World Cup MTB Les Gets 2024 | Sfeer snuiven in de paddocks

Als je ons al een paar jaar volgt, weet je dat we de gewoonte hebben om af en toe een (zeer) uitgebreide rondleiding door de paddocks te maken. Dit jaar hebben we je aan het begin van het seizoen al een groot deel van de XC-fietsen laten zien: Bike Check XC 2024. Dus besloten we ons dit keer te concentreren op dingen die wat zeldzamer of ongebruikelijker zijn …

We beginnen met wat nu al onze beste vondst van het jaar is, de paddockfiets/caféracer van de teammanager van Trinity Racing, een team dat bekend staat om zijn felgekleurde fietsen en zijn fantasierijke truien. Waar je naar kijkt is een Specialized Crux in teamkleuren, met een enkel kettingblad met 50 tanden en een Roval XC-cockpit.

Platte pedalen, Roval Terra CLX-wielen met Pathfinder S-Works banden, ESI-handvatten die bij de fiets passen en Blips voor het schakelen … Absurd maar prachtig.

Een paar meter verder, bij Specialized Factory Racing, vielen de systemen om data te verzamelen op (hier op de fiets van Sina Frei). Het Amerikaanse team was een van de eerste die er gebruik van maakte en het maakt nu deel uit van het ritueel, legt Jérôme Alix, een van de monteurs, uit: “We hebben het vijf jaar lang in elke wedstrijd gebruikt, op donderdag, en ook al kennen we het parcours hier, het stelt ons in ieder geval in staat de instellingen van vorig jaar te bevestigen. Het is ons eigen systeem, dat we zelf hebben ontwikkeld.”

Een ritueel, maar geen heilig hulpmiddel: “Je moet het natuurlijk met gevoel doen, als je een fiets alleen op basis van de computer aanpast, werkt het niet”, temeer omdat alle atleten het niet op dezelfde manier gebruiken: “De mannen gebruiken het nauwelijks, zij voelen de piste goed aan en weten dit ook verbaal goed uit te drukken. Onze vrouwelijke atletes hebben soms wat meer moeite met het vinden van de precieze woorden, dus gebruiken ze het systeem. Het stelt ons ook in staat veel gegevens te verzamelen voor de ontwikkeling van de fietsen, voor het merk is dit erg belangrijk.”

Niets opmerkelijks of nieuws aan de fietsen bij Santa Cruz-RockShox op het moment van ons bezoek, maar er is altijd een goede reden om voor de grote Italiaanse vrachtwagen te stoppen, zoals de prachtige gereedschapskoffers van de monteurs! Elk heeft zijn eigen stijl en kleuren, maar ze hebben allemaal iets om je van te laten dromen.

De Franse U23-kampioene Olivia Onesti is deze winter naar Trinx verhuisd en zij probeert overal wat gewicht te besparen. We zien een stijve zadelpen en minimalistische bevestiging, stuurstops die verwijderd zijn, …

Op de fiets van een van haar teamgenoten merkten we ook deze vreemde schokdemper op, zonder enige markering en met een nogal ‘rauwe’ vorm. Met uitzondering van Onesti die een klassiek Shimano XTR-crankstel op haar fiets heeft, rijdt het hele team met Sigeyi-powermeters, een nieuwkomer in de paddock.

Bij BMC zien we links op het stuur deze mooie en zeer goed geïntegreerde Zirbel-bediening. Deze wordt hoogstwaarschijnlijk gebruikt om de elektronische ophangingen van Öhlins te bedienen … waar we geen gedetailleerde foto’s van mogen maken.

Richting BH-Coloma nu waar de monteurs de vorig jaar onthulde Lynx Race leken voor te bereiden … maar het prototype dat we eerder dit jaar zagen (Spyshot | Een nieuwe XC-fully bij BH?) staat ook in een hoek van de stand.

Alles wijst duidelijk in de richting van een full-suspension – twee kabels op de lockout van de ophanging, draaipunt concentrisch met de achterwielas – maar voorlopig is het onmogelijk te raden wat er onder de mouw verborgen zit.

Bij het Orbea Factory Team zien we een vreemde opstelling op de fiets van Anne Tauber. De Nederlandse heeft last van haar rug en probeert zichzelf te ontlasten of in evenwicht te brengen met een extra dik rechterhandvat. Een eenvoudig stuk grip dat is afgesneden en bovenop het handvat is gelijmd, volstaat!

Voordat we verder wandelen, stoppen we (opnieuw) voor een gereedschapskist met de vraag: is dit een ruimte die wacht om te worden uitgesneden om de luidspreker op te bergen, of een plek die gereserveerd is om hem neer te zetten?

Op de stuurpen van Kate Courtney’s Scott Spark RC zien we glittertoetsen. De Amerikaanse presteert al een aantal seizoenen heel onregelmatig en ze is ver verwijderd van de prestaties die haar in 2018 naar de wereldtitel en in het seizoen daarop naar haar wereldbekersuccessen hebben geleid. De laatste weken gaat het opnieuw wat beter, een voorteken voor Les Gets waar ze in 2019 ook al zegevierde?

