Test | Vittoria Air-Liner Light: kleine tire noodle, grote ambities

Een bandenfabrikant die ook tire noodles aanbiedt, komt niet vaak voor. Afgezien van Schwalbe, dat in 2014 een van de voorlopers was met zijn Procore, richten ze zich liever op het ontwikkelen van banden die op zichzelf heel goed werken. Het is een standpunt dat steek houdt, maar bij Vittoria vinden ze dit geen taboe.

Het merk heeft goed begrepen dat wat het ook doet, sommige bikers tire noodles zullen blijven gebruiken. Mee op de kar springen is een manier om zich te onderscheiden van zijn concurrenten. Vittoria biedt daarom al enkele jaren een relatief compleet assortiment tire noodles aan met een MTB-model in vier maten, een gravelmodel (één maat) en zelfs een racemodel (drie maten).

De afgelopen jaren verschenen er ook meer tire noodles in de XC-paddocks en daar had Vittoria geen echt geschikt product voor. Een Air-Liner MTB weegt 90 of 165 gram per wiel in de twee meest gangbare maten, wat verre van een verwaarloosbaar extra gewicht is. Het merk keerde daarom terug naar het laboratorium en de Air-Liner Light is daarvan het resultaat.

Zoals de naam al doet vermoeden, is de Air-Liner Light een lichtgewicht tire noodle. Vittoria adverteert een gewicht van 50 gram per wiel en we wogen onze testmodellen op 52 gram, wat de beweringen van het merk bevestigt. Daardoor wordt het al meteen veel interessanter voor XC, zeker in vergelijking met de concurrentie. Een Cushcore XC weegt ongeveer 100 gram meer en een Pepi’s R-Evolution is 15 tot 25 gram zwaarder. Een Tubolight Evo SL weegt hetzelfde en komt ook qua vorm het dichtst bij de Vittoria.

De Air-Liner Light is echter niet beperkt tot pure XC. Het merk beveelt het aan voor alle toepassingen tot trail en tochtijders (2.1″ tot 2.4″ banden) toe, zolang het gemonteerd is op velgen met een interne breedte van 25 tot 30 millimeter.

Afgezien van de “verdikte” Y-vorm, is het vooral het schuim dat veel werk van het merk heeft gevergd. Meer dan 30 recepten werden getest om het gewenste gedrag te verkrijgen wat betreft compressie, levensduur en reactie bij een lekke band.

Nog voordat we de werkplaats verlaten, kunnen we al goede punten uitdelen. De Air-Liner Light is zeer eenvoudig te monteren, ongeacht de velg-/bandconfiguratie. We hebben het geprobeerd met een velg van 25 millimeter en een band van 2.2″, met een velg van 30 millimeter en een band van 2.4″, … Telkens konden we de tire noodle gemakkelijk monteren. De initiële diameter is iets kleiner dan die van een 29″-velg, maar hij is elastisch genoeg om er zonder problemen overheen te glijden. We hebben zelfs ontdekt dat het de montage van bepaalde banden met een zeer flexibel karkas – die soms moeilijk op de velg bleven zitten – kan vergemakkelijken.

Vittoria levert bij elke tire noodle een passend ventiel, maar wat het oppompen betreft, hebben we met andere ventielmodellen geen bijzondere problemen ondervonden. Bij het aflaten van de band kan het iets moeizamer verlopen wanneer je ventiel niet perfect schoon is en dat is waar we het belang van het gebruik van de ventielen van Vittoria begrijpen.

Op de paden voelen we goed dat we met een XC-noodle onderweg zijn. Het gewicht van de Air-Liner Light vertegenwoordigt maximaal 4% van het gewicht van een compleet wiel (met het lichtst mogelijke voorwiel), wat niets is. Hierdoor voel je geen enkel verschil bij de inertie en acceleratie van de fiets.

