Test | Yeti ASR T3: het mooie alternatief

ASR is een naam die in 2000 in de Yeti-catalogus verscheen. In zekere zin was het de eerste full-suspension met een moderne uitstraling van het merk, na de ARC en Lawmill met de typerende vormen voor de jaren negentig. De ASR gebruikte toen een ophanging die vandaag de dag nog steeds heel gebruikelijk is, namelijk een single pivot + link met de demper onder de bovenbuis.

Vervolgens zal hij in de loop van de jaren evolueren om bij de tijd te blijven (lichter, carbon, meer veerweg) totdat hij een van de best verkochte modellen van het merk wordt, maar de laatste keer dat hij het nieuws haalde was in 2015, bijna tien jaar geleden dus. Sindsdien is XC geëvolueerd, zowel qua discipline zelf als qua uitrusting, en uiteraard heeft dit Yeti gemotiveerd om weer in het avontuur te stappen. Ambitieus, heel ambitieus zelfs, belooft het merk een fiets ‘die op niets anders lijkt’ en die niets anders nastreeft dan ‘winnen op wereldbekerniveau’. Echt?

Frame

Wie zegt dat een XC-machine is ontworpen om te winnen op het hoogste niveau ter wereld, zegt noodzakelijkerwijs carbon. Geen probleem voor Yeti, aangezien alle fietsen in het gamma tegenwoordig zonder uitzondering van carbon zijn. Het is al lang geleden dat de lasnaden uit de catalogus verdwenen, maar we hebben het hier dan ook over een merk dat ruim 30 jaar geleden met carbon begon te werken (de C-26 gebruikte in 1990 al carbon buizen). Het merk heeft dus al tijd genoeg  gehad om het werken met dit materiaal onder de knie te krijgen!

Om precies te zijn is de nieuwe Yeti ASR verkrijgbaar in twee koolstofniveaus: T-Series en C-Series. Tussen de twee is er een verschil in vezels (het merk geeft geen verdere details) en een klein verschil in gewicht, aangezien de T-Series frames van de meest hoogwaardige modellen ongeveer 160 gram lichter worden aangekondigd dan de goedkopere C-Series modellen. Of beter gezegd ‘nauwelijks minder elitair’, want het is nog steeds Yeti waar we het over hebben.

De vormen van het frame zijn zeer klassiek, zonder kunstgrepen. De ASR is de eenvoud zelve, het is het beeld dat in ons opkomt als we aan een XC-mountainbike denken. Voor een merk dat al bijna 10 jaar niet meer actief is in het vakgebied is dit heel knap gedaan. Sommigen zullen het wat smakeloos vinden, een ontwerp dat te ‘algemeen’ is, maar zelf houden we wel van een fiets zonder franjes.

Omdat het om een ​​Yeti gaat, moet de afwerking er stralend uitzien. Ons model maakt gebruik van het iconische turkoois van het merk, gecombineerd met gelakt carbon op de achterkant van het frame en witte details. Er zijn ook twee andere kleuren beschikbaar, een wit/grijs model met turquoise details en een donkerblauw model, opnieuw met witte details, maar in alle gevallen blijft de achterkant zwart. We hebben geen opmerkingen over de kwaliteit, want alles is zeer goed uitgevoerd.

Eenvoud van vormen, eenvoud van kleuren, eenvoud van normen ook. De ASR geeft helemaal niet toe aan de lokroep om alle kabels te integreren, wat nochtans erg in de mode is in XC. Het merk koos voor een klassiek stuur en stuurpen en kabels die langs de zijkant van het balhoofd in het frame worden geleid. Yeti koos ook voor een bottom bracket met schroefdraad (in het BSA 73 mm-formaat), in plaats van een pressfit.

Merk voor de goede orde op dat er een radicale optie is als je het type bent dat de voorkeur geeft aan draadloos: de Yeti ASR T5 Ultimate. In deze versie is het frame ontdaan van alle kanaalin- en -uitgangen (met uitzondering van die van de achterste remleiding uiteraard) voor een nog ‘gladder’ uiterlijk en een verwaarloosbare gewichtsbesparing: min 130 gram vergeleken met het klassieke T-Series frame, bijna net zoveel als het verschil tussen de T-Series en de C-Series.

Yeti is ook royaal geweest met beschermingen aan te brengen: de achterste driehoek aan de zijde van de aandrijving, de verbinding tussen de liggende achtervork en de voorste driehoek en de onderbuis hebben allemaal recht op mooie rubberen beschermingen. Ook is er standaard een kleine kettinggeleider gemonteerd, direct gemonteerd op het scharnierpunt van de ophanging.

