Voorbeschouwing Absa Cape Epic 2022: strijd, spanning en spektakel gegarandeerd?

Het is de meest prestigieuze meerdaagse mountainbikewedstrijd die er is. Dat heeft de Absa Cape Epic natuurlijk te danken aan het fantastische parcours in een schitterende omgeving, over uitdagende downhills en loodzware beklimmingen. En aan het deelnemersveld, een combinatie van de beste xc- en marathonbikers ter wereld. Maar wat bij de Cape Epic écht het gevoel geeft dat we het hier hebben over de Ronde van Frankrijk van het mountainbiken, zijn de live-televisiebeelden. 

Photo by Xavier Briel/Cape Epic

Vanaf zondag 20 maart tot en met zondag 27 maart kun je ‘s ochtends de actie op de Zuid-Afrikaanse trails weer vanuit je zetel bekijken, uniek in de wereld van het stage racen. Dat we tegenwoordig wat vaker thuiswerken dan in het verleden schept misschien wat mogelijkheden voor een schuin oog op de livestream. Voor wie daar toch echt niet aan toekomt, zal Vojo de spannende strijd weer op de voet volgen, met dagelijks meerdere artikelen. Uiteraard kan daarbij een uitgebreide voorbeschouwing niet ontbreken.

De favorieten bij de vrouwen

Die voorbeschouwing beginnen we bij de vrouwen. Daar maakt Pauline Ferrand-Prévot haar debuut. Dat doet de Française in een team met Robyn de Groot, de veelvoudig Zuid-Afrikaanse marathonkampioene die al vier keer op het podium stond in de Epic. Het BMC-duo is vanzelfsprekend favoriet voor de eindzege. En geef toe: na wereldtitels op de weg, in het veld en op de mountainbike (crosscountry én marathon) zou een zege in de grootste meerdaagse mtb-wedstrijd het palmares van Ferrand-Prévot pas écht compleet maken.

Of ze het fijn vindt dat de breedte van het vrouwenveld (zoals eigenlijk elk jaar) wel meevalt, dat valt te betwijfelen. Slechts vijftien UCI-vrouwenteams staan op de startlijst. De onderlinge verschillen zullen groter zijn dan bij de mannen en de strijd daardoor minder spannend. En die strijd maakt, ook al laat het parcours niets aan de verbeelding over, een wedstrijd pas echt de moeite waard.

De Zuid-Afrikaanse Amy Wakefield en de Zwiterse Ariane Lüthi (Symbtech ZA) lijken de grootste concurrenten van Ferrand-Prévot en De Groot. Vooral Lüthi heeft een indrukwekkend palmares met negen deelnames, drie eindzeges bij de vrouwen en twee bij de mixed-teams. Lüthi uitte voor haar reis naar Zuid-Afrika op social media al haar teleurstelling over het blijvend achterblijven van het vrouwenveld bij het mannenveld. Wie weet dat de oplossingen die daar werden aangedragen (zoals het inkorten van de vrouwenwedstrijd om de belastbaarheid voor internationale xc-rijders te verlagen) in de toekomst voor verbetering zullen zorgen.

Toch zal er ook bij de UCI-vrouwen spanning zijn (daar is het de Epic voor) en zijn er voldoende teams om naar uit te kijken, helaas wel zonder Belgische of Nederlandse deelneemsters. Podiumkandidaten zijn verder onder meer NinetyOne-Songo-Specialized (met olympische deelnemers Sofia Gomez Villafane en Haley Batten), Faces Rola (lokale favorieten Candice Lill en Mariske Strauss, vorig jaar nog mooi tweede in de eindstand) en Bicyclegarage.co.za (marathonspecialisten Janine Schneider en Angelika Tazreiter). Vorige editie – het is amper een half jaar geleden – wonnen Sina Frei en Laura Stigger met overmacht en één ding is zeker: zij krijgen hoe dan ook nieuwe opvolgers.