In feite voelen we dus helemaal … niets. Op een vlak stuk met wortels, op een puinhelling of in afdalingen hebben we nooit de indruk gehad dat de insert het rijgedrag van de band veranderde of verstoorde, zoals wel het geval was met andere modellen (meer typisch enduro) die we hebben geprobeerd. Als we ze niet zelf hadden gemonteerd, hadden we waarschijnlijk nooit geraden dat er een tire noodle aanwezig was, en dat vinden we geweldig.

Door de Air-Liner Light heb je steeds het gevoel dat je band onder de ideale druk staat. We konden dus probleemloos met een vrij lage druk (1,2 bar voor een rijder van 67 kilogram) over endurospecials rijden met een fiets met weinig veerweg, zonder extra voorzichtig te zijn op de stenen. Pas na afloop van onze rit realiseerden we ons dat we nooit de velg hebben aangeraakt of een slappe band in steun hebben gehad. Op het moment dat dit artikel werd geschreven, vertelde een van onze testers ons dat hij “niet dacht dat hij zoveel bescherming zou hebben voor 50 gram extra.”

We weten niet in hoeverre de door Vittoria naar voren gebrachte voordelen op het gebied van grip en stabiliteit reëel of meetbaar zijn, maar wanneer het merk aankondigt dat “de progressie van compressie zo effectief is dat de piloot niet eens beseft dat de tire noodle werkt”, we het daar alleen maar eens mee kunnen zijn.

Maar let op, de Air-Liner Light blijft een XC-noodle. Je kunt er eventueel iets ruiger terrein mee opzoeken, maar het is geen enduromodel qua bescherming. Als je echt moeite doet, raak je nog steeds de velg. De limiet van 30 millimeter voor de interne breedte van de velg is meer dan een advies, het is een regel die absoluut moet worden gerespecteerd. We hebben het geprobeerd en we voelden dat de bescherming iets minder goed is dan op een velg van 25 millimeter. Bij het demonteren zagen we sporen van impacts die wel heel dicht bij de rand van de noodle komen. Op een velg die twee millimeter breder is, is het de zijwand die de schok zal opvangen …

Een van onze testers is er toch in geslaagd om lek te rijden met de noodle in zijn wiel, nog maar eens een bewijs dat een wetenschap nooit sluitend is. In dit geval beweert Vittoria dat het volume van de Air-Liner Light met 20-25% toeneemt dankzij de onder druk staande lucht die is opgeslagen in de cellen van het schuim (met de drukval eromheen nemen ze met volume toe om de druk weer in evenwicht te brengen) waardoor je zonder al te veel moeite kunt blijven rijden. We hebben het niet kunnen meten om het te controleren, maar ondanks verwoede pogingen reed onze tester de band niet van de velg tijdens de afdalingen op zijn weg naar huis.

Nog een laatste goed punt? De beschermende laag rond het schuim is effectief en in enkele maanden van testen hebben de noodles geen druppel antilekvloeistof geabsorbeerd. Ze lijken ook bijzonder solide omdat ze nog steeds in uitstekende staat verkeren, ondanks dat ze niet werden gespaard. Zo hebben ze een Cape Epic en een Andalucia Bike Race achter de kiezen. Volgens een van onze testers doet de Air-Liner Light het op dit gebied beduidend beter dan de Tubolight Evo SL.

De Tubolight behoudt wel het prijsvoordeel, aangezien hij 20 euro goedkoper is dan de Vittoria-insert die 59,95 euro per stuk kost (inclusief het ventiel). Toegegeven, dat is niet goedkoop, maar als het de band of vooral de velg het hele seizoen spaart, is het toch interessant …

Verdict

Je hebt het vast al begrepen: missie volbracht voor de Vittoria Air-Liner Light. Van de werkplaats tot de trails doet hij feilloos wat ervan verwacht wordt. Hij is gemakkelijk te installeren, wordt vergeten behalve wanneer je het nodig hebt en is goed bestand tegen alles wat je hem kan aandoen. Afgezien van de stevige prijs (maar toch goedkoper dan veel concurrenten), hebben we op dit moment geen fouten gevonden en we zijn van plan om zo lang mogelijk met hem door te gaan.  

Meer info via vittoria.com

Actiefoto’s Mountain Bike Connection Summer – Mirror Media