Veringen

Bij Yeti is de ophanging heilig. Als het merk vandaag de dag zo bekend is, is dat onder meer vanwege zijn originele architecturen en zijn ideeën die soms aanleiding geven tot complexe systemen, maar altijd in naam van de prestaties. We herinneren ons de rail van de 303 DH, vandaag hebben we de Switch Infinity op een groot deel van het gamma en de 6 bar linkage op de elektrisch ondersteunde 160e …

Onder zijn brave uiterlijk maakt de ASR deel uit van deze traditie. Op het eerste gezicht is de fiets gebaseerd op een single pivot + link zoals er tientallen zijn in XC, maar als we wat dieper graven, merken we dat Yeti’s aanpak anders is dan we gewend zijn.

De vering van deze fiets heeft een veerweg van 115 mm en werkt met zeer hoge verhoudingen en een lage progressiviteit: hij begint bij 3,0 en eindigt bij 2,7, oftewel 10% progressiviteit. Het idee is om een ​​uitstekende gevoeligheid bij kleine schokken en veel grip te bieden, en zoals we in het terrein hebben vastgesteld, werkt het (zeer) goed.

Een ander belang voor Yeti is dat van een zeer stabiele vering in het midden van de veerweg, waar we van nature uit veel tijd doorbrengen op dit type fiets met een korte veerweg. Het merk adviseert bovendien een sag van 30%, wat hoger is dan op de meeste full-suspension XC-fietsen. Toch kunnen we ons, met zulke hoge ratio’s en zo’n lage progressie, de vraag stellen hoe de fiets reageert aan het einde van de veerweg, en dat is waar de schokdemper in beeld komt.

Yeti is meestal gelinkt aan Fox, maar voor de ASR besloot het merk samen te werken met RockShox. Zo is de fiets voorzien van een SIDLuxe Ultimate 3P en deze onderscheidt zich door zijn zeer korte slag van 40 mm. Wie een korte slag zegt, zegt een snelle toename van de luchtdruk … en dus een aanzienlijke progressiviteit in de veer, zelfs als de vering dat intrinsiek niet is. Op de trails biedt het geheel een heel apart gedrag, dat zijn voordelen maar ook zijn nadelen heeft. Maar daar komen we nog op terug.

Aan de voorkant is ons model uitgerust met een SID Ultimate 3P met 120 mm veerweg die je middels een lockout op het stuur kunt bedienen. De huidige generatie van de RockShox Twistloc-draaihendel is geavanceerder dan de vorige versie en werkt relatief goed, maar blijft in onze ogen minder prettig dan een bediening met de duim. Het systeem heeft echter het voordeel dat er ruimte vrijkomt onder het stuur en dat er geen conflict ontstaat met de hendel van de telescopische zadelpen.

Om dit onderwerp af te ronden, willen we erop wijzen dat Yeti voor het aanpassen van de veringen een hulpmiddel biedt op de website: de Yeti Cycles Shock Setup. Geef het model en modeljaar van je fiets op, evenals jouw gewicht, en Yeti zal je een aanbeveling sturen voor de gepaste druk en het aantal rebound-klikken (en compressie indien van toepassing, maar deze aanpassing is niet beschikbaar op dit model). We hadden de neiging om met iets meer druk op de vork te rijden dan aanbevolen, maar voor de schokdemper komt het aangegeven bereik goed overeen met wat volgens ons het meest geschikt was.

Geometrie

Qua geometrie is deze nieuwe Yeti ASR modern maar niettemin laat hij zien dat het een pure crosscountryfiets is en niet een machine die verleidt om verder te gaan. Modern omdat hij een balhoofdhoek van 66,5° heeft, één van de meest agressieve waarden in het peloton, een zitbuishoek van 75,5° en een korte stuurpen (55 mm), maar een pure XC omdat de reach vrij kort is: 445 mm in M ​​en 460 mm in L. Voor een nerveuze en levendige fiets is hij ideaal, voor het gebruik als kleine trailfiets misschien iets minder.

Aan de andere kant is de liggende achtervork niet overdreven kort: tussen 433 en 441 mm afhankelijk van de maat, wat ondanks alles een redelijk uitgebalanceerde fiets suggereert en geen zenuwbal die moeilijk te controleren is. De stijfheid en het gedrag van de buizen zijn aangepast aan elke maat om een ​​consistent resultaat voor iedereen te garanderen.

Onderdelen en gewicht van de Yeti ASR T3

Naast de RockShox-veringen komt ook de aandrijving uit de Sram-groep met een X0 Eagle AXS-set. Het aluminium crankstel dat kenmerkend is voor deze groep slaat met zijn gewicht van 685 gram een beetje een valse noot op een XC-fiets op dit niveau van het gamma. Op dit vlak is makkelijk lichter te vinden.