De favorieten bij de mannen

Photo by Kelvin Trautman/Cape Epic

Net als bij de mannen. Waar Frei en Stigger helemaal afwezig zijn, zien we van de gele-truiwinnaars van vorig jaar, Jordan Sarrou en Matthew Beers, alleen laatstgenoemde terug. De Zuid-Afrikaan met jaloersmakende achternaam vormt (voor Toyota-NinetyOne-Specialized) een team met Christopher Blevins. De Amerikaan heeft een onbeschreven Epic-blad, maar daarbuiten een prachtig palmares. Blevins won afgelopen jaar verrassend de wereldbeker in Snowshoe en werd wereldkampioen shorttrack. Of die laatste ervaring hem in de uitputtingsslag van komende week wat oplevert, is wel de vraag …

Daarbuiten is het meest aansprekende team natuurlijk Scott-SRAM met Nino Schurter (behoeft geen verdere introductie) en Lars Forster (Europees kampioen XCO). De twee Zwitsers wonnen de Epic al eens in 2019 en zullen er alles aan doen om dat kunstje te herhalen. Verder is de keuze in kanshebbers als altijd reuze. Een kleine greep: Canyon Northwave met Andreas Seewald (klimt iemand harder?) en Martin Stosek, Bulls met marathon-icoon Urs Huber en Simon Schneller en Bulls 2 met good-old Alban Lakata en Hansueli Staufer. En wat te denken van Santa Cruz. Zij verschijnen weliswaar met twee debutanten aan de start, maar dat zijn niet de minsten: Maxime Marotte (al jaren wereldtopper) en Keegan Swenson (zevende op het WK marathon van afgelopen jaar).

Maar het mooiste is misschien wel dat we als lage landen meerdere ijzers in het vuur hebben voor de ereprijzen in etappes en zelfs het eindklassement. Geen enkele mountainbikeliefhebber kon de afgelopen periode om de prestaties van Wout Alleman heen. De Belg gaat goed op zijn overstap naar Wilier-Pirelli en bekroonde zijn vooruitgang met meerdere etappezeges en tweede plekken in het eindklassement van zowel de Mediterranean Epic als de Andalucia Bike Race. In de laatste race reed hij samen met de Italiaan Fabian Rabensteiner, ook zijn partner komende week. Het is Allemans eerste Epic, maar dat belooft wat …

Photo by Nick Muzik/Cape Epic

En wat te denken van Hans Becking. Voor het grootste deel Nederlander, een klein beetje Belg maar vooral één grote marathonmachine die trekken heeft van een goede rode wijn: hoe ouder, hoe beter. Becking (Buff-Megamo) vormt sinds vorig jaar een team met José Dias en dat heeft hem en de Portugees geen windeieren gelegd. Het tweetal won in de editie van afgelopen oktober drie etappes en ze lieten met knappe uitslagen in februari al zien dat de winst in die Epic-ritten niet alleen te danken was aan het wat minder sterke startveld.

Mochten de kopmannen van de lage landen niet thuisgeven, dan hebben we meerdere kandidaten voor een korte eindklassering achter de hand. Zo start Frans Claes met de sterk geworden Oostenrijker Manuel Pliem en vormt Sebastien Carabin een team met de Fransman Pierre Billaud. En ‘Giant-badboy’ Thom Bonder vertegenwoordigt het noorden van Nederland met zijn Zuid-Afrikaanse ploeggenoot Jan Withaar.

Favorieten in andere klassementen

Ook in andere klassementen hebben we kanshebbers. Een mooie combi: Maarten Tjallingii en Thijs Al. We kennen de twee Nederlanders vooral als voormalig professioneel wegrenner (Tjallingii) en veldrijder (Al). Maar ze begonnen hun carrière allebei op de mountainbike en mikken op een podiumplek bij de veertigplussers.

