vervelende was vooral het geluid van de fiets bij het afdalen. Zo begon de multitool in de headset te rammelen en er was nog een ander, moeilijker te identificeren geluid aan de achterkant (ketting op de beschermer van de achtervork? Op een plastic onderdeel?). En ook al heeft het geen invloed op zijn rijgedrag, het is vervelend voor de persoon achter het stuur.

Verdict

Opgelet, de nieuwe Trek Slash is een fiets voor ervaren bikers! Voor deze zesde generatie mag zijn uiterlijk en zelfs zijn gedrag op de grond volledig verandert zijn, zijn filosofie verandert niet en het blijft een model gereserveerd voor mensen met een goede stuurcontrole, die weten hoe ze hun wetten aan hun fiets moeten dicteren. Het is nu een pure wedstrijdmachine, gemaakt om de steilste en meest ruige hellingen af ​​te razen met maar één doel: de chrono. De grip en ondersteuning die hij biedt, zullen vertrouwen geven aan de meest ervaren spelers en ervoor zorgen dat ze nog sneller willen gaan en hun limieten willen opzoeken … maar dit alles gaat ten koste van het speelse, dat volledig afwezig is, en in een bepaalde mate ook van de prestaties tijdens het trappen. De Trek Slash schittert in zijn vakgebied, maar is ook exclusiever dan ooit.

Meer info via trekbikes.com