Vilten markeringen zijn gebruikelijk in de paddocks: om in één oogopslag de positie van een afstelling te controleren of om er zeker van te zijn dat wat is vastgedraaid niet is verschoven …

Bij KMC-Ridley komen we een van de mooiste gepersonaliseerde fietsen tegen, het is de bolide van Gunnar Holmgren, de regerende Canadese kampioen.

Op een snel circuit als dat van Les Gets heeft de Canadees een voorkeur voor de iets eerder dit jaar gepresenteerde Vittoria Peyote-banden … Zolang de grond maar droog is. Voor zaterdag en vooral zondag worden onweersbuien en hevige regen voorspeld, het kan nodig zijn om deze keuze voor vertrek te heroverwegen. Let ook op de origineel gevormde handvatten.

Op de fiets van zijn teamgenoot Martins Blums, de Letse kampioen, zien we een Controltech-cockpit uit één stuk, terwijl de rest van het team een klassieke stuurpen gebruikt.

Bij de downhillers zat Specialized Gravity nog midden in de fietsmontage toen we langskwamen.

We weten nog steeds niet hoe de schokdemper die onder de doos verborgen zit eruitziet (van buitenaf gezien lijkt hij op een klassieke Öhlins TTX 22m.2), maar sinds enkele wedstrijden verbergt het team de rest van de ophanging niet langer.

Het Lapierre Zipp Collective en Antoine Rogge zijn weer van de partij, met hetzelfde prototype als dat van de andere renners van het team in de wereldbeker enduro (zie Elektronische ophangingen en prototypes in de paddocks van de World Cup EDR in Finale Ligure). Hier werd de fiets echter voorzien van een tussentandwiel en een hoog draaipunt.

Aan de voorkant merken we ook wat lijkt op ‘ouderwetse’ interne doorgangen die met lijm zijn afgesloten. Een veel voorkomende oplossing voor prototypes, om gemakkelijker in te grijpen op de fiets of om niet vast te zitten bij een probleem met de doorgangen in de headset. Met de verschillende opties voor het draaipunt en zelfs een flipchip zijn dat heel wat verstelmogelijkheden … Blijven die allemaal behouden voor het productiemodel?

En wat vinden we vlak naast de tent? Dezelfde fiets met enkele vorkkroon. Meer voor enduro dus!

Kleine omweg via een jong team op een zeldzame fiets: het We Are One DH-prototype.

Deze fiets is een ‘civiele’ versie, er werden modellen met meer geheimen bereden ten tijde van ons bezoek aan de stand … maar dat neemt niet weg dat er schokdemperbevestigingen zijn die in een paar slagen kunnen worden verwijderd om snel de geometrie of het gedrag van de fietsophanging te veranderen.

Aan de voorkant valt ons iets origineels op. De twee delen van de stuurpen kunnen worden verwisseld om het stuur in een smalle zone vast te zetten, en het zo meer of minder vervormingsvermogen te geven. Het zou de trillingen niet beïnvloeden, maar wel de rijsensaties.

Eerbetoon aan Steve Smith.

Onder de Trek Factory Racing-tent zien we een kleine 3D-geprinte chain guard op het draaipunt. Op dezelfde fiets zijn de handvatten beschermd en wachten ze op de eigenaar om met droge en schone handen te vertrekken.

Bij FMD Racing, het team van onder meer Tahnée Seagrave, vinden we de nieuwste versie van de Sender. De fiets werd lang gezien als een gecamoufleerd prototype en lijkt steeds meer op een productiefiets. Het is niet verwonderlijk dat hij ook een hoog draaipunt met tussentandwiel heeft.

Bij Commencal Muc-Off bestaat de vloot trainingsfietsen (buiten DH) grotendeels uit Tempo’s en zien we een E-MTB uitgerust met een Bosch Performance SX-motor. Als we kijken naar de lijnen van de fiets en de afwezigheid van dit model op de website, vragen we ons af of er een lichte e-mountainbike zit aan te komen bij het merk uit Andorra. Een E-Tempo of een Tempo Power?

De Mondraker-downhillfiets bevindt zich in de prototypefase, of is in ieder geval niet beschikbaar voor het grote publiek. Terwijl de monteurs de apparatuur voor het verzamelen van gegevens installeren, ontdekken we iets meer details van de fiets.

Op de Santa Cruz V10 van Santa Cruz Syndicate zien we een OChain-systeem.

De Pivot downhill-fiets vervolgt zijn reis over de hele wereld. Het combineert carbon buizen en aluminium fittingen. Zal hij ooit op de markt worden gebracht voor het grote publiek? We betwijfelen het, maar we laten onszelf dromen.

Op donderdag mag er getraind worden op het DH-circuit. Elk team heeft zijn basisinstellingen, maar past deze aan afhankelijk van het terrein en de weersomstandigheden. Bij Commencal beginnen ze de dag bijvoorbeeld op bijgesneden modderbanden, maar ze schakelen snel over op droge banden. Bij Canyon of Norco wordt van iedereen data verzameld.

Na de verkenningen is er tijd voor rust en massage voor de atleten vóór de dag van de kwalificaties en halve finales.

Tot snel voor de eerste resultaten van de World Cup MTB in Les Gets!