Photo by Nick Muzik/Cape Epic

Dat is geen makkelijke opgave, want dit klassement is het terrein van meer ervaren hardrijders. Massimo Debertolis/Gilberto Simoni en Mirko Pirazzoli/Miguel Martinez zijn twee duo’s die Al en Tjallingii zouden moeten kunnen hebben. Maar Karl Platt en Christoph Sauser verslaan lijkt een onmogelijke opgave. Zij noemen zich EpicLegends en daar bestaat geen twijfel over. De Duitser en Zwitser zijn ieder goed voor vijf eindzeges bij de UCI-mannen …

Bart Brentjens is ook een Epic-Legend, al won hij de wedstrijd bij de elites slechts eenmalig. Inmiddels rijdt de oud-olympisch kampioen bij de vijftigplussers. Daar gaat hij, met zijn vaste Braziliaanse partner Abraao Azevedo, voor zijn achtste eindwinst (waarvan vier bij de veertigplussers). In de mixed-categorie start het Belgische duo Jasper Lefevre/Karen Steurs. Lefevre kennen we nog van het avontuur in de Andalucia Bike Race met Vojo-redacteur Jeffry. Of ze mee kunnen doen om een korte eindklassering is vanwege het gemêleerde deelnemersveld lastig te voorspellen.

Het parcours

Wat wel te voorspellen is, is dat het tijdens de Cape Epic niet alleen gaat om hard kunnen fietsen. Tijdens de zeven dagen afzien in de Zuid-Afrikaanse woestenij zijn er weinig zekerheden om op te bouwen, behalve dat je als team hoe dan ook met tegenslag te maken gaat krijgen. Of het nu gaat om een valpartij, materiaalpech of fysieke tegenslag: het zal de strijd om de ereplekken gaan beïnvloeden.

Photo by Nick Muzik/Cape Epic

Een belangrijke marathonwijsheid is om, als het kan, zowel naar boven als naar beneden wat reserve in te bouwen. In het begin van de Cape Epic is dat überhaupt geen overbodige luxe. Het zwaartepunt van de etappes ligt namelijk aan het begin. Na de proloog wacht het peloton drie lange dagen van respectievelijk 92km, 123km en 101km. En dan is er nog de vijfde etappe van basecamp Greyton naar mountainbikemekka Stellenbosch: 115km en 2400 hoogtemeters over drie loodzware bergpassen. Dan klinkt de zesde etappe met slechts 76km als een relatieve rustdag. Maar dat die rit met 2700hm bijna het meest moet worden geklommen van alle dagen, zegt genoeg over de zwaarte van deze Epic. In totaal 681 kilometer en 16900 hoogtemeters. Dat is niet niks, zeker niet als een groot deel gaat over trails waar veel van je stuurmanskunst wordt gevraagd.

Toch wil iedere mountainbiker, al is het misschien diep in zijn hart, daar het liefste bij zijn. En als dat niet kan, dan wil je het op de voet volgen. En zoals we deze voorbeschouwing begonnen: dat kan gelukkig. Vind hier het uitzendschema van de livestream en bezoek de komende tijd dagelijks deze website voor actuele updates en achtergrondinformatie om niets te missen .

Het rittenschema van de Absa Cape Epic 2022:

20 maart 2022: Proloog Lourensford Wine Estate: 24 km – 700 hm (tijdrit)
21 maart 2022: Rit 1: Lourensford Wine Estate – Lourensford Wine Estate: 92 km – 2850 hm
22 maart 2022: Rit 2: Lourensford Wine Estate – Greyton: 123 km – 2350 hm
23 maart 2022: Rit 3: Greyton – Greyton: 101 km – 2250 hm
24 maart 2022: Rit 4: Greyton – Greyton: 82 km – 1650 hm
25 maart 2022: Rit 5: Greyton – Stellenbosch: 115 km – 2400 hm
26 maart 2022: Rit 6: Stellenbosch – Stellenbosch: 76 km – 2700 hm
27 maart 2022: Rit 7: Stellenbosch – Val de Vie Estate: 68 km – 2000 hm

Meer info via www.cape-epic.com