Wij zouden willen adviseren om de Sram Level TLM-remmen (equivalent aan de Level Silver in het nieuwe gamma) met 2 zuigers die op onze testfiets stonden te vermijden, zelfs met een schijf van 180 mm aan de voorkant. We bereiken hun limieten veel te gemakkelijk en ze hebben niet eens het gewichtsvoordeel, aangezien de 4-zuigerversies van de Level niet alleen veel veelzijdiger zijn, maar ook een paar gram lichter.

De wielen zijn de nieuwe carbon DT Swiss XRC 1200 Spline-wielen (in dit geval 1344 gram per paar met een asymmetrische velg van 30 mm breed en 24 spaken voor/achter) die nog niet officieel onthuld zijn door het Zwitserse merk, maar wel al te vinden zijn op sommige fietsen (zie: De nieuwe DT Swiss XRC 1200 Spline MTB-wielen zijn officieus beschikbaar). Bij Yeti is dit een optie aangezien de ASR T3 normaal gesproken voorzien is van aluminium XM 1700-wielen.

Ze zijn voorzien van Maxxis-banden met een breedte van 2.4 inch en een Exo-karkas. Yeti koos voor een Rekon Race-profiel aan de achterkant en een Rekon aan de voorkant. Dit zijn verre van de lichtste banden voor XC-competitie, maar het is betrouwbaar en de balans tussen prestaties en grip is consistent. We hebben met deze fiets ook de nieuwe Hutchinson Python 3 getest (lees Test | Hutchinson Python 3: de terugkeer van een legende), zoals je kunt zien op deze foto’s.

Ten slotte hebben we recht op enkele originaliteiten, zoals een Fox Transfer SL Factory-zadelpen met een grote drop voor XC (150 mm) waarop een WTB Solano Chromoly SL-zadel gemonteerd staat. Vooraan zien we een mooie BikeYoke Barkeeper-stuurpen en een Race Face Next SL-stuur met een breedte van 740 mm.

We wogen ons testmodel in maat L op 10,76 kg zonder pedalen of bidonhouder, waar Yeti 10,90 kg adverteert. Een behoorlijke score voor een XC in deze maat. Niet indrukwekkend, maar we mogen niet vergeten dat er gemakkelijk ruimte is om gewicht te besparen: met name op het crankstel, de banden, het zadel of zelfs de zadelpen. Merk ook op dat ons model volledig bedekt is met een Effeto Mariposa Shelter-beschermfolie. We kunnen dus zonder al te veel moeite een rijklare fiets bekomen van minder dan 10,5 kg.

Yeti ASR: de prijzen

In zijn catalogus biedt Yeti 2 fietsen aan in de C-Series, 2 in de T-Series en de Ultimate. Reken op € 4.489 voor de framekit en ‘ongeveer € 5.999’ voor de eerste montages. Ter indicatie: onze testfiets die op dezelfde manier is uitgerust als het T3-model in de catalogus met de optie van de DT Swiss XRC 1200-wielen kost € 11.499.

Yeti ASR T3: de terreintest

Met de racy geometrie en de korte reach (alles bij elkaar genomen) van deze Yeti ASR bevindt ons team van testers tussen 1m78 en 1m83 zich op papier een beetje tussen twee maten. We hebben uiteindelijk voor maat L gekozen om het voor de grootsten gemakkelijker te maken, maar weet dat de kleinsten volgens de maattabel van deze fiets voor een maat M zouden kunnen kiezen en dus voor meer nervositeit.

Je voelt je meteen op je gemak op de fiets. De zitpositie is sportief maar niet te en zelfs met de stuurpen in de laagste stand heb je niet het gevoel dat je zo voorover kantelt dat je gemak opoffert in technische passages en afdalingen. Het is nu een gegeven dat XC technisch kan zijn en dat de fietsen in dit soort situaties goed moeten presteren. Het is (bijna) over en uit voor machines met een belachelijk lange en lage voorkant!

Bij het trappen reageert de fiets onmiddellijk. De nieuwe DT Swiss XRC 1200-wielen (lees: de nieuwe wielen die eraan zitten te komen) bieden een redelijk neutraal gedrag en missen een beetje scherpte bij het accelereren, maar de ASR schiet desalniettemin goed vooruit zonder ooit te verzwakken, zoals we van een goede XC-fiets mogen verwachten.

Ook bij langdurigere inspanningen hoef je je geen zorgen te maken, we hebben niet de indruk dat we regelmatig moeten relanceren om de snelheid te behouden. Integendeel, we hebben eerder het gevoel op een onvermoeibare fiets te zitten, wat ons doet geloven dat deze ASR ook ideaal zou zijn voor marathongebruik.

Dit geldt des te meer omdat het achterwiel een uitstekende grip biedt, wat verrassend is gezien de kleine noppen van de Maxxis Rekon Race waarmee onze testfiets is uitgerust. De ophanging en het grote volume van de band (2.4″) die gemonteerd is op een brede velg (30 mm) werken samen om hellingen te beklimmen die ons van onderaf te moeilijk leken. Een achterwiel met grip betekent meer kracht op de grond en minder vermoeidheid.

Bergaf is de situatie iets genuanceerder. Niet dat deze Yeti ASR slecht is op dit gebied, integendeel, maar de mening van onze testers is meer verdeeld. Sommigen vonden de voorkant van de fiets relatief stijf waardoor je een zeker tempo moest aanhouden om de fiets te benutten, terwijl anderen vonden dat deze stijfheid goed uitgebalanceerd was en welkom.

Eén ding is in ieder geval zeker, de vrij stijve voorkant in combinatie met de vlakke balhoofdhoek en voldoende reach zorgt ervoor dat je snel wilt rijden! Als je op de Yeti ASR rijdt, duik je zonder nadenken de meest technische afdalingen in en wil je snel rijden, tot het punt waarop je de limieten van de Sram Level TLM-remmen van ons testmodel bereikt … We herhalen het nog maar eens, vermijd de Sram Level 2-zuigerremmen als je echt wilt genieten van de fiets en alle mogelijkheden ervan wilt benutten.

In dit opzicht kan de werking van de vering wat te wensen overlaten. Het principe van een zeer lineair gedrag om het grootste deel van de veerweg correct te benutten en met een zeer progressief einde, werkt. Met de juiste sag, d.w.z. 30% en niet meer of minder, vinden we in het midden van de slag van de demper een ‘sweet spot’ waar de vering een absoluut heerlijke soepelheid biedt. Het voelt alsof je boven het terrein vliegt!

Het probleem is dat we niet veel veerweg hebben en als we de limiet overschrijden, lijkt het einde van de slag behoorlijk hard. De progressiviteit is zeer aanwezig om te vermijden dat de veer te vaak inklapt, en naar onze smaak zelfs iets te aanwezig. We eindigen gemakkelijk op 3 of zelfs 4 mm van de maximale markering van de veerweg die op de schokdemper is gegraveerd, wat op deze zeer kleine XC-fiets met een demper met een slag van slechts 40 mm en hoge ratio’s wel eens vervelend is.

Uiteindelijk hebben we meer het gevoel op een 105 mm te zitten met een reserve aan veerweg voor de grootste schokken of compressies dan op een echte 115 mm. Een beetje op dezelfde manier waarop de eerste 12-speed cassettes de indruk wekten een indeling met 11 versnellingen te hebben met een grote kroon als reserve, in plaats van een echt logische indeling voor 12 versnellingen. In tegenstelling tot andere veringen wekt deze niet de indruk dat er meer veerweg voorhanden is dan er daadwerkelijk wordt aangeboden.

Dat is niet erg voor pure XC, maar het beperkt ons enigszins om de machine verder te duwen … ook al gaven de geometrie en stijfheid ons duidelijk aan meer te willen. Dit valt nog extra op door de maat van onze testfiets: de medium zou met zijn kortere reach zeker nerveuzer geweest zijn, maar ook iets minder vertrouwen wekken bergaf. We mogen ook niet vergeten dat we het over een competitiefiets hebben, dus dit gedrag blijft consistent. Voor wie wat meer plezier wil hebben, heeft Yeti de SB120 in zijn catalogus.

Merk ook op dat sommige lezers ons hebben gewaarschuwd voor snelle slijtage van de binnenste pen van de dropper post. We hebben nog nooit over een dergelijk probleem geklaagd bij de Transfer SL’s die door onze handen zijn gegaan, maar het kan nuttig zijn om informatie in te winnen wanneer deze zadelpen je interesseert.

Verdict

Bijna 10 jaar na zijn laatste avonturen in XC is Yeti weer in actie met deze nieuwe generatie van de ASR. De fiets is goed ontworpen en biedt alles wat je van een moderne wedstrijdmachine mag verwachten op het gebied van rijgedrag, zonder dat dit ten koste gaat van de functionaliteit en het onderhoudsgemak. We betreuren het soms dat deze ASR in bepaalde opzichten een beetje ‘te XC-gericht’ is, met name door zijn ophanging, omdat de geometrie ervoor zorgt dat je meer wilt. Van een geslaagde comeback willen we nog niet spreken, daarvoor is het nog veel te vroeg en het merk is ook nog niet aanwezig in het wereldbekercircuit, maar deze ASR is een volkomen samenhangend alternatief voor de headliners in het segment. Een alternatief voor wie geld genoeg heeft …

Meer info via yeticycles.com